Πρότυπο ...«αριστερής» επιχειρηματικότητας για τις μονάδες Υγείας
 |
|
Το Νοσοκομείο της Σαντορίνης
|
Με διάταξη που
περιεχόταν στο «παράλληλο πρόγραμμα», θεσμοθετούνταν η λειτουργία του
Νοσοκομείου Σαντορίνης υπό την οργανωτική, οικονομική, επιστημονική,
λειτουργική διαχείριση της Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας ΑΕ(σ.σ.
η ΑΕΜΥ ΑΕ αποτελεί ΔΕΚΟ που ιδρύθηκε με το νόμο 3293/2004 και έχει υπό την
ευθύνη της την Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού και το Κέντρο Υγείας
Αποκατάστασης Αποθεραπείας Κερατέας).
Δηλαδή, η κυβέρνηση της «κατά προτεραιότητα στήριξης του δημόσιου
συστήματος Υγείας»νομοθετεί τη δημιουργία μιας ιδιωτικής ουσιαστικά
επιχείρησης στην Υγεία, κλείνοντας ταυτόχρονα το δημόσιο Κέντρο Υγείας του
νησιού και μεταφέροντας το προσωπικό του στο νοσοκομείο.
Η έναρξη λειτουργίας του Γενικού Νοσοκομείου Θήρας μέσα από το παραπάνω
ιδιοκτησιακό και λειτουργικό καθεστώς, υπηρετεί τη στρατηγική της ΕΕ και της
συγκυβέρνησης για «βιώσιμα, αποδοτικά συστήματα Υγείας». Δηλαδή, τη
μεγαλύτερη προσαρμογή τους στους κανόνες της επιχειρηματικής δράσης, των
οικονομικά αυτοδιοικούμενων κρατικών μονάδων Υγείας, που σημαίνει ότι θα
αυτοχρηματοδοτούνται από την ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης, την πώληση
υπηρεσιών στους πελάτες - ασθενείς, στον ΕΟΠΥΥ κλπ., χωρίς να επιβαρύνουν παρά
ελάχιστα το κράτος.
Αυτό αναφερόταν ρητά και στο «παράλληλο πρόγραμμα»: Το κράτος θα δίνει μια
«εισφορά προς την ΑΕΜΥ ΑΕ», που «μπορεί να αναπροσαρμόζεται ανάλογα
με τις οικονομικές συγκυρίες», ενώ η χρηματοδότηση του νοσοκομείου θα
γίνεται κυρίως από την επιχειρηματική του δράση, από την πώληση υπηρεσιών στους
ασθενείς: Νοσήλια και εισπράξεις από τις ιατρικές πράξεις, έσοδα από
εξωτερικά ιατρεία και άλλες δομές του νοσοκομείου, εκμετάλλευση, ενοικίαση
κυλικείου και άλλων χώρων του νοσοκομείου, δράσεις ιατρικού τουρισμού και κάθε
είδους συμβάσεις με δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς.
Επίσης, οι κάθε είδους συμβάσεις που θα συνάπτει το νοσοκομείο με δημόσιους
και ιδιωτικούς φορείς (π.χ. ασφαλιστικές εταιρείες, τουριστικά πρακτορεία,
τουριστικούς οργανισμούς) «έχουν σκοπό να εξασφαλίσουν την ανταγωνιστική
λειτουργία του Νοσοκομείου και την αύξηση των ίδιων πόρων του (...) με
αντίστοιχη ελάφρυνση της κρατικής χρηματοδότησης».
Μάλιστα, δεν θα μειώνεται μόνο η κρατική επιχορήγηση ολοένα και
περισσότερο, αλλά, επιπλέον, οι Μονάδες Υγείας θα «συνεισφέρουν» στο κράτος
(!), αφού «τυχόν πλεόνασμα των εσόδων του» νοσοκομείου «θα διατίθεται
στο Ελληνικό Δημόσιο για σκοπούς του υπουργείου Υγείας». Αυτή είναι η
«αριστερή» ανακατανομή των πόρων. Να ξαναπληρώνει ο λαός όταν πηγαίνει στα
νοσοκομεία - πέραν των εισφορών στον κλάδο Υγείας, της άμεσης και έμμεσης
φορολογίας - για να χρηματοδοτεί ο ίδιος ένα μεγάλο μέρος των παροχών που
έπρεπε να έχει από το κράτος.
Ακόμα, η ΑΕΜΥ ΑΕ θα μπορεί να προσλαμβάνει προσωπικό (γιατρούς, νοσηλευτές
κ.λπ.) με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, που θα διακυμαίνεται ανάλογα με την εποχή
και θα πληρώνεται από την ΑΕ. Θα μπορεί να αποσπάται προσωπικό από μονάδες
Υγείας του ΕΣΥ, αλλά η πληρωμή των εφημεριών, νυχτερινών και αργιών θα
επιβαρύνει την ΑΕΜΥ ΑΕ.
Ετσι, το Νοσοκομείο Σαντορίνης, που φτιάχτηκε με χρήματα του ελληνικού λαού
και παρέμενε κλειστό για χρόνια, αντί να λειτουργήσει με αποκλειστική
χρηματοδότηση από το κράτος και να προσφέρει απολύτως δωρεάν τις υπηρεσίες του
στους κατοίκους της Σαντορίνης και των γύρω νησιών, θα λειτουργεί με καθαρά
ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Ο παραπάνω τρόπος λειτουργίας των κρατικών μονάδων Υγείας συνολικά και του
Νοσοκομείου Σαντορίνης θα έχει ως συνέπεια τη διαφοροποίηση και ανισότητα στην
ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, περισσότερες πληρωμές των ασθενών, πιο
φθηνούς και πιο ευέλικτους εργαζόμενους - προκειμένου να είναι ανταγωνιστικές -
ενώ δομές, υπηρεσίες, τμήματα που δε θα μπορούν να «ανταποκριθούν», δηλαδή δεν
θα κρίνεται συμφέρουσα κι αποδοτική η λειτουργία τους, θα απαξιώνονται και θα
κλείνουν.
Ειδικά για το Νοσοκομείο της Σαντορίνης έχει σημασία το ενδιαφέρον που
έδειξε όλο το προηγούμενο διάστημα το τμήμα του κεφαλαίου που δραστηριοποιείται
στον τουρισμό. Δηλαδή, ισχύει για την κυβέρνηση το «δείξε μου το φίλο σου να
σου πω ποιος είσαι».
