Μεγάλη δημοσιότητα γνώρισε η έρευνα του ΣΕΒ για την απασχόληση, που κατέληγε σε 11 κλάδους όπου οι εταιρείες δυσκολεύονται να βρουν εργαζόμενους, εξαιτίας της έλλειψης ειδικοτήτων. Καθόλου τυχαία, αυτές οι θέσεις αφορούν υψηλά ειδικευμένους εργαζόμενους σε κλάδους όπως οι νέες τεχνολογίες, τα logistics και άλλοι που ιεραρχούνται ψηλά από το κεφάλαιο στον αναπτυξιακό του σχεδιασμό. Ούτε λίγο ούτε πολύ, η έρευνα προσπαθεί να στοιχειοθετήσει ότι η ανεργία είναι αποτέλεσμα της χαμηλής σύνδεσης της αγοράς εργασίας με το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά και των «λάθος επιλογών» που κάνουν οι νέοι στον επαγγελματικό τους προσανατολισμό. Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι κάποιος που παρακολουθεί τις τάσεις της οικονομίας, εκεί δηλαδή που το κεφάλαιο επενδύει για να βγάλει περισσότερα κέρδη και επιλέξει την ανάλογη κατάρτιση, τότε έχει πολλές πιθανότητες να βρει δουλειά. Εμείς, πάλι, αναρωτιόμαστε, γιατί είναι άνεργοι τόσες χιλιάδες εκπαιδευτικοί, γιατροί και νοσηλευτές, όταν τα κενά σαρώνουν σε σχολεία και νοσοκομεία, σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων και αναγκών; Γιατί είναι άνεργοι τόσοι μηχανικοί, με αποτέλεσμα τους ελέγχους στα σεισμόπληκτα σχολεία να τους κάνουν ...εκπαιδευτικοί κι ενώ η χώρα μας έχει μεγάλη ανάγκη από υποδομές και έργα προστασίας από φυσικά φαινόμενα; Αναρωτιόμαστε επίσης, γιατί είναι άνεργοι τόσοι νέοι στην ύπαιθρο, παιδιά αγροτικών οικογενειών, που ξεκληρίστηκαν από την πολιτική συγκέντρωσης γης και παραγωγής σε καπιταλιστές αγρότες και μονοπώλια των τροφίμων; Ας αφήσει επομένως ο ΣΕΒ τις θεωρίες για την ανεργία. Η απάντηση από τη σκοπιά εργαζομένων και ανέργων δεν μπορεί να είναι η αποδοχή και προσαρμογή τους στην αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής, αλλά η σχεδιασμένη προσαρμογή της οικονομίας στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, με άλλη εξουσία και κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής.