Στις 7 Σεπτέμβρη διαδηλώνουμε με το ΠΑΜΕ:
1. Γιατί άλλη είναι η ζωή που μας αξίζει. Ο δρόμος που μας καλούν να βαδίσουμε, των μόνιμων θυσιών για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, οδηγεί τους εργαζόμενους σε μεγαλύτερα δεινά. Η «ανάπτυξή» τους είναι που απαιτεί θυσίες από τους εργαζόμενους προκειμένου να διατηρείται και να αυξάνεται η κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών. Και επειδή καπιταλιστική ανάπτυξη και δικαιώματα των εργαζομένων δεν πάνε μαζί, γι’ αυτό οι θυσίες είναι συνεχείς και μόνιμες. Η αύξηση του τζίρου στη «ΣΙΔΕΝΟΡ» δεν εκφράστηκε σε ικανοποιητική σύμβαση στους εργαζόμενους, γιατί «βλάπτει» την ανταγωνιστικότητα της εταιρείας. Οι εργάτες της «ΔΕΛΤΑ» στο Πλατύ Ημαθίας πετάχτηκαν στο δρόμο για να επενδύσει το μονοπώλιο κάπου αλλού με μεγαλύτερο κέρδος. Φτάνει πια!
Υπάρχει τρόπος να ζήσουμε καλύτερα. Οι παραγωγικές δυνατότητες σήμερα είναι τεράστιες, ο πλούτος που παράγεται επίσης. Για ζωή χωρίς ανεργία, με αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, με μείωση του χρόνου εργασίας αλλά και των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Για ζωή με ποιοτική Εκπαίδευση, Υγεία, Πρόνοια για όλους. Το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο πλούτος πηγαίνει όλος στα σεντούκια των επιχειρηματιών. Διεκδικούμε την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, η ζωή μας δεν χωράει στα μέτρα που μας ετοιμάζουν.
2. Αλλο δρόμο δεν έχουμε, οργανώνουμε ακόμα καλύτερα την πάλη μας γιατί η επίθεση της ΝΔ συνεχίζεται από εκεί που άφησε τη δουλειά ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανατροπές στο Ασφαλιστικό, ελευθερία απολύσεων, αύξηση φορολογίας για το λαό και φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, πλειστηριασμοί λαϊκών σπιτιών, ματωμένα πλεονάσματα, είναι μερικά από τα μέτρα που προχωράνε. Η κυβέρνηση της ΝΔ παίρνει τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους απεργοκτόνους νόμους που έφερε το 2018, βαθαίνοντας την επίθεση. Σχεδιάζει να φέρει τροπολογίες που θα νομιμοποιούν και θα επεκτείνουν την κρατική και την εργοδοτική παρέμβαση μέσα στα συνδικάτα, θα καταργούν τα καταστατικά των σωματείων, θα φακελώνουν όλους τους συνδικαλισμένους εργαζόμενους.
Δυναμώνουμε την αντεπίθεσή μας!
Διεκδικούμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Κατώτατο μισθό 751 ευρώ, αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές. Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, συντάξεις ανθρώπινες. Κατάργηση όλων των αντεργατικών – αντιλαϊκών νόμων και των 3 μνημονίων.
Παλεύουμε ενάντια στην αιματηρή φορολογία. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.
Απαιτούμε προσλήψεις μόνιμων εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία, στα σχολεία.
Συσπειρώνουμε δυνάμεις απέναντι στους πλειστηριασμούς που θα ενταθούν, ενισχύουμε το μέτωπο απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΗ – ΕΥΑΘ.
Κάτω τα χέρια από τα σωματεία. Ενωτικός, μαζικός, ταξικός αγώνας για το δικαίωμά μας στην οργάνωση και την απεργία!
3. Στις 7 Σεπτέμβρη δίνουμε ισχυρό μήνυμα για το τι κίνημα, τι σωματεία και σε τι κατεύθυνση χρειαζόμαστε. Δεν είναι όλοι το ίδιο! Χρειάζεται ένα κίνημα με συγκεκριμένο προσανατολισμό, κόντρα στα μονοπώλια και σε αυτούς που τα υπηρετούν, κυβερνήσεις – πολιτικό προσωπικό – εργατοπατέρες. Ενα κίνημα που δεν θα βάζει απλά στόχο να πέσει μια αντιλαϊκή κυβέρνηση για να έρθει στη θέση της μια άλλη, αλλά που θα συγκεντρώνει δυνάμεις ώστε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουν στα χέρια τους τις τύχες και τη ζωή του λαού.
Να αναρωτηθεί ο κάθε συνάδελφος που σήμερα βασανίζεται και υποφέρει, που έχει δεχτεί μειώσεις στους μισθούς, που έχει καταλήξει στην ανεργία:
— Γιατί άραγε αυτή η συνδικαλιστική μαφία στη διορισμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ, οι εργατοπατέρες του ΕΚΘ, αυτός ο καλοταϊσμένος μηχανισμός της εργατικής ελίτ, όλα αυτά τα χρόνια που έχουν ανεβοκατέβει κάμποσες κυβερνήσεις όλων των προθύμων, όχι μόνο παραμένει ακλόνητος, αλλά επιχειρεί να εμφανιστεί και ενισχυμένος;
— Μήπως δεν ήταν οι ίδιοι που στα χρόνια της κρίσης στήριξαν όλες τις κυβερνήσεις, αυτές που έφεραν 3 μνημόνια και εκατοντάδες αντεργατικούς – αντιλαϊκούς νόμους;
— Μήπως δεν ήταν αυτοί που πριν από την κρίση στήριξαν από την πρώτη στιγμή την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009, στη λογική της «κοινής εθνικής προσπάθειας», χωρίς απεργίες και εργατικές κινητοποιήσεις, στρώνοντας από τότε το έδαφος των αντεργατικών νόμων με μυστικές συναντήσεις με τους βιομηχάνους;
— Μήπως δεν ήταν αυτοί που αποδέχτηκαν εξαρχής τα βάρβαρα μέτρα ως αναπόφευκτα, στο όνομα της «διάσωσης της χώρας»; Δεν ήταν αυτοί που με δηλώσεις τους προωθούσαν τη στήριξη των «υγιών» επιχειρηματιών;
Στις 7 Σεπτέμβρη δίνουμε το μήνυμα: Εξω οι εργατοπατέρες από τα συνδικάτα, συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών!
4. Είναι πρόκληση να έρχεται ντυμένος φίλος κάθε χρόνο ο εκάστοτε πρωθυπουργός, σε μια πόλη με εκρηκτικά προβλήματα για τα οποία έχουν ευθύνη όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά. Είναι πρόκληση στη Θεσσαλονίκη που καταγράφει πάνω από 20% ποσοστό ανεργίας, που πλήττει ιδιαίτερα τους νέους, σε μια Θεσσαλονίκη των πανάκριβων ενοικίων σε όλο το πολεοδομικό συγκρότημα, με νοσοκομεία που λειτουργούν μόνο χάρη στην αυταπάρνηση των εργαζομένων, με τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ απαρχαιωμένα και ελάχιστα, με το πρόβλημα των ναρκωτικών να εμφανίζεται παντού όπου κοιτάξεις στην πόλη, με σχολεία ετοιμόρροπα, σε μια πόλη που για βδομάδες λέγαμε το νερό νεράκι.
Αυτή είναι η ανάπτυξή τους, αυτά λέει ο κάθε πρωθυπουργός στη ΔΕΘ και εκεί έχουμε οδηγηθεί. Δυναμώνουμε τον αγώνα μας, δεν πιστεύουμε τα ψέματά τους, αρκετή υπομονή κάναμε. Οι εργαζόμενοι της πόλης δεν έχουν τίποτα θετικό να περιμένουν από τις όποιες εξαγγελίες του πρωθυπουργού. Η μόνη διέξοδος βρίσκεται στην οργάνωση της πάλης τους, σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους και τους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους, κόντρα στην πολιτική που υποβαθμίζει τις ζωές μας για τα κέρδη του κεφαλαίου.
5. Δίνουμε το μήνυμα: Η Θεσσαλονίκη λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών! Είναι καραμπινάτη κοροϊδία να παρουσιάζει η εκάστοτε κυβέρνηση τη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ως «παράγοντα ασφάλειας και σταθερότητας» όταν στην πραγματικότητα η χώρα μπλέκει όλο και πιο πολύ σε ένα επικίνδυνο κουβάρι ανταγωνισμών που μόνο κινδύνους εγκυμονεί για το λαό μας. Την ίδια ώρα που συνεχίζονται οι παραβιάσεις στο Αιγαίο, προχωρούν οι γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ από το τουρκικό γεωτρύπανο «Πορθητής», ενώ επεξεργάζονται σχέδια ακόμη και απευθείας προσάρτησης των Κατεχόμενων… Υπάρχουν τεράστιες ευθύνες για τη μετατροπή λιμανιών και αεροδρομίων της χώρας σε βάσεις του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών, όπως γίνεται και με το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Η συμφωνία των Πρεσπών είναι ΝΑΤΟική, γι’ αυτό έχει σπέρματα αλυτρωτισμού, όπως είναι αυτά τα περί «μακεδονικής γλώσσας» και «μακεδονικού έθνους».
Ο λαός της Θεσσαλονίκης ξέρει πολύ καλά ότι το ΝΑΤΟ έχει σακατέψει τους λαούς των Βαλκανίων, δυο φορές τα τελευταία 30 χρόνια.
Ολοι αυτοί οι σχεδιασμοί οδηγούν στο εξής: «Να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ». Δεν θα το επιτρέψουμε! Δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια σε αυτούς τους σχεδιασμούς.
Για όλα αυτά πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημά μας. Να αγωνιστούμε μαζικά και οργανωμένα ενισχύοντας το ταξικό κίνημα. Για να ακουστεί η φωνή μας δυνατά και καθαρά, θα βρεθούμε όλοι και όλες το Σάββατο στην πλατεία Αριστοτέλους στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ για τη ΔΕΘ!
Χάρης Κυριαζίδης
Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στον Βιομηχανικό Επισιτισμό Κεντρικής Μακεδονίας
