Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2021

Χάιδεμα αυτιών και άγιος ο Θεός...

 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Τους εργαζόμενους θυμήθηκαν Ενιαίο Ψηφοδέλτιο και Ενωτική Πρωτοβουλία. Εντατικοποίηση, αναξιοκρατία, ΟΑΕΔίτες και ελαστικές εργασιακές σχέσεις  καταγγέλλει με ύφος 100 καρδιναλίων η Ενωτική Πρωτοβουλία!!! Αλλαγές στην πραγματικότητά μας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, διαπιστώνει απ’ την άλλη το Ενιαίο Ψηφοδέλτιο!!!

Πέρα όμως από τις γλαφυρές περιγραφές, για την ταμπακιέρα τίποτα. Λες και όλα αυτά που διαπιστώνουν ξεφύτρωσαν μιαν ωραία πρωία από το πουθενά. Μήπως τάχα έχουν τόσο κακή μνήμη  και οι δυο παρατάξεις; Δε νομίζουμε. Κάτι άλλο παίζει. Την αιτία που γεννάει τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, την εντατικοποίηση, τις μειώσεις στους μισθούς και την έλλειψη προσωπικού πάνε να κουκουλώσουν οι δυο τους. Το αυτοχρηματοδοτούμενο νοσοκομείο που λειτουργεί με βάση τις αρχές τις ιδιωτικής οικονομίας. Γιατί τούτο το νοσοκομείο θέλει φτηνούς, πειθήνιους και ελαστικούς εργαζόμενους. Από την αρχή της λειτουργίας του, εργολαβία στη σίτιση, στη φύλαξη και στην καθαριότητα. Μετά τα πλυντήρια, ραντεβού, τώρα τραυματιοφορείς, εργάτες, διοικητικοί. Αύριο κάποιες άλλες ειδικότητες και πάει λέγοντας.

“Κι ο συνδικαλισμός είναι να βρίσκεις λύσεις μέσα στο πραγματικό πλαίσιο και να αγωνίζεσαι να το βελτιώσεις όχι μόνο να φωνασκείς και να αναλώνεσαι σε συνδικαλιστική γυμναστική για να υπάρχεις”. Το απόσπασμα αυτό από ανακοίνωση του Ενιαίου Ψηφοδελτίου εμπεριέχει όχι μόνο τη φιλοσοφία, αλλά και τη δράση, τόσο του Ενιαίου , όσο και της Ενωτικής Πρωτοβουλίας στα πλαίσια του “εφικτού”. 

Αποδέχονται πλήρως το πλαίσιο, που δεν είναι τίποτα άλλο, παρά το νοσοκομείο της αγοράς και αγωνίζονται να βρουν λύσεις. Ομολογούν χωρίς να το θέλουν, ότι επί 21 συναπτά έτη, όχι μόνο δε βρήκαν λύση, αλλά τα πράγματα χειροτέρεψαν, σύμφωνα πάντα με τις διαπιστώσεις τους.

Αντιγράφουμε από την ανακοίνωση της Ενωτικής Πρωτοβουλίας: “...το χρέος μας να μην εγκαταλείψουμε ΚΑΝΕΝΑΝ, σε ένα σύστημα υγείας που υποφέρει και τους έχει ανάγκη”.

Και εδώ του σύστημα υγείας κρυολόγησε, στραβοπάτησε κι έπεσε, γι’ αυτό και υποφέρει. Τουμπέκα για τις πολιτικές της Ε.Ε. για εμπορευματοποίηση της υγείας, που με περίσσιο ζήλο υπηρέτησε ο πολιτικός τους φορέας. ΝΠΙΔ η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ; Εμείς του ΣΥΡΙΖΑ πιο μάγκες, ανοίγουμε στη Σαντορίνη νοσοκομείο Α.Ε.!!! ΕΣΑΝ αυτοί, ΚΕΤΕΚΝΥ εμείς!!! Μείωση της κρατικής χρηματοδότησης μια φορά εσείς, δυο φορές εμείς!!!

Μιλάνε για ελαστικές εργασιακές σχέσεις αυτοί που παρότρυναν τους εργαζόμενους να ζητούν επικουρικούς -γιατί τάχα θα τους ξαλάφρωναν άμεσα- και όχι μόνιμους.

Μιλάνε για μονιμοποίηση των συμβασιούχων, σαν να μην ήταν αυτοί που ζητούσαν έξτρα μοριοδότηση αντί για άνευ όρων μονιμοποίηση.

Λάβροι κατά των εργολάβων, ενώ αυτοί στο σωματείο με την ψήφο τους έδιναν αέρα στα πανιά της διοίκησης να προσλάβει 4ωρα στη σίτιση!

Εραστές του “εφικτού” και οι δυο τους, δυστυχώς όμως η ιστορία τους αποστομώνει.

Γιατί ανέφικτο ήταν κάποτε και το να περπατάει ο άνθρωπος στα δυο του πόδια.

Ανέφικτο ήταν κάποτε να έχει η εργατιά κοινωνική ασφάλιση, δημόσια παιδεία, υγεία, εργασιακά δικαιώματα.

Ανέφικτο πριν μερικά χρόνια να έχουμε συλλογική σύμβαση, ενώ ανέφικτο τώρα να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς στη συλλογική σύμβαση.

Εφικτό είναι να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο, σε συνθήκες γαλέρας. Και που ξέρεις, το αφεντικό μπορεί να μας λυπηθεί και να μας δώσει καμιά καμτσικιά λιγότερη!

Τούτες οι φωνές δεν είναι τίποτα καινούριο. Υπάρχουν, όσο υπάρχουν και οι άνθρωποι. Κι όταν οι ανθρώποι τις έβαλαν στο περιθώριο κι άκουσαν τις φωνές που τους προέτρεπαν σε διεκδίκηση κι αγώνα, πρόκοψαν. Έκαμαν θυσίες, αλλά ΠΡΟΚΟΨΑΝ!

Γι’ αυτό και συ συνάδελφε μην καρτεράς χαΐρι από δαύτους. Τους δοκίμασες: τους μεν και τους δε. Καιρός είναι να το πάρεις αλλιώς, να στηρίξεις, να ψηφίσεις Αγωνιστική Συσπείρωση Υγειονομικών, να αναζητήσεις λύσεις για τα προβλήματά σου μέσα από τη συμμετοχή σου στην οργανωμένη δράση, στο ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΟΥ.

Κλείνουμε με ένα σχολιασμό σε ένα άλλο απόσπασμα: “Δεν θα υπηρετήσουμε διχαστικά διλήμματα, δε θα ενδώσουμε σε λογικές κόστους-οφέλους”. Το κόστος-όφελος εδώ είναι καθαρά για ξεκάρφωμα, αλλά τα διχαστικά διλήμματα είναι σάρκα από τη σάρκα τους. Πως αλλιώς θα κουκούλωναν τη συμφωνία και σύμπλευσή τους στο κύριο, ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ, χωρίς αυτά;