Σκιαμαχίες ανάμεσα στον υπουργό Υγείας, Β. Κικίλια, και τον προκάτοχό του επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Α. Ξανθό, προκάλεσε η εγκύκλιος του υπουργείου προς τις Υγειονομικές Περιφέρειες της χώρας, που περιλάμβανε «οδηγίες» προς τις δημόσιες δομές που «παρέχουν υπηρεσίες Υγείας σε πολίτες κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και λοιπών χωρών».
Συγκαλύπτοντας το γεγονός ότι τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν τα μαλλιοκέφαλά τους για υπηρεσίες Υγείας και φάρμακα, στο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας, ο Β. Κικίλιας ισχυρίστηκε ότι «δεν θα πληρώνουν πλέον οι Ελληνες φορολογούμενοι τις υπηρεσίες που το ΕΣΥ παρέχει σε αλλοδαπούς ασφαλισμένους». Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, που υπηρέτησε με συνέπεια την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και στην Υγεία, ο Α. Ξανθός απάντησε πως «σύστημα καταγραφής και είσπραξης νοσηλίων από τους Ευρωπαίους και τους κατοίκους τρίτων χωρών» ήδη υπάρχει.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο, οι δημόσιες δομές που χορηγούν παροχές Υγείας σε είδος σε ασφαλισμένους ευρωπαϊκών χωρών με χρήση εντύπου Ευρωπαϊκής Κάρτας Ασφάλισης Ασθενείας (ΕΚΑΑ) ή Πιστοποιητικού Προσωρινής Αντικατάστασης (ΠΠΑ), οφείλουν να προχωρούν σε μια σειρά από ενέργειες, «προκειμένου να διασφαλισθεί η έγκαιρη αναζήτηση της δαπάνης από τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς φορείς».
Στις περιπτώσεις ασφαλισμένων ευρωπαϊκών χωρών «οι οποίοι κατά τη στιγμή της χορήγησης της παροχής δεν φέρουν μαζί τους το κατάλληλο έντυπο δικαίωμα» οφείλουν «να εισπράττουν ιδιωτικά τη δαπάνη για τις παρασχεθείσες υπηρεσίες και να χορηγούν ταυτόχρονα όλα τα απαραίτητα παραστατικά στον ασφαλισμένο, προκειμένου ο δεύτερος να τα υποβάλει στον ασφαλιστικό του φορέα για αποζημίωση».
Στις περιπτώσεις ασφαλισμένων τρίτων χωρών «οφείλουν να εισπράττουν ιδιωτικά τη δαπάνη» δεδομένου ότι δεν υπάρχουν διακρατικές συμφωνίες. Για όλα τα παραπάνω παραπέμπει σε παλιότερο έγγραφο του ΕΟΠΥΥ (4205/13-10-2017).
Ο καβγάς για τους ανασφάλιστους
Το σημείο της εγκυκλίου που τροφοδότησε τον ψευτοκαβγά κυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ, είναι εκεί που αναφέρει ότι στην περίπτωση χορήγησης παροχών σε «μη άμεσα ή έμμεσα ασφαλισμένους», Ελληνες, πολίτες κρατών της ΕΕ ή τρίτων χωρών, που εξυπηρετούνται με βάση τις προβλέψεις του ν. 4368/2016, οι δομές «οφείλουν να υποβάλουν τις δαπάνες στον ΕΟΠΥΥ».
Με τη συγκεκριμένη διάταξη, η εγκύκλιος διατηρεί το ισχύον καθεστώς που θεσμοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις μειωμένες παροχές στους ανασφάλιστους, που το κόστος τους καταβάλλεται από τον ΕΟΠΥΥ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, έθεσε ζήτημα αν ο στόχος της εγκυκλίου είναι «να εισπράττονται χρήματα από ασθενείς που αδυνατούν να καταβάλλουν το κόστος και με αυτό τον τρόπο να αποτρέπονται από τη χρήση υπηρεσιών του ΕΣΥ».
Πίσω όμως από την «έγνοια» τους για τους ανασφάλιστους, η σημερινή και η προηγούμενη κυβέρνηση συγκλίνουν στην κατεύθυνση της ΕΕ για στοιχειώδεις μόνο υπηρεσίες Υγείας, μέσα από πακέτα κάλυψης που εξασφαλίζουν τα ελάχιστα για τις ευάλωτες ομάδες, χωρίς καμιά «επιβάρυνση» του κράτους και από εκεί και πέρα, «όποιος έχει πληρώνει».
Η κατεύθυνση αυτή αποτυπώνεται και στον νόμο του 2016: Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανασφάλιστων γινόταν και συνεχίζει να γίνεται με «ξένα κόλλυβα», η δαπάνη «καλύπτεται» από τον ΕΟΠΥΥ και όχι από το κράτος. Χρηματοδοτείται δηλαδή από τα ασφαλιστικά ταμεία, που κύριοι αιμοδότες τους είναι οι εισφορές και τα χαράτσια που πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, τα λαϊκά στρώματα.
Μάλιστα, οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 5 μονάδες, με αφετηρία το 2020 και σε βάθος πενταετίας, έχουν αντίκτυπο και στον ΕΟΠΥΥ αφού η μείωση του «μη μισθολογικού κόστους» για τους εργοδότες σημαίνει λιγότερες εργοδοτικές εισφορές και επομένως μικρότερη χρηματοδότηση.
