Οι μέρες του καλοκαιριού που ήδη διανύουμε, έρχονται να επιβεβαιώσουν για άλλη μια φορά ότι μέσα στη συνολικότερη κλιμάκωση της επίθεσης στο εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού, βαρύ είναι και το πλήγμα στο δικαίωμά τους στις διακοπές.
Παρά τις απατηλές φανφάρες περί «τέλους των μνημονίων», για ένα πάρα πολύ μεγάλο κομμάτι εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων, λαϊκών οικογενειών η δυνατότητα ακόμα και για λίγες μέρες διακοπών παραμένει «όνειρο θερινής νυκτός». Ακόμα και εκείνοι όμως που καταφέρνουν να πάνε διακοπές, περιορίζουν κάθε χρόνο τη διάρκειά τους, ενώ για πάρα πολλούς η μοναδική δυνατότητα που απομένει είναι κάποιο σπίτι στο χωριό τους ή η φιλοξενία από συγγενείς και φίλους.
Η δραματική μείωση στους μισθούς, η απογείωση της «ευελιξίας» και της υποαπασχόλησης, η τεράστια ανεργία βάζουν και εδώ τη σφραγίδα τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι τον Ιούνη 2019 οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον ΟΑΕΔ έφτασαν τους 938.812, από τους οποίους οι 528.025 ήταν μακροχρόνια άνεργοι, δηλαδή έχουν να δούνε μισθό στην τσέπη τους τουλάχιστον εδώ και 12 μήνες...
Και ενώ αυτή είναι η κατάσταση, ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας (ενταγμένος πλέον στον ΟΑΕΔ), στο πλαίσιο των περιβόητων «πλεονασμάτων» και των δημοσιονομικών στόχων του κεφαλαίου, περιόρισε στο ελάχιστο και το φετινό Πρόγραμμα του Κοινωνικού Τουρισμού.
Το πετσόκομμα του προγράμματος εγκαινιάστηκε από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου το 2012, συνεχίστηκε ...«επάξια» από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και πλέον τη σκυτάλη ξαναπήρε η «νέα» κυβέρνηση της ΝΔ. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να καταβάλλουν τις ίδιες εισφορές, σε αντιδιαστολή με τους εργοδότες, οι οποίοι από το 2012 απαλλάχτηκαν από τη συγκεκριμένη εισφορά.
Η «κανονικότητα» των διαρκών περικοπών του προγράμματος
Οπως και πέρσι, με βάση τη σχετική εντολή που δόθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και φέτος το Πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού για την περίοδο 2019-2020 περιορίστηκε στο ελάχιστο και όσον αφορά τον αριθμό των δικαιούχων και το ύψος της δαπάνης.
Για να φανεί το μέγεθος της απώλειας για τους εργαζόμενους, αλλά και το μέγεθος της κοροϊδίας σε βάρος τους, αρκεί να συγκρίνει κάποιος τα στοιχεία που αφορούν το συγκεκριμένο Πρόγραμμα του ΟΕΕ για το 2011 και το 2019.
Σύμφωνα με αυτά:
-- Το Πρόγραμμα Κοινωνικού Τουρισμού για το 2011 ήταν ύψους 62,7 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ φέτος ο συνολικός προϋπολογισμός του προγράμματος συρρικνώθηκε μόλις στα 10 εκατ. ευρώ! Και αυτό παρότι τα έσοδα του Οργανισμού, δηλαδή οι εισφορές που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι για αυτόν το σκοπό, παραμένουν πολλαπλάσια. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία (2018), ο ΟΕΕ είχε έσοδα 127 εκατ. ευρώ.
-- Οι δικαιούχοι και οι ωφελούμενοι από το πρόγραμμα, από 570.000 το 2011, περιορίστηκαν και φέτος μόλις στα 140.000 άτομα.
-- Οι μέρες διανυκτέρευσης που επιδοτούνται από τον ΟΕΕ συρρικνώθηκαν και αυτές από 7 σε 5 (προβλέπονται έως 10 διανυκτερεύσεις μόνο για Λέσβο, Λέρο, Σάμο, Χίο και Κω και αυτό σε σύνδεση ...με το Προσφυγικό!).
-- Σε αντίθεση με το παρελθόν, το πρόγραμμα δεν περιλαμβάνει στους δικαιούχους τους συνταξιούχους, παρότι οι αιματηρές περικοπές στις συντάξεις έχουν οδηγήσει τη μεγάλη πλειοψηφία τους να μην μπορεί να κάνει διακοπές.
Τεράστια εμπόδια και για τους ελάχιστους «τυχερούς»
Αλλά και για αυτούς τους «τυχερούς» που θα μπούνε στο Πρόγραμμα φέτος, τα εμπόδια δεν σταματούν, καθώς η επιδότηση περιορίζεται μόνο στο κόστος της διαμονής.
Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επιβάρυνση του δικαιούχου ακόμα και για το κόστος του πρωινού, ενώ σε κάθε περίπτωση το Πρόγραμμα και το ύψος της επιδότησης δεν καλύπτουν τα έξοδα μετακίνησης, όπως και των γευμάτων που επιβαρύνουν εξ ολοκλήρου τον δικαιούχο.
Για όλα αυτά, μάλιστα, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι δικαιούχοι επιλέγονται με βάση το εισόδημα, άρα σε συνθήκες πετσοκόμματος του Προγράμματος, καθίζησης των μισθών, μεγάλης ανεργίας και αύξησης της υποαπασχόλησης εννοείται ότι μιλάμε για δικαιούχους και οικογένειες με πολύ χαμηλό εισόδημα οι οποίες αδυνατούν τελικά να αντεπεξέλθουν σε αυτά τα έξοδα που προϋποθέτει η συμμετοχή στο Πρόγραμμα, με αποτέλεσμα τελικά χιλιάδες δικαιούχοι να μην μπορούν να εξαργυρώσουν τις επιταγές του Προγράμματος...
Ενα επιπλέον εμπόδιο σε αυτές ακριβώς τις οικογένειες με πολύ χαμηλό εισόδημα, όπως και στους ανέργους, θέτει και ο απαράδεκτος περιορισμός σύμφωνα με τον οποίο το κατάλυμα που επιλέγει ο δικαιούχος δεν πρέπει να βρίσκεται σε λιγότερο από 60 χιλιόμετρα από τον τόπο διαμονής του!
Πρόσθετα σε όλα τα παραπάνω, παρέμεινε και φέτος το πρόβλημα με την πολύ μεγάλη καθυστέρηση στην ανακοίνωση των οριστικών δικαιούχων του Προγράμματος. Για το φετινό Πρόγραμμα οι δικαιούχοι αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα του Οργανισμού μόλις στις 26 Ιούλη, ημερομηνία που κάνει σχεδόν αδύνατη την εξεύρεση καταλύματος για τον Αύγουστο. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί δικαιούχοι θα πρέπει να περιμένουν το επόμενο καλοκαίρι (μόνο για Ιούνη - Ιούλη και όχι για Αύγουστο) για να κάνουν χρήση του Ππρογράμματος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, καθώς σε πάρα πολλές περιπτώσεις ο Αύγουστος είναι ο μήνας που οι επιχειρήσεις δίνουν άδειες στους εργαζόμενους και σταματούν ή μειώνουν τις δραστηριότητές τους. Καθώς μάλιστα το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν εμφανίζεται για πρώτη φορά - το ίδιο έγινε και προηγούμενες χρονιές - προκύπτει το βάσιμο ερώτημα αν τελικά πίσω και από αυτήν την πλευρά υπάρχει κάποια συγκεκριμένη μεθόδευση ώστε τελικά ακόμα και σε αυτό το πετσοκομμένο Πρόγραμμα να μένουν περισσότερα κουπόνια που τελικά δεν θα εξαργυρώνονται.
Το ίδιο πετσόκομμα στα Προγράμματα για τα βιβλία και τα θέατρα
Την ίδια ακριβώς «λογική» αποπνέει και το Πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για την αγορά βιβλίων: Επιδότηση (20 ευρώ) θα δοθεί μόλις σε 150.000 δικαιούχους, με συνολική δαπάνη μόνο 3 εκατ. ευρώ για το 2019, ενώ το 2009 ο αριθμός επιταγών για την αγορά βιβλίων ήταν 260.000...
Αντίστοιχα, στο Πρόγραμμα για την παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων κατά τη χειμερινή περίοδο 2019 - 2020, ο προϋπολογισμός είναι μόλις 3 εκατ. ευρώ και αφορά κατά μέγιστο όριο 200.000 δικαιούχους, ενώ το 2009 οι δικαιούχοι εισιτηρίων για θεατρικές παραστάσεις μόνο στην Αττική ανέρχονταν σε 350.000...
Ετσι με πενταροδεκάρες, μόλις 16 εκατ. ευρώ για τα 3 Προγράμματα, ο ΟΑΕΔ και οι κυβερνήσεις, που διαχειρίζονται τις εισφορές των εργαζομένων μέσω των διοικήσεων που διορίζουν, εμφανίζονται ...να κάνουν «κοινωνική πολιτική»!
Απέναντι σε αυτήν την πολιτική, όπως διαχρονικά υπογραμμίζει το ΠΑΜΕ,«αίτημα των εργαζομένων και όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων πρέπει να είναι ηγενίκευση του Κοινωνικού Τουρισμού με εξασφάλιση φτηνών καλοκαιρινών διακοπών, αλλά και ολιγοήμερων διακοπών κατά τη διάρκεια του χρόνου, η διεύρυνσή του για όλους τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους».
Αθικτοι οι μνημονιακοί «δεσμευτικοί στόχοι»
Η κατάσταση που περιγράφεται παραπάνω δεν έπεσε από τον ουρανό. Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων επιλογών που οδηγούν στη διαρκή συρρίκνωση των λεγόμενων κοινωνικών παροχών, αν και στην πραγματικότητα αυτές προέρχονται από τις ίδιες τις εισφορές των εργαζομένων και το κράτος είτε δεν συμμετέχει καθόλου είτε μόνο «συμβολικά».
Η πολιτική αυτή βρήκε την αντανάκλασή της και στον φετινό προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ (που πλέον διαχειρίζεται και τους λογαριασμούς της Εργατικής Εστίας και Εργατικής Κατοικίας), ο οποίος παρουσιάζει ένα πλεόνασμα μαμούθ που αναμένεται να φτάσει τα 581 εκατομμύρια ευρώ. Ενα πλεόνασμα πραγματικά ματωμένο, καθώς βασίζεται στις εισφορές των εργαζομένων και στη μόνιμη συμπίεση των κονδυλίων που έχουν τεράστια ανάγκη οι άνεργοι και όλοι οι εργαζόμενοι.
Τα συνολικά έσοδα του ΟΑΕΔ για το 2019 προϋπολογίζονται στα 3,113 δισ. ευρώ (μαζί με έσοδα από χρεολύσια) και τα συνολικά έξοδα (μαζί και των δανείων) στα 2,532 δισ. ευρώ. Επιβεβαιώνοντας ότι τα μνημονιακά μέτρα παραμένουν άθικτα και στη... «μεταμνημονιακή» περίοδο, στην εισήγηση προς το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, όπου εγκρίθηκε ο προϋπολογισμός, αναφερόταν χαρακτηριστικά ότι αυτός συντάχθηκε σύμφωνα με έγγραφο του εποπτεύοντος υπουργείου Εργασίας, στο οποίο «καθορίζεται ανώτατο ύψος πιστώσεων σε βασικές κατηγορίες του σκέλους των εσόδων και των εξόδων με βάση τους δεσμευτικούς στόχους του Μεσοπρόθεσμου 2019-2022 (ν. 4549/18)...».
Τέλος, σε μεγάλο σκάνδαλο εξελίσσεται και ο τρόπος λειτουργίας του πρώην Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ), καθώς από το 2012, που έχει απορροφηθεί από τον ΟΑΕΔ, έχει σταματήσει οποιοδήποτε κατασκευαστικό πρόγραμμα. Ετσι το 2019 ο πρώην ΟΕΚ αναμένεται να έχει έσοδα 285,6 εκατ. ευρώ αποκλειστικά από τις εισφορές των μισθωτών (1% επί του μισθού των εργαζομένων - οι εισφορές των εργοδοτών έχουν καταργηθεί), όταν το «έργο» που θα προσφέρει ανέρχεται μόλις στα ...7 εκατ. ευρώ! Πρόκειται για καραμπινάτη ληστεία των εισφορών των εργαζομένων, οι οποίες εισπράττονται υποχρεωτικά από τον ΟΑΕΔ, χωρίς να προβλέπεται πλέον καμία ουσιαστική παροχή εκ μέρους του, παρά τις τεράστιες ανάγκες, όπως και στην περίπτωση του ΟΕΕ.
