Πριν καλά - καλά στεγνώσει το μελάνι της 4ης «αξιολόγησης», που σύμφωνα με την κυβέρνηση οδηγεί στην «οριστική έξοδο από τα μνημόνια και την επιτροπεία», χιλιάδες «επικουρικοί» υγειονομικοί κινδυνεύουν με οριστική έξοδο - απόλυση από τα δημόσια νοσοκομεία. Αυτό αποφάσισε το Ελεγκτικό Συνέδριο, κατ' εφαρμογή των αντιλαϊκών προβλέψεις της νομοθεσίας που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, παίρνοντας τη σκυτάλη από όλες τις προηγούμενες. Διότι «παιδί» όλων αυτών των κυβερνήσεων είναι ο νόμος που απαγορεύει την παράταση των συμβάσεων πέραν των 24 μηνών. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι οι τεράστιες ελλείψεις σε γιατρούς, νοσηλευτές και άλλους υγειονομικούς στις δημόσιες μονάδες Υγείας.
Οι όποιες «προσλήψεις» προσωπικού ορισμένου χρόνου γίνονται, όπως των επικουρικών, δεν προστίθενται στον ανεπαρκέστατο αριθμό των εργαζομένων, αλλά στην πράξη αντικαθιστούν την προηγούμενη βάρδια των επικουρικών που απολύθηκαν με τη λήξη των σύμβασεών τους.
Η σημερινή κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία, με την έλλειψη προσωπικού, την εντατικοποίηση, τη συνεχή υποβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας, με τη γιγάντωση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, αποτελεί την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής που στόχο έχει την κερδοφορία στον τομέα της Υγείας.
Δραματικές συνέπειες για υγειονομικούς και ασθενείς
Τα χάλια που επικρατούν και επιδεινώνονται στις δημόσιες μονάδες Υγείας, με τις τεράστιες λίστες αναμονής για τους ασθενείς, πάνε χέρι χέρι με την επιδείνωση των όρων δουλειάς και αμοιβής των γιατρών, των νοσηλευτών και των άλλων εργαζόμενων υγειονομικών.
Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, που αυξάνονται και στα νοσοκομεία, υπηρετούν την πολιτική ανακύκλωσης της ανεργίας, την εξασφάλιση ακόμα πιο «ευέλικτου» και πολλαπλά εκμεταλλευόμενου προσωπικού. Στην περίπτωση των συγκεκριμένων εργαζομένων, με υψηλή ειδίκευση και εξειδίκευση, η εναλλαγή μεταξύ εργασίας και ανεργίας, όπως και η περιοδική εναλλαγή της προσωρινής εργασίας ανάμεσα σε διαφορετικά τμήματα, κλινικές και νοσοκομεία, έχουν σοβαρή επίπτωση - πέραν των άλλων - στη συνέχεια που απαιτείται να υπάρχει στην άσκηση του επιστημονικού έργου, στην απόκτηση εμπειρίας. Είναι λοιπόν ευνόητο ότι μειώνεται έτσι και το επίπεδο παροχών Υγείας.
Η πιθανή απόλυση των συμβασιούχων υγειονομικών θα έχει δραματικά αποτελέσματα από την πρώτη κιόλας μέρα για τις ήδη υποστελεχωμένες μονάδες Υγείας. Υπάρχει κίνδυνος να κλείσουν τμήματα και κλινικές νοσοκομείων, αφού σε πολλές περιπτώσεις ο μόνος γιατρός που υπάρχει είναι επικουρικός, ενώ πολλά τμήματα καλύπτουν τις ανάγκες τους κυρίως με επικουρικούς νοσηλευτές.
Τα παραπάνω αποτελούν τρανταχτό παράδειγμα του τι σημαίνει η περιβόητη καπιταλιστική ανάπτυξη και ποια είναι η αλήθεια, πίσω από την προπαγάνδα της κυβέρνησης. Επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά ότι μπροστά μας ορθώνεται ο δρόμος του αγώνα για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, που θέλει τους εργαζόμενους συνολικά με λιγότερα εργασιακά δικαιώματα και υπηρεσίες Υγείας που θα ακριβοπληρώνονται.
Χρόνια τώρα η ομηρία συνεχίζεται από όλες τις κυβερνήσεις
Η κυβέρνηση συνεχίζει να λέει τα γνωστά παραμύθια, για τη δήθεν επιλεκτική της στήριξη στο δημόσιο σύστημα Υγείας, για το «φρένο» που έβαλε στην κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων, τη στιγμή που όχι μόνο διατηρεί ακέραια την πολιτική της υποχρηματοδότησης των δημόσιων μονάδων Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, της υποστελέχωσής τους. Επιπλέον, πλασάρει ως φιλολαϊκή πολιτική τη διαχείριση της φτώχειας, που η ίδια με την πολιτική της έχει διαμορφώσει, όπως για παράδειγμα με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους ανασφάλιστους, χωρίς όμως ούτε ένα ευρώ χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Στις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό απαντά με «προσλήψεις» επικουρικών, ανακυκλώνοντας την ανεργία και ταυτόχρονα χωρίς κόστος, με δεδομένο ότι αυτοί οι εργαζόμενοι δεν στοιχίζουν στο κράτος, καθώς πληρώνονται από τα έσοδα των δημόσιων μονάδων Υγείας (από τις πωλήσεις των εργασιών τους στα ασφαλιστικά ταμεία, τον ΕΟΠΥΥ, αλλά και με απευθείας πληρωμές από τους ασθενείς). Είναι η γνωστή ΣΥΡΙΖΑίικη πολιτική που «κερνάει με ξένα κόλλυβα». Και επειδή ισχύει το «δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι», δεν είναι τυχαίο ότι αυτά τα μέτρα επιβραβεύτηκαν από τους επιχειρηματικούς ομίλους, αφού δικαίως διαπιστώνουν ότι με την πολιτική αυτή θα περιοριστούν οι κρατικές δαπάνες, δηλαδή θα περισσέψει κρατικό χρήμα για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας και της κερδοφορίας τους με φοροαπαλλαγές.
Μάλιστα, με τους γνωστούς φραστικούς λεονταρισμούς των υπουργών της, η κυβέρνηση συνεχίζει την κοροϊδία. Από τη μία συνεχίζει το αφήγημα ότι την πολεμά το «βαθύ, δεξιό δικαστικό κύκλωμα» και από την άλλη παρουσιάζει ως μέγιστη προσφορά τη νομοθετική παράταση της σύμβασης των επικουρικών που κινδυνεύουν με απόλυση, για κάποιους επιπλέον μήνες, μέχρι τις 31/5/19 το πολύ. Δηλαδή, συνέχεια στην ομηρία και μετάθεση της απόλυσης για λίγο αργότερα.
Αυτά δε που παρουσιάζει ως επιπλέον προσφορά, ότι δηλαδή η επικουρικότητα θα μετράει σε επιπλέον μόρια για τη διεκδίκηση μόνιμης θέσης στις δημόσιες μονάδες Υγείας, αποτελούν πρόκληση, αφού είναι στην ουσία «πουκάμισο αδειανό». Οι ελάχιστες προσλήψεις δεν φτάνουν να καλύψουν τις απώλειες των τελευταίων χρόνων ούτε από τις συνταξιοδοτήσεις, πάνω στις ήδη υποστελεχωμένες μονάδες, αλλά ούτε μπορούν να εξασφαλίσουν το δικαίωμα στη δουλειά των συμβασιούχων και των χιλιάδων ανέργων. Υπάρχει άλλωστε η αντίστοιχη εμπειρία με τους συμβασιούχους στους ΟΤΑ, όπου η πλειοψηφία, αντί για μονιμοποίηση, πήρε «εισιτήριο» για την ανεργία.
Το δικαίωμα στη δουλειά προτεραιότητα στον αγώνα
Η υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά όλων των επικουρικών υγειονομικών, οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, η αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, είναι ζητήματα που συνολικά οι εργαζόμενοι πρέπει να βάλουν σε προτεραιότητα.
