Ποιος φταίει;
Αλλο ένα (αναμενόμενο) κανόνι έσκασε χτες στο λιανεμπόριο, με την αίτηση της «Μαρινόπουλος» για υπαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα. Οι αναλύσεις για το πώς και το γιατί περισσεύουν στον Τύπο. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που παρουσιάζουν ως βασική αιτία της πτώχευσης την «κακοδιαχείριση» από την πλευρά της εργοδοσίας, μετά την εξαγορά του μεριδίου που κατείχε η γαλλική «Carrefour». Αλλοι μιλάνε για την απροθυμία των τραπεζών να σώσουν την επιχείρηση (σαν να πρόκειται για ευαγή ιδρύματα...) και άλλοι για «καταστροφική εμπορική πολιτική» των στελεχών της «Μαρινόπουλος». Αναλύσεις όπως αυτές κρύβουν το κύριο, ότι δηλαδή στον κλάδο των αλυσίδων σούπερ μάρκετ βρίσκεται σε εξέλιξη ένα νέο «ξεκαθάρισμα» ανάμεσα στις εταιρείες που επιβίωσαν της κρίσης, αλλά δεν ξεκινάνε όλες από την ίδια αφετηρία μετά από αυτήν. Δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια ώρα που η «Μαρινόπουλος» οδεύει προς την πτώχευση, άλλες μικρότερες αλυσίδες, όπως η πρώην «Αρβανιτίδης», βρίσκονται κι αυτές στη δίνη σκληρών επιχειρηματικών ανταγωνισμών και το μέλλον τους προδιαγράφεται αβέβαιο. Επομένως, το κυνήγι της πρωτοκαθεδρίας στην αγορά, που είναι στο DNA του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και διανομής των προϊόντων, είναι αυτό που έκλεισε τον «Μαρινόπουλο», εταιρεία που μεσουρανούσε για κάποια χρόνια στον κλάδο. Βέβαια, ο ιδιοκτήτης της αλυσίδας μικρό κακό θα πάθει, καθώς οι δραστηριότητές του σε άλλους κλάδους (φάρμακο) καλά κρατούν και δεν αποκλείεται προς τα εκεί να σπρώξει περισσότερα κεφάλαια. Αυτοί που πληρώνουν τη νύφη είναι οι περίπου 13.000 εργαζόμενοι και οι εκατοντάδες μικρέμποροι που δραστηριοποιούνταν περιφερειακά της αλυσίδας, που οδηγούνται στην καταστροφή...
