Τι γίνεται όταν τα «μεγάλα μαχαίρια» των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και οι κόντρες στο φόντο της καπιταλιστικής κρίσης, μαζί με τον εθνικισμό, το ρατσισμό, το φασισμό και λοιπά μπουμπούκια που φυτρώνουν πάνω σε αυτό το έδαφος, συναντάνε το «εύφορο» γήπεδο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, των επιχειρηματικών συμφερόντων, των στρατών των οπαδών και των κάθε είδους μηχανισμών; Μια πραγματική «μάχη», σαν αυτή που γίνεται τέσσερις μέρες τώρα στα γήπεδα και στις πόλεις όπου διεξάγεται το φετινό Euro, με τις συμπλοκές των οπαδών και τα άλλα «όμορφα» να 'ναι πιο συχνές και από τα γκολ. Με Ρώσους... καταδρομείς «με στρατιωτική εκπαίδευση» (κατά τη γαλλική Εισαγγελία) να συγκρούονται με Αγγλους χούλιγκανς, εκείνους που κατά τ' άλλα «δεν υπάρχουν» στις «εκκλησίες» των αγγλικών γηπέδων, Αγγλους εναντίον Ιρλανδών και Γάλλων, Γερμανούς νεοναζί να φωνάζουν «εισβάλαμε ξανά» πριν συγκρουστούν με τα ουκρανικά «αδερφάκια» τους, που δεν τους αρέσουν τα «ανοίγματα» των Γερμανών προς Ρωσία μεριά, Πολωνούς εθνικιστές να δίνουν το «παρών» σε μια απομίμηση του «αναβαθμισμένου ρόλου» που διεκδικεί η αστική τάξη της χώρας τους στην ΕΕ, Τούρκους εναντίον Σέρβων, Αλβανούς να θυμούνται τη «γενοκτονία» των Τσάμηδων. Τι είδαν «οι αρχές» και τα αστικά ΜΜΕ; «Εξαρση της οπαδικής βίας» (απρόσμενο!), «κατανάλωση αλκοόλ» (πλέον θα μεθάνε εκτός των «fan zones» πριν τις παίξουν εντός) και «αιφνιδιασμό των αρχών» αφού ο στρατιωτικός νόμος και τα εκατομμύρια της ασφάλειας είναι για να μη χαλάσουν τη «γιορτή» οι Γάλλοι απεργοί ενάντια στον αντεργατικό νόμο της κυβέρνησης Ολάντ. Και το «τόπι» των αντιθέσεων; Στην «εξέδρα» για να το κλοτσάνε πότε από δω και πότε από κει οι διάφοροι «στρατοί», ζυγισμένοι - στοιχισμένοι πίσω από τα «ιδανικά» και τις επιδιώξεις της «δικής τους» αστικής τάξης. «Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση» των σκληρών ανταγωνισμών, των (πρόσκαιρων) συμμαχιών και της μάχης όλων εναντίον όλων, που διεξάγεται στην πολιτική και την οικονομία.