Απεργούμε
γιατί
-η
υποχρηματοδότηση και η υποστελέχωση των υγειονομικών και προνοιακών μονάδων
συνεχίζονται. Οι κενές οργανικές θέσεις προσωπικού είναι 30.000, παραμένουν
κλειστά 220 κρεβάτια σε ΜΕΘ, κλειστά κρεβάτια σε χειρουργεία.Στα καθ`ημάς από
τη μια οι 400 και πλέον κενές θέσεις και
στον αντίποδα η όλο και αυξανόμενη δραστηριότητα στο όνομα δήθεν των κοινωνικών
αναγκών.
-η
διαχρονική εντατικοποίηση και η κατακόρυφη υποβάθμιση των υπηρεσιών έχουν
τσακίσει πνευματικά, ηθικά και σωματικά ένα μεγάλο τμήμα των υγειονομικών. Αυτό
εκφράζεται με τη λεγόμενη επαγγελματική εξουθένωση. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες,
αυξάνεται ο κίνδυνος να γίνει λάθος. Όλα αυτά προκαλούν σε πολλούς επιστήμονες
και εργαζόμενους την πικρή αίσθηση της συνεχούς διάψευσης του ρόλου τους, τη
ματαίωση.
Απεργούμε
γιατί
-τεράστια
είναι η αναμονή στα εξωτερικά ιατρεία, για εξετάσεις, απίστευτες ουρές στα
επείγοντα, για θεραπεία, ακόμα και όταν η νόσος δεν περιμένει... Οι
καρκινοπαθείς είναι σε αναμονή για δύο και τρεις μήνες προκειμένου να
ξεκινήσουν θεραπεία, το 28% των καρκινοπαθών δεν έχει πρόσβαση στα φάρμακά του,
το 60% των χρόνιων ασθενών δεν λαμβάνει σωστά τη θεραπεία του. Βαθιά βάζουν το
χέρι στην τσέπη ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι και στις δημόσιες υγειονομικές
μονάδες και στα ιδρύματα Πρόνοιας. Πρόσφατο δελτίο Τύπου της Ευρωπαϊκής
Στατιστικής Υπηρεσίας αναφέρει ότι 577.500 θάνατοι, σε ποσοστό το 33,7% του
συνόλου των θανάτων στην ΕΕ, «θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί υπό το πρίσμα
της ιατρικής γνώσης και τεχνολογίας (...) αν είχε υπάρξει έγκαιρη και
αποτελεσματική υγειονομική περίθαλψη»
Απεργούμε
γιατί
-τα
νοσοκομεία μετατρέπονται σε ιδρύματα -επιχειρήσεις, ενδεικτικά, σύμφωνα με τον κρατικό
προϋπολογισμό του 2016, τα έσοδα των νοσοκομείων από την πώληση υπηρεσιών στους
ασθενείς προϋπολογίζονται στα 93 εκατ. ευρώ και από τον ΕΟΠΥΥ, δηλαδή από τις
πληρωμές ουσιαστικά των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, θα αυξηθούν κατά
200 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2015. Από αυτήν την πρόσθετη αφαίμαξη των
λεηλατημένων από το κράτος και το κεφάλαιο ασφαλιστικών ταμείων και του ήδη
πενιχρού λαϊκού εισοδήματος, προκύπτει η αύξηση των εξόδων των δημόσιων
νοσοκομείων που η συγκυβέρνηση την παρουσιάζει ως αύξηση της χρηματοδότησής
τους κατά 300 εκατ. ευρώ, πρώτη φορά μετά από 6 περίπου χρόνια.
Γι`αυτό
οργανώνουμε την απεργία και συμμετέχουμε μαζικά, γιατί άλλος δρόμος δεν
υπάρχει• οι ψευτοσωτήρες , αριστεροί και
δεξιοί (κυβερνήσεις και οι προσκείμενες συνδικαλιστικές τους ηγεσίες), στην
αντίπερα όχθη τάχθηκαν. Μοιρολατρίες και
ωχαδερφισμοί πρέπουν στους προσκυνημένους.
