Απαράδεκτη και προσβλητική για ασθενείς και υγειονομικούς χαρακτηρίζει η ΕΙΝΑΠ την κατάσταση για τη γενική εφημερία των νοσοκομείων της Αττικής.
Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:
«Όλες οι κυβερνήσεις υποσχέθηκαν ότι θα λάβουν τη γνώμη μας υπόψη για τη βελτίωση της σημερινής κατάστασης.
Η σημερινή πολιτική ηγεσία, παρά τις υποσχέσεις της στην ΕΙΝΑΠ, προχώρησε στο διορισμό επιτροπής για τον τρόπο εφημέρευσης, αγνοώντας μας παντελώς.
Διαρρέεται σκόπιμα ότι ο μόνος τρόπος για να βελτιωθεί η κατάσταση στα ΤΕΠ και να εκλείψουν τα ράντζα είναι να έχουν γενική εφημερία τα νοσοκομεία κάθε 3 μέρες αντί για 4. Μα θέλετε να μας εξοντώσετε; Θέλετε την ανεπάρκεια και τη γύμνια που αναφέρουμε να τη μεταφέρετε στο προσωπικό των νοσοκομείων του κέντρου, που κυριολεκτικά στενάζει από την εντατικοποίηση;
Η ίδια η Πολιτεία παραδέχεται ότι η προσέλευση στα ΤΕΠ τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί κατά 25%. Τώρα θα προστεθεί επιπλέον 25% λόγω πιο συχνής εφημερίας και φυσικά τα ράντζα, ειδικά στα μεγάλα νοσοκομεία, θα πολλαπλασιαστούν.
Επιπρόσθετα με αλλαγή του "κάθε 4 ημέρες" σε "κάθε 3" θα αυξηθεί στο έπακρο η υπερεργασία και η υπερεφημέρευση του ήδη υπηρετούντος ανεπαρκέστατου αριθμητικά προσωπικού.
Ακόμα τραγικότερη είναι η άλλη διαρροή περί εφημερίας ΤΕΠ ανεξάρτητα από την εφημερία του υπόλοιπου νοσοκομείου. Εφημερεύον ΤΕΠ σε μη εφημερεύον νοσοκομείο είναι πειραματισμός ακραίος και εξαιρετικά επικίνδυνος για τους ασθενείς στις σημερινές συνθήκες.
Έχουμε διατυπώσει πολλές φορές την άποψή μας με επιστημονικά τεκμηριωμένα δεδομένα.
Το 60%-70% των προσερχόμενων στα ΤΕΠ είναι περιστατικά ΠΦΥ που σήμερα οι δομές της είναι υποτυπώδεις. Αν αυτό δεν λυθεί ή αν δεν πάρει σοβαρό τρόπο αντιμετώπισης, η σημερινή κατάσταση θα συνεχίζεται. Τα πρώην ΠΕΔΥ, που μετονομάστηκαν σε Κέντρα Υγείας και οι ΤΟΜΥ, έτσι όπως λειτούργησαν, δεν έλυσαν τα προβλήματα. Χρειάζεται μεγάλος αριθμός Κέντρων Υγείας Αστικού Τύπου στο Λεκανοπέδιο με οικογενειακό γιατρό και ειδικότητες. Πρέπει αρκετά Κέντρα Υγείας να εφημερεύουν σε 2 ή και 3 8ωρα για να απορροφήσουν περιστατικά ΠΦΥ.
Γίνεται μεγάλος αριθμός διακομιδών από μικρού και μεσαίου μεγέθους νοσοκομεία προς τα μεγάλα. Διακομίζουν νοσοκομεία του Λεκανοπεδίου, όλης σχεδόν της Πελοποννήσου, της Στερεάς Ελλάδας - Ευβοίας και των νησιών. Οι διακομιδές γίνονται λόγω έλλειψης στελεχών Υγείας και εξοπλισμού. Υπάρχουν και χιλιάδες ασθενείς που προτιμούν νοσοκομεία των Αθηνών και έρχονται μόνοι τους για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Αφού δεν υλοποιείτε τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις, γιατί δεν κάνετε μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στα νοσοκομεία; Όλος ο νότιος τομέας εξυπηρετείται από ένα "ξεδοντιασμένο" από προσωπικό Ασκληπιείο και ένα υποβαθμισμένο Τζάνειο, που στέλνει το παιδί από το νησί με σκωληκοειδίτιδα κατευθείαν στο Παίδων λόγω έλλειψης παιδοχειρουργού.
Τα παραπάνω ερωτήματα και διαπιστώσεις αποτελούν ταυτόχρονα και αυτονόητες θέσεις των νοσοκομειακών γιατρών. Μπορεί να απέχουν από την ολοκληρωμένη πρότασή μας για αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν σύστημα Υγείας, είναι όμως ικανά να ανακουφίσουν ασθενείς και υγειονομικούς.
Ειδικό και βαρύνοντα ρόλο στη διευθέτηση, ταχεία μεταφορά και αντιμετώπιση, μπορεί να παίξει το ΕΚΑΒ, που σήμερα είναι υποβαθμισμένο από άποψη μέσων, διασωστών και γιατρών.
Όσο και να συζητάμε για τρόπο εφημέρευσης στο Λεκανοπέδιο και πώς θα τον βελτιώσουμε, αγνοώντας αυτές τις δύο θεμελιακές παραμέτρους, απλά εμπαίζουμε υγειονομικούς και ασθενείς.
Ο δυτικός τομέας πάσχει αντίστοιχα, με τα νοσοκομεία της Νίκαιας και του Θριάσιου να έχουν τεράστιες ελλείψεις και το Αττικόν να πνίγεται στα ράντζα.
Στο βόρειο τομέα οι περισσότερες ειδικότητες εξυπηρετούνται μόνο από το Σισμανόγλειο, ενώ ο ανατολικός τομέας, πολυπληθής και αυτός, δεν έχει νοσοκομείο παρά μόνο υποστελεχωμένα Κέντρα Υγείας.
Αναφέρουμε τα παραπάνω ενδεικτικά για να γίνει κατανοητή σε όλους τους αρμόδιους η γύμνια που υπάρχει εδώ και χρόνια στα νοσοκομεία, αν και τη γνωρίζουν οι πιο πολλοί. Ακραίο παράδειγμα το Νοσοκομείο Σωτηρία, που αντί να ενισχυθεί, αφού οι πνευμονοπάθειες είναι στην 4η θέση από άποψη νοσηρότητας και θνησιμότητας, αποδυναμώθηκε επικίνδυνα (οι 12 Πνευμονολογικές Κλινικές έγιναν 8, οι ειδικευόμενοι από 115 έγιναν 35 και οι ειδικευμένοι από 65 έγιναν 35).
Δεν είναι “έκθεση ιδεών” η ενίσχυση του ΕΚΑΒ, γιατί εξαιτίας της υποβάθμισής του η κοινωνία μας έχει ζήσει τραγικά περιστατικά, όπως επίσης έχουμε επιδοκιμάσει την έγκαιρη παρέμβασή του.
Εκεί που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση είναι η ικανότητα του ΕΚΑΒ να αντιμετωπίζει το περιστατικό στον τόπο του συμβάντος (ανάνηψη, διασωλήνωση, σταθεροποίηση ασθενούς, κ.λπ.) που σημαίνει εκπαίδευση και παρουσία γιατρού.
Πρέπει να προβλεφθούν Κέντρα Τραύματος, χρεωμένα στα μεγάλα νοσοκομεία, που ήδη επί δεκαετίες αγόγγυστα αντιμετωπίζουν τη συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών τραύματος και που με το έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό τους μπορούν να σώσουν ζωές. Η πολιτεία διαχρονικά δεν έχει δείξει κανένα ενδιαφέρον και καμιά σοβαρότητα στην ειδική αντιμετώπιση. Από ιδιαίτερη επιπολαιότητα και έλλειψη σοβαρότητας πάσχει και το πιο πρόσφατο “Σχέδιο Τραύματος” της ηγεσίας του ΚΕΣΥ όπως αυτό παρουσιάστηκε σε ιατρικά συνέδρια.
Παιδιατρική, Ψυχιατρική, Γυναικολογία, Ογκολογία είναι ειδικότητες για τις οποίες πρέπει να ληφθούν επιπλέον μέτρα για την αντιμετώπιση τόσο του τακτικού όσο και του επείγοντος περιστατικού.
Για την Παιδιατρική δεν φτάνουν τα Νοσοκομεία Παίδων στο κέντρο της Αθήνας. Το Παίδων Πεντέλης είναι εντελώς υποβαθμισμένο το ίδιο και οι Παιδιατρικές Κλινικές των γενικών νοσοκομείων.
Για τους ψυχικά πάσχοντες και για την αποσυμφόρηση της άθλιας κατάστασης των Ψυχιατρικών Κλινικών πρώτα από όλα χρειάζονται δομές ΠΦΥ. Επίσης επιμένουμε πως είναι απαράδεκτο να εφημερεύει Ψυχιατρικό Τμήμα γενικού νοσοκομείου σε διαφορετική ημέρα από το υπόλοιπο νοσοκομείο.
Το Αλεξάνδρας, το Έλενας Βενιζέλου και οι Γυναικολογικές Κλινικές των γενικών νοσοκομείων δεν φτάνουν για την κάλυψη των αναγκών ούτε για τη γενική εφημερία.
Αντίστοιχη κατάσταση ισχύει και για τα 3 ογκολογικά νοσοκομεία.
Στη γενική εφημερία πρέπει να προβλέπεται 24ωρη λειτουργία όλων των εργαστηρίων (ακτινολογικά, αξονικός, υπέρηχοι, βιοχημικά κ.λπ.) με το ανάλογο προσωπικό, κάτι που τώρα δεν συμβαίνει ακόμα και στα μεγάλα νοσοκομεία.
Ο επικείμενος διορισμός μόνιμων γιατρών στα ΤΕΠ πρέπει να συνδυαστεί με πολλαπλάσιους διορισμούς νοσηλευτών και τραυματιοφορέων.
Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν διαχρονικά ελάχιστα εφημερεύοντα Καρδιοχειρουργικά Τμήματα και μόνο ένα εφημερεύον Κέντρο Επεμβατικής Νευροακτινολογίας (για “εμβολισμούς” ραγέντων ανευρυσμάτων και άλλων αγγειακών δυσπλασιών εγκεφάλου).
Αν δεν υλοποιηθούν όλα τα παραπάνω, δεν μπορούμε να συζητάμε σοβαρά για βελτίωση λειτουργίας των ΤΕΠ και τρόπου εφημέρευσης στο Λεκανοπέδιο.
Εννοείται ότι αν το υπουργείο επιλέξει τον τρόπο του "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" η απάντησή μας θα είναι μαζική και δυναμική!
Οι νοσοκομειακοί γιατροί ανησυχούν. Υπέστησαν φοβερή μείωση μισθών, μεγάλη μείωση υπηρετούντων, εντατικοποίηση δουλειάς, ψέμα και κοροϊδία από πολλούς κυβερνώντες. Πέρασαν πλέον ως "έπεα πτερόεντα" το "δίκαιη ανάπτυξη" και το "ανάπτυξη για όλους".
Πράξεις θέλουμε, που να σέβονται την προσφορά μας και να γνωρίζουν οι εκάστοτε κρατούντες ότι εμείς που υποστηρίζουμε με νύχια και με δόντια τη λειτουργία των νοσοκομείων, έχουμε ως ισχυρό μας σύμμαχο τους ασθενείς».
