Προπαγανδιστικός καταιγισμός συνοδεύει την περιβόητη κυβερνητική «τομή» στη δημόσια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας(ΠΦΥ), προκειμένου και σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του λαού κατά τη συνήθη τακτική της η κυβέρνηση να παρουσιάσει το μαύρο άσπρο.
Οι περιβόητες Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ) παρουσιάζονται από τα κυβερνητικά στελέχη ως ισοδύναμο της «κορτιζόνης» διά πάσαν νόσον της δημόσιας ΠΦΥ, που θα την ενισχύσει αποφασιστικά. Στο προπαγανδιστικό περιτύλιγμα της λεγόμενης «μεταρρύθμισης - τομής στην ΠΦΥ» αναφερόταν ότι επιτέλους ανοίγει ο δρόμος για την καθιέρωση των οικογενειακών γιατρών, τις κατ' οίκον ιατρικές επισκέψεις, τα προγράμματα πρόληψης στην οικογένεια, στους τόπους κατοικίας, στα σχολεία, στους εργασιακούς χώρους, για την εξειδικευμένη παροχή υπηρεσιών στις μητέρες, στις έγκυες, στα ΑμεΑ, στους ηλικιωμένους κ.λπ.
Τώρα, βέβαια, το πώς θα γίνουν όλα αυτά με τα ανεπαρκή σε αριθμό και τραγικά υποστελεχωμένα δημόσια Κέντρα Υγείας,χωρίς παιδίατρους, γυναικολόγους, καρδιολόγους και άλλες ειδικότητες και κλάδους υγειονομικών, χωρίς διαγνωστικά εργαστήρια κ.λπ. και κυρίως με δεδομένη τη «μεταμνημονιακή» κρατική υποχρηματοδότηση, που ούτε στη «δευτέρα παρουσία» δεν πρόκειται να αντιστρέψει αυτήν την άθλια κατάσταση, μόνο η κυβέρνηση το γνωρίζει...
Νέος «κόφτης» για τη διασφάλιση των πετσοκομμένων προϋπολογισμών
Στην προπαγανδιστική επιχείρηση αποπροσανατολισμού και προβολής μιας εικονικής πραγματικότητας η κυβέρνηση έχει και την αμέριστη βοήθεια των αστικών κομμάτων της αντιπολίτευσης με μια αντιπαράθεση που τους βολεύει όλους. Η αντιπαράθεσή τους περιορίζεται στο ζήτημα αν θα φτιαχτούν οι ΤΟΜΥ που εξήγγειλε η κυβέρνηση ή όχι, λες και αυτό αποτελεί το κριτήριο της «επιτυχίας». Από κοινού ρίχνουν την «μπάλα στην εξέδρα», αφού όλοι μαζί συμφωνούν στα «ελάχιστα πακέτα παροχών Πρωτοβάθμιας Υγείας», στη μείωση του «κόστους» της λαϊκής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, στην τήρηση των αντιλαϊκών δημοσιονομικών στόχων. Ο καβγάς τους περιορίζεται στο με ποιο τρόπο αυτά θα επιτευχθούν και στην ικανότητα της κυβέρνησης να τα υλοποιήσει.
Η κριτική που κάνουν για τους χαμηλούς ρυθμούς δημιουργίας των ΤΟΜΥ συγκαλύπτει την ουσία: Οτι αυτές έχουν ως αποστολή και περιεχόμενο να εξασφαλίζουν την υλοποίηση του σχεδίου παροχής ελάχιστων και τελείως ανεπαρκών υπηρεσιών Υγείας.
Συγκαλύπτουν όλοι μαζί ότι οι ΤΟΜΥ δεν αποτελούν πρόσθεση - ενίσχυση της δημόσιας ΠΦΥ, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Αυτό θα ίσχυε αν οι συγκεκριμένες μονάδες θα ήταν αποκεντρωμένες στο πλαίσιο ενός ανεπτυγμένου κρατικού συστήματος ΠΦΥ, αν ήταν τόσες όσες χρειάζεται η χώρα, πλήρως στελεχωμένες σε προσωπικό κι εξοπλισμό, με αντίστοιχα Κέντρα Υγείας εξίσου στελεχωμένα. Που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης 24 ώρες το 24ωρο, όλες τις μέρες του χρόνου. Εξειδικευμένα κατά φύλο, ηλικία, πάθηση, έγκαιρα και αποτελεσματικά κοντά στον τόπο κατοικίας, σπουδών, άθλησης, εργασίας κ.α., αυτές οι μονάδες θα αποτελούσαν μέρος των πλήρως ανεπτυγμένων δημόσιων Κέντρων Υγείας. Ούτε κατά φαντασία δεν ισχύει κάτι τέτοιο φυσικά σε όσα προωθεί η κυβέρνηση.
Στο συμπληρωματικό μνημόνιο μεταξύ κυβέρνησης και «εταίρων» αναφέρεται χαρακτηριστικά η «υποχρεωτική εγγραφή ασθενούς σ' έναν οικογενειακό γιατρό ο οποίος θα ενεργεί ως φύλακας ("gatekeeper" - "πορτιέρης") που θα είναι υπεύθυνος για παραπομπές σε ειδικούς».
Σε εφαρμογή δηλαδή της αντιλαϊκής μεταρρύθμισης για την ΠΦΥ, ο «οικογενειακός γιατρός» θα λειτουργεί στην πραγματικότητα σαν «κόφτης» σε ό,τι αφορά τη διενέργεια παραπέρα εξετάσεων, ιατρικών επισκέψεων σε γιατρούς άλλων ειδικοτήτων κ.ο.κ. Πρακτικά θα διασφαλίζει, στη βάση των περιβόητων «πρωτοκόλλων» και όχι των πραγματικών λαϊκών αναγκών, ότι αυτά που θα «στοιχίζει» ο ασφαλισμένος δεν θα υπερβαίνουν το όριο των πετσοκομμένων προϋπολογισμών.
Το συνονθύλευμα του «δικτύου ΠΦΥ»
Στη βάση αυτή, αναπτύσσεται μια κριτική από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τις ηγεσίες των επιστημονικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων των γιατρών, που προβάλλουν το αντιδραστικό και αποπροσανατολιστικό επιχείρημα ότι εμποδίζεται στους ασθενείς «η ελεύθερη επιλογή του γιατρού». Το επιχείρημά τους δεν απαντά βέβαια στους αντιλαϊκούς «κόφτες» που καθιερώνει η κυβέρνηση, αλλά παραπέμπει ευθέως στην απρόσκοπτη λειτουργία της «αγοράς» στην Υγεία, από την οποία οι ασθενείς θα πρέπει να είναι «ελεύθεροι» ως πελάτες να αγοράζουν υπηρεσίες. Υπερασπίζονται την... «ελευθερία» των ασθενών με το πετσοκομμένο εισόδημα να επιλέξουν το γιατρό τους, όταν θα πρέπει να πληρώσουν ακόμα και τη συνταγογράφηση...
Στην ουσία συγκαλύπτουν ότι αυτό που στην πραγματικότητα περιορίζει την «ελευθερία» των ασθενών είναι οι περικομμένες παροχές, τα πλαφόν του κανονισμού παροχών του ΕΟΠΥΥ, οι τεράστιες ελλείψεις σε δημόσιες υποδομές, εργαστήρια, προσωπικό κ.λπ., που καθιστούν «αδειανό πουκάμισο» και τα όποια «δικαιώματα» των ασθενών.
Ουσιαστικά παραμένει και ενισχύεται ένα συνονθύλευμα μονάδων του εμπορευματοποιημένου δημόσιου και ιδιωτικού επιχειρηματικού τομέα, των αυτοαπασχολούμενων, των ΜΚΟ, των δήμων κ.ά. Οχι τυχαία, το συγκεκριμένο συνονθύλευμα ονομάζεται «Δίκτυο ΠΦΥ» καθώς δεν έχει σχέση ούτε με «ενιαίο» ούτε με «σύστημα» ούτε εκπληρώνει τη βασική κατεύθυνση ενός Πρωτοβάθμιου Συστήματος Υγείας που είναι η Πρόληψη και να είναι αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν.
Κοινή θέση όλων των αστικών κυβερνήσεων, της ΕΕ, του ΔΝΤ, αστών επιστημόνων που έχουν ως αντικείμενο τα οικονομικά της Υγείας, είναι ότι από την ΠΦΥ εξαρτάται η μείωση των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών για την Υγεία του λαού. Με τη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο οι «πελάτες - ασθενείς» θα αγοράζουν υπηρεσίες Υγείας μέσω του οικογενειακού γιατρού, προκειμένου να μειωθεί το «κόστος» που προκαλεί στο σύστημα ο ασφαλισμένος.
«Πριν αλέκτορα φωνήσαι» περί... «τέλους των μνημονίων»
Και «πριν αλέκτορα φωνήσαι» περί... «τέλους των μνημονίων», «αλλαγής κλίματος υπέρ του Δημοσίου» και της «μεγάλης τομής στην ΠΦΥ», όπως επαναλαμβάνουν τα κυβερνητικά στελέχη, η κυβέρνηση δίνει νέο χτύπημα στο λαϊκό δικαίωμα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, φορτώνοντας νέα οικονομικά βάρη στους ασθενείς, που θα πρέπει να βάζουν το χέρι στην τσέπη ακόμη και για υποτυπώδεις ιατρικές εξετάσεις.
Συγκεκριμένα, πριν από λίγες μέρες το υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε τις νέες «βελτιωμένες προτάσεις» προς τους ιδιώτες συμβεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ γιατρούς, προσθέτοντας επιπλέον «κόφτες» και υποβαθμίζοντας παραπέρα τις παρεχόμενες υπηρεσίες, στο όνομα της «ελκυστικότητας» και της «ελαστικότητας»...
Συγκεκριμένα, προβλέπονται τα εξής:
-- Στις συμβατικές υποχρεώσεις του γιατρού δεν συμπεριλαμβάνονται οι κατ' οίκον επισκέψεις. Δηλαδή, όλοι οι ασθενείς που θα έχουν δυσκολία να μετακινηθούν και θα καλούν τους συμβεβλημένους οικογενειακούς γιατρούς (Γενικοί Γιατροί, Παθολόγοι, Παιδίατροι) σε κατ' οίκον επίσκεψη, θα πληρώνουν οι ίδιοι εξολοκλήρου τη δαπάνη της επίσκεψης.
-- Αμοιβή των γιατρών από τους ασθενείς που εξετάζονται εκτός του προβλεπόμενου 4ωρου ημερησίως. Ολοι οι ασφαλισμένοι που θα επισκέπτονται το ιατρείο εκτός του προβλεπόμενου 4ωρου ημερησίως, θα πληρώνουν οι ίδιοι τη δαπάνη. Επαναλαμβάνεται δηλαδή με άλλον, ΣΥΡΙΖΑίικο τρόπο, η προηγούμενη ρύθμιση της ΝΔ με το πλαφόν των 200 επισκέψεων που εξαντλούνταν τις πρώτες 5 - 10 μέρες και οι ασθενείς εξαναγκάζονταν να πληρώνουν.
-- Οι επισκέψεις που θα πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της 4ωρης απασχόλησης των γιατρών μπορούν να φτάνουν στις 16 ημερησίως. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για κάθε ασθενή θα αντιστοιχούν περίπου 15 λεπτά, τα οποία δεν αρκούν ούτε για μια στοιχειώδη εξέταση, παρά μόνο για συνταγογραφήσεις. Αν κάποιος ασθενής χρειαστεί περισσότερο χρόνο στην επίσκεψη, αυτόματα ένας άλλος πετιέται εκτός. Ρύθμιση που περισσότερο μοιάζει με χρονοχρέωση σε δημοτικό πάρκινγκ παρά με υπηρεσία Υγείας.
Ολα τα παραπάνω στην πραγματικότητα είναι κόπια και παραπέρα προχώρημα της αντιλαϊκής πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου, αυτό επιβεβαιώνει και η βολική «αντιπαράθεσή» τους με την κυβέρνηση, αφήνοντας στο απυρόβλητο το βαθιά ταξικό περιεχόμενο της μεταρρύθμισης της ΠΦΥ, τον κοινό τους στόχο η Υγεία του λαού να «κοστίζει» όσο το δυνατόν λιγότερο στο κεφάλαιο και το κράτος του.
Βασικός πυρήνας της ΠΦΥ πρέπει να είναι η πρόληψη. Για το κεφάλαιο όμως θεωρείται αδικαιολόγητο «κόστος» να «χάνονται» λεφτά για υπηρεσίες Υγείας στους υγιείς προκειμένου να μην αρρωστήσουν. Βρίσκεται στον αντίποδα του εκμεταλλευτικού του χαρακτήρα που σπέρνει την ανεργία, τη φτώχεια, πετσοκόβει μισθούς και συντάξεις, καταπατά δικαιώματα και κατακτήσεις, δεν παίρνει μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, όπου ζει και δρα ο λαός, δηλαδή δημιουργεί όλους αυτούς τους όρους επιδείνωσης συνολικά των συνθηκών ζωής των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
