Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018

Όταν "διαπραγματεύεσαι" την ΣΣΕ

Δουλειά μέχρι τη λιποθυμία και μάλιστα με πάνω από 30% μείωση στους μισθούς, επιβάλει στους ξενοδοχοϋπαλλήλους των τουριστικών περιοχών η πλειοψηφία στην Ομοσπονδία Επισιτισμού - Τουρισμού με τη νέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που προτείνει στους εργοδότες.
Πιο συγκεκριμένα, παραχωρεί στους ξενοδόχους το δικαίωμα όλο το κρίσιμο διάστημα της τουριστικής περιόδου να απασχολούν τους εργαζόμενους ακόμα και όλες τις ημέρες της εβδομάδας, όσες ώρες θέλουν, και αντί να τους πληρώνουν επιπλέον μεροκάματα και υπερωρίες, να τους δίνουν ρεπό στο τέλος της σαιζόν.
Είναι γνωστό ότι στις τουριστικές περιοχές οι ξενοδοχοϋπάλληλοι εξαναγκάζονται να δουλεύουν 7 μέρες τη βδομάδα. Εξαναγκάζονται γιατί προσπαθούν να εξασφαλίσουν ένα παραπάνω εισόδημα για να μπορέσουν να ζήσουν τους μήνες του χειμώνα, αλλά και επειδή εκβιάζονται από τους εργοδότες και τα στελέχη τους, αφού όποιος ζητά ρεπό για να πάρει μια ανάσα, μπαίνει στο στόχαστρο.
Οι συνέπειες που έχει η κατάσταση αυτή στην υγεία των εποχικών εργαζομένων είναι ολέθριες και μη αναστρέψιμες. Ένα μεγάλο μέρος από όσες πενταροδεκάρες καταφέρουν να εξοικονομήσουν, πηγαίνουν στους φυσικοθεραπευτές και τους χειροπράκτες για να γίνουν καλύτερα και να μπορέσουν να δουλέψουν και την επόμενη σαιζόν.
Η ηγεσία της ομοσπονδίας που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί εργαζόμενους βάζει πλάτη, όχι μόνο για να καταργηθεί και επίσημα η εβδομαδιαία ανάπαυση και το ωράριο, αλλά και ό,τι επιπλέον μεροκάματο εξασφάλιζαν να το χαρίζει στην εργοδοσία!
Σε αντάλλαγμα για αυτό το θεόσταλτο δώρο στους μεγαλοξενοδόχους των τουριστικών περιοχών, οι οποίοι είναι και η πλειοψηφία του κλάδου, η Ομοσπονδία ζητά 2% ονομαστική αύξηση στο βασικό μισθό. Μια αύξηση εικονική και ψεύτικη για να αξιοποιηθεί προπαγανδιστικά, να προβληθεί στις ειδήσεις και να συντηρηθεί ο μύθος ότι η τουριστική ανάπτυξη ωφελεί τους εργαζόμενους του κλάδου.
Ως φύλλο συκής, παρατίθεται και μια φράση κοροϊδία: «ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να αρνηθεί και η άρνηση δεν είναι αντίθετη με την καλή πίστη». Γιατί όταν ο εργοδότης θα τον απολύσει, θα πρέπει να ψάξει να βρει το δίκιο του στα δικαστήρια, ενώ και στον επόμενο εργοδότη θα συναντήσει την ίδια κατάσταση.
Αν αυτή η σύμβαση υπογραφεί και εφαρμοστεί, ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου καθώς ακόμα και στις περιοχές που μπορεί να υπάρχουν τοπικές συμβάσεις, θα υπάρξουν πολύ αρνητικές εξελίξεις, αυτές οι συμβάσεις πιθανότατα θα καταγγελθούν, για να εναρμονιστούν με το νέο καθεστώς. Επιπλέον θα προκύψουν περιπτώσεις που οι εργαζόμενοι θα δυσκολεύονται ακόμα και να συμπληρώνουν τα ένσημα για το επίδομα ανεργίας.