Το βιβλίο αυτό γράφτηκε το 1915 στο μέτωπο του πρώτου
παγκόσμιου πολέμου, όπου ο συγγραφέας είχε πάει εθελοντής και αποτελεί ένα από
τα καλύτερα αντιπολεμικά μυθιστορήματα.
Στις σελίδες του περιγράφονται με γλαφυρό τρόπο τα βάσανα,
οι ταλαιπωρίες, οι κίνδυνοι της καθημερινής στρατιωτικής ζωής στα μετόπισθεν
και στην πρώτη γραμμή του μετώπου, οι ατελείωτες συζητήσεις των Γάλλων
στρατιωτών γύρω από την ουσία του πολέμου και η σταδιακή συνειδητοποίηση
ορισμένων απ’ αυτούς, που καταλαβαίνουν τελικά ότι δεν αποτελούν παρά πιόνια
στο παιχνίδι εκείνων που κερδίζουν από τον πόλεμο.
"Έχετε δίκιο, καημένοι αμέτρητοι είναι οι εργάτες των
μαχών, εσείς που θα κάνετε ολόκληρο το
μεγάλο πόλεμο με τα χέρια σας, μια παντοδυναμία που δεν χρησιμεύει ακόμη στο να
κάνει το καλό, γήινο πλήθος που το κάθε του πρόσωπο είναι ένας κόσμος πόνου και
που, κάτω από τον ουρανό όπου μεγάλα
μαύρα σύννεφα ξεσχίζονται και απλώνονται αναμαλλιασμένα σαν Άγγελοι του
κακού ονειρεύεστε σκυμμένοι κάτω από το ζυγό μιας σκέψης. Ναι έχετε
δίκιο. Υπάρχουν όλα αυτά εναντίον σας.
Ενάντια σε εσάς και στο μεγάλο γενικό σας συμφέρον, που ταυτίζεται
πραγματικά με τη Δικαιοσύνη, Όπως σωστά το έχετε μαντέψει Δεν υπάρχουν μόνο οι
πολεμοκάπηλοι οι κερδοσκόποι και οι εκμεταλλευτές .
.........Είναι πλάι
τους οι παπάδες ....δικηγόροι,
οικονομολόγοι, ιστορικοί...."