
«Οι δικές μας επιχειρήσεις αποδεδειγμένα και επανειλημμένα βάζουν πλάτη στην εθνική προσπάθεια να παραμείνει η χώρα μας πιστή στην ευρωπαϊκή της πορεία», τονίζει στο μήνυμά του ο πρόεδρος του ΣΕΒ, αναφερόμενος ξανά στη στρατηγική επιλογή του εγχώριου κεφαλαίου για παραμονή στην ΕΕ και το ευρώ.
Την ίδια ώρα, στο πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων γύρω από τον κρατικό μηχανισμό, ο ΣΕΒ βλέπει μπροστά του μπόλικο ζωτικό χώρο και κερδοφόρες διεξόδους για τα λιμνάζοντα συσσωρευμένα κεφάλαια, διεκδικώντας την απόσπαση δραστηριοτήτων, άλλα και κλάδων, που καλύπτονται σήμερα από τον κρατικό προϋπολογισμό και τη Δημόσια Διοίκηση.
Χαρακτηριστικά, στο «εβδομαδιαίο δελτίο» του ΣΕΒ αναφέρεται: «Από τα 770 χιλιάδες άτομα που υπηρετούν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, 111 χιλιάδες απασχολούνται σε οικονομικές δραστηριότητες που κατά κανόνα επιτελούνται από ιδιωτικές επιχειρήσεις. Επίσης, 320 χιλ. απασχολούνται στους τομείς της Εκπαίδευσης και της Υγείας, έναντι 191 χιλ. των απασχολούμενων στον ιδιωτικό τομέα στους κλάδους αυτούς. Τα μεγέθη αυτά συνηγορούν στην άποψη ότι τα περιθώρια αποκρατικοποίησης είναι ακόμη μεγάλα, κυρίως μέσω εξωτερικής ανάθεσης υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα ή και απόσυρσης δημοσίου, από οικονομικές δραστηριότητες, όπου δεν εξυπηρετούνται λόγοι δημοσίου συμφέροντος ή σκοπιμότητας». Επιβεβαιώνεται και με αυτό τον τρόπο η ταξική στόχευση των ιδιωτικοποιήσεων, ανεξαρτήτως του μοντέλου με το οποίο αυτές προωθούνται, είτε σε συνεργασία του μεγάλου κεφαλαίου με το κράτος, είτε και χωρίς αυτό.
Χαρακτηριστική είναι και η αναφορά του ΣΕΒ στον «κλάδο ενημέρωσης και επικοινωνίας», λέγοντας ότι «πρέπει να εκλείψει η προνομιακή απασχόληση σε δημόσιες επιχειρήσεις υπό κρατικό έλεγχο, όπως τοπικοί σταθμοί και μέσα ενημέρωσης, κρατικές βιομηχανίες κ.ά.»...
Και ενώ αυτά συμβαίνουν στην "ψωροκώσταινα" Ελλάδα..
στην τεράστια Αφρική.....
Πάντως, ενδιαφέρον επίσης έχει η επιχειρηματολογία που προβάλλεται από Αφρικανούς αξιωματούχους και επιχειρηματίες, ότι «τώρα που η Κίνα και η Ινδία γίνονται λιγότερο ανταγωνιστικές, είναι η σειρά της Αφρικής», αναδεικνύοντας ουσιαστικά τη δυνατότητα της τεράστιας φτηνής εργατικής δύναμης που μπορεί να αξιοποιηθεί από τους κεφαλαιοκράτες για να αυξήσουν την κερδοφορία τους.
Τελικά αυτή η μαρμίτα τελειωμό δεν έχει και πως να έχει άλλωστε, όταν η εργατιά συνεχώς τη γεμίζει!!