Χρονιά νέας φοροκαταιγίδας, ακρίβειας και έντασης της ενεργειακής φτώχειας θα είναι το 2024 για εκατομμύρια νοικοκυριά που ήδη προσπαθούν να επιβιώσουν, κόβοντας από παντού.
Και μπορεί να προσπαθεί η κυβέρνηση να καλλιεργήσει μια επίπλαστη ευφορία για δήθεν καλύτερες μέρες, με αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική
6,2 δισ. ευρώ παραπάνω φόρους - συνολικά 62,9 δισ. - σε σχέση με όσα προέβλεπε ο προϋπολογισμός του 2023 (56,7 δισ.).
Η ακρίβεια και οι συνεχείς ανατιμήσεις έχουν αναγκάσει τους καταναλωτές να προβούν σε μεγάλες περικοπές δαπανών σε διατροφικά προϊόντα «πρώτης γραμμής».
Για να βγάλουν οι όμιλοι της Ενέργειας το μέγιστο δυνατό κέρδος από την πώληση της Ενέργειας επαναφέρουν τη ρήτρα αναπροσαρμογής που πλέον θα ονομάζεται «Μηχανισμός Διακύμανσης», δηλαδή διαμόρφωση τιμών ανάλογα με τον τζόγο του Χρηματιστηρίου της Ενέργειας.
Το μπαράζ των πλειστηριασμών και των εξώσεων με βάση τους νόμους της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων θα κλιμακωθεί. Είναι η ίδια πολιτική που δημιούργησε εκείνο το περιβάλλον στις τράπεζες για να έχουν κέρδη πάνω από 2,5δις το πρώτο εννιάμηνο του 23.
Ανάλογη και η κατάσταση στην υγεία.
Στο νέο προϋπολογισμό, όπως αποτυπώθηκε, που αφορά το δημόσιο σύστημα υγείας, το μόνο βέβαιο είναι ότι η τραγική κατάσταση των δομών υγείας θα συνεχιστεί , “βυθίζοντας στα σκοτάδια” την υγεία του λαού.
Προτεραιότητα στις επιλογές της κυβέρνησης αποτελεί η οικονομική σταθερότητα και όχι οι κοινωνικές ανάγκες του λαού. Αντί δηλαδή να μπαίνει σε προτεραιότητα π.χ. η ενίσχυση σε υγειονομικό προσωπικό των δημόσιων μονάδων Υγείας, που αποτελεί σήμερα το βασικότερο πρόβλημα στη λειτουργία τους και να χρηματοδοτηθεί αυτό το μέτρο από το κράτος, επικρατεί το κριτήριο των “αντοχών της οικονομίας”. Η κυβέρνηση εμφανίζει μια αύξηση στα σχετικά κονδύλια κατά 4,5% (+250 εκατ. ευρώ) που αφορούν τόσο την εξόφληση απλήρωτων χρεών προηγούμενων χρόνων ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να καλύψει την υποχρηματοδότηση διαρκείας και τις τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, προσωπικό, εξοπλισμό κ.λπ., πόσο μάλλον τις διευρυμένες λαϊκές ανάγκες.
Από το σύνολο της δαπάνης στην Υγεία φαίνεται ότι το κράτος συμμετέχει με 30,4%, ενώ οι ιδιωτικές δαπάνες είναι 69,6% - άμεσες 37,8% και έμμεσες (ΟΚΑ) 31,8%.
Παράλληλα, η κυβέρνηση προβλέπει για μια ακόμα φορά τις περίφημες “6.500 προσλήψεις”, που αν και εφόσον γίνουν, απλά θα προσθέσουν 408 άτομα στο σύστημα Υγείας, παίρνοντας υπόψη τις χιλιάδες αποχωρήσεις που ήδη έχουν γίνει. Χώρια που ένα μεγάλο μέρος των 6.500 προσλήψεων θα είναι οι “επικουρικοί” που ήδη υπηρετούν δηλαδή πρόκειται στην ουσία για αλλαγή των εργασιακών σχέσεων και όχι πρόσθετο προσωπικό στις δημόσιες μονάδες Υγείας.
Και όσο φορά τους μισθούς μας καμιά ουσιαστική αύξηση. Περικοπές 14 χρόνων δεν αντισταθμίζονται με 40 και 50 ευρώ.
Άλλωστε το ζήτημα της ακρίβειας δεν αφορά μόνο στις αυξημένες τιμές των προϊόντων. Είναι οι καθηλωμένοι μισθοί, οι τεράστιες ελλείψεις σε κοινωνικές δομές, η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των δομών υγείας και πρόνοιας, της παιδείας. Είναι οι ελλείψεις σε μέτρα προστασίας των εργαζόμενων στους χώρους δουλειάς. Είναι συνολικά η επίθεση της εργοδοσίας στα δικαιώματα των εργαζόμενων.
Και στα παραπάνω όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις έβαλαν το χεράκι τους, συνεχίζοντας η καθεμιά εκεί που σταματούσε η προηγούμενη.
Το ζήτημα της Υγείας πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα της μαζικής, αγωνιστικής διεκδίκησης του λαού.
Για την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, τις μαζικές προσλήψεις προσωπικού σε όλες τις δημόσιες μονάδες Υγείας,
Για τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.
Για την απολύτως δωρεάν παροχή όλων όσα απαιτούνται για την έγκαιρη, ασφαλή και πλήρη αντιμετώπιση των αναγκών σε υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης.
Για πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού
Για κατάργηση κάθε επιχειρηματικότητας στις δομές υγείας
Συμμετέχουμε στη μεγάλη σύσκεψη σωματείων την Κυριακή στις 04/02/24 στις 11,30πμ στο αμφιθέατρο του Πολυτεχνείου
