20 χρόνια Π.Α.ΜΕ -Γέννημα της Ανάγκης.

                             

   

Γέννημα της Ανάγκης.

Ήταν 3 Απρίλη του 1999 όταν με τη μεγάλη πρωτοβουλία που πήραν ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα, σωματεία, συνδικαλιστές, συγκροτήθηκε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, ο ταξικός πόλος μέσα στο εργατικό κίνημα. Ήταν η απάντηση στην παρασιτική δράση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, όπου προσαρμοζόταν γοργά στις απαιτήσεις των μονοπωλίων για την υπηρέτηση της ανταγωνιστικότητας, την προώθηση των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για το χτύπημα του χρόνου εργασίας, της κοινωνικής ασφάλισης, την μετατροπή των συνδικάτων σε επιχειρήσεις, συνδιαχειριστές της καπιταλιστικής οικονομίας, στον κοινωνικό εταιρισμό.  Από την αρχή μέσα σε μεγάλους αγώνες για τους οποίους συγκροτήθηκε, ενάντια στους φονιάδες του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, σταματώντας τρένα και πλοία με το φονικό τους φορτίο, ενάντια στις κυβερνήσεις τότε του Σημίτη που έκανε την πατρίδα μας ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, όπως γίνεται και σήμερα με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Μεγάλοι αγώνες, παρακαταθήκη για το επόμενο βήμα

Αυτά τα 20 χρόνια, οι αγώνες, οι παρεμβάσεις, τα συλλαλητήρια, οι απεργίες είχαν τη σφραγίδα του ΠΑΜΕ. Ήταν μάχες που συσπείρωσαν την πλειοψηφία των εργαζομένων που έβγαιναν στο δρόμο για να διεκδικήσουν τη ζωή που τους αξίζει. Το σύνθημα “χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά” μπήκε στο στόμα όλων των εργατών και εκφράζει την προοπτική που πρέπει να έχει, ο έτσι κι αλλιώς μακροχρόνιος σκληρός αλλά πέρα ως πέρα δίκαιος αγώνας. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια ενάντια στην κατακρεούργηση του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος με τον περιβόητο νόμο Γιαννίτση, τον ηρωικό 9μηνο αγώνα των χαλυβουργών και τη στήριξη που αυτός είχε από τα σωματεία, ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα συνοδοιπόρους μας στον αγώνα, ποιος μπορεί να προσπεράσει τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις μπροστά στη ληστεία του λαού με την ψήφιση σειράς μνημονίων από όλες τις κυβερνήσεις, τη μαχητική απάντηση ενάντια στο χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία, στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Αυτές και οι χιλιάδες άλλες παρεμβάσεις των δυνάμεων που δεν υποτάχτηκαν, που δεν έσκυψαν το κεφάλι, που αντιστάθηκαν στον οδοστρωτήρα των μέτρων, των επιδιώξεων των μονοπωλίων για φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό, για να πληρώσουμε την κρίση τους, είναι η μεγάλη παρακαταθήκη για το επόμενο βήμα.

Στην δεκαετή καπιταλιστική κρίση, οργανώθηκε η αλληλεγγύη, για να μην μείνει κανείς χωρίς φαγητό, χωρίς ρεύμα, χωρίς σπίτι. Παράλληλα οργανώθηκαν μεγάλοι αγώνες που είχαν στο επίκεντρο τους χώρους δουλειάς. Παρεμβήκαμε συγκροτημένα στα λεγόμενα κινήματα των πλατειών, τα οποία αναδείχτηκαν και ανατροφοδοτήθηκαν από τα αστικά επιτελεία με σκοπό τη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, έξω και μακριά από το πεδίο της ταξικής πάλης.

Μαζί με τους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους

Το ΠΑΜΕ από την ίδρυση του, θεώρησε καθήκον του τη διεθνή αλληλέγγυα δράση, συνεργασία και επαφή με συνδικάτα σε όλο τον κόσμο με γραμμή σύγκρουσης με την εργοδοσία και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, τη μεταφορά πείρας σημαντικών αγώνων. Η ίδρυση του ΠΑΜΕ συνέπεσε χρονικά με τη ΝΑΤΟική επέμβαση για τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, αντιδράσαμε με μαχητικό, πρωτοπόρο και ηρωικό τρόπο, διαδηλώνοντας πάνω στις γέφυρες που βομβαρδίζονταν. Σταθήκαμε πλάι σε κάθε συνδικάτο, σε κάθε λαό που καταδυναστεύεται από τα μονοπώλια τους ιμπεριαλιστές. Είμαστε πλάι στους Παλαιστίνιους, για δικιά τους πατρίδα. Είμαστε πλάι σε κάθε κατατρεγμένο μετανάστη, πρόσφυγα που βρίσκει καταφύγιο στην πατρίδα μας. Το ΠΑΜΕ είναι ενεργό μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας που απαριθμεί 180.000.000 μέλη και η αναγνώριση της προσφοράς μας σε παγκόσμιο επίπεδο μας τιμούν με τη θέση του γενικού γραμματέα της ΠΣΟ.             

Αναγνώριση της δράσης μας

Είναι γεγονός ότι το ΠΑΜΕ είναι αυτός ο φορέας που αναγνωρίζεται από τη συντριπτική πλειοψηφία της εργατικής τάξης, ως ο γνήσιος εκφραστής των συμφερόντων της. Αυτό μας γεμίζει αισιοδοξία και αποφασιστικότητα να προχωρήσουμε τα επόμενα βήματα. Το “Καλά που υπάρχει και το ΠΑΜΕ” είναι αυτό που ακούς όπου υπάρχει σπίθα αντίστασης και διεκδίκησης. Αυτή η φράση έχει βαθιά σημασία για την ύπαρξη του εργατικού κινήματος στη χώρα μας και για το μέλλον του. Μπορεί να αναρωτηθεί ο καθένας τι θα είχε συμβεί στο εργατικό κίνημα της χώρας μας, αν δεν υπήρχε το ΠΑΜΕ, τι σωματεία θα υπήρχαν και με τι χαρακτηριστικά. Τα φαινόμενα εκφυλισμού, νοθείας και παρέμβασης της εργοδοσίας με τη φυσική της παρουσία μέσα στα συνδικάτα, θα κυριαρχούσαν παντού. Η λειτουργία των συνδικάτων θα ήταν η διαχείριση προγραμμάτων. Μια ματιά σε εργατικά κέντρα που κυριαρχεί ακόμα ο εργοδοτικός συνδικαλισμός δείχνει την παρακμή που με πείσμα και αποφασιστικότητα αντιμετωπίσαμε όπου υπήρξαν υγιείς δυνάμεις.

Συνεχίζουμε.

Σήμερα, σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης, η εργοδοσία θέλει να θωρακίσει την κερδοφορία της. Ότι δικαιώματα καταστρατήγησαν σε συνθήκες κρίσης θέλουν σήμερα να τα διευρύνουν. Στήριξή τους σε αυτή την προσπάθεια έχουν τις κυβερνήσεις τους, την ΕΕ, την ηγεσία της ΓΣΕΕ, η οποία στηρίζεται σε νόθες διαδικασίες και στη φυσική παρουσία της εργοδοσίας μέσα στις γραμμές της. Οι εργαζόμενοι, όσοι ζουν με τους μισθούς πείνας, τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, τη δουλειά με ημερομηνία λήξης, πρέπει να γνωρίζουν  ότι αυτή η βαρβαρότητα έχει την υπογραφή των κομμάτων που κυβέρνησαν (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) και των παρατάξεων τους στο εργατικό κίνημα.     

Σε αυτές τις συνθήκες το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να βάλουν μπροστά τις δικές τους ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων, να γίνουν βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, να μαζικοποιηθούν τα σωματεία, να φτιαχτούν νέα, να βελτιωθεί η λειτουργία των Διοικητικών Συμβουλίων. Να χτιστεί τείχος απέναντι στην ασυδοσία της εργοδοσίας και να περάσουμε στην αντεπίθεση, με μαζικούς αγώνες, με ανέβασμα των μορφών πάλης, με απεργιακούς αγώνες που θα παραλύουν την παραγωγή και θα αναγκάζουν την εργοδοσία σε υποχώρηση. Τίποτα δεν πρόκειται να μας χαριστεί. Έχουμε πείρα από αγώνες και κατακτήσεις. Να εκδιωχθεί η εργοδοσία μέσα από τα συνδικάτα, να συγκρουστούμε με τη λογική του σωματείου-επιχείρηση. Το ΠΑΜΕ ως μέτωπο ταξικών συνδικάτων συμβάλλει στην άνοδο της ταξικής πάλης, για να πάρει αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά ώστε η εργατική τάξη να διεκδικήσει να γίνει η ίδια ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.

Καλούμε ιδιαίτερα τους νέους εργαζόμενους που μπήκαν στην παραγωγή σε συνθήκες κρίσης, χωρίς δικαιώματα, να έρθουν σε επαφή με την ιστορία του εργατικού κινήματος, να μην αποδεχτούν να ζουν με ψίχουλα, να οργανωθούν και να παλέψουν για τη ζωή που τους αξίζει.

Το ΠΑΜΕ έχει μπει μπροστά και έχει πάρει πρωτοβουλίες με την οργάνωση του αγώνα για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, για κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ, για την κατάργηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έχουν προχωρήσει σε οργάνωση κινητοποιήσεων για την επιβολή κλαδικών συμβάσεων με αυξήσεις.

Καλούμε κάθε σωματείο, κάθε τίμιο συνδικαλιστή, να συγκρίνει τα 20 χρόνια του ΠΑΜΕ με τη στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Να ξεπεράσουν επιφυλάξεις και να ενωθούμε στο μεγάλο μετερίζι του ταξικού αγώνα που με κόπο χτίσαμε.

ΖΗΤΩ ΤΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ

ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΟΧΙ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΑ

Μια αποκαλυπτική επιστολή

Μια αποκαλυπτική επιστολή

Εργαζόμενος σε μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ (τα στοιχεία του ίδιου και της εταιρείας είναι στη διάθεση της εφημερίδας) μας κοινοποίησε επιστολή με την οποία απευθύνεται στους συναδέλφους του, μετά τη διαπίστωση ότι «κατά τη μισθοδοσία τους, πληρώθηκαν λιγότερα, αφού η εταιρεία μείωσε σημαντικά τα επιδόματα των υπαλλήλων, με πρόφαση την υποτιθέμενη αύξηση του βασικού μισθού, που υποτίθεται ότι έδωσε η κυβέρνηση, αυξάνοντας ταυτόχρονα φόρους και κρατήσεις». Απευθυνόμενος στους συναδέλφους του, πέρα από το γεγονός ότι αποκαλύπτει τις εργοδοτικές μεθοδεύσεις, για να παραμένουν καθηλωμένοι οι μισθοί, παρά την «αναπροσαρμογή» του κατώτερου που διαφημίζει η κυβέρνηση, ο εργαζόμενος θέτει εφτά ερωτήσεις στην εργοδοσία, «όσοι και οι λόγοι που έθεσε η εταιρεία στους υπαλλήλους για να χαμογελάνε», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά. Τα όσα αναφέρει, μάλιστα, στην επιστολή του, δείχνουν ότι το κρούσμα με την διευθύντρια που απειλούσε τους εργαζόμενους για να χαμογελάνε, είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου στην εργασιακή ζούγκλα του χώρου των σούπερ μάρκετ ...και όχι μόνο.

* * *

Αναφέρει μεταξύ άλλων στην επιστολή του: «Δεν γνωρίζει η εταιρεία ότι οι υπάλληλοι δεν αμείβονται υπερωρίες και ότι υπάρχουν περιπτώσεις που δουλεύουν με τα ρούχα εκτός δουλειάς, για τυχόν επίσκεψη εσωτερικού ελέγχου της εταιρείας, γιατί την Επιθεώρηση Εργασίας μάλλον δεν την υπολογίζουν; Δεν γνωρίζει η εταιρεία ότι στην αξιολόγηση του προσωπικού και συγκεκριμένα στην ενότητα "Αφοσίωση στην εταιρεία" αξιολογείται ο υπάλληλος με το αν εργάζεται δωρεάν πέραν του ωραρίου του; Δεν γνωρίζει η εταιρεία ότι δεν τηρείται το κυλιόμενο ωράριο, ότι δηλώνονται στις αργίες ρεπό ή ότι τις Κυριακές δουλεύουμε το μισό του ωραρίου για να μη δικαιούμαστε το ρεπό της Κυριακής που μας κλέβουν; Δεν γνωρίζει η εταιρεία ότι ζητείται συγκεκριμένη ενδυμασία, της οποίας τα έξοδα τα καλύπτουν οι υπάλληλοι και όχι η εταιρεία, όπως είναι υποχρεωμένη; (...) Δεν γνωρίζει η εταιρεία ότι η εγγραφή στο σωματείο που φτιάξανε, το οποίο είναι άφαντο με έδρα τον Πειραιά (!), έγινε με μορφή τρομοκρατίας και χωρίς ενημέρωση και ότι κάλεσαν τους υπαλλήλους σε εκλογές για να ψηφίσουν αυτό που θα τους πει η εταιρεία; Και τελευταίο και πιο βασικό: Δεν γνωρίζει η εταιρεία ότι έχει υπαλλήλους που αμείβονται με 300 ευρώ;».

* * *

Οπως ο ίδιος σημειώνει, «φυσικά και δεν περιμένουμε απάντηση (...) και φυσικά αυτά τα προβλήματα δεν ανήκουν μόνο στη συγκεκριμένη εταιρεία, αλλά σε όλες και ειδικά αυτού του χώρου. Στις πολυεθνικές που δεν ενοχλεί η Επιθεώρηση Εργασίας, το ΙΚΑ και άλλοι κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί, αφού η κυβέρνηση είναι συνέταιρός τους». Και η επιστολή καταλήγει: «Συνάδελφοι, είμαστε πολλοί. Εμείς δουλεύουμε, εμείς παράγουμε και αυτοί πλουτίζουν στις πλάτες μας με τις πλάτες μας. Ο εργασιακός μεσαίωνας που νομίζουμε ότι ζούμε δεν είναι τίποτα, παρά προπομπός σε αυτό που θέλουν να έρθει. Συνάδελφοι, τα προβλήματα είναι κοινά και πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε από κοινού. Η δύναμη που έχουμε όλοι μαζί ενωμένοι είναι κάτι που πρέπει να καταλάβουμε και να το νιώσουμε και είναι κάτι που τρέμουν και φοβούνται. Συνάδελφοι, δυναμώνουμε τη φωνή μας, δυναμώνουμε τα σωματεία, δυναμώνουμε εμείς!».

Αυξημένος ο κίνδυνος άνοιας για τις γυναίκες με καθυστερημένη έναρξη περιόδου ή με πρόωρη εμμηνόπαυση

Από ατεχνως

Οι γυναίκες που άργησαν να έχουν την πρώτη περίοδο (εμμηνόρροια) τους, οι οποίες εισέρχονται πρόωρα σε εμμηνόπαυση ή έχουν κάνει υστερεκτομή (χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης της μήτρας), αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για εκδήλωση άνοιας, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Είναι η πρώτη μελέτη που κάνει συσχέτιση ανάμεσα στα λιγότερα αναπαραγωγικά χρόνια, άρα σε μικρότερη έκθεση της γυναίκας σε επίπεδα ορμονών οιστρογόνων, και στον αυξημένο κίνδυνο για την εμφάνιση άνοιας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την δρα Πάολα Γκίλσαντζ του ιατρικού κέντρου Kaiser Permanente του Όκλαντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Neurology” της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, ανέλυσαν στοιχεία για 6.137 γυναίκες σχετικά με την πρώτη περίοδο τους, την έναρξη της εμμηνόπαυσης και το αν είχαν κάνει υστερεκτομή.

Η μέση ηλικία της πρώτης περιόδου ήταν τα 13 έτη, της εμμηνόπαυσης τα 45 έτη, της διάρκειας αναπαραγωγικής ζωής τα 32 έτη, ενώ η μία στις τρεις (ποσοστό 34%) είχε κάνει υστερεκτομή. Στη συνέχεια, οι γυναίκες αυτές παρακολουθήθηκαν κατά πόσο εμφάνισαν άνοια αργότερα στη ζωή τους, κάτι που τελικά συνέβη στο 42%.

Διαπιστώθηκε ότι όσες γυναίκες είχαν την πρώτη περίοδο τους στα 16 χρόνια τους ή αργότερα, είχαν κατά μέσο όρο 23% μεγαλύτερο κίνδυνο για άνοια στο μέλλον, σε σχέση με όσες είχαν εμμηνόρροια πριν τα 13. Επίσης όσες είχαν εμμηνόπαυση πριν την ηλικία των 47 ετών, είχαν 19% μεγαλύτερη πιθανότητα άνοιας, σε σχέση με τις γυναίκες που είχαν εμμηνόπαυση μετά τα 47.

Eκείνη τη νύχτα σώπασαν οι λύκοι γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι..

Η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Ευρώπη μετα το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πήρε σάρκα και οστά με τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία. Εικόνες φρίκης έκαναν το γύρο του κόσμου και η ανθρωπότητα αντίκρισε το πρόσωπό της στον καθρέφτη.

  

 απο katiousa.gr

Το ημερολόγιο έγραφε 24 Μαρτίου 1999 όταν η Γιουγκοσλαβία γνώρισε τον όλεθρο των βομβαρδισμών, την κτηνοδία του ΝΑΤΟ και την υποκρισία των διεθνών οργανισμών. Λίγο πριν τις 9 το βράδυ οι σειρήνες έκτακτης ανάγκης ούρλιαζαν στην Πρίστινα, στην Ποντκόριτσα, στο Νόβισαντ και στο Βελιγράδι. Τα πρώτα ΝΑΤΟικά πλοία είχαν φτάσει στην Αδριατική και οι πρώτοι πύραυλοι εκτοξεύτηκαν με τελικό προρισμό την πρωτεύουσα της Γιουγκοσλαβίας και τις γύρω περιοχές. Το έγκλημα ξεκίνησε. Η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Ευρώπη μετα το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο πήρε σάρκα και οστά. Εικόνες φρίκης έκαναν το γύρο του κόσμου και η ανθρωπότητα αντίκρισε το πρόσωπό της στον καθρέφτη.

 Ήρθαν ντυμένοι φίλοι, αμέτρητες φορές οι εχθροί μου.. και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά..

Με την κωδική ονομασία «Ευσπλαχνικός Άγγελος» η επιχείρηση είχε επισήμως ως στόχο την προστασία του αλβανικού πληθυσμού στο Κόσοβο, που καταπιεζόταν δήθεν απο το Μιλόσεβιτς. Συγκεκριμένα η επίσημη αιτιολογία ήταν ότι το ΝΑΤΟ επενέβη για την προστασία των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» των Αλβανών Κοσοβάρων και την προστασία τους απο τους Σέρβους «σφαγείς». Ο διανοητής Νόαμ Τσόμσκι σημείωνε πως ο πραγματικός σκοπός της επέμβασης δεν είχε καμία σχέση με την ανησυχία των ΗΠΑ για τους Αλβανούς Κοσοβάρους.

«Η επέμβαση έγινε διότι η Σερβία επέλεξε να μην ακολουθήσει τις απαιτούμενες κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις, κάτι που σήμαινε πως ήταν η τελευταία γωνιά της Ευρώπης η οποία δεν θα εφάρμοζε τα καθοδηγούμενα απο τις ΗΠΑ νεοφιλελεύθερα προγράμματα. Επομένως έπρεπε να εξαλειφθεί.» Οι βομβαρδισμοί συνεχίστηκαν για 78 ημέρες μέχρι την ισωπέδωση της Σερβίας και την επίτευξη της τελικής συμφωνίας,η οποία οδήγησε στην απόσυρση των στρατιωτικών δυνάμεων της Σερβιας από το Κοσσιφοπέδιο.

Με τη λήξη των βομβαρδισμών 500 άμαχοι είχαν χάσει τη ζωή τους, ενώ οι Σέρβοι κάνουν λόγο για 2.000 άμαχους και 1.000 στρατιώτες. Αυτοί οι 2.000 νεκροί χαρακτηρίστικαν απο την Ουάσιγκτον ως παράπλευρες απώλειες. Οι ΗΠΑ και οι 19 χώρες που συμμετείχαν στην επέμβαση πότισαν αίμα και γέμισαν ερείπια τη Γιουγκοσλαβία. 25.000 σπίτια καταστράφηκαν, 470 χλμ δρόμου και 596 χλμ σιδηροδρομικού δικτύου διαλύθηκαν. 14 αεροδρόμια, 19 σχολεία, 20 κέντρα υγείας, 18 παιδικοί σταθμοί, 69 σχολεία, 176 μνημεία και 44 γέφυρες μετατράπηκαν σε ερείπια. Ο σέρβικος λαός περνούσε ατελείωτες ώρες στα καταφύγια παρακουλουθώντας αβοήθητος τη διάλυση της πατρίδας του.

Επιπλέον το ΝΑΤΟ δε δίστασε να προσφέρει απλόχερα σύγχρονα «δώρα» στη Γιουγκοσλαβία. Νέες βόμβες έκαναν την εμφάνισή τους. Από τις 400.000 βόμβες που έπεσαν στη Γιουγκοσλαβία, 35.000 περιείχαν εμπλουτισμένο ουράνιο, ενώ οι ανθρωπιστές των ΗΠΑ δε δίστασαν να ρίξουν και βόμβες στείρωσης. Η αναφορά ενός Ισπανού πιλότου του ΝΑΤΟ, Adolfo Luis Martin de la Ηoz, ο οποίος έδρασε εκείνη την περίοδο στον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία μαρτυρά τη κτηνοδία.

«Καταστρέψαμε αυτή τη χώρα, τη βομβαρδίσαμε με όπλα της υψηλότερης τεχνολογίας, αέρια νεύρων, νάρκες με αλεξίπτωτα που εκρήγνυνται μόλις αγγίξουν το έδαφος, βόμβες που περιείχαν ουράνιο, μαύρα ναπάλμ, χημικά που επιφέρουν στείρωση, σπρέι που δηλητηριάζουν τις σοδειές κι ακόμη με όπλα για τα οποία ως σήμερα δεν ξέραμε ότι υπήρχαν. Με την καθοδήγηση των Βορειοαμερικανών, διαπράχθηκε μια από τις μεγαλύτερες βαρβαρότητες κατά της ανθρωπότητας»

 Οι Σέρβοι έβλεπαν τη χώρα τους να διαλύεται, τους συμπατριώτες τους να πεθαίνουν στα καταφύγια, να τραυματίζονται, άλλους να παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς και τους διεθνείς οργανισμούς να καταφεύγουν σε γραπτές καταγγελίες και απαγορέυσεις, τις οποίες το ΝΑΤΟ τις καταπάτησε μία προς μία, με πρόσχημα την ανθρωπιστική επιχείρηση. Οι κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν πτόησαν τις «ανθρωπιστικές δράσεις» του ΝΑΤΟ. Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας σειρά είχε το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Λυβύη και η Συρία.

Σήμερα, 20 χρόνια μετά την τραγωδία στη Γιουγκοσλαβία, κάποιοι «προοδευτικοί» θέλουν να ποτίσουν το λαό χυμό απο λωτό. Παρουσιαζουν τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ ως παράγοντα ειρήνης και ασφάλειας.. Δυστυχώς γι’ αυτούς, υπάρχουν ακόμα πολλοί Γαλάτες στα Βαλκάνια και σε όλο τον κόσμο που παλεύουν καθημερινά να κρατήσουν τη μνήμη και την ελπίδα ζωντανή!

Αυξημένος ο κίνδυνος ψύχωσης από την καθημερινή χρήση κάνναβης, σύμφωνα με νέα έρευνα

Οι άνθρωποι που κάνουν καθημερινή χρήση κάνναβης, ιδίως αν αυτή είναι δυνατή, κινδυνεύουν περισσότερο να εκδηλώσουν ψύχωση, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, που αποτελεί μια σημαντική επιστημονική απάντηση στους υπέρμαχους της νομιμοποίησης της κάνναβης σε διάφορες χώρες, όπως μεταξύ άλλων και ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.

Το πρόβλημα φαίνεται να είναι πιο έντονο σε εκείνες τις ευρωπαϊκές πόλεις όπου είναι διαθέσιμη η δυνατή κάνναβη, όπως οι πρωτεύουσες της Ολλανδίας και της Βρετανίας. Στο Άμστερνταμ εκτιμάται ότι σχεδόν οι μισές νέες περιπτώσεις ψύχωσης (50%) σχετίζονται με την τακτική χρήση ισχυρής κάνναβης, ενώ στο Λονδίνο το ίδιο συμβαίνει με το ένα τρίτο περίπου των νέων περιστατικών ψύχωσης (30%).

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την δρα Μάρτα Ντι Φόρτι του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του Βασιλικού Κολλεγίου (King's) του Λονδίνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό ψυχιατρικής «The Lancet Psychiatry», ανέλυσαν στοιχεία από 11 ευρωπαϊκές πόλεις (καμία ελληνική).

Εκτιμήθηκε ότι κατά μέσο όρο το ένα πέμπτο (20%) των νέων περιστατικών ψύχωσης πιθανώς συνδέεται με την καθημερινή χρήση κάνναβης. Αν η χρήση είναι πιο αραιή από μια φορά τη βδομάδα, δεν φαίνεται να υπάρχει κίνδυνος ψύχωσης.

«Τα ευρήματά μας συνάδουν με προηγούμενες μελέτες που δείχνουν ότι η χρήση κάνναβης με υψηλή περιεκτικότητα σε τετραϋδροκανναβινόλη, έχει πιο επιβλαβείς συνέπειες για την ψυχική υγεία, σε σχέση με τη χρήση λιγότερο δραστικής κάνναβης», δήλωσε η Ντι Φόρτι. Όπως είπε, «καθώς το νομικό καθεστώς της κάνναβης αλλάζει σε πολλές χώρες και καθώς εξετάζουμε τις ιατρικές ιδιότητες μερικών ειδών της, έχει ζωτική σημασία να εξετάσουμε επίσης τις δυνητικές αρνητικές επιπτώσεις που σχετίζονται με την καθημερινή χρήση κάνναβης, ιδίως των πιο δραστικών ποικιλιών της».

Ως ισχυρή κάνναβη θεωρείται αυτή που περιέχει πάνω από 10% τετραϋδροκανναβινόλη (THC). Στην Ολλανδία βρέθηκε κάνναβη με περιεκτικότητα έως 67% σε THC, στο Λονδίνο η μέση περιεκτικότητα ήταν 14%, ενώ στην Ιταλία, στη Γαλλία και στην Ισπανία η περισσότερη κάνναβη έχει THC κάτω του 10%.

Οι επιστήμονες πάντως επεσήμαναν ότι η σχέση κάνναβης και ψύχωσης μπορεί να είναι διπλής κατεύθυνσης, δηλαδή όχι μόνο η κάνναβη να οδηγεί σε ψύχωση, αλλά και το αντίστροφο, δηλαδή η ψύχωση να ευνοεί τη χρήση κάνναβης.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Φαιδροί

Η αλήθεια είναι πάντως ότι τα τερτίπια της συνδικαλιστικής μαφίας στη ΓΣΕΕ έχουν και τη φαιδρή τους πλευρά: «Συνδικαλιστές» - εργοδότες, που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται το κύρος της Συνομοσπονδίας, να βγαίνουν με γελοίες ανακοινώσεις που θυμίζουν μελόδραμα του κινηματογράφου και να παριστάνουν τα θύματα και τις Ιφιγένειες, που θυσιάζονται τάχα για να σωθεί το συνδικαλιστικό κίνημα. Ο πρόεδρος των 8.000 ευρώ μισθό να σκηνοθετεί με την κομπανία του ένα τηλεοπτικό διάγγελμα του τύπου «μας κρατάνε ομήρους» στην ...καμπάνα του πεντάστερου στην Καλαμάτα, ενώ επί τέσσερις μέρες παραμένουν άφαντοι και αρνούνται να ξεκινήσουν το συνέδριο χωρίς τους νόθους και τους εργοδότες. Ο επικεφαλής μιας παράταξης της πλειοψηφίας να αναρωτιέται στην κάμερα «πού τους είδατε τους εργοδότες», όταν πλέον μέχρι και τα μικρά παιδιά έχουν καταλάβει ότι μερικές δεκάδες απ' αυτούς είναι εκλεγμένοι σύνεδροι και μερικές εκατοντάδες στελεχώνουν Σωματεία και Ομοσπονδίες. Και τέλος ξανά ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μπροστά στα μικρόφωνα και για τις ανάγκες της κάμερας, να ανακοινώνει μια απόφαση που ποτέ δεν πάρθηκε, ποτέ δεν συζητήθηκε και ποτέ δεν ψηφίστηκε, παρά μόνο από πέντε - έξι κλακαδόρους, οι οποίοι ανάμεσα σε φωνές για την αντίδραση του ΠΑΜΕ πρόλαβαν να σηκώσουν και το χέρι τους για να δηλώσουν σύμφωνοι με όσα ψέλλιζε ο πρόεδρος. Αν δεν ήταν εντεταλμένοι της εργοδοσίας και των κομμάτων της να εκφυλίσουν το συνδικαλιστικό κίνημα με πρακτικές μαφίας, θα έκαναν άνετα καριέρα ως περιφερόμενος θίασος. Αλλωστε, με τόσα θέρετρα που επισκέπτονται, κάθε φορά που είναι να κάνουν συνέδριο, τον κερδίζουν με το σπαθί τους τον τίτλο.

Καμία ανοχή στη συνδικαλιστική μαφία!

Αθήνα 18.3.19

Αμφιθέατρο της ΓΣΕΕ

Συνέντευξη Τύπου Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων οι Αντιπρόσωποι των οποίων συμμετείχαν στο 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ

Καμία ανοχή στη συνδικαλιστική μαφία!

Συνάδελφοι-συναδέλφισσες,

Όπως όλες τις προηγούμενες μέρες στην Καλαμάτα, έτσι και σήμερα από  νωρίς το πρωί η ηγεσία της ΓΣΕΕ, η συνδικαλιστική μαφία των Παναγόπουλο-Κιουτσούκη-Βασιλόπουλο-Καραγεωργόπουλο, που έχει κάτσει στο σβέρκο των εργαζομένων, προσπαθεί να κάνει το μαύρο-άσπρο. Την ιδία στιγμή δολοπλοκούν μέσα σε κλειστές πόρτες και πίσω από την πλάτη των εργαζομένων για την επόμενη μέρα της ΓΣΕΕ. Δεν έχουν καμία νομιμοποίηση να το κάνουν!

Σήμερα λοιπόν αυτή η συνδικαλιστική μαφία, έφτασε στο σημείο να στείλει επιστολή στον πρόεδρο της Δημοκρατίας μιλώντας για τις δημοκρατικές διαδικασίες. Επίσης είδαμε ότι απευθύνεται στον κ. Τσίπρα και στα κόμματα των τριών μνημονίων. Η συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ ξέχασε να προσθέσει ως παραλήπτες τον Κοστέλο, τη Λαγκαρντ και τις εργοδοτικές ενώσεις. Άλλωστε κάποιους από αυτούς τους βρίσκουμε και ως ψηφίσαντες σε αρκετά πλέον σωματεία!

Αυτοί που μαζί με την κυβέρνηση απαγόρευσαν την απεργία, αυτοί που πετσόκοψαν μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, αυτοί που τσάκισαν τη ζωή της εργατικής τάξης, μας κουνούν το δάχτυλο. Όταν απαγόρευσαν στη ΓΣΕΕ ακόμα και να έχει κάποιο ρόλο στη διαμόρφωση του κατωτέρου μισθού, δηλαδή στην ΕΓΣΕΕ, δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι.

Συνάδελφοι-ες

Έχουμε τις τελευταίες μέρες το εξής πρωτοφανές φαινόμενο. Συνδικαλιστική οργάνωση να φοβάται την παρουσία των εργαζομένων και των μελών της, να καλεί την αστυνομία, τα ΜΑΤ, να ζητά εισαγγελείς για να την προστατέψουν από τους αντιπροσώπους της και τελικώς να βαφτίζει τους εργαζόμενους ως τραμπούκους και τους τραμπούκους ως εργαζόμενους.

Είναι έτσι;

Το τονίζουμε αυτό γιατί υπάρχει μια λαθροχειρία. Το ΠΑΜΕ δεν είναι κάτι έξω από τα συνδικάτα, δεν είναι αυτοτελής οργάνωση έξω από τους εργαζόμενους. Είναι μέτωπο συνδικαλιστικών οργανώσεων, Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, σωματείων. Στην Καλαμάτα και στο συνέδριο της ΓΣΕΕ το ΠΑΜΕ εκφραζόταν μέσω δεκάδων εκλεγμένων αντιπρόσωπων από σωματεία όλης της χωράς. Στο ίδιο το ΔΣ της ΓΣΕΕ, οι δυνάμεις της ΔΑΣ έχουν 10 μέλη, 3 μέλη στην ΕΕ, αντίστοιχα σε όλα τα όργανα. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ λοιπόν δεν είναι κάτι απ’ έξω που θέλει να εισβάλει μέσα, όπως θέλουν να το παρουσιάζουν. Είναι το πιο ζωντανό, υπαρκτό και μαζικό τμήμα των συνδικάτων. Οι εκλεγμένοι συνδικαλιστές είναι εισβολείς στο συνέδριο τους; Και αυτοί που τους εμποδίζουν τι είναι;

Αυτή λοιπόν η συνδικαλιστική μαφία, χαρακτηρίζει τους εργάτες ως τραμπούκους. Ποιοι; Αυτοί που έφεραν μπράβους και ποινικούς σε όλες τις συνδικαλιστικές διαδικασίες. Και ενώ στέλνουμε φωτογραφίες και βίντεο από όλων αυτόν τον συρφετό των μπράβων να μπαινοβγαίνουν μέσα στα εργατικά σωματεία, να χτυπούν εκλεγμένους συνδικαλιστές και να βαφτίζονται εργάτες, βγαίνει ξεδιάντροπα η ΓΣΕΕ και αναφέρεται σε προπηλακισμούς σε γυναίκες και παιδιά. Είναι αυτοί παιδιά και γυναίκες; Ξαναδίνουμε και στη συνέντευξη τύπου φωτογραφίες των φουσκωτών που έφερε η συνδικαλιστική μαφία στις γραμμές μας και σήμερα κάνει πως δεν ξέρει.

Μιλάνε τάχα για δημοκρατία και δημοκρατικές διαδικασίες, ποιοι; Αυτοί που 4 μέρες ήταν κλεισμένοι μέσα στα πολυτελή τους ξενοδοχεία, τρωγόπιναν καθημερινά και δε συγκαλούσαν ούτε τεχνικές και οργανωτικές γραμματείες ούτε καν το ΔΣ της ΓΣΕΕ που επανειλημμένα, μέχρι και με εξώδικο τους καλούσε να πραγματοποιήσουν οι δυνάμεις της ΔΑΣ;

Μιλούν για δημοκρατία αυτοί που ήθελαν να στήσουν φιέστες στην πλάτη των εργαζομένων, με φαντασμαγορικές εκδηλώσεις κεκλεισμένων των θυρών, με μπράβους και σεκιούριτι. Αυτοί που απέκλεισαν από αυτές τις εκδηλώσεις τους εκλεγμένους αντιπροσώπους. Και ρωτάμε, αν ήταν ακάλεστοι οι αντιπρόσωποι ποιοί ήταν οι καλεσμένοι που θα τιμούσαν τάχα το συνέδριο της ΓΣΕΕ;

Προσπαθώντας να αντιστρέψουν την πραγματικότητα και να σηκώσουν καπνό για να καλύψουν τις βρωμιές τους, έχουν ξεφύγει στο μέγεθος των ψεμάτων που χρησιμοποιούν.

Πχ σήμερα σε συνέντευξη του ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, ο κύριος 8000€, αναφέρει κατά λέξη το εξής:

«Βρεθήκαμε μπροστά στο φαινόμενο να θέλει το ΠΑΜΕ να επιβάλει ποιοι θα συμμετάσχουν στο συνέδριο. Ήθελαν για παράδειγμα να μη λάβουν μέρος μεγάλες οργανώσεις όπως για παράδειγμα η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία που όλοι ξέρουμε τι εκπροσωπεί. Εκπροσωπεί το Ναυτικό κόσμο της χώρας. Δεν πρέπει αυτοί να συμμετέχουν» αναρωτιέται ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ;

Ποια είναι η αλήθεια; Τα μεγάλα σωματεία των ναυτεργατών εκπροσωπούνται από το Εργατικό Κέντρο Πειραιά. Η Πανελλήνια Ναυτική ομοσπονδία δεν εφαρμόζει το νόμο 1264 που διέπει όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις αλλά λειτουργεί με το χουντικό νόμο 330 στέλνοντας χωρίς καμία εκλογική διαδικασία όλους τους διευθυντές των εφοπλιστικών γραφείων με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον πρόεδρο της ΠΝΟ που είναι 85 ετών! Η κατάργηση του χουντικού νομού 330 για τις ναυτεργατικές οργανώσεις ήταν διαχρονικό αίτημα όλων των δημοκρατικών παρατάξεων στην μεταπολίτευση εκτός από τους χουντικούς. Εκεί κατάντησαν.. Να υπερασπίζονται μέχρι και χουντικούς νόμους για το συνδικαλιστικό κίνημα!

Δεν προξενεί εντύπωση πλέον ο πανικός τους! Η απροκάλυπτη εργοδοτική παρέμβαση και το όργιο νοθείας δε θα μπορούσαν να μείνουν αναπάντητα! Ήταν δυνατόν να μείνουμε άπραγοι απέναντι σε όλα αυτά;

Ας πάμε τώρα στα ζητήματα του Συνέδριου…

Δεν ήθελαν ούτε θέλουν να γίνει συνέδριο!

Ήθελαν να κάνουν ένα συνέδριο-παρωδία μακριά από τους εργαζόμενους, στα κλεφτά, ένα συνέδριο συναλλαγών και πάνω σε συμφωνίες κορυφών, με μεθόδους «το ξανάλεμε» συνδικαλιστικής μαφίας. Γι’ αυτό και επέλεξαν για μια ακόμα φορά να είναι μακριά από εκεί που συγκεντρώνεται η εργατική τάξη και επέλεξαν τουριστικά θέρετρα αυτή τη φορά τις παραλίες της Καλαμάτας, έξω από την πόλη, σε πεντάστερα πολυτελή ξενοδοχεία.

Ο λόγος είναι προφανής! Δεν ήθελαν να γίνει πραγματικό συνέδριο, δεν ήθελαν να γίνει ουσιαστική συζήτηση. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να στηθεί η κάλπη, να πάρουν το κουκί, την καρεκλά, να διατηρήσουν τη συνδικαλιστική τους επιβίωση, κουρελιάζοντας το καταστατικό της Συνομοσπονδίας, να προσπεράσουν και να καταργήσουν την προβλεπόμενη δημοκρατική διαδικασία νομιμοποίησης των αντιπρόσωπων από το ίδιο το σώμα του Συνεδρίου. Επαναλαμβάνουμε πως στόχο είχαν και έχουν να στηθεί μια κάλπη μακριά από τους εργαζόμενους, να υπάρχει φρουρά και σε αυτήν να ψηφίσουν όσους θέλει η συνδικαλιστική μαφία. Γι’ αυτό και όλες αυτές τις μέρες πήραν διάφορα μέτρα ώστε να στήσουν σκηνές προβοκάτσιας μαζί με ορισμένα ΜΜΕ. Έφτασαν μέχρι και στο σημείο να φέρουν και να κοιμίσουν σύμφωνα δηλώσεις τους εισαγγελέα μέσα στο ξενοδοχείο, με στόχο να στήσουν με οποιονδήποτε τρόπο κάλπες σε ανύποπτη στιγμή. Τέτοιες διαδικασίες έκαναν για δύο εβδομάδες και στην Ομοσπονδία των Ιδιωτικών Υπάλληλων προκειμένου να νομιμοποιήσουν τους εργοδότες στις γραμμές των σωματείων.

Δε ήθελαν συνέδριο! Δεν ήθελαν συζήτηση! Δεν τους ενδιαφέρουν αυτά!

Αν ξεκινούσε το συνέδριο θα έπρεπε να αρχίσει με τη νομιμοποίηση των συνέδρων-αντιπρόσωπων και εκεί θα γελάγε και το παρδαλό κατσίκι. Διότι θα έβγαινε όλη η μπόχα της νοθείας, θα έβγαιναν στην φόρα οι μηχανισμοί τους, οι πρόεδροι ΑΕ και τα μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων, το πλήθος των golden boys που έχουν μπει μέσα στα σωματεία.

Οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι όλες τις μέρες στην Καλαμάτα ζητούσαμε να συνεδριάσει η διοίκηση της ΓΣΕΕ. Επιμέναμε, φωνάζαμε, δε συνεδρίασε ποτέ!!!

Μια διοίκηση που έπρεπε να ξεκινήσει τις νόμιμες διαδικασίες από την πρώτη μέρα. Αντιθέτως από την Τέταρτη και μια μέρα πριν αρχίσει η τυπική έναρξη του συνέδριου γίναμε μάρτυρες απαράδεκτων, άθλιων και κωμικοτραγικών διαδικασιών, με τις κάρτες των αντιπροσώπων να μοιράζονται δεξιά και αριστερά, σε πισίνες, καφετέριες και στα μαξιλάρια των κρεβατιών και το ρόλο αυτό να τον έχουν αναλάβει συναδέλφισσες καμαριέρες από τα ξενοδοχεία.

Θυμίζουμε τις πιο τρανταχτές, προκλητικές και κραυγαλέες περιπτώσεις:

Δημήτρης Καραγεωργόπουλος: Μέλος του ΔΣ της ΓΣΕΕ, υπεύθυνος γραφείου τύπου και πρόεδρος της ΟΙΥΕ, μέρος της συνδικαλιστικής μαφίας. Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος σε εταιρεία ΑΕ που στη συνέχεια μπαίνει ως κύριος μέτοχος σε 2^η επιχείρηση και στο τέλος εξαγοράζεται από 3^η επιχείρηση κυπριακών συμφερόντων. Όλα τα φυσικά πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτές τις επιχειρηματικές δραστηριότητες ήταν αντιπρόσωποι στην ΟΙΥΕ.

Στην ΟΙΥΕ είχαν στόχο να διαμορφώσουν συσχετισμούς που καθορίζονται αποκλειστικά από την εργοδοσία και τη φυσική της παρουσία μέσα στα σωματεία με πάνω από 400 διευθυντικά στελέχη, ανάμεσα τους εκλεκτά golden boys των επιχειρήσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που βγήκε στη δημοσιότητα, η διευθύντρια του Μy Market που ήθελε τα χαμόγελα των 300 ευρώ.

Στο Εργατικό Κέντρο Ημαθίας το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αλεξάνδρειας παρουσίασε αύξηση ψήφων 254%, χωρίς να υπάρχουν στοιχεία που να το αποδεικνύουν. Στους Εργάτες γης στη Βέροια φέρεται να ψήφιζαν σε τρεις κάλπες ένας εργαζόμενος κάθε 41 δευτερόλεπτα, 801 μέσα σε 5,5 ώρες...Στο Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ημαθίας η εκλογή εφορευτικής επιτροπής πραγματοποιήθηκε πέντε ώρες μετά την έναρξη των αρχαιρεσιών. Στη Θεσσαλονίκη το Σωματείο «Μπάρμπα Στάθης» έχει 5ετή θητεία που λήγει το 2020! Στην Καλαμπάκα το Σωματείο Εργατοϋπαλλήλων Οικοδ. Εργασιών δεν λειτουργεί από το 2011 και όμως και αυτό βγάζει αντιπροσώπους.

Το Εργατικό Κέντρο Κιλκίς που στο προηγούμενο συνέδριο παρουσίαζε 572 ψηφίσαντες και αποκλείστηκε από το Συνέδριο της ΓΣΕΕ για νοθείες, τώρα παρουσιάζει να ψήφισαν 1.802. Ο Αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, είναι πρόεδρος στην «Αναπτυξιακή ΑΕ Κιλκίς»! Το Εργατικό Κέντρο Λασιθίου παρουσίασε αύξηση ψηφισάντων κατά 188%. Ο Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου είναι ιδιοκτήτης πούλμαν. Το Εργατικό Κέντρο Φθιώτιδας. Πρόκειται για Εργατικό Κέντρο που προέκυψε μετά τη διάλυση προηγούμενου, εξαιτίας οικονομικών ατασθαλιών ύψους 1 εκατ. ευρώ. Στην ΟΑΣΕ (Ασφαλιστικές εταιρείες) ψηφίζουν εργοδότες και αυτοαπασχολούμενοι. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας είναι Αντιπρόεδρος στην Τράπεζα Ηπείρου και ο γγ της Ομοσπονδίας είναι Ταμίας στην ίδια τράπεζα. Στην ίδια Ομοσπονδία ψήφισαν ιδιοκτήτης Ασφαλιστικής εταιρίας και ο Πρόεδρος του Ελληνοβρετανικού Επιμελητηρίου.

Στην ΠΟΥΠΑ (Οδηγοί) υπάρχει σωματείο από την Αθήνα όπου η κατάσταση ψηφοφορίας έχει καταγράψει 28 ψηφίσαντες, ενώ στο πρακτικό αρχαιρεσιών φέρονται να είναι 428. Δικαστική αντιπρόσωπος που εμφανίζεται να παρίσταται στις αρχαιρεσίες το 2016, έχει πάρει μετάθεση σε άλλο Πρωτοδικείο από το 2010. Στις αρχαιρεσίες της Ομοσπονδίας Επισιτισμού πήρε μέρος το παράνομα ιδρυθέν σωματείο του γνωστού μεγαλοξενοδόχου Ανδρεάδη (ΙΚΟΣ), που έχει διαγραφεί από τα μητρώα του Πρωτοδικείου με δικαστική απόφαση.

Αυτά είναι μόνο ένα μέρος! Δεν έπρεπε να συζητηθούν; Είχαμε δικαίωμα να διαμαρτυρηθούμε; Ποιος θα αποφασίσει για όλα αυτά; Οι εκλεγμένοι ή η συνδικαλιστική μαφία;

Όλα τα παραπάνω τα κάναμε γνωστά στους εργαζομένους και δε θα σταματήσουμε εδώ. Από σήμερα το πρωί οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι, σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έχουν ξεκινήσει περιοδείες, βρίσκονται σε κάθε χώρο δουλειάς.

Δε θα αφήσουμε χώρο για χώρο δουλείας, κλάδο για κλάδο που δε θα κάνουμε γνωστές αυτές τις αθλιότητες. Να γίνει ακόμα πιο καθαρός ο ρόλος και η στάση όλη αυτής της συνδικαλιστικής μαφίας που παριστάνει την ηγεσία της εργατικής τάξης. Αυτής της κλειστής κάστας, ότι πιο σάπιο υπάρχει μέσα στις γραμμές των εργαζομένων που 4 μέρες τώρα οργάνωσαν με τα λεφτά των εργαζομένων πολυήμερες διακοπές σε ξενοδοχεία που δεν πρόκειται ποτέ να δει μια εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Ξέρουν πολύ καλά όμως ότι το ταξικό κίνημα της χώρας δεν υπολογίζει ούτε εργοδότες ούτε νόθους ούτε μπράβους ούτε την κρατική καταστολή. Έχει μάθει να μάχεται και να αγωνίζεται σε πιο σκληρές συνθήκες, χιλιάδες πρωτοπόροι εργάτες - συνδικαλιστές έδωσαν μέχρι και τη ζωή τους για να μπορούν οι εργαζόμενοι σήμερα να έχουν τις δίκες τους οργανώσεις, τα σωματεία τους. Αυτήν την ιστορία δεν τους τη χαρίζουμε!

Τους χαρίζουμε όλη τη σαπίλα, όλη τη δυσοσμία που αναδύουν.

Εργαζόμενες-οι,

Για εμάς η αντεπίθεση, η πραγματική ανασύνταξη του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος ξεκινά από τους χώρους δουλειάς.

Υπάρχουν αρκετές δυνατότητες για διεύρυνση των αγώνων με ζωντανές δυνάμεις, με πρωτοβουλίες που θα παίρνονται μέσα από γενικές συνελεύσεις και όχι πίσω από συνεννοήσεις των εργατοπατέρων και των κυβερνήσεων. Γι’ αυτό και όλη αυτή η σκληρή μάχη που δόθηκε αυτές τις μέρες στο συνέδριο της ΓΣΕΕ, πιο πριν στην ΟΙΥΕ αλλά και σε αλλά Εργατικά Κέντρα της χώρας και προφανώς δεν έχει τελειώσει, αποτελεί πείρα αλλά και έδαφος για να δυναμώσει ο διεκδικητικός αγώνας, ο ταξικός προσανατολισμός.

Το σύνθημα «συνδικάτα ταξικά όχι εργοδοτικά» πρέπει να ακουστεί σε κάθε μεριά της χώρας, να φτάσει σε κάθε χώρο δουλειάς. Οι εργαζόμενοι με τη συμμέτοχη τους να πετάξουν στο περιθώριο όχι μονό αυτήν την κάστα της συνδικαλιστικής μαφίας αλλά κυρίως την επιρροή της εργοδοσίας στις γραμμές μας, να χτυπηθεί στη ρίζα ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Γιατί το σύνθημα «νομός είναι το δίκιο του εργάτη» δεν πρόκειται να κατοχυρωθεί χωρίς τη συνειδητή συμμέτοχη των εργαζομένων στα σωματεία, την αποφασιστική μάχη απέναντι στα αφεντικά, την πολιτικοποίηση της πάλης τους.

Σημαντικός όρος της ανασύνταξης του κινήματος είναι να μην υπάρχει από κανέναν εργαζόμενο ανοχή στη συνδικαλιστική μαφία και σε αυτή την κατεύθυνση θα προχωρήσουμε και το ξαναλέμε: Αν νομίζουν πως από σήμερα θα είναι μία ίδια μέρα για το εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα, είναι γελασμένοι! Αν θεωρούν ότι θα στρογγυλοκαθίσουν στα γραφεία τους στην Πατησίων σαν να μη συμβαίνει τίποτα, είναι βαθιά γελασμένοι.

Όλες αυτές τις μέρες, εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα μας έλεγαν “προχωρήστε, μη σταματάτε”. Εργαζόμενοι-αντιπρόσωποι στην Καλαμάτα που δε συμφωνούν σε όλα με το ΠΑΜΕ αλλά δε μπορούν να ανεχτούν τη σαπίλα και αυτές τις αθλιότητες, των εργατοπατέρων, πήραν θάρρος, βοήθησαν με κάθε τρόπο που μπορούσαν και συνέβαλαν στην αποκάλυψη των προβοκατόρικων σχεδιασμών τους.

Το ΠΑΜΕ δε μένει εδώ! Καλεί κάθε τίμιο συνδικαλιστή, κάθε εργαζόμενο που βγάζει κάθε ώρα και στιγμή συμπεράσματα για την ελίτ των εργατοπατέρων, να κάνει ένα επιπλέον βήμα! Να συμπορευτεί μαζί μας, για να σπάσει όλο αυτό το απόστημα που έχει κάτσει στο σβέρκο μας. Για να παλέψουμε με καθαρή ματιά και με μέσα καρδιά για την πραγματική ανασύνταξη του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος, για την αναζωογόνηση των σωματείων, για τον ταξικό προσανατολισμό τους.

Τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες, τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι που διαδήλωσαν όλες αυτές τις μέρες στην Καλαμάτα, οι πολλοί περισσότεροι εργαζόμενοι που παρακολουθούν με ενδιαφέρον αυτές τις εξελίξεις, έχουν μια ξεκάθαρη απαίτηση: Να γίνει το συνέδριο της ΓΣΕΕ, αλλά να είναι συνέδριο πραγματικά εργατικό, χωρίς νόθους και εργοδότες, όπως θέλουν οι “αποκλεισμένοι” της ντόλτσε βίτα..

Και αυτό παραμένει κόκκινη γραμμή σε ότι σενάρια και αν σκέφτονται προκειμένου να διατηρήσουν τη συνδικαλιστική τους επιβίωση..

Όπως είπαμε και χθες στην Καλαμάτα, εμείς είμαστε έτοιμοι! Είτε τώρα είτε τον Απρίλη, είτε το καλοκαίρι, είτε με διορισμένη διοίκηση είτε χωρίς, θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό ώστε να αποκαλύπτεται η εργοδοτική παρέμβαση, το δέσιμο της με το πολιτικό προσωπικό, όλο το όργιο της νοθείας και των πρακτικών της συνδικαλιστικής μαφίας, ώστε το συνέδριο της ΓΣΕΕ όποτε κι αν πραγματοποιηθεί να είναι πραγματικά εργατικό, με πραγματικούς εργαζόμενους-αντιπροσώπους!

Τα Εργατικά Κέντρα

·        Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής

·        Εργατικό Κέντρο Αγρινίου

·        Εργατικό Κέντρο Άρτας

·        Εργατικό Κέντρο ΒΣ Δωδεκανήσου

·        Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου

·        Εργατικό Κέντρο Θεσπρωτίας

·        Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων

·        Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς - Ιθάκης

·        Εργατικό Κέντρο Λαμίας

·        Εργατικό Κέντρο Λάρισας

·        Εργατικό Κέντρο Λέσβου

·        Εργατικό Κέντρο Λευκάδας

·        Εργατικό Κέντρο Νάουσας

·        Εργατικό Κέντρο Σάμου

·        Εργατικό Κέντρο Φωκίδας

Οι Ομοσπονδίες

·        Ομοσπονδία Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας

·        Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων & Υπαλλήλων Γάλακτος – Τροφίμων & Ποτών

·        Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ)

·        Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος Ελλάδας (ΟΕΚΙΔΕ)

·        Πανελλήνια Ομοσπονδία Λογιστών (ΠΟΛ)

·        Ομοσπονδία Εργαζομένων Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου

·        Πανελλαδική Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών

·        Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ

Αθήνα 18.3.19