Πριν από λίγες μέρες η κυβέρνηση παρουσίασε τη «στρατηγική» της ενόψει του τουριστικού ανοίγματος, συνοδευόμενη από τον ψευδεπίγραφο τίτλο «ενίσχυση» του συστήματος Υγείας στα τουριστικά νησιά. Στην ουσία, προβάλλει το ίδιο έργο που παρουσίασε το χειμώνα στα μεγάλα αστικά κέντρα κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Πρόκειται για την ίδια «συνταγή», που μετατρέπει το σύστημα Υγείας σε σύστημα ανεπαρκούς αντιμετώπισης της μιας νόσου, χωρίς ταυτόχρονα να διασφαλίζει επάρκεια στο ενδεχόμενο ενός δεύτερου κύματος της πανδημίας. Ο υπουργός Υγείας μίλησε για 18 κρεβάτια ΜΕΘ σε 8 νησιά για τους κατοίκους, τους εργαζόμενους και τους τουρίστες των συνολικά 107 κατοικημένων νησιών. Εκανε λόγο για 687 «θερινές» προσλήψεις υγειονομικών, οι οποίοι θα είναι επικουρικοί, δηλαδή θα απολυθούν τους επόμενους μήνες, ενώ αντιστοιχούν περίπου δύο υγειονομικοί σε κάθε δημόσια δομή Υγείας, όταν τα οργανικά κενά μόνο στα νοσοκομεία ξεπερνούν το 50%, με τους ισχύοντες ανεπαρκείς κανονισμούς. Παράλληλα, για άλλο ένα καλοκαίρι, παρουσιάζεται ως «λύση» η μετακίνηση υγειονομικών από τη μια δομή στην άλλη, καλύπτοντας μισή τρύπα και ανοίγοντας άλλες δύο. Μίλησε ακόμη για εξασφάλιση 446 απλών κρεβατιών Covid-19, αποσιωπώντας ότι δεν πρόκειται για καινούρια κρεβάτια, αλλά για κρεβάτια που αρπάχτηκαν από τη θεραπεία άλλων νόσων πλην του κορονοϊού.
* * *
Με λίγα λόγια, είτε με έξαρση της πανδημίας είτε με ύφεση, ο λαός θα πληρώσει πάλι το μάρμαρο, βλέποντας σε επανάληψη το ίδιο έργο, την κρατική ευθύνη να υποχωρεί και να μετατοπίζεται στην πανάκεια της «ατομικής». Την ίδια ώρα, χιλιάδες άνθρωποι μένουν ξεκρέμαστοι χωρίς διαγνωστικές εξετάσεις, θεραπείες και φάρμακα και 18.000 συμβασιούχοι στα δημόσια νοσοκομεία βρίσκονται με το ένα πόδι εκτός. Κι ενώ βοούν οι συνέπειες της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του συστήματος Υγείας, που έχουν εφαρμόσει με ευλάβεια όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις, επιχειρηματικοί όμιλοι και στελέχη όλων των αστικών κομμάτων παρουσιάζουν τη σημερινή κατάσταση στην Υγεία περίπου ως φυσικό φαινόμενο, επιχειρώντας να συσκοτίσουν την πραγματική αιτία, να αθωώσουν την εγκληματική πολιτική του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο, να αποσπάσουν τη συναίνεση του λαού για τη συνέχισή της. Προπάντων, να σκεπάσουν το γεγονός ότι μπροστά στα κέρδη των μεγαλοεπιχειρήσεων του Τουρισμού και των αεροπορικών εταιρειών, τίθεται σε καθεστώς ακόμα μεγαλύτερης ανασφάλειας η υγεία των κατοίκων στα νησιά, συνολικά του λαού, σε συνδυασμό με τις μεγάλες ελλείψεις στις δημόσιες δομές και τα υποβαθμισμένα υγειονομικά πρωτόκολλα, στο όνομα του να μην αποθαρρυνθούν οι τουρίστες.
* * *
Μέσα σ' αυτό το κάδρο, με όχημα τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τις «ορέξεις» των επιχειρηματικών ομίλων για νέες κερδοφόρες επενδύσεις στο σύστημα Υγείας, με αμιγώς ιδιωτικές επιχειρήσεις ή μέσω ΣΔΙΤ, όλα τα σφυριά χτυπούν στον ίδιο στόχο. Η κυβέρνηση ξεδιπλώνει την ατζέντα της για τα «προσεχώς» στην Υγεία, με προτεραιότητα τη μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων σε ΝΠΙΔ, την παραπέρα διείσδυση του ιδιωτικού/επιχειρηματικού τομέα στο δημόσιο σύστημα Υγείας μέσω των συμπράξεων, τη νομιμοποίηση και μονιμοποίηση των επιπλέον πληρωμών από τους ασθενείς - πελάτες, την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των υγειονομικών, οι οποίες «θα πρέπει να υπακούν στα κριτήρια της αποδοτικής χρήσης των πόρων (...) να προσαρμόζονται κατά περίπτωση στους επιχειρησιακούς κανόνες», που σημαίνει το 75% του συνόλου των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία να είναι συμβασιούχοι. Σε όλα αυτά και σε άμεση συνάρτηση μαζί τους, έρχεται να προστεθεί η «αξιολόγηση» δομών και προσωπικού, με το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να καταθέσει το υπουργείο Υγείας.
* * *
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, οι άξονες και τα κριτήρια της «αξιολόγησης» υπακούν στη λογική της παραπέρα εμπορευματοποίησης της Υγείας, όσο κι αν γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ότι θεσπίζουν κίνητρα για τη βελτίωση τάχα των υπηρεσιών προς όφελος των ασθενών. Μιλάνε, για παράδειγμα, για το κριτήριο της «ασφάλειας» στα νοσοκομεία όπου μια νοσηλεύτρια υποχρεώνεται σε πολλές περιπτώσεις να καλύψει δυο και τρεις ορόφους μόνη της στη βάρδια, ή ένας γιατρός να μείνει «στο πόδι» για εφημερία μερικά 24ωρα σερί. Μιλάνε για το κριτήριο της «αποτελεσματικότητας» και για «βέλτιστες κλινικές πρακτικές», όταν η λογική του δημόσιου συστήματος Υγείας είναι ένα μίνιμουμ παροχών για όλους και από εκεί και πέρα, μόνο όποιος έχει να πληρώσει σώζεται. Μιλάνε για «ασθενοκεντρική προσέγγιση» στις ουρές των εξωτερικών ιατρείων, στις λίστες των χειρουργείων, στα ραντεβού επί πληρωμή των απογευματινών ιατρείων, στο «περίμενε» των καρκινοπαθών για μια εξέταση, στην καταρράκωση της αξιοπρέπειας των ασθενών. Θέτουν ως κριτήριο τη «χρηστή διοίκηση» και τη «διαχείριση πόρων», με τα δύο να αλληλοσυνδέονται, αφού καλή διοίκηση είναι αυτή που εξοικονομεί χρήματα και διασφαλίζει τη «βιωσιμότητα του οργανισμού», αυξάνοντας τα έσοδα από την πώληση υπηρεσιών και μειώνοντας στο ελάχιστο τις δαπάνες.
* * *
Οπως κι αν την αμπαλάρουν, όπως κι αν τη βαφτίσουν, η πολιτική τους είναι απάνθρωπη, βάρβαρη, εξοντωτική για τις ανάγκες του λαού. Γι' αυτό, το μέτωπο της Υγείας αναδεικνύεται σε προτεραιότητα από συνδικάτα και φορείς που στηρίζουν τη σημερινή απεργία των υγειονομικών, αναπτύσσοντας παράλληλα δράση και πρωτοστατώντας στη συσπείρωση και στο δυνάμωμα της πάλης για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, προσλήψεις και χρηματοδότηση στο ύψος των πραγματικών αναγκών. Αυτός ο αγώνας, για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού, είναι αγώνας όλων μας και πρέπει να βρει έκφραση, να στεριώσει και να δυναμώσει σε κάθε γειτονιά, σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς!
