Κινητοποίηση υγειονομικών και συνταξιουχικών οργανώσεων μπροστά στις ΥΠΕ

Μέρα διαμαρτυρίας και η σημερινή. Εργαζόμενοι  από νοσοκομεία και συνταξιουχικές οργανώσεις συναντήθηκαν έξω από τις ΥΠΕ.
Η σημερινή μέρα σηματοδοτήθηκε από νέες αντιλήψεις και πρακτικές. Άλλωστε, αυτό πιθανόν να απαιτεί η διαχείριση της σημερινής πραγματικότητας.  Άρνηση των ΥΠΕαρχών να δεχτούν απεργούς από όλες τις οργανώσεις και συμβούλια. Έκφραση Νόμος και Τάξη με παρουσία αστυνομικών κτλ.  Ταυτόχρονα όμως δηλώνουν κοντά στον εργαζόμενο και γιαυτό το λόγο είναι αυτοί που αφήνουν τις καρέκλες τους και "κατεβαίνουν" στο λαό.  
Καθησυχαστικοί όπως όλοι τους για τα προβλήματα των υγειονομικών, ελλείψεις προσωπικού, υποχρηματοδότηση των νοσοκομείων και γενικότερα της υγείας, απολύσεις επικουρικών κτλ.

Στη λογική του εφικτού και της διαχείρισης της κατάστασης, που όμως "οι ίδιοι δεν έχουν ευθύνη", όπως αναφέρουν, παρ όλη την εκ των πραγμάτων θέση τους να υπερασπιστούν τις κατευθύνσεις των πολιτικών τους αφεντικών."Αυτά μας δίνουν αυτά δίνουμε". Μια ωραία ατμόσφαιρα δηλαδή, της συνεργασίας, αλληλοκατανόησης και υπομονής, που εξαντλείται όμως και ρίχνει την καρδάρα με το γάλα, όταν, αφού εξαντληθεί η περιγραφή της πραγματικότητας, που έτσι και αλλιώς αδήριτη και πεισματάρα είναι, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου να στηλιτευτεί η αιτία αυτών των προβλημάτων. Ανατριχιάζουν στο άκουσμα αιτημάτων που έχουν να κάνουν με την πλήρη  και αποκλειστική χρηματοδότηση της υγείας  από τον κρατικό κορβανά, την κατάργηση της επιχειρηματικότητας στα νοσοκομεία, τη στελέχωση με μόνιμο προσωπικό. Μειδιούν, βέβαια, γιατί γνωρίζουν ότι το συνδικαλιστικό κίνημα είναι σε υποχώρηση. Γνωρίζουν επίσης, ότι η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος είναι δύσκολη διαδικασία αλλά αυτό είναι που θα δώσει οριστικές λύσεις. Το μυστικό βρίσκεται στο ίδιο το κίνημα, να προσανατολιστεί σε διεκδικήσεις που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Απαγκίστρωση από εργοδοτικές και κυβερνητικές φωνές που εκφράζονται στα σωματεία. Βέβαια αυτό απαιτεί άλλες διεργασίες,συμμετοχή του ίδιου του εργαζόμενου, απομάκρυνση από λογικές ανάθεσης, που τόσο καλά και ενορχηστρωμένα έπαιξαν και παίζουν οι εκάστοτε κυβερνητικές και εργοδοτικές αυτές φωνές, αναζήτηση συμμάχων και έξω από τους χώρους δουλειάς και  προπαντός παρουσία στο  "πεζοδρόμιο".