ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ την Τετάρτη 27 Νοέμβρη
Απεργιακή συγκέντρωση στις 10:30 π.μ. μπροστά στις ΥΠΕ
Από το 2013 μέχρι και το 2019 η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των δημόσιων μονάδων Υγείας ξεπέρασε το 30%, ενώ στο πλαίσιο του «Προγράμματος Σταθερότητας 2019 - 2022» προβλέπεται παραπέρα μείωση της κρατικής χρηματοδότησης από το 5,2% του ΑΕΠ το 2017 στο 4,7% του ΑΕΠ το 2022).
Παρά τις εξαγγελίες των τελευταίων χρόνων, έχουν γίνει ελάχιστες προσλήψεις μόνιμων εργαζομένων, που δεν καλύπτουν ούτε καν τις αντίστοιχες συνταξιοδοτήσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2018 δεν προκηρύχθηκε ούτε μία μόνιμη θέση προσωπικού και η μοναδική προκήρυξη για το 2019 (2Κ/2019) αφορά την αντικατάσταση ισάριθμων επικουρικών, που ήδη εργάζονται, δηλαδή δεν προστίθεται ούτε ένας επιπλέον εργαζόμενος στα δημόσια νοσοκομεία.
Αντίθετα, επιλέγεται η διεύρυνση της «ευελιξίας», με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σήμερα με ελαστικές εργασιακές σχέσεις να ξεπερνούν τις 16.000, ή το 20% του συνόλου των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία!
Δεν είναι τυχαία αυτή η επιλογή. Πρόκειται για συγκεκριμένο σχεδιασμό που προωθείται διαχρονικά από “αριστερές” δεξιές και αριστεροδέξιες κυβερνήσεις - εντολοδόχους της Ε.Ε. - που αντιμετωπίζουν την υγεία ως κόστος. Θεωρούν το πρόβλημα της υγείας ατομική ευθύνη και το δικαίωμα του λαού για περίθαλψη εμπόρευμα. Όπως η φύση μισεί το κενό έτσι και η υποχρηματοδότηση του κράτους συμπληρώνεται από τις συνεχείς χρηματοδοτήσεις του ίδιου του λαού. Μπορεί δηλαδή να μειώθηκαν οι κρατικές και ασφαλιστικές δαπάνες στο φάρμακο κατά 57%, στο όνομα του εξορθολογισμού, ταυτόχρονα όμως αυξήθηκαν οι άμεσες πληρωμές του λαού κατά 43%.
Νοσοκομεία –επιχειρήσεις και στη πιο καθαρή μορφή αυτοχρηματοδοτούμενοι οργανισμοί. Έσοδα–έξοδα, πελάτες–πωλήσεις, χαμηλά κόστη, κλειστοί προϋπολογισμοί κλινικών αυστηρά τηρούμενοι, στοχοθεσίες που να υπηρετούν την “κερδοφορία”. Όροι οικονομίας λοιπόν, γιατί αυτό απαιτεί η με επιχειρηματικούς όρους δραστηριότητα των νοσοκομείων. Στη μέγγενη ο εργαζόμενος για να “παράγει” περισσότερα στη μονάδα του χρόνου. Οι επιπτώσεις στη υγεία και την ασφάλειά του περνούν σε δεύτερη μοίρα. Η ανησυχία τους έχει να κάνει με το χαμένο χρόνο παραγωγικής εργασίας καθώς επίσης και με το κόστος αυτής της απώλειας.
Η υγεία δεν είναι θέμα που αφορά μόνο υγειονομικούς ή μόνο τους χρήστες των υπηρεσιών της. Κοινή αφετηρία έχουν τα προβλήματα, στα ίδια σταυροδρόμια συναντιούνται και κοινό δρόμο πρέπει λαός και υγεινομικός να περπατήσει. Καλούμε όλους τους συναδέλφους να ξεπεράσουν τη μοιρολατρία και την απογοήτευση που καλλιεργεί η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ και να διεκδικήσουν:
► μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Μονιμοποίηση των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
► ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού. Ένταξη στα Βαρέα Ανθυγιεινά Επαγγέλματα όλων όσων εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες.
► πλήρη και επαρκή κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων υγείας, με κατάργηση των πληρωμών των ασθενών και των ασφαλιστικών εισφορών για υγειονομική περίθαλψη.
Για να έχουν προοπτική οι αγώνες μας, χρειάζεται να στρέφονται ενάντια στην πηγή των προβλημάτων μας, που είναι η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων για την επέκταση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία. Να έχουν προμετωπίδα την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, για αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας, μόνιμη εργασία με πλήρη δικαιώματα στους εργαζόμενους υγειονομικούς.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ την Τετάρτη 27 Νοέμβρη
Απεργιακή συγκέντρωση στις 10:30 π.μ. μπροστά στις ΥΠΕ
Από το 2013 μέχρι και το 2019 η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των δημόσιων μονάδων Υγείας ξεπέρασε το 30%, ενώ στο πλαίσιο του «Προγράμματος Σταθερότητας 2019 - 2022» προβλέπεται παραπέρα μείωση της κρατικής χρηματοδότησης από το 5,2% του ΑΕΠ το 2017 στο 4,7% του ΑΕΠ το 2022).
Παρά τις εξαγγελίες των τελευταίων χρόνων, έχουν γίνει ελάχιστες προσλήψεις μόνιμων εργαζομένων, που δεν καλύπτουν ούτε καν τις αντίστοιχες συνταξιοδοτήσεις. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2018 δεν προκηρύχθηκε ούτε μία μόνιμη θέση προσωπικού και η μοναδική προκήρυξη για το 2019 (2Κ/2019) αφορά την αντικατάσταση ισάριθμων επικουρικών, που ήδη εργάζονται, δηλαδή δεν προστίθεται ούτε ένας επιπλέον εργαζόμενος στα δημόσια νοσοκομεία.
Αντίθετα, επιλέγεται η διεύρυνση της «ευελιξίας», με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι που δουλεύουν σήμερα με ελαστικές εργασιακές σχέσεις να ξεπερνούν τις 16.000, ή το 20% του συνόλου των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία!
Δεν είναι τυχαία αυτή η επιλογή. Πρόκειται για συγκεκριμένο σχεδιασμό που προωθείται διαχρονικά από “αριστερές” δεξιές και αριστεροδέξιες κυβερνήσεις - εντολοδόχους της Ε.Ε. - που αντιμετωπίζουν την υγεία ως κόστος. Θεωρούν το πρόβλημα της υγείας ατομική ευθύνη και το δικαίωμα του λαού για περίθαλψη εμπόρευμα. Όπως η φύση μισεί το κενό έτσι και η υποχρηματοδότηση του κράτους συμπληρώνεται από τις συνεχείς χρηματοδοτήσεις του ίδιου του λαού. Μπορεί δηλαδή να μειώθηκαν οι κρατικές και ασφαλιστικές δαπάνες στο φάρμακο κατά 57%, στο όνομα του εξορθολογισμού, ταυτόχρονα όμως αυξήθηκαν οι άμεσες πληρωμές του λαού κατά 43%.
Νοσοκομεία –επιχειρήσεις και στη πιο καθαρή μορφή αυτοχρηματοδοτούμενοι οργανισμοί. Έσοδα–έξοδα, πελάτες–πωλήσεις, χαμηλά κόστη, κλειστοί προϋπολογισμοί κλινικών αυστηρά τηρούμενοι, στοχοθεσίες που να υπηρετούν την “κερδοφορία”. Όροι οικονομίας λοιπόν, γιατί αυτό απαιτεί η με επιχειρηματικούς όρους δραστηριότητα των νοσοκομείων. Στη μέγγενη ο εργαζόμενος για να “παράγει” περισσότερα στη μονάδα του χρόνου. Οι επιπτώσεις στη υγεία και την ασφάλειά του περνούν σε δεύτερη μοίρα. Η ανησυχία τους έχει να κάνει με το χαμένο χρόνο παραγωγικής εργασίας καθώς επίσης και με το κόστος αυτής της απώλειας.
Η υγεία δεν είναι θέμα που αφορά μόνο υγειονομικούς ή μόνο τους χρήστες των υπηρεσιών της. Κοινή αφετηρία έχουν τα προβλήματα, στα ίδια σταυροδρόμια συναντιούνται και κοινό δρόμο πρέπει λαός και υγεινομικός να περπατήσει. Καλούμε όλους τους συναδέλφους να ξεπεράσουν τη μοιρολατρία και την απογοήτευση που καλλιεργεί η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ και να διεκδικήσουν:
► μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Μονιμοποίηση των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις.
► ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού. Ένταξη στα Βαρέα Ανθυγιεινά Επαγγέλματα όλων όσων εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες.
► πλήρη και επαρκή κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων υγείας, με κατάργηση των πληρωμών των ασθενών και των ασφαλιστικών εισφορών για υγειονομική περίθαλψη.
Για να έχουν προοπτική οι αγώνες μας, χρειάζεται να στρέφονται ενάντια στην πηγή των προβλημάτων μας, που είναι η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων για την επέκταση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία. Να έχουν προμετωπίδα την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, για αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας, μόνιμη εργασία με πλήρη δικαιώματα στους εργαζόμενους υγειονομικούς.
