Μια πετυχημένη εργατική απεργία
...και ο ρόλος των εργατοπατέρων
Με επιτυχία έληξε στα μέσα Μάρτη και μετά από αγώνα δύο βδομάδων η απεργία στην εταιρεία «Persolit» στη Δανία.Με ομόφωνη απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του επιχειρησιακού σωματείου, οι 70 εργαζόμενοι στην εταιρεία ενοικίασης και τοποθέτησης σκαλωσιών «Persolit» αποφάσισαν να κηρύξουν απεργία, αφού η εργοδοσία αρνούνταν οποιαδήποτε συζήτηση για μισθολογικές αυξήσεις και βελτίωση των όρων δουλειάς, ιδιαίτερα σε θέματα ασφάλειας. Η κλαδική Συλλογική Σύμβαση που έχει υπογραφεί μεταξύ Ομοσπονδίας και εργοδοσίας είναι ξεπερασμένη και δεν καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Σύμφωνα με το δανέζικο μοντέλο, μόνο η κλαδική Ομοσπονδία, η οποία έχει και την ευθύνη για την υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης, μπορεί να αποφασίσει για το αν και πότε μπορεί να γίνει απεργία σε μια επιχείρηση, αφού δηλαδή εξαντλήσει κάθε περιθώριο συμβιβασμού μέσω του «κοινωνικού διαλόγου».
Οι εργαζόμενοι στην «Persolit», μετά από 4 μήνες διαπραγματεύσεων χωρίς αποτέλεσμα, αποφάσισαν να πουν «όχι» στην κοροϊδία της Ομοσπονδίας και να απεργήσουν δυναμικά. Η απεργία των εργαζομένων, που αποφασίστηκε σε συνεχείς Γενικές Συνελεύσεις και παρά τις απειλές και την τρομοκρατία από εργοδοσία και Ομοσπονδία, είχε ως αποτέλεσμα η εργοδοσία να κάνει πίσω και σε πρώτη φάση να δεχτεί αρκετά από τα αιτήματά τους. Ομως, η σοσιαλδημοκρατική εργοδοτική Ομοσπονδία, που ξεφτιλίστηκε με την παραπάνω εξέλιξη, ζητά εκδίκηση και στέλνει εξώδικα στους εργαζόμενους γιατί παραβίασαν ...τα όρια του «δανέζικου μοντέλου» και αγνόησαν τον «κοινωνικό διάλογο».
Αυτό σημαίνει ότι επειδή η απόφασή τους δεν είναι σύμφωνη με τη γραμμή της Ομοσπονδίας, θα πληρώνουν πρόστιμο στην Ομοσπονδία 80 κορόνες (10,5 ευρώ) για κάθε εργαζόμενο και για κάθε ώρα που απέργησαν, ως αποζημίωση στην εταιρεία για διαφυγόντα κέρδη, που μετά θα αποδώσει στους εργοδότες.
Οι Ελληνες κομμουνιστές μετανάστες, από την πρώτη μέρα, δήλωσαν έμπρακτα την αλληλεγγύη στους απεργούς μαζί με Δανούς εργαζόμενους από την Ομοσπονδία Οικοδόμων. Μήνυμα στήριξης και αλληλεγγύης έστειλαν το ΠΑΜΕ και η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, ενώ δημιουργήθηκε ένα δίκτυο αλληλεγγύης από ταξικές δυνάμεις με ψηφίσματα στήριξης και υλικής βοήθειας στους απεργούς. Η υπόθεση αυτή, από την αναπτυγμένη Δανία, αναδεικνύει την ανάγκη να δυναμώσει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα με ταξικό προσανατολισμό, να απομονωθούν οι εργατοπατέρες, ζήτημα επίκαιρο και στη χώρα μας με όσα συμβαίνουν από τη συνδικαλιστική εργοδοτική μαφία στη ΓΣΕΕ.
