Κονδύλια των δήμων στις μονάδες Υγείας
Στην Τοπική Διοίκηση θα μπορεί να μεταφέρεται το
λειτουργικό κόστος των δημόσιων μονάδων Υγείας, σύμφωνα με τροπολογία που
κατατέθηκε στο νομοσχέδιο για την
«επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου» (σ.σ. «παράλληλο πρόγραμμα»). Οπως
αναφέρεται, «παρέχεται η δυνατότητα στους ΟΤΑ Α' και Β' βαθμού και στα νομικά
πρόσωπα αυτών της επιχορήγησης μέσω κονδυλίων του προϋπολογισμού τους, άμεσων
και απαραίτητων λειτουργικών αναγκών των δημόσιων φορέων Υγείας».
Με θράσος ο υπουργός Υγείας, Ανδρ. Ξανθός, έκανε λόγο για ...«δυνατότητα» που παρέχει η
κυβέρνηση στους δήμους, κρύβοντας ότι το κόστος αυτό - όσο η κρατική
χρηματοδότηση στην Υγεία και στους ΟΤΑ θα ελαττώνεται - θα μετακυλίεται στους
δημότες με αύξηση των δημοτικών τελών, τη στιγμή μάλιστα που η χρηματοδότηση στους δήμους από το
κράτος συνεχώς μειώνεται (-60%), το ίδιο και η χρηματοδότηση συνολικά στην
Υγεία. Μόνο στα νοσοκομεία, τα τελευταία 5 χρόνια, η μείωση της χρηματοδότησης
έχει αγγίξει το 60%, 10.000 κρεβάτια έχουν κλείσει, χιλιάδες θέσεις είναι
ακάλυπτες, με αποτέλεσμα οι παροχές Υγείας στο λαό να υποβαθμίζονται και ο
κόσμος να αναγκάζεται να καταφεύγει στην ιδιωτική υγεία, βάζοντας βαθιά το χέρι
στην τσέπη.
Ανερυθρίαστα δηλώνει :«Μας το έχουν ζητήσει πολλοί
αυτοδιοικητικοί παράγοντες (!), που θέλουν να έχουν τη δυνατότητα να
συνεισφέρουν στην κάλυψη λειτουργικών αναγκών, ιδιαίτερα σε δυσπρόσιτες -
απομακρυσμένες περιοχές, σε μικρά νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας της περιφέρειας και
δεν υπάρχει η δυνατότητα από το νόμο. Να καλύψουν π.χ. τη δαπάνη για πετρέλαιο
στο Κέντρο Υγείας, να μπει βενζίνη στα ασθενοφόρα, για τρέχουσες λειτουργικές
ανάγκες».
Πραγματικά, πολύ βολική για την κυβέρνηση η στάση
ορισμένων δημοτικών αρχών, που αντί να διεκδικήσουν πλήρη κρατική
χρηματοδότηση, κάλυψη όλων των κενών και ανάπτυξη μονάδων Υγείας σύμφωνα με τις
υπάρχουσες ανάγκες, προσφέρονται να ...συνεισφέρουν, χαρατσώνοντας βέβαια το
λαό. Σήμερα είναι το πετρέλαιο, αύριο θα είναι η πρόσληψη προσωπικού με
ελαστικές μορφές εργασίας, η προμήθεια υλικών και φαρμάκων σε συνεργασία
ενδεχομένως με αντίστοιχα Κοινωνικά Ιατρεία ή Φαρμακεία...
Θυμίζουμε ότι ήδη δημοτικές αρχές έχουν προτείνει να
λειτουργήσουν Κέντρα Υγείας (π.χ. Κως), ενώ το υπουργείο ζητά από δημοτικές
αρχές να παραχωρήσουν σπίτια και να συμβάλλουν στα έξοδα, προκειμένου να έχουν
γιατρό. Είναι φανερό προς τα πού πάει το πράγμα...
Στην αντίπερα όχθη, μακριά απο την άποψη που μιλά για βιώσιμα συστήματα υγείας και
κάνει παντιέρα τη λογική του κόστους -οφέλους, υπάρχει η φιλοσοφία που βλέπει την
υγεία ως πραγματικό αγαθό και ως τέτοιο θα πρέπει να διασφαλίζεται μέσα απο την ανάπτυξη υπηρεσιών
και μονάδων Υγείας· υπηρεσίες και μονάδες υγείας που θα σχεδιάζονται σε κεντρικό επίπεδο από το
κράτος, σύμφωνα με τις ανάγκες που υπάρχουν και όχι σύμφωνα με το ...κομπόδεμα
του κάθε δήμου. Τα νοσοκομεία, οι δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και το
υγειονομικό προσωπικό που τις στελεχώνουν θα πρέπει να κατανέμονται στη χώρα με
βάση τις δυνατότητες που προσφέρουν η επιστήμη και η τεχνολογία, τις συνολικές
ανάγκες του πληθυσμού, αλλά και με βάση τις ιδιαιτερότητες (γεωγραφικές,
πληθυσμιακές, κ.ά.) της κάθε περιοχής. Θα πρέπει να είναι δημόσιες υπηρεσίες,
υψηλού επιπέδου και να παρέχονται σε όλους δωρεάν. Είναι απαράδεκτο και
επικίνδυνο το αν ένα χωριό θα έχει γιατρό, ένας δήμος ασθενοφόρο, ένα Κέντρο
Υγείας εξοπλισμό, ένα νοσοκομείο υγειονομικό υλικό, να εξαρτάται από την
οικονομική «ευρωστία» της Τοπικής Διοίκησης, από τη φορομπηχτική πολιτική μέσω
δημοτικών τελών, από δωρεές, φιλανθρωπίες κ.ά.
