«Ντοπαρισμένες» ψευδαισθήσεις
Αίσθηση προκάλεσαν τα στοιχεία έρευνας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σχετικά με τη χρήση αναβολικών στον αθλητισμό, σύμφωνα με τα οποία 1 στους 4 αθλούμενους σε νεαρή ηλικία δήλωσε πως χρησιμοποιεί ή έχει χρησιμοποιήσει στο παρελθόν αναβολικές ουσίες. Στην έρευνα συμμετείχαν 202 άτομα από το χώρο της μαζικής άθλησης, ηλικίας 15 έως 25 ετών (μέσος όρος 21,8 έτη), η πλειοψηφία των οποίων (156 άτομα) ήταν άνδρες. Η πλειοψηφία του δείγματος ασχολούνταν με το fitness (60%) και το bodybuilding (23,6%). Αξιοσημείωτο είναι ότι ένα μέρος των αθλούμενων που χρησιμοποιούν ουσίες ντόπινγκ προέρχεται από το χώρο των πολεμικών τεχνών (5,5%) και τους αγώνες δρόμου (5,5%). Οι πέντε πιο συχνοί λόγοι που αναφέρονταν για τη χρήση ουσιών ντόπινγκ ήταν η ταχύτερη ανάρρωση/ξεκούραση μετά την άσκηση (48,1%), η περιέργεια (42,3%), η αντίληψη ότι η χρήση αναβολικών ουσιών αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός φυσιολογικού προγράμματος άσκησης (40,4%), η αντίληψη ότι η χρήση αναβολικών βοηθά να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα πιο γρήγορα (38,5%), καθώς και η λεγόμενη «κοινωνική νόρμα», δηλαδή το να ακολουθεί κάποιος αυτό που κάνουν οι υπόλοιποι γύρω του (38,5%).
Τα στοιχεία του ΑΠΘ, ανεξάρτητα από την αντιπροσωπευτικότητα του δείγματος ή όποιες άλλες ενστάσεις, σίγουρα αποτυπώνουν μια υπαρκτή τάση. Δείχνουν την πραγματικότητα που υπάρχει σήμερα και θέλει από μικρή ηλικία τα παιδιά που θα ασχοληθούν είτε σε μαζικό ερασιτεχνικό επίπεδο είτε σε πιο υψηλό με τον αθλητισμό να μπολιάζονται με τη λογική του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού. Λογική που έχει να κάνει με το κυνήγι της γρήγορης και με κάθε μέσο επιτυχίας, ακόμα και εις βάρος της υγείας των αθλούμενων ή με τη διαμόρφωση μιας εικόνας στα πρότυπα που πλασάρει το λεγόμενο «lifestyle», ή την ταύτισή τους με τα σημερινά εντέχνως πλασαρισμένα για λόγους κατανάλωσης και αποχαύνωσης ...είδωλα (πολλά εκ των οποίων προέρχονται από τον αθλητισμό ) και τη ζωή που κάνουν.
Την ίδια στιγμή, τέτοιου είδους λογικές, συν τοις άλλοις, προσφέρουν τεράστια κέρδη ή ανοίγουν νέους δρόμους γι' αυτά στις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στο χώρο. Για παράδειγμα, εδώ και μια δεκαετία ο τομέας της φαρμακοδιέγερσης αποτελεί το νέο πεδίο κερδοφορίας στον αθλητισμό. Και βέβαια κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει και ένα άλλο σημαντικό ζήτημα: Η πρακτική της χρήσης αναβολικών προκειμένου να έρθουν τα αποτελέσματα πιο γρήγορα και με ευκολότερο τρόπο παίζει το δικό της ρόλο στη διαμόρφωση μιας ψυχολογίας που έχει να κάνει με την... απόρριψη της προσπάθειας, του αγώνα, για να κατακτηθούν οι στόχοι. Και προφανώς κάτι τέτοιο έχει τις δικές του συνέπειες και σε άλλους τομείς, εκτός αθλητισμού, ακόμα σε ζητήματα που καθορίζουν την ίδια τη στάση ζωής, τις ανάγκες και τον αγώνα για την ικανοποίησή τους.
