Ηλεκτροσόκ
Ο «πραγματικός ανταγωνισμός» που λειτουργεί, τα «μέτρα» της κυβέρνησης που αποδίδουν, οι «επενδύσεις» που έγιναν: Τα παραπάνω μαζί και με άλλους ισχυρισμούς επιστράτευε η κυβέρνηση μέχρι πριν από λίγο καιρό, για να καθησυχάσει ότι τάχα «ομαλοποιείται» η αγορά ρεύματος, αν και αυξημένη κατά πολύ σε σχέση με πριν από 2 - 3 χρόνια. Και οι εξελίξεις της τελευταίας βδομάδας με το «ηλεκτροσόκ» που έρχεται στους λογαριασμούς καταρρίπτουν ξανά τους μύθους, αποδεικνύοντας ότι το μόνο που «ομαλοποιείται» είναι η κερδοφορία των ομίλων.
Η τιμή του ρεύματος έχει εκτοξευθεί στο ψηλότερο σημείο για το 2024 και τα λαϊκά νοικοκυριά, που μέσα στον καύσωνα αναγκαστικά καταναλώνουν περισσότερο ρεύμα, ετοιμάζονται να πληρώσουν λογαριασμούς που μπορεί να φτάνουν ακόμα και έναν ολόκληρο μισθό.
Όσο για τα περιβόητα «μέτρα» της κυβέρνησης; Μία από τα ίδια, απ' αυτά που έχει ανακοινώσει ξανά και δεν έχουν φέρει βέβαια κανένα αποτέλεσμα, ούτε στη στήριξη των νοικοκυριών ούτε στο να συγκρατηθούν οι τιμές στην «απελευθερωμένη» αγορά Ενέργειας, κάτι που αποδεικνύεται ξανά ως το μεγαλύτερο ανέκδοτο.
Η κυβέρνηση παρουσίαζε άλλωστε τα «χρωματιστά» τιμολόγια ως το μέσο για να πέσουν οι τιμές. Μετά από μερικούς μήνες, αποδείχτηκε ότι ήταν ένα ακόμα εργαλείο για να συνεχίσουν να θησαυρίζουν οι όμιλοι και να πληρώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά τα μαλλιοκέφαλά τους, πάντα με «ελευθερία επιλογής» χρώματος για το χαράτσωμα.
Χώρια που οι συστάσεις της Κομισιόν, το νέο Δημοσιονομικό Πλαίσιο για το 2024-2025, αλλά και το Μεσοπρόθεσμο, δηλαδή τα διαρκή μνημόνια, «ξεκόβουν» κάθε συζήτηση για μαζικές επιδοτήσεις, παρά μόνο κάποια ψίχουλα για περιορισμένες περιπτώσεις.
Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες βδομάδες με την τιμή του ρεύματος φέρνει στην επικαιρότητα το ίδιο ερώτημα: Γιατί εκτοξεύεται ο λογαριασμός; Είναι απλά η «συγκυρία», η «υψηλή ζήτηση λόγω καύσωνα», όπως λέει η κυβέρνηση; Τα ίδια έλεγε και στο προηγούμενο κύμα ανατιμήσεων, μέσα στον χειμώνα. Τώρα λέει «φταίει το πλεόνασμα Ενέργειας και οι εξαγωγές», ενώ πριν από δύο βδομάδες ότι τα τιμολόγια ανέβαιναν επειδή «δεν φύσηξε και έχουμε έλλειψη και ακριβές εισαγωγές».
Οι εργαζόμενοι ξέρουν ότι και μετά από δυο - τρεις μήνες, οι τιμές μπορεί να είναι πιο υψηλές απ' ό,τι τώρα, κάτι που έχει συμβεί στο παρελθόν.
Αν αναζητά κάποιος τις πραγματικές αιτίες για τους υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος αλλά και για το γεγονός ότι τον 21ο αιώνα ο λαός δεν μπορεί να απολαύσει φτηνή και επαρκή για τις ανάγκες του Ενέργεια, αλλά βουλιάζει ολοένα και περισσότερο στην ενεργειακή φτώχεια, ακόμα και στα πιο ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, δεν έχει παρά να ανατρέξει σε αυτό που λέγεται «απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας».
Στη μακρά της πορεία η «απελευθέρωση» μετέτρεψε την Ενέργεια - που στο πλαίσιο του καπιταλισμού είναι εμπόρευμα - και σε χρηματιστηριακό προϊόν, κάνοντας σκόνη τα φληναφήματα ότι είναι δυνατόν σε συνθήκες καπιταλιστικής αγοράς να διασφαλιστεί η Ενέργεια ως «κοινωνικό αγαθό», ανεξάρτητα αν η πλειοψηφία των μετοχικών εταιρειών ανήκει στο κράτος ή σε άλλους ιδιώτες.
Στο πλαίσιο αυτό, προωθήθηκε η ενεργειακή πολιτική της ΕΕ από όλες τις κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ) ειδικά τα τελευταία 20 χρόνια. Το πανάκριβο ρεύμα προκύπτει από κάθε τους απόφαση, από κάθε τους μέτρο, όπως από την εγκατάλειψη της λιγνιτοπαραγωγής, από το «εμπόριο ρύπων», το Χρηματιστήριο της Ενέργειας που νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ και επέκτεινε η ΝΔ, από την «ενιαία αγορά Ενέργειας» και τη «διασυνδεσιμότητα» που διευκολύνει το εμπόριο σε γειτονικές αγορές, με τους παραγωγούς να θησαυρίζουν φτωχαίνοντας τον λαό. Από τις επιδοτήσεις για τις επενδύσεις ΑΠΕ, για να αυγαταίνουν τα κέρδη των «πράσινων ομίλων» κ.ο.κ.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι το «μονά χάνει ο λαός - ζυγά κερδίζουν ο όμιλοι» και όχι βέβαια η μείωση των τιμών και η προσφορά «καλύτερων υπηρεσιών» για την οποία έκαναν λόγο όλες οι κυβερνήσεις.
Αιτία λοιπόν είναι ότι η Ενέργεια στα χέρια των μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων, των μονοπωλίων είναι πανάκριβο εμπόρευμα, ότι για το συμφέρον αυτών των ομίλων έχουν «θάψει» τις φθηνές εγχώριες πηγές ηλεκτροπαραγωγής, ότι προς όφελος των ομίλων «πράσινης ανάπτυξης» προωθείται η άναρχη επέκταση των ΑΠΕ και το πανάκριβο εισαγόμενο αμερικανικό φυσικό αέριο.
Αυτά είναι επομένως που πρέπει να αμφισβητήσει και να βάλει στο στόχαστρο της πάλης του ο λαός, την Ενέργεια εμπόρευμα στο πλαίσιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, σε βάρος των αναγκών του για φτηνή - απρόσκοπτη Ενέργεια και προστασία του περιβάλλοντος.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 17 Ιούλη 2024.
