Φαρμάκι
Την ώρα που χιλιάδες ασθενείς - πολλοί με χρόνια και σοβαρά νοσήματα - «παίρνουν σβάρνα» τα φαρμακεία μέχρι να βρουν (αν βρουν...) ένα από τα 215 σκευάσματα που είναι σε μεγάλη έλλειψη, οι δέκα μεγαλύτερες φαρμακοβιομηχανίες κατέγραφαν το 2022 έσοδα που προκαλούν ίλιγγο! Ανάμεσά τους βρίσκονται τα πιο τρανταχτά ονόματα στην αγορά του Φαρμάκου, γνωστά κι από τις «επιδόσεις» τους την περίοδο της πανδημίας. Η πρώτη δεκάδα των φαρμακοβιομηχανιών έχει ως εξής (έσοδα σε δισ. δολάρια το 2022): «Pfizer» 100,33, «Johnson & Johnson» 94,94, «Roche» 66,26, «Merck & Co.» 59,28, «AbbVie» 58,05, «Novartis» 50,54, «Bristol Myers Squibb» 46,16, «Sanofi» 45,22, «AstraZeneca» 44,35, GSK 36,15. Οι εταιρείες αυτές παράγουν και διακινούν ορισμένα από τα πιο διαδεδομένα φάρμακα για απλές και πιο σοβαρές παθήσεις, ενώ τρεις τουλάχιστον απ' αυτές πρωταγωνίστησαν και στην παραγωγή εμβολίων για την Covid. Πώς εξηγείται όμως η τεράστια αντίφαση ανάμεσα στην κερδοφορία τους, από τη μια, και τις ελλείψεις στην αγορά, από την άλλη, που γίνονται πλέον «κανονικότητα» και κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή των ασθενών; Η απάντηση βρίσκεται στο Φάρμακο - εμπόρευμα, που η παραγωγή και η διακίνησή του είναι στα χέρια πολυεθνικών μεγαθηρίων. Εκεί που τους συμφέρει, αυξάνουν την παραγωγή και τις διαθέσιμες ποσότητες. Εκεί που το ποσοστό κέρδους μειώνεται, «στεγνώνουν» την αγορά και εκβιάζουν για αύξηση των τιμών, χτυπώντας τις ...ανοιχτές πόρτες των κυβερνήσεων. Μόνος και σταθερά χαμένος είναι ο λαός, που είτε πληρώνει το φάρμακο χρυσάφι είτε ψάχνει και δεν το βρίσκει την ώρα της ανάγκης.
Το σώσαμε
Ο κυνισμός τους δεν «παλεύεται». Αλλά όταν πρόκειται για την ανθρώπινη ζωή, δεν είναι απλά προκλητικός αλλά σε βγάζει από τα ρούχα σου. Να πώς απάντησε ο υπουργός Εργασίας, Κ. Χατζηδάκης, στην ερώτηση αν υπάρχει ενδεχόμενο να αυξηθεί εκ νέου το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης στη χώρα μας: «Οχι, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, όχι γιατί είμαστε καλοί άνθρωποι και θέλουμε να προλάβουμε λαϊκές αντιδράσεις ή επειδή είμαστε πριν από τις εκλογές, αλλά γιατί με τον κορονοϊό είχαμε μια μείωση του προσδόκιμου της ζωής ακριβώς επειδή είχαμε θανάτους πέραν των κανονικών τάσεων. Επομένως παρότι υπάρχει αυτή η ρύθμιση και προ του νόμου Κατρούγκαλου, από τα πρώτα χρόνια της προηγούμενης δεκαετίας, δεν υπάρχει στον ορίζοντα ένα τέτοιο θέμα». Καταρχάς, και που το λέει ο υπουργός, «κράτα μικρό καλάθι», αφού δεν το 'χουν σε τίποτα, όπως και στο παρελθόν, να ανοίξουν οποιαδήποτε ώρα ζήτημα νέας αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, που στην Ελλάδα έχουν χτυπήσει ταβάνι, στα 67. Υπάρχουν άλλωστε και οι σχετικές προβλέψεις του νόμου Κατρούγκαλου, τις οποίες μνημονεύει ο υπουργός. Το λέει όμως επί της ουσίας ο Χατζηδάκης και δεν ντρέπεται απέναντι σε εργαζόμενους και συνταξιούχους: Πως ο μόνος τρόπος για να μην αυξάνονται τα όρια ηλικίας, είναι να πεθαίνουν όσο το δυνατόν περισσότεροι εργαζόμενοι, και μάλιστα λίγο μετά τη συνταξιοδότηση, ώστε να κατεβαίνει το προσδόκιμο ζωής! Δηλαδή, δυο - τρεις πανδημίες ακόμα να μας βρουν, με 35.000 νεκρούς η καθεμία, το «σώσαμε» το Συνταξιοδοτικό για καμιά 10ετία...
