Πίσω ολοταχώς...
«Καλώς ήλθατε στο 1930!»... Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας πιο εύστοχος τίτλος, παρά το «χρειάζονται νέες ιδέες» σε προχτεσινό άρθρο «μεγάλης» εφημερίδας, με θέμα την εκτόξευση των τιμών που πληρώνει ο λαός για την Ενέργεια. Τι συστήνει λοιπόν ο αρθρογράφος ως «προχωρημένες ιδέες»; Αντιγράφουμε κατά γράμμα: «Μια Κυριακή για παράδειγμα χωρίς ρεύμα. Χωρίς χρήση αυτοκινήτου. Ενα Σάββατο με ποδήλατο ή με τα πόδια. Οτιδήποτε, πρέπει να κάνουμε, για να σταματήσουμε την παράνοια. Να σταματήσουμε δηλαδή να αναζητούμε πόρους και επαρκείς ποσότητες Ενέργειας, προκειμένου να συνεχίσουμε να καταναλώνουμε με τον ίδιο τρόπο που το κάναμε...». Θυμίζουμε ότι πριν από μερικές μέρες παρόμοια «σύγχρονη ιδέα» είχε ρίξει και ο Πορτοσάλτε, να «επιμεριστούμε από μια ώρα διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος όλοι». Δεν λέμε, πρέπει να εκτιμηθούν δεόντως τα μακροβούτια που μας καλούν να κάνουμε στο μακρινό παρελθόν όλοι οι τάχα «καινοτόμοι». Υπάρχουν όμως κι άλλες λύσεις στην ίδια κατεύθυνση: Αν όλοι π.χ. επιστρέφαμε στις σπηλιές για κάνα χρόνο, ίσως να πέφτανε τα νοίκια που κατασπαράζουν το λαϊκό εισόδημα. Ακόμα καλύτερα, αν σταματούσε ο λαός να «καταναλώνει» τόσο φαγητό και περιοριζόταν σε μια μερίδα τη μέρα, ίσως να μην ...κόστιζαν πια 1,5 ευρώ τα αγγούρια και να περίσσευε λίγο ηλιέλαιο για τις ταβέρνες...
... για τον «κόμβο»
Στα σοβαρά, πάντως, είναι πράγματι εντυπωσιακό που όσο περισσότερο οι ενεργειακοί όμιλοι τρίβουν τα χέρια τους, όσο προχωρά η «απελευθέρωση» της Ενέργειας, όσο οι εφοπλιστές πανηγυρίζουν για τα μερίδιά τους στη διεθνή μεταφορά του LNG και όσο η χώρα μετατρέπεται σε «κόμβο», «hub» και άλλα παρόμοια, τόσο χειροτερεύουν τα σενάρια για το πώς ο λαός καλείται να ζήσει, σε ακόμα πιο ακραία ενεργειακή φτώχεια. Οι πιο ...ρεαλιστές βέβαια βρήκαν άλλες «λύσεις»: Να σταματήσει η «ρευματοκλοπή», έγραφε χτες η «Καθημερινή», ρίχνοντας στους «μπαταχτσήδες» την ευθύνη για τις ανατιμήσεις. Χαρακτηριστικό της κοροϊδίας είναι ότι σύμφωνα με τα στοιχεία οι «ρευματοκλοπές» επιβαρύνουν για όλο το 2022 με 798 εκατ. ευρώ το σύστημα, όση επιβάρυνση έχει για την τσέπη του λαού το «χρηματιστήριο Ενέργειας» σε λίγες μόλις ώρες κάθε τόσο. Είναι ενδεικτικό ότι τον περασμένο Νοέμβρη, πριν δηλαδή το ξέσπασμα του πολέμου, η επιπλέον επιβάρυνση από την άνοδο των τιμών υπολογιζόταν στα 1,3 δισ. τον μήνα. Ενα είναι σίγουρο λοιπόν: Οσο στερεύουν από «ιδέες», τόσο τα αστικά επιτελεία θα ανακαλύπτουν όλο και περισσότερα ανέκδοτα για να διασκεδάσουν τη δυστυχία του λαού...