ΑΓΓΛΙΑ - «ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ» Απογείωση της πολιτικής «εμβόλιο και ατομική ευθύνη» στη διαχείριση της πανδημίας

 Στις 19 του Ιούλη, η Βρετανία προχώρησε σε αυτό που ο αστικός Τύπος της χώρας ονόμασε «Μέρα της Ελευθερίας», δηλαδή την άρση σχεδόν όλων των περιοριστικών μέτρων που είχε επιβάλει η κυβέρνηση για τη διαχείριση της πανδημίας COVID-19.

Συγκεκριμένα, αφαίρεσε την οδηγία για χρήση μάσκας, τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και το όριο στον αριθμό των ανθρώπων που μπορούν να βρίσκονται συγκεντρωμένοι στον ίδιο χώρο.

Μετά απ' αυτό, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Μπόρις Τζόνσον, χαρακτήρισε τη Βρετανία την πρώτη χώρα που προσπαθεί να επανέλθει στην «κανονικότητα», στηριζόμενη αποκλειστικά στον εμβολιασμό, για την προστασία από τον κορονοϊό.

Με άλλα λόγια, αφαιρώντας μάσκες και περιορισμούς, που ούτως ή άλλως δεν υποκαθιστούν την ανάγκη για ουσιαστικά μέτρα ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, προστασίας των εργαζομένων και του λαού, ο Τζόνσον απεκδύθηκε οποιασδήποτε ευθύνης του κράτους, πέρα από το να παρέχει τη δυνατότητα εμβολιασμού, με τα γνωστά προβλήματα που αντιμετώπισε η πορεία του εμβολιασμού και στη Βρετανία.

Προχώρησε σε ένα πρωτότυπο σε παγκόσμιο επίπεδο «πείραμα» εθνικών διαστάσεων, με στόχο την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου, μεταποιητικού, εμπορικού, μεταφορών, τουρισμού, υπηρεσιών κ.τ.λ., ένα «επικίνδυνο και ανήθικο πείραμα», όπως το χαρακτήρισαν ακόμα και κορυφαίοι Βρετανοί επιστήμονες, με ανοιχτή επιστολή τους στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό «Lancet».

Οπως προειδοποιούν, το πείραμα αυτό θα προκαλέσει μη αναγκαίους θανάτους, θα διαδώσει τη λεγόμενη «μακρά COVID» σε εκατοντάδες χιλιάδες και ίσως οδηγήσει στην εμφάνιση ενός νέου υπερμεταδοτικού στελέχους του κορονοϊού.

Εξετάζοντας τα στατιστικά δεδομένα για την εξέλιξη της δημόσιας Υγείας στη Βρετανία, η «Μέρα της ελευθερίας» φαίνεται να σηματοδοτεί οτιδήποτε άλλο εκτός από το τέλος της πανδημίας. Η Βρετανία των 130.000 και πλέον νεκρών από τον κορονοϊό δείχνει να βαδίζει προς άλλη μια καταστροφική έξαρση της πανδημίας.

Είναι η χώρα που η κυβέρνησή της στην πρώτη φάση της πανδημίας διακήρυττε για ένα διάστημα ότι θα την αντιμετωπίσει μέσω της ανοσίας της αγέλης, που θα αναπτυσσόταν φυσιολογικά, καθώς οι άνθρωποι θα αρρώσταιναν από τον ιό!

Είναι χαρακτηριστικό για την αντιμετώπιση των μέτρων ακόμη και μέσα στη Βρετανία ότι όλες οι προβλεπόμενες άρσεις περιορισμών πραγματοποιήθηκαν μόνο στην Αγγλία, ενώ Σκοτία, Ουαλία και Βόρεια Ιρλανδία προχώρησαν - με βάση αποφάσεις των τοπικών κυβερνήσεων - σε άρση ορισμένων μόνο απ' αυτούς.

Παλινωδίες

Το αν η κυβέρνηση της Βρετανίας θα παραμείνει στην απόφασή της δεν είναι καθόλου σίγουρο, καθώς και στο παρελθόν έχει κάνει αρκετές στροφές 180 μοιρών, όπως η λεγόμενη «ακύρωση των Χριστουγέννων», όταν τον περασμένο Δεκέμβρη, μετά από έξαρση του στελέχους Αλφα (γνωστή τότε ως βρετανική μετάλλαξη) του κορονοϊού, είχε θέσει ισχυρούς περιορισμούς, τρεις μόλις μέρες μετά τη βεβαίωση ότι δεν θα έβαζε περιορισμούς ενόψει Χριστουγέννων. Οι παλινωδίες δεν είναι φαινόμενο μόνο της ελληνικής, αλλά όλων των αστικών κυβερνήσεων, και η βρετανική βρίσκεται στην κορυφή της λίστας.

Η ...επάνοδος στην «κανονικότητα» πραγματοποιήθηκε λίγες μέρες μετά από μια μεγάλη έξαρση διάδοσης του πολύ μεταδοτικού στελέχους «Δέλτα». Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι έπαιξε ρόλο και η διάθεση ικανοποίησης του ποδοσφαιρόφιλου εγγλέζικου κοινού, την περίοδο που η ομάδα ποδοσφαίρου της Αγγλίας προχωρούσε στο Euro και τα πλήθη συνωστίζονταν κατά δεκάδες χιλιάδες χωρίς μάσκες ή αποστάσεις στα βρετανικά γήπεδα, προκαλώντας έκπληξη σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

Η εξέλιξη αυτή στην Αγγλία παρακολουθείται στενά από επιστήμονες και πολιτικούς σε όλο τον κόσμο, την ώρα που στο Ισραήλ και σε ορισμένες Πολιτείες των ΗΠΑ επανέφεραν τη μάσκα όταν έγινε ορατός ο κίνδυνος από τη μετάλλαξη «Δέλτα».

Η αποκλειστική στήριξη στο προστατευτικό αποτέλεσμα του εμβολιασμού δεν έχει προηγούμενο σε καμία άλλη χώρα. Η «Δέλτα», που είναι τόσο μεταδοτική όσο και η ανεμοβλογιά, έχει οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων σε όλο τον κόσμο, τη χειρότερη έξαρση της πανδημίας στην Κίνα μετά την αρχική στη Γουχάν.

Η Αγγλία ασύνετα έχει γίνει ο «πειραματικός βραχίονας» ολόκληρου του κόσμου στη μελέτη τού πόσο καλά μπορούν να προστατεύσουν τα εμβόλια από μόνα τους, λέει η Σουζάν Μπάτλερ - Γου, κλινική μικροβιολόγος του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας.

Αύξηση

Τα στοιχεία δείχνουν ότι στην Αγγλία υπάρχει σταθερή αύξηση και των κρουσμάτων και των νοσηλειών και των θυμάτων COVID, από τη «Μέρα της ελευθερίας» και μετά. Ετσι, μεταξύ 19 και 25 Αυγούστου υπήρξε αύξηση κρουσμάτων κατά 12,1% σε σχέση με τη βδομάδα που προηγήθηκε. Στην ίδια εβδομαδιαία σύγκριση κατά 9,4% αυξήθηκαν και οι νοσηλείες, ενώ κατά 13,4% αυξήθηκαν οι θάνατοι από κορονοϊό.

Καθώς ο χειμώνας πλησιάζει, οι άνθρωποι στην Αγγλία θα ζουν όλο και περισσότερο σε κλειστούς χώρους, όπου η μεταδοτικότητα είναι μεγαλύτερη. Και η ζημιά από τον κορονοϊό, σε συνδυασμό με την τραγική έλλειψη μέτρων προστασίας, στη λογική του «κόστους - οφέλους», δεν φαίνεται μόνο στα στοιχεία για την καθημερινή εκατόμβη νεκρών, αλλά και στην αύξηση του αριθμού όσων πάσχουν από «μακρά COVID», όπως τονίζει η Ντίπτι Γκουρντασάνι, επιδημιολόγος στο Πανεπιστήμιο Κουίν Ελίζαμπεθ του Λονδίνου και μία από τους 100 επιστήμονες που έστειλαν την ανοιχτή επιστολή στο «Lancet».

Η Γκουρντασάνι θεωρεί ότι οι περιορισμοί άρθηκαν πρόωρα, καθότι τα κρούσματα συνεχίζουν να αυξάνονται, παρότι το 90% του πληθυσμού στην Αγγλία διαθέτει αντισώματα στον κορονοϊό, είτε από τον εμβολιασμό του (88% έχουν κάνει την πρώτη δόση, 77% και τις δύο δόσεις) είτε επειδή ανέρρωσε μετά από μόλυνση από τον κορονοϊό.

«Το πρόβλημα δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί αποκλειστικά από το πρόγραμμα εμβολιασμού», λέει ο Μαρκ Γούλχαουζ, καθηγητής Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Αλλά η κυβέρνηση Τζόνσον και οι άλλες κυβερνήσεις του κεφαλαίου αντιμετωπίζουν τη δημόσια υγεία με άλλα κριτήρια...

Επιμέλεια:Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ

Πηγές: «Scientific American», http://coronavirus.data.gov.uk

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ Κοιτάζουν τους εργοδότες στα μάτια και τους εργαζόμενους ... στην τσέπη

Αντί για ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και την αύξηση των εμβολιασμών, στήνουν βρώμικα παιχνίδια στην πλάτη του λαού

Διανύοντας ήδη το 4ο και ιδιαίτερα επιθετικό κύμα της πανδημίας, η σταθερή αύξηση κρουσμάτων, διασωληνωμένων και θανάτων τις τελευταίες μέρες δείχνει ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει με την επιστροφή των ταξιδιωτών στα αστικά κέντρα από τις καλοκαιρινές διακοπές.

Στο τέταρτο κύμα, ο λαός μας μπαίνει όπως ακριβώς βγήκε από το τρίτο: Χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας του, με το δημόσιο σύστημα σμπαραλιασμένο, με την ατομική ευθύνη «απογειωμένη» και τώρα «εμπλουτισμένη» με απειλές και αναστολές εργασίας από 1η Σεπτέμβρη για όσους δεν έχουν εμβολιαστεί. Που σημαίνει ακόμα λιγότεροι υγειονομικοί στα ήδη υποστελεχωμένα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, σε λίγες μέρες που ξεκινάνε οι αναστολές (1η Σεπτέμβρη).

Ενδεικτική της κατάστασης είναι η απόφαση της κυβέρνησης την περασμένη βδομάδα να αναστείλει τις άδειες του υγειονομικού προσωπικού από την 1η Σεπτέμβρη, προκειμένου να διαχειριστεί τις συνέπειες της υποστελέχωσης και των κενών που θα προκύψουν από τις αναστολές εργασίας, στο πλαίσιο της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, σε συνδυασμό με την αναμενόμενη αύξηση των κρουσμάτων το αμέσως επόμενο διάστημα.

Πρόκειται στην ουσία για ομολογία αυτών των τεράστιων ελλείψεων και των εγκληματικών επιπτώσεων που έχει η πολιτική διαχείρισης της πανδημίας και των εμβολιασμών, για την καθυστέρηση των οποίων η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη.

Από αναγκαίο όπλο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, η κυβέρνηση μετατρέπει το εμβόλιο σε εργαλείο επιτάχυνσης αντεργατικών μέτρων, διχάζοντας τους εργαζόμενους και τροφοδοτώντας τον ανορθολογισμό, τον οποίο στη συνέχεια αξιοποιεί ως βολικό αντίπαλο για να κρύβει τις ευθύνες της και να συκοφαντεί τον δίκαιο αγώνα των υγειονομικών.

Η απόφαση για αναστολή των αδειών ισχύει μέχρι νεωτέρας και ως αιτία προβάλλεται «η αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών». Στην πράξη η κυβέρνηση προσπαθεί να καλύψει τα κενά που θα δημιουργηθούν λόγω της αναστολής καθηκόντων, χωρίς αποδοχές και Ασφάλιση, σε όσους εργαζόμενους στα δημόσια νοσοκομεία παραμένουν ανεμβολίαστοι μετά την 1η Σεπτέμβρη.

Ατομική ευθύνη και νέα οικονομική επιβάρυνση

Αλλά και τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση και έχουν στο επίκεντρο τους ανεμβολίαστους, κλιμακώνουν την πολιτική της ατομικής ευθύνης και στρώνουν το έδαφος για να ενταθούν το επόμενο διάστημα εκβιασμοί και απειλές από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, με πρόσχημα τους εμβολιασμούς.

Υποχρεωτικά τεστ για όσους δεν έχουν εμβολιαστεί, σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, με κόστος 10 ευρώ, που θα πληρώνουν από την τσέπη τους οι ίδιοι οι ανεμβολίαστοι. Επίσης, ένα υποχρεωτικό rapid test τη βδομάδα σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο με κόστος 10 ευρώ για τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Τέλος, δύο υποχρεωτικά rapid test τη βδομάδα σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο με κόστος (10 + 10) 20 ευρώ για τους ανεμβολίαστους εκπαιδευτικούς και ακαδημαϊκούς και για εργαζόμενους σε τουρισμό, εστίαση, τηλεοπτικές, κινηματογραφικές, θεατρικές, μουσικές και χορευτικές παραγωγές.

Πλέον, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους ένα κόστος από 40 έως 80 ευρώ τον μήνα για να μπορούν να πηγαίνουν κανονικά στη δουλειά, που για πολλούς από αυτούς ισοδυναμεί με δυο και τρία μεροκάματα! Επιπλέον, χιλιάδες εργαζόμενοι θα αποτελούν εν δυνάμει θύματα απειλών και εκβιασμών από την εργοδοσία, που βρίσκει την ευκαιρία να ξεσαλώνει.

Πρόκειται κυριολεκτικά για ένα «δώρο» προς τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, στα οποία η κυβέρνηση υπόσχεται αύξηση της κερδοφορίας τους, ακόμα και με το πλαφόν των 10 ευρώ ανά τεστ, αφού πενταπλασιάζει την πελατεία τους, από τις 50.000 σήμερα σε 250.000 ημερησίως (!) απ' όταν αρχίσουν να ισχύουν τα μέτρα. Βέβαια, ούτε σκέψη να πληρώνουν η εργοδοσία και το κράτος τα τεστ...

Πρόσθετα σε αυτό, επειδή το κόστος του τεστ θα λειτουργεί ως αντικίνητρο, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού βγαίνει εκτός επιδημιολογικής επιτήρησης, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τη συνολικότερη εξέλιξη της πανδημίας και την έγκαιρη διάγνωση πιθανών νέων μεταλλάξεων.

https://www.rizospastis.gr

Χρυσή ευκαιρία

«Ενδοοικογενειακός» καβγάς ανάμεσα στους ιδιωτικούς ομίλους της Υγείας και το κράτος ξέσπασε με αφορμή τον ορισμό από την κυβέρνηση της τιμής των rapid test στα 10 ευρώ. «Πετώντας» τους ανεμβολίαστους έξω από κάθε επιδημιολογική επιτήρηση με ευθύνη του κράτους και υποχρεώνοντάς τους να πληρώνουν από την τσέπη τους δυο rapid test τη βδομάδα, η κυβέρνηση εξασφαλίζει σίγουρη πελατεία στα ιδιωτικά διαγνωστικά, που ούτως ή άλλως κονομάνε από τα test, αφού ο δωρεάν έλεγχος είναι περιορισμένος και συχνά με μεγάλη ταλαιπωρία. Οπως οι ίδιες οι εταιρείες ομολογούν, η πελατεία τους με αυτήν την κυβερνητική απόφαση θα εκτοξευθεί από τις 50.000 στις 250.000 ημερησίως (!). Λένε κι άλλα όμως στην επιστολή τους προς το αρμόδιο υπουργείο. Οτι τα «λειτουργικά κόστη» για κάθε rapid test είναι 10 με 12 ευρώ (στην πραγματικότητα είναι πολύ λιγότερα). Που σημαίνει ότι με το προηγούμενο πλαφόν των 20 ευρώ ανά test έβγαζαν κέρδος ένα 10άρικο στο κομμάτι, ή 500.000 ευρώ τη μέρα! Τώρα η κυβέρνηση μειώνει το πλαφόν στην τιμή, αλλά πενταπλασιάζει την πελατεία τους, δίνοντας τη δυνατότητα στα διαγνωστικά να μοιράζονται τζίρους μέχρι και 2,5 εκατ. ευρώ κάθε μέρα! Χώρια το «καπέλο» που θα βάλουν από μόνα τους πάνω στην τιμή του πλαφόν, με διάφορες δικαιολογίες, όπως έκαναν με την ανοχή της κυβέρνησης και όταν η τιμή του ήταν στα 20 ευρώ... Σε κάθε περίπτωση, η πανδημία, σε συνδυασμό με τη διαχείρισή της από την κυβέρνηση, αναδεικνύεται σε «χρυσή ευκαιρία» για τα κάθε είδους αρπακτικά της ιδιωτικής Υγείας.

Ανακοίνωση του Δ.Σ του Σ.Ε.Ν.Π

 

https://drive.google.com/file/d//view?usp=sharing

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Σύσκεψη και συναυλία την Πέμπτη 26 Αυγούστου ενόψει ΔΕΘ

Την Πέμπτη 26 Αυγούστου θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη εργατικών σωματείων, συλλόγων αυτοαπασχολούμενων και αγροτικών συλλόγων της Θεσσαλονίκης στις 8 μ.μ., στο Λευκό Πύργο, με σκοπό το συντονισμό και την προετοιμασία της δράσης τους ενόψει των εγκαινίων της ΔΕΘ.

Μετά το τέλος της σύσκεψης θα ακολουθήσει συναυλία αλληλεγγύης για τους πυρόπληκτους, αλλά και συλλογή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης.

«Καλούμε όλους τους συναδέλφους μας να δώσουν δυναμικό παρόν στη σύσκεψη και τη συναυλία για να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους, αλλά και να βάλουν φρένο στην αντιλαϊκή επίθεση που δεχόμαστε!» αναφέρουν στην ανακοίνωση που υπογράφουν το Σωματείο Τροφίμων - Ποτών Κ. Μακεδονίας, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών και Επισιτιστικών Επιχειρήσεων, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής και το Συνδικάτο Οικοδόμων και Εργαζομένων στα Δομικά Υλικά.

Στη συναυλία θα συμμετέχουν:

• Κώστας Κάρμπας

• Βασίλης Πρατσινάκης

• «Τρεις Λαλούν»

• Bard Noir

Γνωστός ο ένοχος

Πηγή: Associated Press

Τα σχέδια της κυβέρνησης για επιβολή εισιτηρίου στον Όλυμπο και εκχώρηση του ελέγχου σε ιδιώτες επιβεβαιώνουν ότι ο φυσικός πλούτος αποτελεί πεδίο επιχειρηματικής δράσης, αντιμετωπίζεται διαχρονικά από το κεφάλαιο και το κράτος του ως πηγή κέρδους. Η κυβέρνηση παρουσιάζει μάλιστα αυτούς τους σχεδιασμούς ως «ασπίδα προστασίας» και ως «ανάδειξη του βουνού»...

Το δίλημμα που βάζουν στον λαό, στο έδαφος της πολιτικής που αφήνει ανυπεράσπιστα τα δάση και θεωρεί κόστος τα όποια μέτρα πυροπροστασίας και πρόληψης, είναι προκλητικό: «"Προφύλαξη" με ανταποδοτικότητα ή με εκχώρηση στην ιδιωτική πρωτοβουλία;», με το ένα βέβαια να συμπληρώνει το άλλο.

Καλούν τον λαό να βάλει το χέρι στην τσέπη για να μπορεί να απολαύσει λίγες ώρες αναψυχής, ή να αποδεχτεί τη διαχείριση του φυσικού πλούτου από τις κάθε είδους ΜΚΟ και ιδιώτες, που ανοίγουν την πόρτα στην επιχειρηματική του αξιοποίηση.

Αυτό κάνει η κυβέρνηση και στην περίπτωση της Εύβοιας, με το «ολιστικό σχέδιο ανασυγκρότησης» που εντάσσει τη διαχείριση των καμένων δασών της περιοχής σε ένα «μπουκέτο μέτρων» για τη στήριξη των καπιταλιστικών επενδύσεων, παρουσιάζοντας μάλιστα αυτή τη «λύση» ως μονόδρομο και χρηματοδοτώντας την αδρά από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Οι κίνδυνοι για τα δάση και τον λαό μεγαλώνουν εξαιτίας της πολιτικής εμπορευματοποίησης της γης, της κρατικής υποχρηματοδότησης και της διαχείρισης με όρους «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο. Ο φυσικός πλούτος είναι ανυπεράσπιστος μπροστά στις επενδυτικές επιδιώξεις των μονοπωλιακών ομίλων και η επιχειρηματική του αξιοποίηση είναι η άλλη όψη της ίδιας καταστροφικής πολιτικής.

Οι ευθύνες όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ είναι από αυτή την άποψη εγκληματικές. Κάθε επόμενη κυβέρνηση έπαιρνε τη σκυτάλη από την προηγούμενη, έχτιζε πάνω στους νόμους της εμπορευματοποίηση της γης και του περιβάλλοντος, άνοιγε την πόρτα ακόμα περισσότερο στην επιχειρηματική δράση.

Η ΝΔ με τη λεγόμενη «νέα πολιτική για τα δάση» αναγνώρισε τη δράση των μονοπωλιακών ομίλων στα δασικά οικοσυστήματα. Αλλωστε η επιβολή εισιτηρίου στηρίζεται στον νόμο που ψήφισε πέρσι εν μέσω πανδημίας, δίνοντας νέες διευκολύνσεις για επενδύσεις σε δασικές εκτάσεις, ακόμη και προστατευόμενες περιοχές.

Στο πλαίσιο αυτού του νόμου δημιουργήθηκε ο Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, που αποτελεί βασικό εργαλείο επιτάχυνσης της εμπορευματοποίησης του περιβάλλοντος.

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ επέκτεινε το αντιδραστικό πλαίσιο περιβαλλοντικής αδειοδότησης του 2011, ενώ στο όνομα της «πράσινης» οικονομίας, της «αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής», έστρωσε το δρόμο για την επιτάχυνση των κερδοφόρων επενδύσεων στις ΑΠΕ, που έκαναν «σουρωτήρι» ορεινούς όγκους και δάση, έβαλε τη δική του πινελιά στα σχέδια εμπορευματοποίησης της πολιτικής προστασίας.

Το διαχρονικό έγκλημά τους «κουμπώνει» όμως και με τα σημερινά σχέδια και τις προτεραιότητες του κεφαλαίου, που διαγκωνίζονται για το ποιος μπορεί καλύτερα να τα υλοποιήσει, με τον πακτωλό του Ταμείου Ανάκαμψης, που προορίζεται για τις «πράσινες» μπίζνες.

Αν κάτι αποδείχτηκε και από τις νέες καταστροφές, είναι ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, το καπιταλιστικό κέρδος και η προστασία του περιβάλλοντος είναι ασυμβίβαστα.

Ο αγώνας για να μην περάσουν τα σχέδια αυτά, ενάντια στα περιβαλλοντικά εγκλήματα, για την αναβάθμιση των υποδομών πολιτικής προστασίας, για αντιπυρικά, αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά έργα, για περισσότερα δάση με προστασία των πλούσιων οικοσυστημάτων τους, είναι αγώνας ζωής.

Βάζει μπροστά την ανάγκη να δυναμώσει η σύγκρουση με την πολιτική που αντιμετωπίζει το περιβάλλον, τα δάση ως πεδίο επιχειρηματικής δράσης και δείχνει τον πραγματικό αντίπαλο: Το κεφάλαιο, την ανάπτυξη που υπηρετεί τα κέρδη του και κάνει στάχτες τις ανάγκες του λαού.

Αναδημοσιεύεται από τη στήλη η «Η Άποψή μας» από τον «Ριζοσπάστη» της Παρασκευής 20 Αυγούστου

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό

Αν κάτι έγινε ξανά στάχτη στη νέα ανείπωτη τραγωδία που ζει αυτές τις μέρες ο λαός σε όλη την Ελλάδα, είναι ο μύθος ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να συμβαδίσει με τις λαϊκές ανάγκες, ότι το αστικό κράτος μπορεί να υπηρετήσει ταυτόχρονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου και αυτά του λαού.

Για μια ακόμα φορά αποδείχθηκε ότι το αστικό κράτος είναι εχθρικό προς τις λαϊκές ανάγκες, ακριβώς επειδή υπηρετεί τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, είναι κράτος του κεφαλαίου και των δικών του στόχων.

Γι' αυτό αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά επιλεκτικά ανίκανο: «Αργό» και «φτωχό», «γυμνό» όταν πρόκειται για μέτρα πρόληψης και προστασίας της υγείας, της περιουσίας, της ζωής του λαού, «σύγχρονο» και «γαλαντόμο», «πάνοπλο» όταν πρόκειται για τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που υπηρετεί με τις «fast track» επενδύσεις, με δεκάδες αντιλαϊκούς νόμους και πακτωλούς χρημάτων που φορτώνονται στις λαϊκές πλάτες.

Οπως και στην περίπτωση της πανδημίας, έτσι και στην περίπτωση των πυρκαγιών και των υπόλοιπων καταστροφών η κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία ζητάνε από τον λαό να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι το αστικό κράτος, που είναι «πανταχού παρόν» για τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, «δεν μπορεί να είναι παντού» όταν πρόκειται για τις δικές του ανάγκες. Οτι «δεν μπορεί να έχει ένα αεροπλάνο για τον καθένα», όπως «δεν μπορεί να έχει μια ΜΕΘ για τον καθένα», ότι οι «αντοχές» της οικονομίας δεν αντέχουν τα αιτήματά του και «τίποτα δεν είναι τζάμπα».

Οτι ο «πήχης» πρέπει να μπει όχι στο πώς θα ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες με βάση τις σημερινές δυνατότητες, είτε πρόκειται για τα μέσα προστασίας της ζωής του είτε για την πλήρη αποζημίωση των περιουσιών του και τη διασφάλιση του εισοδήματός του την επόμενη μέρα, αλλά στο πόσο θα «γράψει» το κοντέρ στις μακάβριες στατιστικές και συγκρίσεις τους για το πόσες ανθρώπινες ζωές χάθηκαν σε κάθε καταστροφή.

Προεξοφλούν έτσι ότι ο λαός θα χάσει το σπίτι του, το βιος του, τον φυσικό πλούτο, τη δουλειά του αν δεν θέλει να χάσει τη ζωή του, όπως όλο αυτό το διάστημα καλούν τον λαό να επιλέξει αν θα αρρωστήσει ή αν θα χάσει τη δουλειά του, γιατί «είναι αδύνατο» να ικανοποιηθούν όλα μαζί.

Ομως δεν είναι «μοιραίο» ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι νέοι κάθε χρόνο να χάνουν πολύτιμους πνεύμονες πρασίνου, δάση και φυσικό πλούτο, δεν είναι μοιραίο να πνίγονται τον χειμώνα και να καίγονται το καλοκαίρι.

Οι «έκτακτες καταστάσεις» και οι διαδοχικές καταστροφές για τον λαό γίνονται «κανονικότητα» στο πλαίσιο ενός συστήματος που στο επίκεντρο έχει το καπιταλιστικό κέρδος.

Οσο κι αν η κυβέρνηση από κοινού με τα άλλα κόμματα επιστρατεύουν τα περί «προκλήσεων που μας υπερβαίνουν» και περί «αναπόφευκτων καταστροφών», το μόνο που επιβεβαιώνεται ξανά είναι ότι «υπερβαίνουν» μόνο τα πολύ στενά όρια αυτού του σάπιου συστήματος.

Ετσι εξηγείται π.χ. γιατί, ενώ υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά και αντισεισμικά έργα, για μέτρα πρόληψης, τα έργα αυτά δεν θεωρούνται «επιλέξιμα», διότι όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν οι κατευθύνσεις της ΕΕ, σε περιοχές όπου ζουν εργατικά - λαϊκά στρώματα είναι «οικονομικά αποδοτικότερο» να αποζημιώνονται με τα κάθε φορά ψίχουλα οι κάτοικοι, παρά να παίρνονται μέτρα πρόληψης.

Οπως βέβαια, με το ίδιο «πνεύμα», μέτρα όπως η ολοκληρωμένη επιδημιολογική επιτήρηση, τα μέτρα σε χώρους δουλειάς, σχολεία και σχολές, ΜΜΜ, θεωρούνται «αχρείαστο κόστος», νοσοκομεία και δεκάδες κλινικές που θα μπορούσαν να βοηθήσουν ουσιαστικά στην αντιμετώπιση της πανδημίας έκλεισαν τα προηγούμενα χρόνια από όλες διαδοχικά τις κυβερνήσεις.

Τα πάντα γίνονται με το «ζύγι» του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο, που βρίσκει πάντα ριγμένο τον λαό και τις ανάγκες του, με κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, και γι' αυτό οι λαϊκές ανάγκες γίνονται μόνιμη θυσία.

Γι' αυτό και «βγάζει μάτι» ότι ο λαός μας δεν μπορεί, όπως λένε η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, να ελπίζει από την επιτάχυνση της πολιτικής που τον έφερε ως εδώ.

Οτι δεν μπορεί να εναποθέσει τις ελπίδες του, όπως του λένε, στην επιτάχυνση των επιχειρηματικών σχεδιασμών της «πράσινης» ανάπτυξης, της ανάπτυξης δηλαδή για λογαριασμό του κεφαλαίου, που είτε «πράσινη» είτε «μαύρη» τού μαυρίζει τη ζωή, στήνει μπίζνες πάνω στα αποκαΐδια των δικαιωμάτων του, αντιμετωπίζει και το περιβάλλον, τα δάση, τη γη ως πηγή κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Η παραπέρα εμπορευματοποίηση των δασών, της γης, της πολιτικής προστασίας, προφανώς δεν μπορεί να είναι «ασπίδα» απέναντι στα αποτελέσματα όλων αυτών, όπως «γιατρικό» απέναντι στα τραγικά αποτελέσματα των εμπορευματοποιημένων και ιδιωτικοποιημένων συστημάτων Υγείας δεν μπορεί να είναι τα σχέδιά τους για το «νέο ΕΣΥ», με την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία.

Ολα αυτά φωτίζουν πιο ξεκάθαρα και το τι σημαίνει το σύνθημα πως «ο λαός μόνο μπορεί να σώσει τον λαό», που «έλαμψε» τις μέρες αυτές με τη λαϊκή αλληλεγγύη, τη μάχη που έδωσε ο λαός μας στα μέτωπα της φωτιάς για την πυρόσβεση και την πυροπροστασία, προσπερνώντας την προκλητική απουσία του κρατικού μηχανισμού.

Γιατί ο λαός όχι μόνο δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από καμία κυβέρνηση και καμία εκδοχή της εξουσίας του κεφαλαίου, από ένα κράτος και μια στρατηγική που έχει ως κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά αντίθετα μόνο σε σύγκρουση μαζί τους, μόνο παίρνοντας στα δικά του χέρια την εξουσία και τον πλούτο που εκείνος παράγει, μπορεί να δει τις ανάγκες του να ικανοποιούνται.

Μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, που θα καταργήσει το καπιταλιστικό κέρδος και στο επίκεντρό του θα έχει την εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας και την προστασία της ζωής των εργαζομένων, μπορεί να δει τις τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης και της παραγωγής να μπαίνουν στην υπηρεσία των δικών του αναγκών, να συμβάλλουν στην πρόληψη, στην ασφάλεια, στην προστασία της υγείας, της ζωής του, του φυσικού πλούτου.

https://www.rizospastis.gr

Πάνω απ' όλα...... η ανθρώπινη ζωή

 Πάνω απ' όλα...

«Πάνω απ' όλα η ανθρώπινη ζωή», λέει και ξαναλέει η κυβέρνηση με αφορμή τις πυρκαγιές, διαφημίζοντας την ...ικανότητα του κρατικού μηχανισμού να εκκενώνει ολόκληρες περιοχές με ένα μήνυμα στο 112 και μετά να βλέπει τα δάση και τα χωριά να καίγονται. Με άλλα λόγια, το «τρεχάτε ποδαράκια μου» προβάλλεται ως το απόλυτο μέτρο προστασίας της ζωής από τις φωτιές, μεταθέτοντας κι εδώ την ευθύνη στον λαό, αφού το κράτος ουδεμία ευθύνη αναλαμβάνει αν κάποιος αγνοήσει το 112. «Εγώ σου το 'πα, εσύ δεν έφυγες, οπότε πρόβλημά σου», είναι η πεμπτουσία της κρατικής διαχείρισης των φυσικών και όχι μόνο καταστροφών.

... η ανθρώπινη ζωή

Αναρωτιόμαστε όμως: Αφού η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ' όλα, γιατί το κράτος, η κυβέρνηση την εκθέτει σε τόσο μεγάλο κίνδυνο, με το να κρατάει υποστελεχωμένα τα νοσοκομεία μέσα στην πανδημία, να στοιβάζει αρρώστους σε ράντζα ή να τους πετάει εκτός του συστήματος Υγείας της μιας νόσου, να μη φτιάχνει τις αναγκαίες ΜΕΘ για να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες, να μην επιτάσσει τον ιδιωτικό τομέα; Δεν έχει την ίδια αξία η ζωή ενός ασθενούς με Covid, που η υγεία του επιδεινώνεται και τελικά μπορεί και να πεθάνει επειδή δεν υπάρχει κρεβάτι ΜΕΘ; `Η ενός ασθενούς με άλλο σοβαρό νόσημα, που η υγεία του χειροτερεύει, ακόμα και με μοιραία κατάληξη, επειδή κλείνουν κλινικές λόγω Covid και σε λίγο θα κλείσουν και νοσοκομεία, με το σχέδιο για το «νέο ΕΣΥ»; Ας αφήσει λοιπόν η κυβέρνηση τις δακρύβρεκτες ιστορίες. Οπως και όλα τα υπόλοιπα σ' αυτό το σάπιο σύστημα, έτσι και η ανθρώπινη ζωή μπαίνει στο ζύγι του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο. Κι εκεί που «συμφέρει» να σωθεί, γίνεται «επιχειρησιακό δόγμα» και «επιτυχία του κρατικού μηχανισμού». Αλλά εκεί που δεν συμφέρει, επειδή κοστίζει, βαφτίζεται «αναπόδραστο γεγονός» και «παράπλευρη απώλεια»...

Φωνές Γαλέρας

 

https://drive.google.com/file/d/1lWoDJSBp1XD9QbMJqFJqq7EWtVItWBMj/view?usp=sharing

Το ’να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο την υγεία - εμπόρευμα

 Οι παλινωδίες και οι αντιφάσεις στη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση της ΝΔ, έχουν οδηγήσει έναν κόσμο να βάζει ερωτήματα γύρω από τα εμβόλια, τα οποία σκόπιμα αφήνονται να αιωρούνται. Μια με το καρότο (βλ. 150 ευρώ voucher για τους εμβολιασμένους 18-24 ετών) και μια με το μαστίγιο (βλ. “υποχρεωτικότητα” για τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς). Δεν πρωτοτυπεί βέβαια, αφού σε παγκόσμιο επίπεδο παρατηρούνται ανάλογα μέτρα από “νεοφιλελεύθερες”, “συντηρητικές”, αλλά και “αριστερές” ή “προοδευτικές” κυβερνήσεις, ώστε να καλύψουν τη γύμνια των εμπορευματοποιημένων συστημάτων υγείας των χωρών τους που απέτυχαν παταγωδώς στη διαχείριση της πανδημίας.

Έτσι και η “υποχρεωτικότητα” του εμβολιασμού δε μπορεί να ιδωθεί ξέχωρα, αλλά ως ένας σταθμός στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των δημόσιων συστημάτων υγείας. Ακόμα κι αν η κυβέρνηση αναγκαστεί να πάρει πίσω την υποχρεωτικότητα και τις 3μηνες συμβάσεις, σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι εξαντλήθηκε το οπλοστάσιό της.

Για το χατίρι της μείωσης του κόστους επιστημονικά δεδομένα μεταφράζονται -για άλλη μια φορά- ανάποδα, όταν π.χ. οι εμβολιασμένοι κολλούν, αλλά δεν μπαίνουν σε καραντίνα, αν και αποδεδειγμένα μπορούν να διασπείρουν τον ιό. Άρα κανένα κόστος για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, αλλά και έξοδα από απουσία του προσωπικού.

Για το χατίρι της μείωσης του κόστους οι διοικήσεις των νοσοκομείων προετοιμάζονται πυρετωδώς, ώστε ν’ αποδείξουν ότι μπορούν να λειτουργήσουν με λιγότερο προσωπικό!

Για το χατίρι της μείωσης του κόστους οι “έκτακτες” προσλήψεις με τρίμηνες συμβάσεις για την αναπλήρωση των ανεμβολίαστων που θα βγουν σε αναστολή, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα ακόμα μέτρο για παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στα νοσοκομεία-επιχειρήσεις, ώστε να αποκτήσουν την ικανότητα να αυξομειώνουν το προσωπικό τους ανάλογα με το “βαθμό απασχόλησης”. Μέτρο που πάει νύχι-κρέας με τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου (βλ. 60ωρο στους γιατρούς από το ΣΥΡΙΖΑ το 2018, απλήρωτη υπερεργασία στο 10ωρο το 2021 από τη ΝΔ).

Μικρότερο αλλά και περιστασιακό μεροκάματο, λιγότερες δωρεάν παροχές υγείας, λιγότερες δομές δημόσιας υγείας για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα απ’ τη μια μεριά.

Μικρότερο μισθολογικό κόστος για τους εργοδότες που θα προκύψει  από την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, των απλήρωτων υπερωριών κλπ.,  αλλά  και μικρότερο “μη μισθολογικό” κόστος μέσω της μείωσης των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών. 

Και σα να μη φτάνουν όλα αυτά, να και τα περισσεύματα από τη μείωση της  κρατικής χρηματοδότησης στην υγεία για απευθείας επιδότηση του μισθολογικού (επιδοτούμενο από το κράτος προσωπικό), ή “μη μισθολογικού” (επιδοτούμενων από το κράτος ασφαλιστικών εισφορών) κόστους για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Για να κάνει παιχνίδι όμως η κυβέρνηση χρειάζεται και αντίπαλο “στα μέτρα της”.

Δεν είναι καθόλου τυχαία η υπερπροβολή διάφορων “αντιεμβολιαστών”, ή όπως πριν ένα χρόνο κάποιων “αρνητών” του κορωνοιού και της μάσκας από τα ΜΜΕ και τα ΜΚΔ. Που “ζωντανεύουν” όταν η πανδημία είναι σε ύφεση, ενώ εξαφανίζονται όταν η  πανδημία “θερίζει”. Βρίσκονται σε συνεχή αναπαραγωγή “πληροφοριών” και “επιχειρημάτων”, που αργότερα ή γρηγορότερα διαψεύδονται από την επιστημονική κοινότητα. 

“Αστέρες” των ΜΚΔ να διαδίδουν σκοταδιστικές αντιλήψεις με επιστημονικοφάνεια, με το παζλ να συμπληρώνεται από διάφορους ρασοφόρους, παραθρησκευτικές και εθνικιστικές-φασιστικές οργανώσεις να προπαγανδίζουν ότι τα εμβόλια ήρθαν να αλλοιώσουν την εθνική και θρησκευτική μας ταυτότητα! 

Που αξιοποιούν κυβερνητικές παλινωδίες και υπαρκτά προβλήματα για να “κατακρίνουν” επιμέρους χειρισμούς, σε καμιά περίπτωση όμως τη στρατηγική της  για την εμπορευματοποιημένη υγεία. 

Έχει αποδειχθεί ότι κανένα μέτρο από μόνο του δε μπορεί να αντιμετωπίσει την πανδημία, αλλά απαιτείται ο συνδυασμός όλων. Δίπλα στον εμβολιασμό χρειάζονται φάρμακα, μέτρα αποσυμφόρησης των εργασιακών χώρων και των μέσων μαζικής μεταφοράς, αποτελεσματική και σε βάθος ιχνηλάτηση, έλεγχοι στις πύλες εισόδου του τουρισμού, ενίσχυση της σχεδόν ανύπαρκτης Πρωτοβάθμιας Υγείας, αλλά και της Δημόσιου Συστήματος Υγείας γενικότερα, με 100% χρηματοδότηση από το κράτος και κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΤΑ της ΚΑΥΣΗΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ στο ΤΙΤΑΝ ΕΥΚΑΡΠΙΑΣ ΚΑΛΕΣΜΑ

 ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΦΟΡΕΩΝ

ΚΑΤΑ της  ΚΑΥΣΗΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ στο ΤΙΤΑΝ ΕΥΚΑΡΠΙΑΣ

                                                                         ΚΑΛΕΣΜΑ 

για  έμπρακτη έκφραση της αλληλεγγύης στους πληγέντες των πυρκαγιών. Συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους κατοίκους των περιοχών που αυτές τις μέρες πλήττονται από τις πυρκαγιές που σαρώνουν την χώρα. Στεκόμαστε δίπλα σε όλους αυτούς που δίνουν την μάχη με τις φλόγες κάτω από «άνισες» συνθήκες. 

Καλούμε τους συλλόγους, τους φορείς και τα σωματεία να συνδράμουν με όλους τους τρόπους τους πληγέντες και να στηρίξουν τις δίκαιες διεκδικήσεις των αναγκαίων μέτρων αντιπυρικής προστασίας. 

Με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, η διαχρονική έλλειψη ολοκληρωμένου αντιπυρικού σχεδιασμού με βάρος στην πρόληψη, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τις καταστροφές που εξελίσσονται αυτές τις μέρες μπροστά στα μάτια μας. Ότι αφήνει όρθιο η ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλείται από τη ρυπογόνα λειτουργία των βιομηχανιών, αφανίζεται με τις μεγάλες καταστροφές σε δασικές εκτάσεις και φυσικά οικοσυστήματα. Φυσικό περιβάλλον και ανθρώπινες ζωές αποδεικνύεται ότι αντιμετωπίζονται είτε ως κόστος, είτε ως εμπόρευμα.  

Από την μία προωθούνται καταστροφικά έργα για το περιβάλλον, όπως τεράστια αιολικά πάρκα και ανεμογεννήτριες που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στις βουνοκορφές της χώρας, και από την άλλη μπαίνει σε δεύτερη μοίρα η πραγματική πρόληψη και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των ανθρώπινων ζωών. 

Στις αποψιλωμένες κορυφές των βουνών, στις στάχτες που αφήνουν πίσω οι πυρκαγιές, μέσα στον ρυπογόνο αέρα που αναπνέουμε, γεννιούνται τα «πράσινα» κέρδη των λίγων. 

Στην εποχή μας υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να σχεδιαστεί η ολοκληρωμένη προστασία των δασών με την πρόσληψη και αξιοποίηση του εξειδικευμένου προσωπικού ώστε να δημιουργηθούν οι απαραίτητες αντιπυρικές ζώνες, να γίνουν οι απαραίτητοι καθαρισμοί, να χτιστούν υποδομές, να εκσυγχρονιστεί ο μηχανισμός έγκαιρου εντοπισμού και αντιμετώπισης πυρκαγιάς . 

Διεκδικούμε να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, όπως:

o Με ευθύνη του κράτους να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες υποδομές και τα μέσα -έστω και τώρα- για να μην επαναληφθούν παρόμοια φαινόμενα, καθώς βρισκόμαστε στο μέσο της αντιπυρικής περιόδου. 

o Να υπάρξει άμεσα καταγραφή των ζημιών και ολική αποζημίωση των περιουσιών των λαϊκών οικογενειών.

o Να υπάρξουν άμεσα μέτρα στήριξης των τοπικών δομών Υγείας με προσωπικό και μέσα για όσους έχουν ανάγκη. 

o Να υπάρξουν άμεσα μέτρα ασφαλούς στέγασης, καθαριότητας και υγιεινής, ένδυσης και σίτισης των πυρόπληκτων οικογενειών. 

o Να υπάρξει η άμεση αποκατάσταση της ύδρευσης και της ηλεκτροδότησης στις περιοχές που επλήγησαν.

o Να ληφθούν όλα τα αναγκαία πυροπροστασίας σε κρίσιμα σημεία και εκτάσεις στην περιοχή μας, όπως στο δάσος του Σέιχ Σου, στα άλση μέσα στον αστικό ιστό (π.χ. Άλση Μετεώρων και Συκεών), στα πρώην στρατόπεδα κ.ά. 

Προχωράμε σε συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης για την στήριξη των πυρόπληκτων:

Στο σύλλογο Γυναικών Πολίχνης οδός Μαυρολεύκης 17 (παλιό τέρμα του 29) Δευτέρα 9, Τρίτη 10, Τετάρτη 11 Αυγούστου, από τις 6μμ έως τις 9μμ. 

Τηλ. επικοινωνίας:  697 759 3603,  698 516 7874.

Συγκεκριμένα η συλλογή αφορά:

• τρόφιμα (φρυγανιές, μπισκότα, κρουασάν, γάλα εβαπορέ και βρεφικό, νερά, κονσέρβες, χυμοί)

• τροφές για ζώα

• είδη υγιεινής ( χαρτί υγείας, αντισηπτικά, σαπούνια, βαμβάκι, πάνες, σερβιέτες)

• φαρμακευτικά είδη (παυσίπονα, αλοιφές εγκαυμάτων, pulvo)

Απόφαση Δ.Σ. Σ.Ε.Ν.Π.

  

Εμβολιασμός: «Όπλο» στα χέρια της επιστήμης για την ανάσχεση της πανδημίας 

και όχι «όπλο» στα χέρια της κυβέρνησης για μείωση μισθολογικού κόστους – διεύρυνση ελαστικών εργασιακών σχέσεων - απολύσεις & αποθέωση της  ατομικής ευθύνης!!

Με την κοινοποίηση του νόμου 4820/2021 η κυβέρνηση επιβάλλει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των υγειονομικών, απειλώντας με αναστολή καθηκόντων, στέρηση μισθού, διαθεσιμότητα, ακόμα και με απολύσεις τους ανεμβολίαστους συναδέλφους, παρουσιάζοντάς τους συλλήβδην ως αρνητές και αποθεώνοντας ακόμα μια φορά την ατομική ευθύνη.

Να θυμίσουμε ότι οι υγειονομικοί, 1,5 χρόνο πριν την κυκλοφορία του εμβολίου, ριχτήκαμε με αυτοθυσία στη μάχη για την υπεράσπιση της ζωής των συνανθρώπων μας χωρίς διαχωρισμούς και χωρίς να φοβηθούμε μπροστά στον κίνδυνο του «αόρατου εχθρού» και την έλλειψη ή ακαταλληλότητα μέσων ατομικής προστασίας. Μπροστά στο άγνωστο, όσοι εργάζονται στα νοσοκομεία στελέχωσαν τις κλινικές και ΜΕΘ COVID, σε καθεστώς αναστολής αδειών, δίνοντας ακόμα και τη ζωή τους στον αγώνα για την Υγεία του λαού μας, ζητώντας μόνο προσλήψεις προσωπικού - κρεβάτια για τους ασθενείς μας – μέτρα & μέσα προστασίας. Γιατροί που εργάζονται υπό καθεστώς υπερεφημέρευσης κι εξαντλητικά ωράρια, νοσηλευτές στους οποίους έχει παγιωθεί η διπλοβάρδια, διοικητικοί και τεχνικοί αποδεκατισμένοι... Αυτές είναι οι δυνάμεις του ΕΣΥ που καλούνται ακόμη και σήμερα, να καλύψουν τις κλινικές (όλων των νοσημάτων), τις ΜΕΘ, τις γενικές εφημερίες, τα κέντρα εμβολιασμού και τα τμήματα covid.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση (όπως και οι προηγούμενες) παρανομεί συστηματικά αφήνοντας τη συντριπτική πλειοψηφία των μονάδων υγείας χωρίς γιατρούς εργασίας, κάνει λάστιχο τα πρωτόκολλα καραντίνας στους υγειονομικούς (14 μέρες για το γενικό πληθυσμό, αρχικά 7 μέρες για τους υγειονομικούς που τώρα καταργήθηκε πια για εμβολιασμένους ή ασυμπτωματικούς ή νοσούντες το προηγούμενο 6μηνο, όπως καταργήθηκε και το εβδομαδιαίο τεστ!) στο όνομα της έλλειψης προσωπικού, εξακολουθεί να αφήνει απροστάτευτους εργαζόμενους και ασθενείς τόσο στα δημόσια νοσοκομεία, όσο στις ιδιωτικές μονάδες υγείας & πρόνοιας με αποτέλεσμα δεκάδες νεκρούς. Ανάλογα έμειναν έρμαια οι εργαζόμενοι στους άλλους εργασιακούς χώρους κι ειδικά, αυτούς με μεγάλη συγκέντρωση προσωπικού λόγω της φύσης των εργασιών.

Το εμβόλιο, δώρο της επιστήμης στην ανθρωπότητα, αποτελεί εμπόρευμα στα χέρια των φαρμακευτικών κολοσσών και εργαλείο γεωπολιτικών ανταγωνισμών. Εκχυδαϊζεται σε μέσο διχόνοιας των εργαζομένων, κοινωνικού αυτοματισμού, φόβου, επιβολής κυρώσεων και  απώλειας της εργασίας. Η ανεπάρκεια της κυβέρνησης για πλατιά επιστημονική ενημέρωση του λαού γύρω από τα εμβόλια, επιχειρείται να κρυφτεί πίσω από απειλές για διαθεσιμότητα, πίσω από τις δωροεπιταγές των 150€, τα bonus στους υγειονομικούς για κατ’ οίκον εμβολιασμό ακόμα και τις γελοιότητες για εμβολισμό στις πλαζ! Όλα αυτά σαμποτάρουν το κύρος της Επιστήμης στη συνείδηση του λαού μας, συντηρούν την καχυποψία, τις θεωρίες συνωμοσίας και τον ανορθολογισμό, που σκόπιμα καλλιεργείται και από διάφορες ομάδες και μάλιστα με το μανδύα της «επιστημονικοφάνειας».  Ταυτόχρονα,  γίνεται προσπάθεια να κρυφθούν οι τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες και για την εξάπλωση του 4ου κύματος της επιδημίας, αφού, γι’ άλλη μια φορά, τα υγειονομικά πρωτόκολλα «προσαρμόσθηκαν» στα συμφέροντα των τουριστικών, ναυτιλιακών και μεταφορικών ομίλων.

Μέσα σε αυτό το κοινωνικό πλαίσιο λοιπόν, εμβολιαστήκαμε πρώτοι οι υγειονομικοί, δίνοντας πρώτοι το παράδειγμα και χωρίς καμία ουσιαστική επιστημονική ενημέρωση. Τα ποσοστά εμβολιασμού πλέον αγγίζουν το απόλυτο στους γιατρούς και στους νοσηλευτές. Αυτοί που κουνάνε το δάχτυλο στους αναποφάσιστους περί υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού ας κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη και να αναρωτηθούν:

 Δεν είναι υποχρεωτική η εξαντλητική προσωποποιημένη ενημέρωση για την αποτελεσματικότητα και τις πιθανές παρενέργειες των εμβολίων, καθώς και η έγκαιρη και δωρεάν ιατρική παρέμβαση για την αντιμετώπισή τους;

 Δεν είναι υποχρεωτικός ο προληπτικός έλεγχος με βάση το ιατρικό ιστορικό κάθε ασθενούς ώστε επιλέγεται το καταλληλότερο σκεύασμα με βάση το προφίλ κάθε ασθενούς αλλά και να εντοπίζονται τυχόν εξαιρέσεις από τον εμβολιασμό;

 Δεν είναι υποχρεωτική η εξασφάλιση της επάρκειας όλων των ασφαλών εμβολίων που είναι διαθέσιμα;

 Δεν είναι υποχρεωτική η συστηματική παρακολούθηση της υγείας των εμβολιασμένων, της ανοσιακής τους επάρκειας και η φαρμακοεπαγρύπνηση;

 Δεν είναι υποχρεωτική η διαρκής επιστημονική παρακολούθηση και καταγραφή των αποτελεσμάτων του εμβολιασμού, ιδιαίτερα όσο κυκλοφορούν και νέες μεταλλάξεις;

 Δεν είναι υποχρεωτική η ανάπτυξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και στελέχωσή της με όλο το αναγκαίο προσωπικό-υποδομές εξοπλισμό, ώστε να διασφαλίσει την επιτάχυνση του εμβολιαστικού προγράμματος στον πληθυσμό με ασφάλεια;

 Δεν είναι υποχρεωτική η λήψη μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στις σχολές, στα ΜΜΜ, στους στρατευμένους, στους χώρους υποδοχής μεταναστών, που έχουν αποτελέσει κατά καιρούς εστίες υπερμετάδοσης;

Οι μαχόμενοι υγειονομικοί έχουμε από την πρώτη στιγμή ταχθεί απερίφραστα υπέρ του μαζικού – καθολικού εμβολιασμού όλου του πληθυσμού. 

Λέμε ΟΧΙ στο διαχωρισμό των εργαζομένων. Κατάργηση όλων των διατάξεων που με πρόσχημα την ανάγκη για καθολικό εμβολιασμό οδηγούν σε ποινές, στέρηση μισθού και απολύσεις. Να μην περάσουν τα σχέδια για ιδιωτικοποιήσεις, επέκταση των ΣΔΙΤ και συγχωνεύσεις μονάδων υγείας.

 Έστω και τώρα να ληφθούν μέτρα για τη σωστή, επιστημονικά άρτια κι οργανωμένη ενημέρωση του προσωπικού των μονάδων υγείας και πρόνοιας και όλου του πληθυσμού. Να ενισχυθεί το πρόγραμμα εμβολιασμού, με στελέχωση των εμβολιαστικών κέντρων, συνεχή ενημέρωση, πλήρη προληπτικό έλεγχο και παρακολούθηση των εμβολιασμένων, αξιοποίηση όλων των ασφαλών εμβολίων. Να υπάρξει ιδιαίτερη πρόνοια για την προστασία των ευπαθών ομάδων (νοσούντες, εγκύους κλπ).

 Να ενισχυθούν οι δημόσιες μονάδες υγείας και πρόνοιας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με επείγουσες διαδικασίες και μονιμοποίηση των συμβασιούχων. 

 Σε οποιαδήποτε περίπτωση ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ την επιβολή του «ποινολογίου» την αναστολής καθηκόντων – στέρησης μισθού – απόλυσης στους συναδέλφους μας. Δεν περισσεύει κανείς στο ΕΣΥ.

 Στεκόμαστε ενωμένοι, μια γροθιά με αλληλεγγύη - δίνουμε απάντηση στους ανορθολογισμούς, αλλά & στον κοινωνικό αυτοματισμό που καλλιεργεί η κυβέρνηση. Καταγγέλλουμε στο σωματείο μας οποιαδήποτε απόπειρα πίεσης και εξαναγκασμού απ’ όπου κι αν προέρχεται. Δεν πρόκειται να διευκολύνουμε την επιβολή ποινών στους υγειονομικούς που έδωσαν και δίνουν τον διπλό αγώνα για την υπεράσπιση της υγείας όλου του λαού & την προάσπιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων. 

 Να μην κατατεθούν πιστοποιητικά στους προϊστάμενους & στη διοίκηση! Καμιά δουλειά δεν έχουν να ελέγχουν τη νόσηση και τον εμβολιασμό μας. Αυτή η διαδικασία είναι ευθύνη, καθήκον και αρμοδιότητα αποκλειστικά των ΓΙΑΤΡΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ! 

 Καλούμε και τους συναδέλφους προϊστάμενους να μην αποδεχτούν να γίνουν ο «ιμάντας» των προωθούμενων διώξεων.

 Οι εργαζόμενοι να συνεχίσουν τηρώντας τα μέτρα –μέσα προστασίας να παρέχουν τις υπηρεσίες τους με συχνούς ελέγχους

 Το Σωματείο θα πάρει όλες τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για να ακυρωθούν στην πράξη οι απαράδεκτες αυτές πρακτικές κυβέρνησης και διοικήσεων.

 Με πίστη στον εμβολιασμό συστήνουμε και στην Επιτροπή Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας να αναλάβει πρωτοβουλίες ενημέρωσης των συναδέλφων για τα οφέλη του!

 Καλούμε σε Ανοιχτή Γενική Συνέλευση διαμαρτυρίας την Τρίτη 17 Αυγούστου στον αύλιο χώρο των Τακτικών Εξωτερικών Ιατρείων

Δ.Σ.  Σ.Ε.Ν.Π.

ΔΑΝΙΑ Συνεχίζεται η απεργία διαρκείας των νοσηλευτών

 

Μαζικές διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις, ενώ επιχειρείται να συκοφαντηθεί ο αγώνας των ...«ηρώων της πανδημίας»

Για ένατη βδομάδα συνεχίζεται η απεργία των νοσηλευτών στη Δανία με βασικά αιτήματα άμεσες προσλήψεις προσωπικού, αυξήσεις στους μισθούς και να σταματήσει η ιδιωτικοποίηση της Υγείας.

Μαζικές διαδηλώσεις γίνονται από τον Ιούνη σε διάφορες πόλεις της χώρας, ενώ οι νοσηλευτές δέχονται τη μεγάλη συμπαράσταση του δανέζικου λαού, παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ και του κρατικού μηχανισμού να συκοφαντήσουν τον αγώνα των μέχρι πρότινος ...«ηρώων της πανδημίας». Ανάμεσα σε άλλα, όπως καταγγέλθηκε και στις διαδηλώσεις, προβάλλουν ψευδή στοιχεία για το ύψος των μισθών και τις συνθήκες εργασίας των νοσηλευτών. Κι όλα αυτά εν μέσω πανδημίας, κατά τη διάρκεια της οποίας οι νοσηλευτές δούλευαν 12ωρα και 15ωρα, επειδή δεν έχουν γίνει οι αναγκαίες προσλήψεις εδώ και χρόνια και οι ελλείψεις προσωπικού απειλούν ανθρώπινες ζωές.

Με αφορμή τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία της Δανίας, έρχονται καθημερινά στην επιφάνεια τα «αδιέξοδα» του λεγόμενου «δανέζικου μοντέλου» και οι συνέπειες των αντιλαϊκών νόμων που έχουν ψηφιστεί στο παρελθόν από σοσιαλδημοκρατικές και «συντηρητικές» κυβερνήσεις με τη στήριξη του σοσιαλδημοκρατικού εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, όπως:

Οι δημόσιοι υπάλληλοι απαγορεύεται να έχουν αυξήσεις που υπερβαίνουν αυτές του ιδιωτικού τομέα.

Επιπλέον, στον δημόσιο τομέα υπολογίζονται συλλογικά τα μισθολογικά έξοδα, επομένως αν ένας κλάδος πάρει αύξηση, αυτό θα σημαίνει ότι τα χρήματα θα πρέπει να «κοπούν» από άλλους κλάδους, προκειμένου να μην αυξηθούν οι κρατικές δαπάνες... Αυτό δημιουργεί αντιθέσεις και αντιπαλότητες μεταξύ των εργαζομένων.

Τέλος, σε μια χώρα που προβάλλεται ως πρότυπο ισότιμης αντιμετώπισης ανδρών και γυναικών, η μισθολογική διαφορά ανέρχεται στο 12,9%. Εξάλλου στα αιτήματα των νοσηλευτών συμπεριλαμβάνεται και η κατάργηση ενός αναχρονιστικού νόμου, του 1969, για τους μισθούς των υπαλλήλων στο Δημόσιο, που ξεχωρίζει τα «γυναικοκρατούμενα» επαγγέλματα (νοσοκόμες, παιδαγωγοί κ.ά.) και προβλέπει χαμηλότερη αμοιβή. Ως αποτέλεσμα, σήμερα οι νοσηλευτές αμείβονται με 14,7% λιγότερο από τον μέσο όρο. Επομένως, ένα από τα βασικά τους αιτήματα - εν έτει 2021 στη Δανία - είναι ίσος μισθός για γυναίκες και άνδρες!

Ηλεκτροσόκ

Η επιβεβαίωση από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας ότι επίκεινται αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος ανέβασε κι άλλο τη θερμοκρασία του καύσωνα που ταλαιπωρεί αυτές τις μέρες τα λαϊκά στρώματα.

Μάλιστα, ο ίδιος ο καύσωνας έγινε αφορμή να αποκαλυφθούν τα ψέματα της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων που στηρίζουν την «πράσινη ανάπτυξη», ότι το «πρασίνισμα» της Ενέργειας και συνολικά της οικονομίας, σε συνδυασμό με την παραπέρα «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας και τη διασυνδεσιμότητα των δικτύων, θα οδηγήσουν σε φθηνότερες τιμές ρεύματος για τη λαϊκή οικογένεια.

Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει: Η «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, που θα αύξανε τάχα τον ανταγωνισμό προς όφελος των λαϊκών νοικοκυριών, έχει ήδη οδηγήσει σε αυξήσεις του ρεύματος κατά 150% την περίοδο 2005 - 2016, σύμφωνα με έρευνα της ΤτΕ, ενώ αυξήθηκε και η ενεργειακή φτώχεια.

Η απολιγνιτοποίηση στην παραγωγή Ενέργειας και η αύξηση του μεριδίου των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα της χώρας, με στόχο από το 2023 να μην παράγεται ούτε μία κιλοβατώρα ρεύματος με καύσιμο τον λιγνίτη, έχει επίσης σοβαρές επιπτώσεις στην τιμή του ρεύματος.

Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής γίνεται πλέον με το εισαγόμενο και ακριβό φυσικό αέριο, αφού οι ΑΠΕ δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εξασφαλίσουν ενεργειακή ασφάλεια και επάρκεια, καθώς η παραγωγή ρεύματος εξαρτάται άμεσα από τις καιρικές συνθήκες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο καύσωνας αυτών των ημερών. Η άπνοια έχει καθηλώσει τις ανεμογεννήτριες σε όλη τη χώρα και η συμμετοχή των ΑΠΕ στην κάλυψη της αυξημένης ζήτησης για Ενέργεια είναι μόλις 5%. Ως αποτέλεσμα, οι ανάγκες καλύπτονται κατά κύριο λόγο από την ηλεκτροπαραγωγή με φυσικό αέριο, τις εισαγωγές ρεύματος από το εξωτερικό και την αύξηση της παραγωγής από τους λιγνιτικούς σταθμούς που συνεχίζουν να δουλεύουν.

Ολα αυτά όμως, στο πλαίσιο των ρητρών και των «κινήτρων» για «πρασίνισμα» της Ενέργειας, επιβαρύνουν το κόστος παραγωγής και οι αυξήσεις μετακυλίονται στα τιμολόγια της λαϊκής κατανάλωσης. Για παράδειγμα, η αυξημένη τιμή χονδρικής στο χρηματιστήριο της «απελευθερωμένης» Ενέργειας έχει απογειωθεί μέχρι και πάνω από 200 ευρώ τη μεγαβατώρα, με αλλεπάλληλες αυξήσεις από τον Νοέμβρη του 2020.

Η αύξηση αυτή, που περιορίζει το περιθώριο κέρδους για τις εταιρείες - παρόχους με τις ισχύουσες τιμές λιανικής, θα μεταφραστεί αργά ή γρήγορα σε ανατίμηση των τιμολογίων, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Αλλωστε, η ισχύουσα νομοθεσία για τη λειτουργία της αγοράς αποτελεί θεματοφύλακα για την εξασφάλιση του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους από τις εταιρείες - παρόχους, σε κάθε συγκυρία και ανεξάρτητα από τις διακυμάνσεις της τιμής χονδρικής ή των τιμών των καυσίμων, όπως το φυσικό αέριο.

Κατά τον ίδιο τρόπο, η αύξηση της ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο τον λιγνίτη αυξάνει και το κόστος του ρεύματος, εξαιτίας των «καπέλων» από τις ρήτρες για τους ρύπους, που διαμορφώνονται με όρους χρηματιστηρίου και επιβαρύνουν τελικά τα λαϊκά νοικοκυριά.

Πρόκειται για ρήτρες που θέσπισε η ΕΕ και εφαρμόζουν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, για την «ενθάρρυνση» των «πράσινων» επενδύσεων στην Ενέργεια και την επιτάχυνση της απολιγνιτοποίησης, που πληρώνουν ήδη ακριβά και με πολλούς τρόπους οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα.

Απ' όπου κι αν το πιάσει κανείς, το ηλεκτροσόκ για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά από την πολιτική της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων στην Ενέργεια είναι μεγάλο. Η Ενέργεια γίνεται ακριβότερη για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, την ώρα που μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι απολαμβάνουν τρελά κέρδη και νέα προνόμια για να κάνουν «πράσινες» επενδύσεις στην Ενέργεια, σε βάρος του περιβάλλοντος και των λαϊκών αναγκών.

Για παράδειγμα, πέντε τέτοιοι όμιλοι ελέγχουν σήμερα το 50% της συνολικής ισχύος που παράγεται από ηλεκτρογεννήτριες στη χώρα μας, η προμήθεια των οποίων γίνεται αποκλειστικά από μονοπώλια του εξωτερικού, που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η χώρα μας για να καλύψει τις ανάγκες εισάγει φυσικό αέριο για την ηλεκτροπαραγωγή, αλλά και ρεύμα που παράγεται σε άλλες χώρες, δείχνει και τον βαθμό της ενεργειακής εξάρτησης και ανασφάλειας που μεγαλώνει.

Οι εξελίξεις στην Ενέργεια αποκαλύπτουν τα αδιέξοδα που συνεπάγεται για τον λαό ο ενεργειακός σχεδιασμός με κριτήριο τα κέρδη του κεφαλαίου. Για να υπηρετήσει την ευημερία της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, ο ενεργειακός σχεδιασμός θα πρέπει να απαλλαγεί από τους νόμους της αγοράς, τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους, να γίνουν τα μέσα παραγωγής, οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, οι πρώτες ύλες, τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής της Ενέργειας κοινωνική ιδιοκτησία.

«Ορεκτικά» στο φαγοπότι του Ταμείου Ανάκαμψης

Κάθε άλλο παρά σύμπτωση είναι το γεγονός ότι η βδομάδα που μας πέρασε ξεκίνησε με δύο «εμβληματικές» αντεργατικές παρεμβάσεις από την κυβέρνηση και ολοκληρώθηκε με τη συζήτηση στη Βουλή για τη σύμβαση του Ταμείου Ανάκαμψης, του υπερμνημονίου δηλαδή που φορτώνει μόνιμα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων.

Ετσι, μπορεί τα κόμματα του κεφαλαίου να μιλούσαν για τις «τομές» και τον «εκσυγχρονισμό», την «κοσμογονία» που φέρνουν τα 32 δισ. που έχουν να λαμβάνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι από το πακέτο της ΕΕ, όμως οι εργαζόμενοι είδαν από πρώτο χέρι ποιοι είναι οι όροι για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και την καπιταλιστική ανάκαμψη: Μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, ένταση της εκμετάλλευσης, απαλλαγή του κράτους και της εργοδοσίας από κάθε υποχρέωση απέναντι στους εργαζόμενους. Αυτό τεκμηριώνεται τόσο από τη συζήτηση στις αρμόδιες επιτροπές του νομοσχεδίου για την ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων, όσο και από την απόφαση της κυβέρνησης για πάγωμα του κατώτατου μισθού το 2021 και «αύξηση» - παρωδία, 2%, για το 2022.

Οι εισφορές των εργαζομένων στον τζόγο...

Σε ό,τι αφορά το πρώτο, τόσο το περιεχόμενο του νομοσχεδίου για τις επικουρικές συντάξεις όσο και η συζήτηση στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής επιβεβαίωσαν ότι η κυβέρνηση προσθέτει άλλη μια «χάντρα» στο κομπολόι του ξηλώματος κάθε έννοιας δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης. Από το πρώτο κιόλας άρθρο του νομοσχεδίου επιβεβαιώνεται ότι ιδρύεται ουσιαστικά μια επενδυτική εταιρεία, που ως κεφάλαια θα έχει τις εισφορές των εργαζομένων και θα τις τζογάρει σε διάφορα χρηματιστηριακά προϊόντα.

Ετσι τώρα συμπληρώνεται η αντιασφαλιστική νομοθεσία ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από την παράδοση του δεύτερου πυλώνα της υποχρεωτικής δημόσιας Ασφάλισης στα κοράκια του τζόγου και των αγορών, χωρίς καμία εγγύηση για τις μελλοντικές συντάξεις των νέων ασφαλισμένων.

Και μπορεί η κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι το νομοσχέδιο αφορά μόνο τους νέους ασφαλισμένους, όμως η αλήθεια είναι ότι σε κίνδυνο μπαίνουν και οι υφιστάμενες επικουρικές συντάξεις, λόγω των ελλειμμάτων δεκάδων δισ. ευρώ που θα προκύψουν στο υφιστάμενο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑΕΠ). Το χρηματοδοτικό κενό που θα προκύψει, άλλωστε, εκτιμάται από την ίδια την Εθνική Αναλογιστική Αρχή σε 48 έως 78 δισ. ευρώ.

Στο νέο Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ), που θα λειτουργεί με βάση την κεφαλαιοποίηση, δηλαδή το τζογάρισμα των εισφορών, θα υπαχθούν υποχρεωτικά οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας από 1/1/2022 και - σε μια προσπάθεια μεγέθυνσης της «πελατείας» - προαιρετικά όσοι ασφαλισμένοι είναι κάτω των 35 ετών, αλλά και κλάδοι ελεύθερων επαγγελματιών, που μέχρι τώρα δεν υπάγονται στην επικουρική ασφάλιση. Ετσι οι εισφορές των εργαζομένων, που υπολογίζονται σε πάνω από 80 δισ. ευρώ σε βάθος χρόνου (40 έτη), θα γίνουν «καύσιμο» για την καπιταλιστική ανάπτυξη, αποτελώντας άλλο ένα «ταμείο ανάκαμψης» από όπου θα αντλούνται κεφάλαια για χρηματοδότηση επενδύσεων.

Στο νέο ιδιωτικοποιημένο σύστημα, ενώ οι ασφαλισμένοι γνωρίζουν και είναι καθορισμένο το ύψος των εισφορών τους (6% επί των αποδοχών τους ή του εισοδήματός τους), δεν καθορίζεται το ύψος της επικουρικής σύνταξης, ούτε δίνεται καμία εγγύηση γι' αυτή. Ολα επαφίενται στην «απόδοση» του επενδυτικού ρίσκου και στην πορεία των αγορών, μετατρέποντας την Ασφάλιση από προστασία, με ευθύνη του κράτους, για όποιον βγαίνει στη σύνταξη, σε χρηματιστηριακό τζόγο - ατομική υπόθεση.

Η ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων αποτελεί συνέχεια και συμπλήρωμα του νόμου 4387/2016 και του νόμου 4760/2020 της ΝΔ, οι οποίοι από κοινού συνιστούν πραγματική λαιμητόμο για τις κύριες συντάξεις και θεσμοθετούν συντάξεις πείνας στο διηνεκές. Ταυτόχρονα, η ιδιωτικοποίηση των επικουρικών θα αποτελέσει το πρόπλασμα για ιδιωτικοποίηση και των κύριων συντάξεων, όσον αφορά το ανταποδοτικό κομμάτι. Αλλωστε οι «καλές ευρωπαϊκές πρακτικές», τις οποίες εκθειάζουν και δίνουν όρκους πίστης σε αυτές ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, είναι που προωθούν την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων συστημάτων Ασφάλισης και εξασφαλίζουν τη σταδιακή απόσυρση κράτους και εργοδοσίας από τις υποχρεώσεις τους απέναντι σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους.

..και οι μισθοί τους στον «κόφτη» της ανταγωνιστικότητας

Και επειδή η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου εκτός από τζάμπα χρήμα απαιτεί και έναν όσο γίνεται πιο φθηνό εργάτη, έρχεται και η κυβερνητική απόφαση για τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού, κατ' εφαρμογή του μνημονιακού νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου. Για φέτος δεν προβλέπει ούτε ένα ευρώ αύξηση, ενώ τα λίγα ψίχουλα (+13 ευρώ) θα δοθούν από τον Γενάρη του 2022. Ετσι, για ολόκληρο το 2021 ο κατώτατος μισθός παραμένει για δεύτερη χρονιά παγωμένος στα 650 ευρώ μεικτά, ενώ με την «αύξηση» - παρωδία θα διαμορφωθεί στα 663 ευρώ μεικτά το 2022! Αντίστοιχα, το ημερομίσθιο εργατοτεχνίτη παραμένει και φέτος στα 29,04 ευρώ μεικτά, για να ...εκτοξευθεί στο ποσό των 29,62 ευρώ μεικτά του χρόνου!

Η απόφαση αυτή της κυβέρνησης αποτελεί υλοποίηση του νόμου 4172/2013 και των μετέπειτα προσαρμογών του, με τον οποίο η υπόθεση του κατώτατου μισθού και γενικά της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης πέρασε εξολοκλήρου στα χέρια της κυβέρνησης, απαγορεύοντας τις όποιες συλλογικές διαπραγματεύσεις από τα συνδικάτα με τους εργοδότες. Προβλέπεται, αντίθετα, ότι το ύψος του μισθού καθορίζεται από τους δείκτες της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

Ετσι, δέκα ολόκληρα χρόνια μετά την περίφημη ΠΥΣ αρ. 6 του 2012, με την οποία επιβλήθηκε δραστική μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22% και στους νέους εργαζόμενους κατά 32% (μείωση από τα 751 ευρώ στα 586 και 511 ευρώ αντίστοιχα), ο κατώτατος μισθός συνεχίζει να βρίσκεται καθηλωμένος και μάλιστα να είναι μικρότερος κατά 101 ευρώ σήμερα σε σχέση με τότε! Ακόμα και του χρόνου, μετά την «αύξηση» - κοροϊδία, ο κατώτατος μισθός θα είναι μικρότερος κατά 88 ευρώ, συμπαρασύροντας προς τα κάτω το σύνολο των εργατικών μισθών και εξασφαλίζοντας τεράστια περιθώρια κέρδους στις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Και, βέβαια, γι' αυτήν την αθλιότητα σε βάρος της εργατικής τάξης, και σε νομοθετικό επίπεδο και σε επίπεδο εφαρμογής της, έχουν βάλει το χέρι τους και είναι συνυπεύθυνες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που όχι μόνο διατήρησε αλλά και εφάρμοσε τον κατάπτυστο νόμο της απαγόρευσης των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Στις δηλώσεις τους τα κυβερνητικά στελέχη, για να δικαιολογήσουν το νέο έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων, επικαλέστηκαν τη «βαθιά ύφεση εξαιτίας των επιπτώσεων της πανδημίας». Ομως οι μισθωτοί ήδη έχουν πληρώσει ακριβά την πανδημία, με τεράστιες απώλειες εισοδήματος, με ανεργία, μαζικές αναστολές συμβάσεων, όταν αντί για μισθό φυτοζωούσαν με τα 534 ευρώ, ενώ την ίδια ώρα το καθημερινό κόστος ζωής και οι τιμές στα βασικά είδη αυξάνονταν, με την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις να κλιμακώνονται.

Τέλος, οι δηλώσεις του πρωθυπουργού περί «συμβολικής αύξησης» και του υπουργού Εργασίας ότι πρόκειται για μια «συνετή αύξηση, που δεν βάζει εμπόδια στην ανοδική τροχιά της οικονομίας» καταδεικνύουν, για άλλη μια φορά, ότι οι ανάγκες των εργαζομένων θεωρούνται «εμπόδιο» για την «ανάπτυξη» και τα κέρδη των ομίλων.

Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το σύστημα

"Κουτί" τής έρχονται της κυβέρνησης οι συγκεντρώσεις στις οποίες τον τόνο δίνουν «αρνητές» και «αντιεμβολιαστές» θιασώτες θεωριών συνωμοσίας, σαν αυτές που πραγματοποιήθηκαν τις προηγούμενες βδομάδες στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Στον αντιδραστικό αυτό χυλό βρίσκουν έδαφος για να ξεμυτίζουν πάλι διάφορα φασιστοειδή, πρώην και νυν χρυσαυγίτες και νέα επίδοξα τάγματα εφόδου. Συγκεντρώσεις πατρονάρονται από εγνωσμένου ...κύρους τσαρλατάνους, ρασοφόρους και διάφορους κομπογιαννίτες, παραθρησκευτικές οργανώσεις κ.ο.κ. Μπροστάρηδες είναι και «αστέρες» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης οι οποίοι με επιστημονικοφάνεια διαδίδουν τον σκοταδισμό τους, όπως η περίπτωση καρδιολόγου πολιτευτή από την Κηφισιά, για τον οποίο ο Ιατρικός Σύλλογος κίνησε την περασμένη βδομάδα διαδικασίες πειθαρχικού ελέγχου.

Τι είναι αυτό που στήνεται; Μια υποδομή ώστε η δικαιολογημένη αγανάκτηση και δυσαρέσκεια από την κυβερνητική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας, η οργή από τη σύγχυση λόγω των αντιφάσεων και των παλινωδιών να διοχετευτούν σε αντιδραστική και βολική για το σύστημα κατεύθυνση. Η λογική που αναπαράγεται μαζικά σε τέτοιου είδους παρεμβάσεις οδηγεί στο «κουκούλωμα» των αντιφάσεων, των αδιεξόδων του συστήματος, που φανερώνουν άλλωστε και τα ιστορικά του όρια. Ετσι, ψάχνουν συνωμοσίες, μυστικά σχέδια και δολοπλοκίες από σκοτεινά κέντρα, όταν το πιο μεγάλο και απροκάλυπτο «σχέδιο σε βάρος του λαού» βρίσκεται ακριβώς μπροστά τους και δεν είναι άλλο από την Υγεία - εμπόρευμα, τα ρημαγμένα νοσοκομεία, την εργοδοσία που ξεσαλώνει στους χώρους δουλειάς, τη λογική «κόστος - όφελος», την υπεράσπιση των κερδών των ομίλων με κάθε κόστος για τον λαό, τα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα που παίρνονται.

Ενώ δηλαδή η πανδημία και η διαχείρισή της από τις αστικές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αποκαλύπτουν για μια ακόμα φορά πόσο επικίνδυνο για τον λαό είναι το καπιταλιστικό σύστημα, τέτοιες ομάδες αποπροσανατολίζουν ακριβώς από αυτό το ζήτημα. Δεν θα μπορούσαν να πουν άλλωστε κάτι άλλο, αφού κουμάντο σε αυτές τις ομάδες κάνουν επιχειρηματίες και τμήματα της αστικής τάξης.

Στο πλαίσιο αυτό είναι αποκαλυπτική σήμερα η αξιοποίησή τους σαν πολυεργαλείο από την κυβέρνηση.

Πρώτα η κυβέρνηση με την αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας, με τη λογική της «ατομικής ευθύνης» δημιουργεί συγχύσεις και ερωτήματα, με τις αντιεπιστημονικές αποφάσεις της υποδαυλίζει τον ανορθολογισμό, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρόσφατη τροπολογία για την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών. Και μετά έρχεται να αξιοποιήσει αυτές τις απόψεις που η ίδια ευνόησε, ώστε να απαλλαγεί από κάθε ευθύνη για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας. Επιχειρεί δε να συκοφαντήσει συνολικά τη λαϊκή διεκδίκηση, ταυτίζοντάς την με τους «αρνητές». Θυμίζουμε ότι όταν οι μαθητές ήταν στους δρόμους απαιτώντας μέτρα θωράκισης των σχολείων από την πανδημία, τα ΜΜΕ έβγαζαν στο «κουρμπέτι» διάφορους περιθωριακούς «αρνητές της μάσκας» και μίλαγαν για «καταλήψεις ενάντια στις μάσκες».

Αν λοιπόν κυβέρνηση και εργοδοσία νομίζουν ότι έχουν βρει στο στήσιμο και στο περιεχόμενο τέτοιων διαμαρτυριών το «δέκα το καλό» για να ξεπλυθούν από τις τραγικές ευθύνες τους, τα εργατικά συνδικάτα και τα σωματεία των υγειονομικών δίνουν την απάντηση που πρέπει: Τόσο με τις παρεμβάσεις τους για τη διεκδίκηση γενικού δωρεάν εμβολιασμού, όσο και για όλα τα συνδυασμένα μέτρα προστασίας. Αυτά δηλαδή που μπορεί να μη χωράνε στη λογική «κόστος - όφελος», αποτελούν όμως ζωτική ανάγκη για τον λαό.

Οταν ο εμβολιασμός γίνεται άλλοθι για την έλλειψη μέτρων προστασίας...

Η ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό, την περασμένη βδομάδα, ότι «σπάσαμε το φράγμα των 5.000.000 πλήρως εμβολιασμένων» συνέπεσε με το «κοκκίνισμα» από κρούσματα όλων σχεδόν των τουριστικών προορισμών - και όχι μόνο - αλλά και με την αύξηση εισαγωγών και των διασωληνώσεων στα νοσοκομεία. Μια ακόμα «σύμπτωση», δηλαδή, που επιβεβαίωσε αυτό που ξέρουμε από την αρχή: Οτι η αντιμετώπιση της πανδημίας απαιτεί συνδυασμένη αξιοποίηση όλων των μέσων και όλων των μέτρων.

Η κυβέρνηση και το κράτος με τη στάση τους μετατρέπουν ένα πολύ σημαντικό όπλο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, όπως ο εμβολιασμός, σε άλλοθι για το γεγονός ότι δεν παίρνουν πουθενά και κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας. Οι συστάσεις «αυτοπροστασίας» καταντούν μάλιστα κακόγουστο ανέκδοτο την ίδια στιγμή που το περίφημο εμβολιαστικό πρόγραμμα συνίσταται μόνο στην έκκληση «πάτε εμβολιαστείτε»!

Τείχος ανοσίας με τον ιό να σέρνεται;

Για να φτιαχτεί το περίφημο τείχος ανοσίας, δηλαδή για να φτάσει η ανοσία μέσω εμβολίων ή μέσω αντισωμάτων από τη νόσηση στο 80% του πληθυσμού, υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα. Πέρα από τις ανεπάρκειες του εμβολιαστικού σχεδιασμού, τις ελλείψεις σε εμβολιαστικά κέντρα, τη μη ουσιαστική ενημέρωση του πληθυσμού, τα παζάρια ανάμεσα σε επιχειρηματικά συμφέροντα που οδηγούν σε ελλείψεις και καθυστερήσεις των εμβολίων πρέπει να συνυπολογιστούν και ορισμένα επιπλέον στοιχεία. Εχει ανοίξει ήδη η συζήτηση για την ανάγκη τρίτης δόσης σε μια σειρά από κατηγορίες πληθυσμού, ενώ πολλές έρευνες αναφέρονται σε πιθανή μείωση της αποτελεσματικότητας των εμβολίων με την πάροδο του χρόνου αλλά και λόγω των μεταλλάξεων. Μόλις την περασμένη Παρασκευή μάλιστα το CDC των ΗΠΑ ανέφερε ότι η μετάλλαξη «Δέλτα» μεταδίδεται όπως η ιλαρά και η ανεμοβλογιά, και ότι αυτό αφορά και τους εμβολιασμένους, γι' αυτό συνιστά τη χρήση μάσκας. Μέχρι τότε ο ιός θα σέρνεται και θα μεταδίδεται, θα αυξάνονται οι νοσήσεις. Γιατί μπορεί οι εμβολιασμένοι κατά πλειοψηφία να προστατεύονται από τη βαριά νόσο αλλά δεν σημαίνει ότι δεν νοσούν και δεν μεταδίδουν σε ένα σημαντικό ποσοστό, όπως δείχνει άλλωστε και το παράδειγμα του Ισραήλ, που μέχρι πριν από λίγες μέρες προβαλλόταν ως πρότυπο εμβολιαστικής κάλυψης. Ομως, για την κυβέρνηση και την εργοδοσία τα εμβόλια δεν αντιμετωπίζονται ως μέσο προστασίας, αλλά ως πρόσχημα για να ξεφορτωθούν και τα όποια πετσοκομμένα «υγειονομικά πρωτόκολλα». Το ζούμε αυτό (ξανά) με το άνοιγμα του Τουρισμού και την κατάσταση που επικρατεί σε τουριστικές περιοχές.

Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα η άρνηση της διοίκησης μεγάλου νοσοκομείου να δώσει άδεια «ειδικού σκοπού» σε υγειονομικό, μητέρα παιδιού που νοσούσε με COVID, επειδή ήταν εμβολιασμένη. Και είναι απορίας άξιο το πώς αγνοείται από τη διοίκηση νοσοκομείου ότι η εργαζόμενη θα μπορούσε να μεταδώσει (έστω και ως ασυμπτωματική) τον ιό, και μάλιστα σε έναν πολύ ευαίσθητο χώρο δουλειάς. Και μάλιστα την ίδια στιγμή που μιλάνε για «υποχρεωτικότητα» του εμβολιασμού στους υγειονομικούς και για αναστολές και άδειες άνευ αποδοχών για όσους δεν έχουν εμβολιαστεί. Το παραπάνω δεν αποτελεί «ελληνική πατέντα». Θυμίζουμε ότι από την περασμένη βδομάδα μεγαλοεργοδότες σε σούπερ μάρκετ της Μ. Βρετανίας αξιώνουν την κατάργηση της καραντίνας για επαφές κρουσμάτων. Μάλιστα, η βρετανική κυβέρνηση εξαιρεί από το μέτρο της καραντίνας ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων αν είναι πλήρως εμβολιασμένοι.

Ετσι, εργοδότες σε μια σειρά από χώρους δουλειάς στην Ελλάδα ανακοινώνουν ότι από δω και πέρα οι εργαζόμενοι θα πληρώνουν από την τσέπη τους τα τεστ, απειλούν το προσωπικό ακόμα και με μηνύσεις για «διαφυγόντα κέρδη» σε περίπτωση που υπάρχουν κρούσματα σε χώρους δουλειάς, απολύουν και εκβιάζουν στο όνομα των εμβολιασμών. Και κάπως έτσι, η κυβερνητική σύσταση «εμβολιαστείτε» μεταφράζεται σε ένα οριζόντιο «μαχαίρι» κάθε μέτρου προστασίας αλλά και σε έναν ακόμα γύρο εργοδοτικής επίθεσης. Προϊδεάζουν έτσι για έναν Σεπτέμβρη, όπου τα μέτρα προστασίας θα είναι ανύπαρκτα, με την εργοδοσία να απαντά σε τέτοιες διεκδικήσεις: «Οσοι εμβολιαστήκατε, έρχεστε για δουλειά ακόμα και με πυρετό, όσοι δεν εμβολιαστήκατε κακό του κεφαλιού σας...».

Από την άλλη, η κυβέρνηση αντί να ενημερώσει ολοκληρωμένα, να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που υπάρχουν, να πείσει για την ανάγκη εμβολιασμού όσους έχουν αμφιβολίες, να οργανώσει τη διαδικασία παρακολούθησης των εμβολιασμένων, ανοίγοντας τη συζήτηση περί «υποχρεωτικότητας» προχωρά σε μέτρα που ουσιαστικά υπονομεύουν τον εμβολιασμό.

Δεν είναι απλά κάποιες «αβλεψίες»

Γιατί συμβαίνουν τα παραπάνω; Είναι απλά κάποιες «αβλεψίες» της κυβέρνησης; Το αντίθετο: Η αιτία βρίσκεται στο ότι κριτήριο της κυβερνητικής διαχείρισης της πανδημίας, στην Ελλάδα και στα άλλα καπιταλιστικά κράτη, δεν είναι η υγεία του λαού αλλά πώς η διαχείριση της πανδημίας θα κοστίσει όσο το δυνατό λιγότερο οικονομικά και πολιτικά. Ετσι, βασικό κριτήριο είναι οι «αντοχές» ενός ρημαγμένου συστήματος Υγείας, χωρίς όμως να παίρνεται κανένα μέτρο ώστε αυτές οι αντοχές να μεγαλώσουν. Δεν γίνεται προσπάθεια να ενισχυθεί, να προσαρμοστεί το σύστημα Υγείας στις ανάγκες προστασίας της ζωής και της υγείας του λαού αλλά γίνεται ατομική ευθύνη του καθενός το να μη «φρακάρουν» τα νοσοκομεία. Πρόκειται για την πλήρη στρέβλωση. Ετσι, απορρίπτονται ως «ασύμφορα μέτρα» η ενίσχυση των νοσοκομείων και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η οργάνωση ενός πλατιού δικτύου ελέγχων στους χώρους δουλειάς αλλά και η ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς, το άνοιγμα περισσότερων αιθουσών στα σχολεία κ.λπ.

Με την ίδια λογική, στο όνομα των περιορισμένων αντοχών του συστήματος Υγείας, και πάντα με τη συνταγή της (τζάμπα) «ατομικής ευθύνης», επιβλήθηκαν τα lockdown μεγάλης διάρκειας, η αποτελεσματικότητα των οποίων είναι αμφισβητήσιμη, παρουσιάστηκαν ως «πανάκεια» πότε η μάσκα και πότε η αυτοδιάγνωση, ανοιγόκλειναν τα σχολεία, μπήκε λουκέτο στα πανεπιστήμια κ.ο.κ.

Ετσι και σήμερα, με το ίδιο κριτήριο, η κυβέρνηση ποντάρει τα πάντα στον εμβολιασμό ως «ατομική ευθύνη» - γι' αυτό την ίδια στιγμή τον υπονομεύει και δεν τον οργανώνει - και αφήνει όλα τα άλλα στην τύχη τους. Και στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο η διαχείριση της πανδημίας είναι μπλεγμένη στα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις ενός κοινωνικοοικονομικού συστήματος που θέλει την Υγεία, τα φάρμακα, τα εμβόλια εμπόρευμα, τη δημόσια Υγεία τη βλέπει ως κόστος, που στη ζυγαριά βαραίνει περισσότερο το καπιταλιστικό κέρδος από τη ζωή και την υγεία του λαού.

Κανένα μέτρο δεν αρκεί από μόνο του

Καθημερινά αποδεικνύεται ότι η πανδημία για να αντιμετωπιστεί απαιτεί συνδυασμό μέτρων, κανένα μέτρο από μόνο του δεν φτάνει. Μαζί με τους εμβολιασμούς, χρειάζονται και τα μέτρα αποσυμφόρησης στους χώρους δουλειάς και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Επίσης, η αποτελεσματική και σε βάθος ιχνηλάτηση, οι έλεγχοι στις πύλες εισόδου του τουρισμού και προφανώς η ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Και βέβαια, όσο επιτυχημένη κι αν είναι η εμβολιαστική εκστρατεία, αυτό δεν αναιρεί την ανάγκη συστηματικής παρακολούθησης όσων αναρρώνουν, κάτι που παραμένει στα αζήτητα. Δεν παίρνονται μέτρα αποκατάστασης, κανένας από τους ασθενείς δεν γνωρίζει αν η περιπέτεια που πέρασε τέλειωσε όταν έπαψε το τεστ να βγαίνει θετικό.

Την ίδια στιγμή, με επίκληση των εμβολιασμών, το σύστημα Υγείας παραμένει αθωράκιστο. Ακόμα κι αν επιτευχθεί το 80% των εμβολιασμών, παραμένει το ερώτημα: Τι ακριβώς θα γίνει διαφορετικά σε μια επόμενη πανδημία ή σε μια μετάλλαξη που δεν θα αντιμετωπίζεται επαρκώς από τα εμβόλια; Πάλι το σύστημα Υγείας δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει στην πίεση, πάλι θα μετατρέπονται τα νοσοκομεία σε μιας νόσου, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Οσο λοιπόν αναγκαίος είναι ο γενικός εμβολιασμός του πληθυσμού, άλλο τόσο αναγκαία είναι και τα υπόλοιπα μέτρα. Ολα αυτά, δηλαδή, που μαζί με την αξιοποίηση όλων των ασφαλών εμβολίων, την ταυτόχρονη χορήγηση όλων των ενδεικνυόμενων φαρμάκων μπορούν να συμβάλουν πραγματικά στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Είναι ένας συνδυασμός μέτρων, λοιπόν, που ούτε μπορεί ούτε θέλει η κυβέρνηση και η πολιτική της να εφαρμόσει. Ισα ίσα που φανερώνει την ανάγκη για ένα πλήρως ανεπτυγμένο, στελεχωμένο και εξοπλισμένο δημόσιο σύστημα Υγείας, σε όλα τα επίπεδα και ειδικά στο πρωτοβάθμιο, ικανό να αντιμετωπίζει με επάρκεια όλες τις υγειονομικές ανάγκες. Εμπόδιο για κάτι τέτοιο είναι η επιχειρηματική δράση στην Υγεία, οι πετσοκομμένοι προϋπολογισμοί για τον δημόσιο τομέα, οι σχέσεις εργασίας - «λάστιχο». Εκεί πρέπει να συγκεντρωθεί η πάλη και η διεκδίκηση, για να βγει ο λαός όρθιος από αυτήν την περιπέτεια.