Με την κατάθεση και ψήφιση χτες της τροπολογίας για την «υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών» από την κυβέρνηση, τροφοδοτείται σκόπιμα μια άκαιρη, άστοχη και επιζήμια για την ουσιαστική προστασία του λαού συζήτηση.
Η τροπολογία και η προπαγάνδα που τη συνοδεύει αξιοποιούνται για να κρυφτεί η εγκληματική έλλειψη μέτρων θωράκισης της δημόσιας Υγείας και περιορισμού της διάδοσης της πανδημίας, να μείνει όλη η συζήτηση μακριά από τις πραγματικές αιτίες του νέου κύματος, οι οποίες αναδεικνύουν και τις ευθύνες της κυβέρνησης και των επιχειρηματικών ομίλων.
Με τη ρύθμιση που ψηφίστηκε χτες «απογειώνεται» η λογική της «ατομικής ευθύνης», που είναι η άλλη όψη της κρατικής ανευθυνότητας. Ετσι η κυβέρνηση επιχειρεί να φορτώσει στον λαό το φταίξιμο για το «μη χτίσιμο» του τείχους ανοσίας, την ίδια στιγμή που εδώ και εφτά μήνες το πρόγραμμα εμβολιασμού υπονομεύεται με κυβερνητική - κρατική ευθύνη. Το όλο «εμβολιαστικό πρόγραμμα» συνοψίζεται απλώς στην έκκληση: «Πάτε εμβολιαστείτε!». Αλήθεια, ποιος ευθύνεται για τα «κανόνια» στις παραδόσεις των εμβολίων, αν όχι μια πολιτική που τα υποτάσσει στο κυνήγι του κέρδους, αφήνοντας ένα πολύτιμο μέσο προστασίας έρμαιο των ανταγωνισμών και επιχειρηματικών αντιπαραθέσεων; Ποιος ευθύνεται για την έλλειψη συστηματικής και οργανωμένης ενημέρωσης του λαού, για το ότι εύλογα ερωτήματα και προβληματισμοί παραμένουν αναπάντητοι τρέφοντας φόβους και ανορθολογικές αντιλήψεις; Ποιος ευθύνεται για το ότι ακόμα και εκεί που θα μπορούσε να προχωρήσει με άμεση ευθύνη του κράτους το εμβολιαστικό πρόγραμμα, π.χ. στα νοσοκομεία, στο στρατό, δεν υπάρχει ουσιαστικά οργάνωση των εμβολιασμών, όπως καταγγέλλουν υγειονομικοί και στρατευμένοι; Ποιος δεν έχει οργανώσει τον κατ' οίκον εμβολιασμό των ανήμπορων να μετακινηθούν, που κατά κανόνα είναι και οι πιο ευάλωτοι; Ποιος ευθύνεται για το ότι δεν έχει παρθεί κανένα μέτρο για τον εμβολιασμό των φιλοξενούμενων προσφύγων στις προσφυγικές δομές, με αποτέλεσμα το 97% μένει ανεμβολίαστο;
Η κυβέρνηση και το κράτος από την αρχή «κρύφτηκαν πίσω από τα εμβόλια» όταν αυτά έγιναν διαθέσιμα. Οπως παλιότερα έκαναν με τις μάσκες ή το λοκντάουν. Προσπαθώντας με στρεβλό και αντιεπιστημονικό τρόπο να εμφανίσουν ένα πολύ σημαντικό όπλο κατά της πανδημίας ως μοναδικό και ως πανάκεια. Ετσι ώστε να τραβήξουν το βλέμμα απ' όλα τα άλλα που είναι αναγκαία να γίνουν, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η πανδημία, και τα οποία πολύ απλά «δεν γίνονται» γιατί δεν χωράνε στο πλαίσιο του εμπορευματοποιημένου συστήματος Υγείας, της πολιτικής που αντιμετωπίζει την προστασία της υγείας του λαού ως «κόστος που δεν φέρνει κέρδη» για το κεφάλαιο. Ετσι όλα μένουν ίδια και χειρότερα με πριν την πανδημία: Τα νοσοκομεία υποστελεχωμένα, χωρίς αναγκαίους εξοπλισμούς, μίας νόσου και με το «νέο ΕΣΥ» υπό την απειλή νέων λουκέτων, η ΠΦΥ ανύπαρκτη, οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην Υγεία θησαυρίζουν αντί να επιταχθούν, οι εργαζόμενοι παστωμένες σαρδέλες στα ΜΜΜ, στους χώρους δουλειάς τα «υγειονομικά πρωτόκολλα» κομμένα και ραμμένα στα κέρδη της εργοδοσίας. Και σε όλα αυτά, όπως και πέρυσι, ήρθαν να ξαναπροστεθούν τα τουριστικά πρωτόκολλα - λάστιχο. Η ραγδαία έξαρση της πανδημίας σε τουριστικές περιοχές μαρτυρά το πρόβλημα.
Η πολιτική αυτή τροφοδοτεί και θέλει ως «βολικό αντίπαλο» τους διάφορους αρνητές, ακροδεξιούς, σκοταδιστές και ψεκασμένους. Επιχειρώντας μάλιστα προκλητικά να ταυτίσει με αυτούς όσους αντιδρούν και αμφισβητούν την κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας, όσους αγωνίζονται εναντίον της.
Το ζήτημα της «υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού», που ανοίγει η κυβέρνηση ακριβώς σε αυτήν τη βάση, δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της διασποράς του ιού. Για παράδειγμα, η αναγκαιότητα για γενικό εμβολιασμό των υγειονομικών για τη δικιά τους προστασία αλλά και των ασθενών τους δεν μπορεί να αναιρέσει ότι στα νοσοκομεία συρρέουν αυξητικά κρούσματα που έχουν κολλήσει σε χώρους δουλειάς, ΜΜΜ, που έχουν εντοπιστεί στους δειγματοληπτικούς ελέγχους σε τουρίστες, εκεί δηλαδή που δεν υπάρχουν μέτρα προστασίας.
Στο όνομα της υποχρεωτικότητας η κυβέρνηση δίνει στην εργοδοσία νέα όπλα για απολύσεις, δυσμενείς αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και κυρίως την ξεφορτώνει από την ευθύνη για μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς. Ακόμα και ευθύνες που έπρεπε να έχουν οι γιατροί εργασίας, οι οποίοι θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στην προώθηση του εμβολιαστικού προγράμματος, ανατίθενται στους προϊστάμενους!!
Τελικά, αν κάτι αποδεικνύεται από την όλη πορεία «διαχείρισης της πανδημίας» και των εμβολιασμών είναι ότι το σημερινό εμπορευματοποιημένο σύστημα Υγείας, που είναι αποτέλεσμα της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων, υπονομεύει την υγεία του λαού. Οτι μέσα στα στενά όρια του «κόστους - οφέλους» ο λαός θα μετρά απώλειες ζωών και δικαιωμάτων. Γι' αυτό απαιτείται να δυναμώσει η πάλη για ένα σύγχρονο κρατικό σύστημα Υγείας σε όλες τις βαθμίδες για όλες τις λαϊκές ανάγκες, χωρίς επιχειρηματική δράση. Η διεκδίκηση προγράμματος γενικού εμβολιασμού όλου του πληθυσμού με όλα τα ασφαλή εμβόλια, με συστηματική και ολοκληρωμένη ενημέρωση, παρακολούθηση των εμβολιασμένων. Ο αγώνας για μέτρα προστασίας σε χώρους δουλειάς, σχολεία, ΜΜΜ, ενάντια στα πρωτόκολλα της εργοδοσίας και των τουριστικών ομίλων. Μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί «στα ίσα» η πανδημία.
