ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Πάνω από ένα χρόνο μετά, υγειονομικοί και ασθενείς ακόμα πιο εκτεθειμένοι...
Περισσότερο από ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, τα συστήματα Υγείας σε όλη την Ευρώπη εξακολουθούν να παραμένουν αθωράκιστα. Η ίδια πολιτική της εμπορευματοποίησης, της υποχρηματοδότησης και της υποστελέχωσης που τα σμπαράλιασε όλα τα προηγούμενα χρόνια, είναι η πολιτική που συνεχίζεται και μέσα στην πανδημία, παρά τις εκατοντάδες χιλιάδες των θανάτων, ακριβώς γιατί το κεφάλαιο και όλες οι κυβερνήσεις του αντιμετωπίζουν την προστασία της υγείας των λαών ως «κόστος». Χωρίς καμία ουσιαστική ενίσχυση, υγειονομικοί και ασθενείς βρίσκονται σήμερα ακόμα πιο εκτεθειμένοι από ό,τι πριν ένα χρόνο: Ακριβώς γιατί μαζί με τη συνεχιζόμενη εξάπλωση της πανδημίας, έρχονται αντιμέτωποι και με τις συσσωρευμένες συνέπειες από τη μετατροπή των συστημάτων Υγείας σε συστήματα «μιας νόσου», από την εξουθένωση των υγειονομικών που δίνουν όλο αυτόν τον καιρό τη μάχη χωρίς εφεδρείες...
ΙΤΑΛΙΑ
«Το μόνο που έχει αλλάξει είναι ότι είμαστε πολύ πιο κουρασμένοι... »
Ιταλοί υγειονομικοί στο πρώτο κύμα της πανδημίας στηρίζουν τις κινητοποιήσεις σωματείων για μέτρα προστασίας των εργαζομένων
Ιταλοί υγειονομικοί στο πρώτο κύμα της πανδημίας στηρίζουν τις κινητοποιήσεις σωματείων για μέτρα προστασίας των εργαζομένων
«Ενα χρόνο μετά δεν έχει αλλάξει τίποτα. Το μόνο πράγμα που έχει αλλάξει είναι ότι είμαστε πολύ πιο κουρασμένοι, πολύ κουρασμένοι όχι μόνο σωματικά, πάνω από όλα ψυχικά», δήλωνε πριν από λίγες μέρες μια προϊσταμένη σε ΜΕΘ νοσοκομείου της Ρώμης, όπου όλα τα κρεβάτια ήταν κατειλημμένα, καθώς όλο το Μάρτη καταγράφονταν δεκάδες χιλιάδες κρούσματα και εκατοντάδες νεκροί τη μέρα.
Στην Ιταλία πάνω από 3,5 εκατ. άνθρωποι έχουν διαγνωστεί με Covid-19, ενώ έχουν καταγραφεί επίσημα τουλάχιστον 109.000 θάνατοι, ο δεύτερος υψηλότερος αριθμός στην Ευρώπη, μετά τη Βρετανία. Η «πλεονάζουσα θνησιμότητα» υπερβαίνει κατά πολύ τον μέσο όρο της συνηθισμένης ετήσιας θνησιμότητας της χώρας. Πρόκειται είτε για θανάτους λόγω Covid-19 που δεν έφτασαν ποτέ σε νοσοκομείο και δεν καταμετρήθηκαν ως τέτοιοι ή λόγω άλλης ασθένειας, ακριβώς επειδή τα νοσοκομεία έχουν καταρρεύσει και πολλοί άλλοι ασθενείς αποκλείονται.
Το ίδιο «έργο» επαναλαμβάνεται ξανά. «Λίγα άδεια κρεβάτια και αναγκαζόμαστε και πάλι να επιλέξουμε ποιον θα θεραπεύσουμε», δήλωνε πριν από μερικές μέρες ο διευθυντής της μονάδας μολυσματικών ασθενειών νοσοκομείου στην Μπολόνια. «Οι ΜΕΘ είναι γεμάτες από Covid ασθενείς και συχνά αναβάλλουμε σημαντικές χειρουργικές επεμβάσεις, όπως είναι οι ογκολογικές», τονίζει.
Σύμφωνα με τον διευθυντή του Τμήματος Αναισθησιολογίας του Ινστιτούτου Υγείας της Ρώμης, μέσα στο Μάρτη «η πληρότητα στις κλίνες αγγίζει το 80%».
Οι μαζικές περικοπές και η διαρκής κρατική υποχρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας, το μοντέλο των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα που εφαρμόζεται στην Ιταλία από το 1992, έδειξαν και συνεχίζουν να δείχνουν τις τραγικές συνέπειές τους σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας.
Ετσι, μέσα στο Μάρτη, κι ενώ τα νοσοκομεία θύμιζαν ξανά «εμπόλεμη ζώνη», από τα 5,5 δισ. ευρώ των ευρωενωσιακών κονδυλίων για την πανδημία που παίρνει η Ιταλία, τα 2,8 δισ. ευρώ κατευθύνθηκαν ως επιχορηγήσεις σε επιχειρήσεις. Στην Υγεία πηγαίνουν περίπου 1,4 δισ. ευρώ, με τα κονδύλια και πάλι να κατευθύνονται στην πλειοψηφία τους στην έρευνα και ψηφιοποίηση, στην τηλεϊατρική και σε ιδιωτικές εταιρείες, αντί να ενισχυθούν με μόνιμο προσωπικό και εξοπλισμό τα δημόσια νοσοκομεία.
Επίσης, στο πλαίσιο της χρηματοδότησης του σχεδίου εμβολιασμού και του συστήματος Υγείας, η κυβέρνηση ενέκρινε πρόσφατα 2,1 δισ. ευρώ επιπλέον για την αγορά εμβολίων και 700 εκατ. για φάρμακα κατά της Covid-19, ενώ μόλις 50 εκατ. για τα νοσοκομεία...
Να σημειωθεί ότι την τελευταία δεκαετία περικόπηκαν συνολικά από το δημόσιο σύστημα Υγείας 37 δισ. ευρώ (25 δισ. ευρώ την πενταετία 2010 - '15 και άλλα 12 δισ. έως το 2019). Από την άλλη μεριά, μόνο για το 2019 οι αμυντικές δαπάνες της Ιταλίας, στο πλαίσιο και των στόχων που θέτει το ΝΑΤΟ, ξεπέρασαν τα 21 δισ. ευρώ.
ΒΡΕΤΑΝΙΑ
300.000 άνθρωποι στις λίστες αναμονής των νοσοκομείων πάνω από έναν χρόνο!
Η τεράστια καταπόνηση των υγειονομικών, μετά από έναν χρόνο πανδημίας και χωρίς καμία ουσιαστική ενίσχυσή τους, αποτυπώνεται και στη Βρετανία. Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με σφυγμομέτρηση που έκανε στα μέσα Μάρτη το βρετανικό Ινστιτούτο Δημόσιας Πολιτικής Ερευνας (IPPR), το 30% του νοσηλευτικού προσωπικού στην Αγγλία θέλει να παραιτηθεί, λόγω των άσχημων ψυχολογικών επιπτώσεων που έχει η καθημερινή, υπερωριακή εργασία στα νοσοκομεία που χειρίζονται περιστατικά Covid-19. Οι νοσηλευτές ζητούν βελτίωση των συνθηκών δουλειάς, των ωραρίων εργασίας, αυξήσεις σε μισθούς και επιδόματα.
Τις μεγάλες ελλείψεις σε γιατρούς και νοσηλευτές στο βρετανικό σύστημα Υγείας, την αποδυνάμωση των νοσοκομείων της χώρας από τη σκληρή λιτότητα των προηγούμενων δέκα και πλέον χρόνων, όξυνε ακόμα περισσότερο η μεγάλη διασπορά του κορονοϊού στους υγειονομικούς. Καθώς στη Βρετανία έχουν καταγραφεί πάνω από 4,3 εκατομμύρια επιβεβαιωμένα κρούσματα και πάνω από 127.000 νεκροί, χιλιάδες νοσοκόμες και γιατροί μολύνθηκαν από τον κορονοϊό και ανεξακρίβωτος αριθμός άλλων έχασε ακόμη και τη ζωή του. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, ειδικά στο πρώτο κύμα της πανδημίας, ακόμα και η ανάκληση αδειών όλου του προσωπικού δεν έφτανε για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Η κυβέρνηση δεν ενίσχυσε το σύστημα Υγείας. Ακόμα και τα 7 υπαίθρια νοσοκομεία που έφτιαξε, δίνοντας 297 εκατ. δολάρια, λειτούργησαν ελάχιστα ή καθόλου, επειδή δεν υπήρχε το απαραίτητο προσωπικό σε γιατρούς και νοσηλευτές!
Μέσα σε ένα τέτοιο φόντο, στα υποστελεχωμένα και αθωράκιστα νοσοκομεία ήταν πολλές οι φορές που υγειονομικοί κλήθηκαν να παίξουν άθελά τους τον κριτή ζωής και θανάτου για τους χιλιάδες ασθενείς που περνούσαν από τα χέρια τους.
Και σήμερα όμως, παρά τη σχετική μείωση στην εξάπλωση της πανδημίας, παραμένουν πολύ σοβαρά προβλήματα. Ο αριθμός των ασθενών που πηγαίνει στα νοσοκομεία για συμβουλευτική ή θεραπευτική αγωγή έχει μειωθεί μέσα στον τελευταίο χρόνο κατά 69%! Σε πρωτοφανή επίπεδα έχει αυξηθεί ο αριθμός ανθρώπων που περιμένουν πάνω από έναν χρόνο για νοσηλεία και επεμβάσεις σε νοσοκομεία! Στην Αγγλία τον Φλεβάρη του 2020 ήταν 1.600, ενώ σήμερα, μετά και το δεύτερο κύμα της πανδημίας, ξεπερνούν τους 300.000!
Την ίδια ώρα, υπάρχουν πολλοί υγειονομικοί που περιμένουν ακόμα να εμβολιαστούν, ενώ συνεχίζεται και η ενδονοσοκομειακή διασπορά. Αναρίθμητες είναι οι περιπτώσεις ανθρώπων που εισήχθησαν στο νοσοκομείο για μία εγχείρηση ρουτίνας και πέθαναν πριν την ώρα τους, επειδή κόλλησαν τον κορονοϊό εντός του νοσοκομείου. Οπως η περίπτωση του 74χρονου Τζέρεμι Φρέντερικς, ο οποίος - όπως έγραφε ο «Γκάρντιαν» στις 30/3 - πέθανε από κορονοϊό σε νοσοκομείο του Σόλσμπερι ενώ είχε μπει για να βάλει βηματοδότη. 'Η η περίπτωση της 50χρονης Δρ. Αρούνα Νάρσι, που μπήκε για εγχείρηση στη σπλήνα και λίγο αφότου την έκανε επιτυχώς, μολύνθηκε με κορονοϊό και «έσβησε» μέσα σε λίγα 24ωρα...
