Κατακραυγή για τα «γαλάζια» στελέχη του Δήμου που παρέκαμψαν τη σειρά εμβολιασμού

Νέες σοβαρές καταγγελίες για παραβίαση της σειράς προτεραιότητας του εμβολιασμού είδαν το φως της δημοσιότητας, προκαλώντας εισαγγελική παρέμβαση και καρατομήσεις στελεχών της Δημοτικής Αρχής Θεσσαλονίκης. 

Το όλο θέμα προέκυψε μετά τις καταγγελίες ότι σε δύο ιδρύματα της Θεσσαλονίκης εμβολιάστηκαν 24 άτομα εκτός σειράς, οι οποίοι δεν είχαν καμία εργασιακή σχέση με τα ιδρύματα. Η επίσημη δικαιολογία για την παράκαμψη της σειράς ήταν ότι δεν υπήρχε κόσμος να εμβολιαστεί και έτσι τα εμβόλια διατέθηκαν σε αυτούς τους ανθρώπους για να μην πεταχτούν. Ωστόσο, εκείνες τις ημέρες, στα δύο ιδρύματα έκαναν μάθημα παιδιά με ειδικές ανάγκες, τα οποία θα μπορούσαν να είχαν εμβολιαστεί εάν δεν τους έπαιρναν τη σειρά. Δηλαδή, επί της ουσίας στέρησαν το εμβόλιο από παιδιά με ειδικές ανάγκες που τόσο το έχουν ανάγκη.

Ανάμεσα στους 24 που φέρεται να εμβολιάστηκαν παράτυπα ήταν δύο «γαλάζια» στελέχη που ανήκαν στη Δημοτική Αρχή Θεσσαλονίκης: Η αντιδήμαρχος Παιδείας Δ. Ακριτίδου και ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, Δρ.  Τσαβλής. Μετά το σάλο που προκλήθηκε, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κ. Ζέρβας ζήτησε την παραίτηση τους, ενώ η ΝΔ ανακοίνωσε πως αναστέλλεται η κομματική τους ιδιότητα.  

Σημειώνεται πως η Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης έδωσε εντολή να διενεργηθεί προκαταρκτική έρευνα.

Να υπάρξει ενημέρωση του Δημοτικού Συμβουλίου

Για το θέμα αυτό, σε σχόλιό της η «Λαϊκή Συσπείρωση» Θεσσαλονίκης τονίζει μεταξύ άλλων πως «είναι αναγκαίο, επιτακτικό και επείγον να υπάρξει αναλυτική ενημέρωση του Δημοτικού Συμβουλίου και των δημοτών για όσα συνέβησαν, καταγγέλλονται και ερευνώνται από τη εισαγγελία για τα παραπάνω γεγονότα στα οποία φέρεται να εμπλέκονται πρόεδρος κοινωφελούς οργανισμού (σ.σ. συνδικαλίστρια της ΔΑΚΕ - εργαζόμενη του Δήμου σε αναστολή), αντιδήμαρχος και πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου, άπαντες στελέχη της ΝΔ. Είναι ανάγκη να διερευνηθεί σε βάθος η υπόθεση και να αποδοθούν ευθύνες, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για πολιτικά στελέχη».

Σε ότι αφορά την προσπάθεια της διοίκησης να δείξει πως «παίρνει κεφάλια» σε κάθε παραβάτη υπενθυμίζει ότι «ο δήμαρχος Κ. Ζέρβας ήταν εκείνος που μέχρι προχθές προστάτευε τα στελέχη του από τις διαμαρτυρίες και καταγγελίες όχι μόνο της "Λαϊκής Συσπείρωσης" αλλά εκατοντάδων δημοτών για τη στάση και πολιτική των στελεχών του, της διοίκησης του».

Έτσι, «το θέμα δεν είναι μόνο να πάρει κεφάλια για τη συγκεκριμένη υπόθεση (που έτσι κι αλλιώς απασχολεί έρευνα των δικαστηρίων) αλλά να πάρει το κεφάλι της πολιτικής που εφάρμοσαν τα στελέχη του (όχι μόνο τα καταγγελλόμενα αλλά όλη η διοίκηση του)» αναφέρει χαρακτηριστικά και συμπληρώνει ότι «τα γεγονότα που δημοσιοποιούνται είναι ένα μόνο μέρος και σύμπτωμα της συνολικής πολιτικής με πρόσημο την υποβάθμιση των δημοτών και των αναγκών τους. Είναι αποτέλεσμα της (παροιμιωδώς στενής) πρόσδεσης της διοίκησης του Δήμου με την κυβέρνηση, της αναζήτησης συμμάχων για τη συγκρότηση δημοτικής πλειοψηφίας ακόμα και με προκλητικούς εκπροσώπους της ακροδεξιάς, που φοβόμαστε ότι θα συνεχιστεί στο κυνήγι για δημοτικές πλειοψηφίες, προεκλογικά χρίσματα και συγκρότηση ψηφοδελτίων με το νέο, απαράδεκτο εκλογικό νόμο για τους ΟΤΑ που προωθεί η κυβέρνηση» 

«Καραβιές» κινδύνων

Χιλιάδες Αμερικανοί και Βρετανοί στρατιώτες, δυνάμεις «μπαρουτοκαπνισμένες» σε όλα τα πεδία των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων τα τελευταία χρόνια, εκατοντάδες οχήματα και ο μεγαλύτερος όγκος στρατιωτικού υλικού που έχει περάσει ποτέ από το λιμάνι, βρίσκονται από χτες στην Αλεξανδρούπολη.

Μαζί με χιλιάδες ακόμα που αναμένονται να φτάσουν εκεί με τουλάχιστον 6 διαδοχικές «καραβιές» τους επόμενους μήνες, οι δυνάμεις αυτές συμμετέχουν σε μια αλυσίδα ασκήσεων, μια πρωτόγνωρη «πρόβα πολέμου» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, με το όνομα «Defender Europe 2021», που θα απλωθεί από τα Βαλκάνια μέχρι τη Βαλτική.

Οι πρόβες αυτές έχουν στραμμένη την κάννη στη Ρωσία, ενώ στέλνουν «μήνυμα» και στην Κίνα, η επιρροή της οποίας στην περιοχή αυξάνεται μέσα από διάφορα κανάλια. Βασικός κρίκος αυτών των σχεδιασμών σε Μαύρη Θάλασσα και Βαλκάνια γίνεται η Αλεξανδρούπολη και συνολικά ο Εβρος, βαθαίνοντας την εμπλοκή της χώρας στα επικίνδυνα ευρωατλαντικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, που η «εκκωφαντική» αφωνία τους για όσα συμβαίνουν στην Αλεξανδρούπολη αποκαλύπτει την πλήρη ταύτισή τους στα επικίνδυνα σχέδια, αναλαμβάνουν πολύ βαριές ευθύνες απέναντι στον ελληνικό λαό, στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής.

ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ άνοιξαν βήμα βήμα τον δρόμο για τις σημερινές εξελίξεις, μέσω του «Στρατηγικού Διαλόγου» με τις ΗΠΑ και την αναθεώρηση της Συμφωνίας για τις αμερικάνικες βάσεις, ώστε αυτή να συμπεριλάβει την Αλεξανδρούπολη και δεκάδες άλλα σημεία σε όλη την Ελλάδα, που χρησιμοποιούνται ως ορμητήριο για τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς.

Μαζί έχουν συνυπογράψει τα επικίνδυνα ΝΑΤΟικά σχέδια, από κοινού στέλνουν τις Ενοπλες Δυνάμεις σε αποστολές εκτός συνόρων και σε συνεκπαιδεύσεις με τους φονιάδες ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, που καμία σχέση δεν έχουν με την υπεράσπιση των συνόρων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων, της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.

Ολα αυτά χρειάζεται να προβληματίσουν κάθε άνθρωπο καλής θέλησης. Η προπαγάνδα που διακινείται από την κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα, αλλά και τις δημοτικές και περιφερειακές αρχές, επιχειρηματικούς ομίλους και άλλους μηχανισμούς που δρουν στην περιοχή με την «υψηλή εποπτεία» της αμερικάνικης πρεσβείας, έχει καταρρεύσει ξανά και ξανά με πάταγο, είναι επικίνδυνη για τον λαό.

Τα περί «ασφάλειας και σταθερότητας» από την παρουσία των ΑμερικανοΝΑΤΟικών είναι παραμύθι για μικρά παιδιά. Κανένα «προκεχωρημένο φυλάκιο» δεν ήταν ποτέ και πουθενά ασφαλές. Αντίθετα, ήταν πάντα στόχος αντιποίνων από τους αντιπάλους του.

Καμία ασφάλεια δεν μπορεί να νιώθει ο λαός, όταν στην περιοχή του «κονταροχτυπιούνται» τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα για την Ενέργεια, το εμπόριο, τους δρόμους μεταφοράς, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα.

Το ίδιο μεγάλο ψέμα είναι και τα περί «ανάσχεσης της τουρκικής επιθετικότητας», όταν είναι τα ίδια τα ΝΑΤΟικά σχέδια και ο στόχος της «διατλαντικής συνοχής» που δίνουν «αέρα» στις απαράδεκτες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης σε Αιγαίο, Θράκη, Μεσόγειο, στρώνουν το τραπέζι του ιμπεριαλιστικού παζαριού, με «μενού» τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Ενώ και η πρόσφατη πείρα, όταν η περιοχή βρέθηκε στο επίκεντρο των ευρωτουρκικών παζαριών με αφορμή την έξαρση του Προσφυγικού, δείχνει ότι η εμπλοκή της χώρας σε αυτά τα σχέδια είναι παράγοντας που δημιουργεί νέους κινδύνους, περιπλέκει παραπέρα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Οσο για την ύπουλη προπαγάνδα ότι τα «ματωμένα δολάρια», αλλά και συνολικά τα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή θα φέρουν οικονομική ανάπτυξη και οφέλη, αυτά μπορεί να αφορούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, που έχουν τα λιμάνια, τους οδικούς άξονες, τους αγωγούς Ενέργειας, αλλά σίγουρα όχι τον λαό της περιοχής.

Αυτός έχει άλλωστε πείρα από το τι σήμαναν τα προηγούμενα χρόνια τα «μεγάλα έργα», όπως ο αγωγός ΤΑΡ, οι οδικοί άξονες, η αναβάθμιση των λιμενικών και ενεργειακών υποδομών: Ελάχιστες, κακοπληρωμένες και με ημερομηνία λήξης θέσεις δουλειάς, ανεργία που σπάει κόκαλα, «ειδικές οικονομικές ζώνες» χωρίς εργασιακά δικαιώματα, την ώρα που επαγγελματίες και αγρότες συνεχίζουν να βουλιάζουν στα χρέη και να ξεκληρίζονται.

Για όλους αυτούς τους λόγους, τα συνθήματα που ακούστηκαν χτες, κατά την αγωνιστική «υποδοχή» των ΑμερικανοΝΑΤΟικών φονιάδων, για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα επικίνδυνα σχέδια, καμία διευκόλυνση, ακύρωση της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας για τις βάσεις, χρειάζεται να γίνουν υπόθεση κάθε εργαζόμενου, επαγγελματία, νέου.

Ένας χρόνος από την έναρξη της πανδημίας

Οι ημερομηνίες, η καθιέρωση ευχάριστων ή θλιβερών «επετείων» είναι για να διδασκόμαστε και να προετοιμάζουμε το μέλλον μας.

Φαίνεται, όμως, με τον πιο ανάγλυφο τρόπο και σε παγκόσμιο επίπεδο, ειδικά στις χώρες της ΕΕ και φυσικά στην πατρίδα μας πως η μόνη «διδασκαλία» των κρατούντων είναι το πώς θα αυξήσουν τα κέρδη των ολίγων, ακόμη και σε περίοδο παγκόσμιας συμφοράς.

Όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων ΝΔ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ(ΚΙΝΑΛ), ΣΥΡΙΖΑ φρόντισαν να έχουν κυριολεκτικά ξεχαρβαλωμένο και υποβαθμισμένο το όποιο δημόσιο σύστημα Υγείας είχε απομείνει.

Πετσόκοψαν και συνεχίζουν να ρημάζουν τους προϋπολογισμούς Υγείας ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΡΙΣΗΣ.

Έβαλαν λουκέτο και το διατήρησαν σε δεκάδες νοσοκομεία, χάθηκαν 5.000 κλίνες όχι μόνο λόγω του λουκέτου, αλλά και λόγω υπολειτουργίας χιλιάδων κλινών σε λειτουργούντα νοσοκομεία, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΧΤΙΣΜΕΝΑ.

Αποδυνάμωσαν κι άλλο τα 400 σχεδόν πρώην πολυϊατρεία του ΙΚΑ, τα μετονόμασαν με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Κέντρα Υγείας». Συνολικά την ΠΦΥ είτε με τα ΚΥ είτε με τις ΤΟΜΥ έκαναν ό,τι μπορούσαν να την υποβαθμίσουν.

Το προσωπικό στις δημόσιες δομές Υγείας συνολικά μειώθηκε δραματικά. Ενώ ήταν σε όλους γνωστό εδώ και χρόνια και χωρίς πανδημία ότι οι κενές θέσεις υγειονομικών ξεπερνούσαν τις 30.000, ενώ οι συνταξιοδοτούμενοι δεν αντικαθίσταντο, φτάσαμε σήμερα, με τις δεκάδες χιλιάδες ελλείψεις, να πανηγυρίζει η κυβέρνηση για μερικές χιλιάδες προσλήψεις ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ, συνεχίζοντας το «θεάρεστο» έργο της και του ΣΥΡΙΖΑ να υλοποιούν τη στρατηγική της ΕΕ για ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

Και πριν την πανδημία και τώρα, οι επιχειρηματίες Υγείας (κλινικάρχες, φαρμακευτικές εταιρείες, όμιλοι διαγνωστικών κέντρων) θησαυρίζουν πάνω στον ανθρώπινο πόνο. Τρανή απόδειξη οι «επενδύσεις» κολοσσών στην Υγεία, ειδικά τώρα με τα εμβόλια. Η σφαγή μεταξύ των ομίλων για τα εμβόλια και η προκλητική τους χρηματοδότηση από την ΕΕ, η χορηγία ΔΩΡΩΝ στους μεγαλοκλινικάρχες για τη μίσθωση ΜΕΘ και η αισχροκέρδεια με τα test είναι οι πιο ακραίες εκφάνσεις ενός συστήματος που δεν διστάζει να σκοτώνει στο όνομα του κέρδους.

Μας έχουν στο σκοτάδι για πολύ κρίσιμους δείκτες που προσδιορίζουν τη διασπορά, τη νοσηρότητα, την καραντίνα, τη θνητότητα στους υγειονομικούς.

Πόσοι υγειονομικοί νόσησαν, πόσοι θεωρήθηκαν ύποπτοι και μπήκαν σε καραντίνα, πόσοι νοσηλεύτηκαν σε απλές κλίνες Covid ή σε ΜΕΘ, πόσοι έχασαν τη ζωή τους είναι απαγορευτικά να βγουν στο φως. Πολύ δε περισσότερο δεν μας είπαν -γιατί δεν έγινε- πόσοι αντικαταστάθηκαν στην περίοδο της καραντίνας. ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΝΟΣΗΣΑΝ. Δεκάδες χιλιάδες έκαναν 8 και 10 εφημερίες σε αντίξοες συνθήκες. Το 100% των υγειονομικών έχει υπόλοιπο κανονικής άδειας από το 2019 και δεν τους τις δίνουν τμηματικά έστω, γιατί ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ.

Την ίδια στιγμή τα φαινόμενα αυταρχισμού από τις διοικήσεις δίνουν και παίρνουν. Απειλές στους διαμαρτυρόμενους και «καλοπιάσματα» σε ημέτερους. Όσοι υγειονομικοί μολύνθηκαν «φταίνε οι ίδιοι» και πρέπει να τιμωρηθούν για μη τήρηση μέτρων πρόσληψης. Πού θα φτάσει η απανθρωπιά τους; ΠρόεΑδροι Ομοσπονδιών σύρονται στην Ασφάλεια επειδή διαδήλωσαν, πρόεδροι Σωματείων απολύονται ή καλούνται να απολογηθούν στα δικαστήρια για τη δράση τους! Σε νόμιμους εκπροσώπους εργαζομένων απαγορεύουν δηλώσεις σε ΜΜΕ χωρίς την έγκριση της διοίκησης. Αστυνομία στα νοσοκομεία έφεραν. Όλα αυτά είναι φασίζουσες πλευρές της αστικής δημοκρατίας τους. Έτσι θέλουν να πορευτούν και στο μέλλον.

Βρήκαν ευκαιρία με την πανδημία να νομοθετήσουν και εφαρμόσουν σε όλους τους τομείς τους πιο σκληρούς όρους εργασίας σε όλη την κοινωνία και πρώτα απ΄όλα στους «ήρωες». Αυτό αντανακλάται στην πράξη:

Χιλιάδες προσλήψεις οργάνων καταστολής - ελάχιστες υγειονομικών.

Εκατοντάδες εκατ. ευρώ σε εταιρείες μεταφορών (π.χ. «Aegean», εφοπλιστές) - μείωση προϋπολογισμών στα νοσοκομεία και τις δημόσιες συγκοινωνίες.

Υπέρογκες, άνω των 4 δισ., για ΝΑΤΟικές δαπάνες - ψίχουλα για τα ΚΥ

Αδυναμία του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας για διενέργεια test λόγω υποχρηματοδότησης - σύμβαση νοσοκομείων με ιδιωτικές εταιρείες διαγνωστικών κέντρων.

Ανεπαρκέστατες κλίνες ΜΕΘ σε δημόσια νοσοκομεία - 1.600 ευρώ την ημέρα σε ιδιωτικά.

Απαιτούμε επίταξη ιδιωτικών δομών Υγείας χωρίς «δωράκια» - με μίσθωση κλινικαρχών αποφασίζουν τα αστικά κόμματα.

Μόνο μην έρθουν και μας πούνε κάποια κόμματα που κυβέρνησαν όπως ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κλπ. ότι έχουν άλλη φιλολαϊκή πολιτική. Είδαμε το αφήγημά τους περί «συνύπαρξης και αλληλοσυμπλήρωσης» δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην Υγεία.

Στην Ελλάδα το 2020 είχαμε περίπου 10.000 θανάτους περισσότερους από το 2019. Οι 5.000 είναι επίσημα λόγω covid. Και οι άλλες 5.000 μήπως οφείλονται σε εγκατάλειψη των ασθενών άλλων παθήσεων από το σύστημα Υγείας; Ας δώσουν μια υπεύθυνη απάντηση.

Τεκμηριώνεται και στον πιο δύσπιστο ότι η κατάσταση στη Δημόσια Υγεία δεν είναι θέμα λαθών ή κακών χειρισμών κυρίως - που και τέτοια υπάρχουν. Ένα χρόνο μετά, τα αδιέξοδα μεγαλώνουν και είναι αποτέλεσμα της ίδιας πολιτικής που μας έφερε μέχρι εδώ.

Κλίνες, προσωπικό, test, ιχνηλάτηση, εμβόλια, μέτρα πρόληψης κ.λπ. - ΟΛΑ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΕΙΑ ΚΛΙΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ - ΟΦΕΛΟΥΣ.

Η ΟΕΝΓΕ και τα πρωτοβάθμια σωματεία ήταν και είναι καθημερινά στο προσκήνιο με αιτήματα τεκμηριωμένα, επιστημονικά και αποτελεσματικά. Αναπτύξαμε δράση πολύπλευρη. Με υπευθυνότητα και επιστημονικό τρόπο είπαμε την αλήθεια για τις επιπτώσεις, για τη λύση πρακτικών ζητημάτων, για το τι πρέπει να διεκδικήσει ο λαός μαζί μας.

Μετά από ένα χρόνο η Αττική είναι στο καρακόκκινο. Δεν μας άκουσαν, δεν δέχτηκαν ούτε να μας συναντήσουν.

Πρέπει να τους τα επιβάλουμε. Αλλιώς δεν θα είναι καλά τα πράγματα για τους ασθενείς μας.

Ηλίας Π. Σιώρας

Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός»

Γραμματέας ΕΙΝΑΠ

«Ούτε επιδημία ούτε πανδημία»... Την ώρα που τα συστήματα Υγείας του καπιταλισμού καταρρέουν, ο καρκίνος παρουσιάζεται ανεξέλεγκτος και σαρωτικός, με χιλιάδες θύματα σε όλο τον κόσμο

 
Στο κείμενο που ακολουθεί γίνεται μια προσπάθεια, επιγραμματικά και όχι αναλυτικά, να παρουσιαστούν σημαντικές πλευρές του καρκίνου στη χώρα μας.

Καρκίνος. Η «αόρατη... πανδημία» του καπιταλισμού, η οποία αντιμετωπίζεται συγκεντρώνοντας μόνο στατιστικά δεδομένα, κάνοντας διαπιστώσεις και ευχές, από όσους διαχειρίζονται μέχρι σήμερα την υγεία του λαού. Ο καρκίνος κάθε χρόνο αυξάνει τα κρούσματα, αυξάνει τους θανάτους. «Παίζει» με την πρωτιά των καρδιαγγειακών κρουσμάτων και θανάτων.

Η πρόβλεψη, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τις υπηρεσίες του, με τη συνεργασία 250 επιστημόνων από 40 χώρες, είναι ότι τα κρούσματα του καρκίνου μέχρι το 2030 θα φθάσουν σχεδόν 22 εκατομμύρια, από 14 εκατομμύρια και οι θάνατοι σε 13 εκατομμύρια, από 8,2 εκατομμύρια. Νούμερα που ξεπερνούν πανδημίες, ακόμα και θύματα πολέμων.

Ο καρκίνος στην Ελλάδα

Η Ελλάδα, δυστυχώς, δεν διαφέρει από τα άλλα καπιταλιστικά κράτη, τόσο σε κρούσματα όσο και σε θανάτους.

Μια σύντομη, όσο το δυνατόν, εικόνα στη χώρα μας δείχνει το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο λαός και το οποίο τείνει να γίνει καθημερινότητα σχεδόν σε κάθε ευρύτερη οικογένεια.

Συγκεκριμένα και ενδεικτικά σ' ένα έτος:

Ο αριθμός των ασθενών έφτασε σε 179.974 και οι θάνατοι έφτασαν σε 9.305. Η Αττική (65.197), η Κεντρική Μακεδονία (34.692), η Πελοπόννησος (12.586) και η Κρήτη (11.110) είναι οι πρώτες τέσσερις περιοχές με τα περισσότερα κρούσματα με καρκίνο.

Συσχέτιση επιδημιολογικών παραγόντων με τον καρκίνο

Σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες οι επιστημονικές ενώσεις, σύλλογοι, μεμονωμένοι επιστήμονες ερευνούν έως ένα σημείο τα στατιστικά δεδομένα, τα επιδημιολογικά δεδομένα, τη μέχρι σ' ένα βαθμό έκβαση των ασθενών καταλήγοντας στα αίτια και μεταφέροντας σε πολύ μεγάλο βαθμό την εξέλιξη της ασθένειας και της αύξησης των κρουσμάτων. Επίσης, επιμένουν στην πρόληψη, αποδεικνύοντας ότι θα υπάρξει σοβαρή μείωση των κρουσμάτων του καρκίνου.

Για την αναγκαιότητα πρόληψης δεν μπορεί να διαφωνήσει κανένας. Η διαφωνία βρίσκεται στην πολιτική που εφαρμόζουν οι αστικές κυβερνήσεις, όσον αφορά το δημόσιο σύστημα Υγείας. Συστήματα Υγείας που κατέρρευσαν ή καταρρέουν αυτήν την εποχή, της πανδημίας, με την ολοένα μείωση των δαπανών, με τη μείωση υποδομών και προσωπικού. Με το ξεπούλημα της δημόσιας Υγείας και την εκχώρησή της στον ιδιωτικό τομέα και τις ασφαλιστικές εταιρείες Υγείας, που μοναδικός τους σκοπός είναι το κέρδος.

Παράλληλα, δεν αμφισβητεί κανένας τις επιστημονικές έρευνες και τις μελέτες οι οποίες έχουν γίνει μέχρι σήμερα για τη συσχέτιση του καρκίνου με το κάπνισμα, το αλκοόλ, τη ρύπανση του περιβάλλοντος κ.ά.

Ομως, η θεωρία της ατομικής ευθύνης προπαγανδίζεται ως το μοναδικό πρόβλημα, όσον αφορά το αλκοόλ, το κάπνισμα κ.λπ. Πρόκειται για τον στρουθοκαμηλισμό των αστικών κυβερνήσεων, των πολιτικών υπαλλήλων του κεφαλαίου, που προσπαθούν να κρύψουν τα αίτια για τα οποία έχουν τεράστιες ευθύνες.

Οταν, μάλιστα, επιστημονικές έρευνες, ιδιαίτερα μετά το 2009, έχουν καταγράψει την άμεση συσχέτιση της αύξησης του καπνίσματος, του αλκοόλ σε περιόδους αύξησης της ανεργίας, οικονομικής δυσπραγίας, της αύξησης της φτώχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού κ.ά.

Η άλλη «εξίσωση» του καπιταλισμού είναι η προπαγανδιστική άποψη ότι για τη ρύπανση του περιβάλλοντος «έχει ευθύνη ο ανθρώπινος παράγοντας»!!!

Δηλαδή, κεφάλαιο, πολυεθνικές, που έχουν μολύνει τον πλανήτη, στο βωμό του ανταγωνισμού και του κέρδους, είναι ίσα και όμοια με το λαό κάθε χώρας, προσπαθώντας να κρύψουν την εγκληματική ευθύνη που έχουν όχι μόνο για την τεράστια αύξηση των κρουσμάτων από καρκίνο, αλλά και θανάτων που οφείλονται άμεσα στην καθεαυτή μόλυνση του περιβάλλοντος.

Κρύβουν επίσης τις τεράστιες αλλαγές στη διατροφή των λαών και ιδιαίτερα των ανέργων, των φτωχών οικογενειών, σε υποβαθμισμένες περιοχές κ.λπ.

Για όλα τα παραπάνω όσοι δεν πείθονται δεν έχουν παρά να διαβάσουν αναλυτικά και σε βάθος την όχι τυχαία απόδειξη που επίσημα έχει δοθεί από τους διεθνείς οργανισμούς. Δηλαδή, ότι το 70% των θανάτων από καρκίνο έχει σημειωθεί στις χώρες της Αφρικής, της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, της Ασίας. Στις χώρες που ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός, εκτός από τους τοπικούς πολέμους, έχει καταδικάσει αυτούς τους λαούς, για την υλοποίηση των σχεδίων του κεφαλαίου, στέλνοντάς τους μαζικά στο θάνατο.

Το «άλλο περιβάλλον» του καπιταλισμού

Τα τελευταία χρόνια, πυκνώνουν όλο και περισσότερο οι έρευνες πολλών επιστημόνων, διαφόρων ειδικοτήτων, οι οποίοι αποδεικνύουν τη σχέση του καρκίνου με τις συνθήκες ζωής και εργασίας.

Ακόμα και ο αρμόδιος οργανισμός (OSHA) της ΕΕ για θέματα επαγγελματικής ασφάλειας και υγείας υποχρεώνεται πλέον να μην μπορεί να κουκουλώσει τη δραματική κατάσταση στους χώρους εργασίας.

Σύμφωνα με αυτόν τον οργανισμό, το 53% των θανάτων από καρκίνο σχετίζεται με τις συνθήκες εργασίας.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της περίφημης «παραγωγικής και βιώσιμης οικονομίας» του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του. Το κεφάλαιο αυξάνει τα κέρδη του, εκθέτοντας τους εργαζόμενους σε μια σειρά από καρκινογόνες, μεταλλαξιογόνες, ρετροτοξικές και άλλες ουσίες, αφού τα μέτρα προστασίας είναι ελάχιστα έως ανύπαρκτα, όταν μάλιστα οι εκπρόσωποί τους (αστικές κυβερνήσεις) βάζουν πλάτη, κατοχυρώνοντας το κεφάλαιο, μέσα από νομοθετικά δημιουργήματα, τη διάλυση ουσιαστικών ελεγκτικών μηχανισμών, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στην υγεία των εργαζομένων.

Στην Ελλάδα, το 27% των εργαζομένων, του ενεργού πληθυσμού, σε διάφορες εργασίες, εκτίθεται σε καρκινογόνες ουσίες και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι κάτω των 25 ετών.

Αυξάνεται το ποσοστό των οικογενειών στις οποίες δεν δουλεύει κανένα μέλος τους. Αυξάνεται δραματικά το ποσοστό του πληθυσμού που οδηγείται στη φτώχεια, στην πλήρη αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών. Οπως σημαντική αύξηση έχει και το ποσοστό των ανθρώπων που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας, όταν ταυτόχρονα έχει αυξηθεί η άμεση πληρωμή για πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια περίθαλψη, στον ιδιωτικό τομέα, μειώνοντας άλλα έξοδα, άμεσης ανάγκης ή ξεπουλώντας όσο όσο οποιαδήποτε μικρή περιουσία έχουν στην κατοχή τους. Η οικονομική ανέχεια οδηγεί ανθρώπους ακόμα και στη μερική ή συνολική μη εκτέλεση συνταγογράφησης φαρμάκων!

Δικομματισμός και δημόσιο σύστημα Υγείας

Κάθε πέρσι και καλύτερα, λέει ο λαός. Η μείωση των δαπανών για την Υγεία του λαού είναι μία «παγκόσμια σταθερά», την οποία ακολουθεί και ο δικομματισμός στην Ελλάδα, με ταυτόχρονη μείωση προσωπικού και υποδομών, ιδιαίτερα μετά το 2009. Αποτέλεσμα αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής είναι η κατακόρυφη αύξηση των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων (3.500!), η αύξηση των ιδιωτικών κλινών νοσηλείας, που έφθασαν στο 35% του συνολικού δυναμικού κλινών.

Η αναλογία ιατρών / πληθυσμού εξακολουθεί να είναι πολύ μακριά ακόμα και από αυτή των άλλων καπιταλιστικών χωρών της ΕΕ. Το προσωπικό έχει μειωθεί πάνω από 15% τα τελευταία χρόνια, την ώρα που το 1/4 των εγγεγραμμένων ιατρών είναι άνεργοι, εκτός των 7.500, οι οποίοι έφυγαν από την Ελλάδα, προς άλλες χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο.

Ιδιαίτερα όσον αφορά τον καρκίνο, εκτός από τα 4 δημόσια νοσοκομεία (3 στην Αθήνα, 1 στη Θεσσαλονίκη), που καλύπτουν σ' ένα βαθμό χειρουργικά, νοσηλεία και θεραπεία των καρκινοπαθών, στην υπόλοιπη Ελλάδα η ανάπτυξη τμημάτων ογκολογικών κλινικών και ιδιαίτερα τμημάτων θεραπείας είναι προκλητικά πολύ πίσω από τις ανάγκες των καρκινοπαθών, ακόμα και σε περιοχές που έχουν μεγάλο αριθμό κρουσμάτων. Δεν αναφερόμαστε καθόλου στην πανελλαδική ανυπαρξία οργανωμένης πρόληψης για τον καρκίνο.

Καρκίνος και πολιτική του «εναλλασσόμενου» δικομματισμού

Ο δικομματισμός, επί σειρά δεκαετιών, το τεράστιο πρόβλημα της αύξησης των ασθενών με καρκίνο το «εξετάζει» υπό μορφή κρατικής αντίληψης περί «ατομικής ευθύνης» και δημιουργεί κατά καιρούς επιτροπές και επιτροπάτα για σχεδιασμούς κούφιους και μόνο για προπαγανδιστικούς σκοπούς.

Ας ανατρέξουμε σε δύο χαρακτηριστικά δείγματα γραφής τους, ως γνήσιων εκφραστών της βάρβαρης καπιταλιστικής πολιτικής και εξυπηρέτησης του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.

α) Χρονική περίοδος 2008 - 2015. Επί 6 πρωθυπουργών και 11 υπουργών Υγείας (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ) εκπονήθηκαν από τη Γενική Γραμματεία Υγείας δύο λεγόμενα Εθνικά Σχέδια Δράσης για τον Καρκίνο, με σκοπό, όπως αναφέρει η εισήγησή τους, «να συμβάλει στην ευρύτερη συνειδητοποίηση ότι ο καρκίνος αποτελεί μία χρόνια και συχνά ιάσιμη νόσο και αφετέρου να συντελέσει καθοριστικά στην αποτελεσματική πρόληψη και αντιμετώπισή της».

Το θέμα τους λοιπόν είναι «η συνειδητοποίηση»(!) και όχι η αντιλαϊκή πολιτική τους. Και τα δύο σχέδια περιείχαν πολλές ιδέες και προτάσεις «του αέρα», ίσως και κάποιες προτάσεις αληθοφανείς.

Από τότε όμως μέχρι σήμερα ούτε συνειδητοποίηση υπήρξε από την πλευρά τους (γιατί δεν είναι θέμα συνείδησης αλλά πολιτικής) ούτε πρόληψη και ο καρκίνος θερίζει.

Ο στόχος τους είναι πολύ συγκεκριμένος: Σταδιακή συρρίκνωση του δημόσιου τομέα Υγείας και εκχώρηση στο κεφάλαιο (ιδιωτικό τομέα) ό,τι έχει απομείνει, μέχρι και αυτές τις ακτινοβολίες και χημειοθεραπείες.

β) Το λεγόμενο Εθνικό Αρχείο Νεοπλασιών (ΕΑΝ) υποτίθεται ότι θα ήταν ο επίσημος κρατικός μηχανισμός συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών, δεδομένων κ.ά. για τις νεοπλασίες στην Ελλάδα. Μηχανισμός που φρόντισαν να χρηματοδοτηθεί και από προγράμματα του ΕΣΠΑ. Μέχρι σήμερα δεν λειτουργεί κυριολεκτικά. Ομως, μέσα στα πλαίσια της προπαγάνδας τους, και της «τακτικής του πλυντηρίου» («ξέπλυμα» της μαύρης πολιτικής τους), συγκρότησαν μια επιτροπή που την βάφτισαν «Διαδικασία Συναίνεσης» (η συναίνεση είναι ο καθημερινός πόθος του δικομματισμού), με τη συμμετοχή πολλών παραγόντων, πολλών ΜΚΟ!! Και άλλων «αλλοφύλων», οι οποίοι, ως συνήθως, κατασκεύασαν ένα μανιφέστο για την καλύτερη λειτουργία (!) του ΕΑΝ. Πενήντα πέντε προτάσεις(!) «του αέρα» αφού δεν συνοδεύονταν από προτάσεις αύξησης του κρατικού προϋπολογισμού για τη δημόσια Υγεία και ιδιαίτερα για την πρόληψη, θεραπεία των ασθενών με καρκίνο, με υποδομές, προσωπικό, εξοπλισμό κ.λπ. στον δημόσιο τομέα Υγείας, σε όλη την Ελλάδα.

Υπάρχει διέξοδος, προοπτική;

Ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, της πανδημίας, όχι μόνο οι υγειονομικοί όλης της χώρας αλλά και συνολικά ο λαός διαπίστωσε τα αποτελέσματα της επί δεκαετίες αντιλαϊκής πολιτικής του δικομματισμού, των εκπροσώπων του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, για τη δημόσια και δωρεάν υγειονομική και όχι μόνο περίθαλψη του λαού. Αποκαλύφθηκαν οι τεράστιες ελλείψεις σε δαπάνες, προσωπικό, υποδομές, κλίνες, ΜΑΦ και ΜΕΘ.

Η άμεση προετοιμασία για τη μετά τον κορονοϊό εποχή είναι η άμεση διεκδίκηση, μέσα από αγώνες, τόσο από τους υγειονομικούς αλλά πολύ περισσότερο από το σύνολο του λαού, με στόχο και κατεύθυνση, για ένα άλλο δημόσιο σύστημα Υγείας, που θα καλύπτει τις άμεσες αλλά και μακροχρόνιες ανάγκες του λαού.

(Τα στατιστικά δεδομένα προέρχονται από την ΕΛΣΤΑΤ, τα οποία επεξεργάστηκαν και προσαρμόστηκαν για τις ανάγκες του κειμένου).

αναδημοσιεύεται από Ριζοσπάστη

Νίκος ΜΑΚΡΥΠΟΥΛΙΑΣ

HRM (Διαχείριση Ανθρώπινων Πόρων)Ασθενής με καρκίνο

ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑ Δουλειά από το πρωί μέχρι το βράδυ, στον ελεύθερο χρόνο, στην ασθένεια

 

Ολο και περισσότεροι εργαζόμενοι δηλώνουν πως δεν υπάρχουν όρια μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής

Η εξ αποστάσεως εργασία (τηλεργασία), που από μέτρο κατά της εξάπλωσης της πανδημίας τείνει να γενικευτεί και να καθιερωθεί σε μόνιμη βάση σε πολλούς επιχειρηματικούς ομίλους, μέσα στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής δεν θα μπορούσε παρά να αξιοποιηθεί προς όφελος των εργοδοτών. Δηλαδή ως μία ακόμα «ευέλικτη» μορφή εργασίας, όπου η εργασία και η παραγωγικότητα προσαρμόζονται πλήρως στις ανάγκες της επιχείρησης, ενώ εντείνεται η εκμετάλλευση και μειώνεται το εργασιακό κόστος.

Οπως και άλλες «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης και ημιαπασχόλησης, η τηλεργασία έχει διαφημιστεί ως ένας τρόπος «εξισορρόπησης» της επαγγελματικής και προσωπικής/οικογενειακής ζωής, «προς όφελος» του εργαζόμενου, ιδιαίτερα των γονιών.

Πολύ περισσότερο, η τηλεργασία πλασάρεται ως μια «άνετη» μορφή εργασίας. Οπως λένε, ο εργαζόμενος δουλεύει στο σπίτι του, στο πάρκο, στο καφέ, ακόμη και στην παραλία - κι ας σημαίνει αυτό στην πραγματικότητα ότι καλείται να δουλεύει στον ελεύθερο χρόνο του, στις διακοπές, ακόμα κι όταν είναι άρρωστος.

Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες που δημοσιεύτηκαν σε διεθνή ΜΜΕ («Bloomberg», «The Guardian» κ.α.), οι εργαζόμενοι που δουλεύουν από το σπίτι εργάζονται περισσότερες ώρες και έχουν μεγαλύτερο φόρτο εργασίας, ιδιαίτερα από το ξέσπασμα της πανδημίας και μετά. Οι επιχειρήσεις εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τη συγκυρία της πανδημίας και επέβαλαν παρατεταμένη εργάσιμη μέρα, από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Περισσότερες ώρες εργασίας

Ο μέσος χρόνος που ένας υπάλληλος ο οποίος εργάζεται από το σπίτι είναι συνδεδεμένος στον υπολογιστή του, σε Ηνωμένο Βασίλειο, Αυστρία, Καναδά, Ολλανδία και ΗΠΑ, έχει αυξηθεί κατά περισσότερο από δύο ώρες τη μέρα από τότε που ξέσπασε η πανδημία του νέου κορονοϊού, σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας υποστήριξης επιχειρήσεων «NordVPN Teams».

Πιο συγκεκριμένα, οι εξ αποστάσεως εργαζόμενοι στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν δει τη βδομάδα εργασίας τους να αυξάνεται κατά σχεδόν 25% και αποσυνδέονται κατά μέσο όρο μετά τις 8 το βράδυ, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους υπαλλήλους στην Ολλανδία. Τα στοιχεία της «NordVPN» προέκυψαν από ανάλυση δεδομένων από τους διακομιστές της για να δουν πώς χρησιμοποιούνται ιδιωτικά επιχειρηματικά δίκτυα από υπαλλήλους που εργάζονται με τηλεργασία.

Ξεχωριστή έρευνα της εταιρείας «Wildgoose», που δημοσιεύτηκε στον «Guardian», διαπίστωσε ότι από το 44% των εργαζομένων στο Ηνωμένο Βασίλειο ζητήθηκε από την εργοδοσία να κάνουν περισσότερη δουλειά τον τελευταίο χρόνο. Ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι των μεσαίων επιχειρήσεων ανέφεραν αυξημένο φόρτο εργασίας.

Οι έρευνες έδειξαν επίσης ότι όσοι εργάζονται με τηλεργασία έκαναν πιο σπάνια και πιο μικρά διαλείμματα για μεσημεριανό γεύμα, εργάζονταν ακόμα κι όταν ήταν άρρωστοι, χωρίς να παίρνουν αναρρωτική άδεια, και οι περισσότεροι εργαζόμενοι ήταν «πάντα συνδεδεμένοι και διαθέσιμοι», καθώς ο διαχωρισμός μεταξύ εργασίας και ελεύθερου χρόνου είναι «θολός».

Στην ερώτηση «τι θα μπορούσε να κάνει η εταιρεία για να μη νιώθουν εξάντληση ή άγχος στην τηλεργασία», το 55% των υπαλλήλων απάντησαν ότι «θα βοηθούσε» αν ο εργοδότης απαιτούσε επικοινωνία και εργασία εντός των ωρών εργασίας...

Τα στοιχεία της «NordVPN» δείχνουν ότι το Γενάρη οι εργαζόμενοι σε Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ συνδέονταν κατά μέσο όρο για 11 ώρες τη μέρα - από 9 ώρες στο Ηνωμένο Βασίλειο και 8 ώρες στις ΗΠΑ πριν από την έναρξη του lockdown τον Μάρτη του 2020. Στους εξ αποστάσεως εργαζόμενους στον Καναδά επίσης αυξήθηκαν οι ώρες που ήταν συνδεδεμένοι, από 9 σε 11 τη μέρα.

«Με τον αυξημένο φόρτο εργασίας και μια ανησυχητική τάση να εργάζεσαι όταν είσαι άρρωστος, ο εργασιακός και ο προσωπικός χρόνος των εργαζομένων γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτοι, σε μια εποχή που είναι κρίσιμο αυτά τα δύο να διαχωρίζονται», αναφέρουν ειδικοί, προσθέτοντας πως η εργάσιμη μέρα τείνει να χάσει τα όριά της - μια κατάσταση που θα διατηρηθεί μετά την πανδημία - «και θα υπάρξει πραγματικά πολύ αρνητικός αντίκτυπος στην ψυχική υγεία και την ευημερία των εργαζομένων».

Δεύτερη και τρίτη δουλειά

Οι νέες τεχνολογίες θα έπρεπε να μειώνουν τις ώρες εργασίες, να αυξάνουν τον ελεύθερο χρόνο και να βελτιώνουν τη ζωή των εργαζομένων. Αντ' αυτού, μεγάλες εταιρείες, από αυτοκινητοβιομηχανίες έως «γίγαντες» της τεχνολογίας και της πληροφορικής, προσπαθούν να αξιοποιήσουν εργαζόμενους άλλων επιχειρήσεων οι οποίοι έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο, στο πλαίσιο του «ευέλικτου ωραρίου της τηλεργασίας». Τελικά ο εργαζόμενος καταλήγει να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ για διάφορες εταιρείες, μια τάση που επεκτείνεται ραγδαία στην Ιαπωνία και αλλού.

Μια τέτοια περίπτωση είναι η «Yahoo Japan», που προσλαμβάνει εργαζόμενους με συμβόλαια δύο - τριών μηνών ως «συμβούλους στρατηγικής» για τον σχεδιασμό νέων διαδικτυακών υπηρεσιών. Δεν χρειάζεται να εμφανίζονται στο γραφείο της «Yahoo Japan», παρά μόνο σε διαδικτυακές συναντήσεις, και απασχολούνται μερικές ώρες το μήνα.

Δικαίως η «Yahoo Japan» εξέφρασε μεγάλες προσδοκίες για το πρόγραμμα «δευτερεύουσας απασχόλησης» που αφορά εξειδικευμένο, μορφωμένο και πάμφθηνο εργατικό δυναμικό.

Αντίστοιχα η «Unilever Japan», το ιαπωνικό σκέλος του ευρωπαϊκού κολοσσού καταναλωτικών προϊόντων, προσλαμβάνει εργαζόμενους για περίπου 10 ώρες εργασίας το μήνα, υπογραμμίζοντας ότι όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αναζητούν δεύτερη δουλειά «για να κάνουν την καλύτερη δυνατή χρήση του χρόνου που εξοικονομείται από την τηλεργασία»...

Μεταξύ άλλων επιχειρήσεων που έχουν προσλάβει άτομα για «δευτερεύουσες θέσεις εργασίας» είναι η «Daihatsu», η «Yamaha Motor» και η «Mitsubishi», δηλώνοντας πως «ένα πλεονέκτημα για τις εταιρείες είναι ότι μπορούν να αξιοποιήσουν το ταλέντο των εξωτερικών εργαζομένων χωρίς να ξοδέψουν πάρα πολλά».

Η ιαπωνική κυβέρνηση προωθεί επίσης τέτοιες προσλήψεις στο πλαίσιο συνολικών εργασιακών μεταρρυθμίσεων. Οι επιχειρήσεις έχουν αρχίσει να επιτρέπουν στους υπαλλήλους τους να αναλαμβάνουν δευτερεύουσες θέσεις εργασίας, αρκεί να μη διαταραχθούν οι κύριες εργασιακές τους ευθύνες. Ορισμένες μάλιστα εταιρείες, των οποίων οι επιχειρηματικές δραστηριότητες μειώθηκαν λόγω πανδημίας, ενθαρρύνουν ακόμα και τους υπαλλήλους τους να αναλάβουν δευτερεύουσες θέσεις εργασίας, για να αντισταθμίσουν τους χαμένους μισθούς.

Η «CrowdWorks Inc.», μεγάλη εταιρεία διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, έκανε γνωστό ότι ο αριθμός των ατόμων που δήλωσαν πως αναζητούν δευτερεύουσα απασχόληση ήταν 3,79 εκατομμύρια στα τέλη Ιούνη, από περίπου 1 εκατομμύριο πριν από ένα χρόνο.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με ειδικούς, η εργασία «πολλαπλών θέσεων εργασίας» οδηγεί τους εργαζόμενους να δουλεύουν περισσότερες ώρες από πριν, και αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης προβλημάτων υγείας.

Ιδια εικόνα σε όλες τις χώρες

Οι έρευνες μεταξύ των εργαζομένων οι οποίες δείχνουν ότι τα όρια μεταξύ της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής εξαφανίζονται κατά την τηλεργασία είναι παρόμοιες σε όλες τις χώρες.

Ετσι, τα 2/3 (65%) των Ρώσων εργαζομένων που εργάζονται εξ αποστάσεως θέλουν να επιστρέψουν στο γραφείο, σύμφωνα με πρόφατη δημοσκόπηση από το Κέντρο Ερευνών Κοινής Γνώμης.

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, πριν από την έναρξη της πανδημίας μόνο το 4% των ερωτηθέντων είχαν εργαστεί από το σπίτι, και σήμερα το ποσοστό έχει σχεδόν τριπλασιαστεί. Αναφορικά με τα πλεονεκτήματα που παρουσιάζει η δουλειά από το σπίτι, οι μισοί Ρώσοι που εργάζονται εξ αποστάσεως (52%) δήλωσαν ότι η τηλεργασία έχει τόσα πλεονεκτήματα όσα μειονεκτήματα. Πάνω από τους μισούς (65%) δήλωσαν ότι οι ώρες εργασίας τους είχαν γίνει πιο παράτυπες και ακανόνιστες κατά τη διάρκεια της τηλεργασίας.

Αντίστοιχη πραγματικότητα διαμορφώνεται και στην Ισπανία, όπου η κυβέρνηση - όπως και άλλες κυβερνήσεις - προωθεί νομοσχέδιο για να μπουν κανόνες στην εργασία από το σπίτι. Παραμένει όμως το ερώτημα πώς θα εφαρμοστούν οι κανόνες στην πράξη, ποιος θα ελέγχει και - πολύ περισσότερο - ποιος θα αναγκάσει τις επιχειρήσεις να τους εφαρμόσουν...

Για παράδειγμα, συζητιέται στην Ισπανία οι εργοδότες να καλύπτουν τα λειτουργικά έξοδα των εργαζομένων που δουλεύουν από το σπίτι και «να ρυθμιστεί η εξ αποστάσεως εργασία έτσι ώστε να προστατεύονται τα δικαιώματα των εργαζομένων», κατοχυρώνοντας «χρόνο αποσύνδεσης».

Σε κάθε περίπτωση οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα έχουν το «πάνω χέρι», ενώ οι εργαζόμενοι υπό το φόβο της απόλυσης θα προσαρμόζονται στις «ανάγκες» της επιχείρησης, είτε με τηλεργασία είτε με φυσική παρουσία στους χώρους δουλειάς.

Για τους επικουρικούς ιατρούς της ΜΕΘ και ΜΕΝΝ του Παπαγεωργίου

 Κοινοβουλευτική Ομάδα

Λεωφ. Ηρακλείου 145, 14231 ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ, 

τηλ.: 2102592213, 2102592105, 2102592258, fax: 2102592097

e-mail: ko@vouli.kke.gr, http://www.kke.gr

Γραφεία Βουλής: 2103708168, 2103708169, fax: 2103707410    

 

Προς το Προεδρείο της Βουλής

ΑΝΑΦΟΡΑ

Για τον κ. Υπουργό Υγείας

Οι βουλευτές Δελής Γιάννης και Στολτίδης Λεωνίδας

Κατέθεσαν ΑΝΑΦΟΡΑ το κείμενο του Σωματείου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου με το οποίο αιτείται την άμεση μονιμοποίηση των επικουρικών ιατρών που εργάζονται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και στη Μονάδα Νεογνών του Νοσοκομείου. 

Αθήνα 18/2/2021

Οι καταθέτοντες βουλευτές



                                                               

                                                            ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

      Σύμφωνα με το άρθρο 67 του νόμου 4764/2020, θεσπίστηκε η παραμονή των επικουρικών ιατρών που υπηρέτησαν κατά το 2020 στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και στις Νεογνολογικές μονάδες πέραν των ισχυόντων οργανικών, σε μόνιμες θέσεις.   Αυτή η ευεργετική ρύθμιση είναι σαφές ότι αποτελεί σημαντική ενίσχυση.           

Με αφορμή αυτή τη νομοθετική ρύθμιση, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι στο δεύτερο κύμα της Πανδημίας το νοσοκομείο Παπαγεωργίου, ως ένα από τα τέσσερα μεγάλα νοσοκομεία της πόλης, νοσήλευσε έναν πολύ μεγάλο αριθμό διασωληνωμένων ασθενών, αναπτύσσοντας πολλαπλάσιες κλίνες από την συνήθη επί 20ετία δυναμικότητά του, γεγονός που δεν θα ήταν εφικτό χωρίς τη συμμετοχή του πολύτιμου αυτού επιστημονικού προσωπικού. 

      Δυστυχώς όμως, αλγεινή εντύπωση προκαλεί η ενδεχόμενη εξαίρεση του Νοσοκομείου μας από αυτή τη διαδικασία, πράξη που έχει ως αποτέλεσμα, η μονιμοποίησή 2 επικουρικών ιατρών της ΜΕΘ και 3 ιατρών της Μονάδας Νεογνών  να τελεί υπό αμφισβήτηση.

    Η  εξέλιξη αυτή δυστυχώς, μπορεί να καταστεί διαλυτική για τη ΜΕΘ του ΓΝΘ Παπαγεωργίου που θα δει δύο από τους οκτώ ιατρούς της, να αποχωρούν ενώ παράλληλα διαταράσσεται και η εύρυθμη λειτουργία της Μονάδας Νεογνών. Στην ουσία δεν διακυβεύεται μόνο η λειτουργία αυτών των ιδιαίτερα σημαντικών μονάδων στις αυξημένες απαιτήσεις του επερχόμενου τρίτου κύματος της Πανδημίας, αλλά και η τακτική λειτουργία τους καθίσταται εκ των πραγμάτων περιορισμένη και δυνητικά προβληματική.

Οι υποσχέσεις για προκήρυξη θέσεων σε δεύτερο χρόνο αποτελούν κενό γράμμα, δεδομένου ότι, όπως όλοι πολύ καλά γνωρίζουν, είναι περιορισμένος ο αριθμός εξειδικευμένων εντατικολόγων και απλά οι υπάρχοντες ανακυκλώνονται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο μέχρι να μονιμοποιηθούν.

      Καλούμε το ΥΥΚΑ, έστω και την τελευταία στιγμή, να πράξει το αυτονόητο. Να προχωρήσει άμεσα στη μονιμοποίηση των επικουρικών ιατρών της ΜΕΘ και ΜΕΝΝ στο Νοσοκομείο μας.

Η νομική μορφή του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου που ουδέποτε στάθηκε εμπόδιο στην ανάληψη των υγειονομικών βαρών που του αναλογούν, δεν γίνεται να αποτελεί εμπόδιο σε διαδικασίες ουσιαστικής ενίσχυσής του, προκειμένου να μπορέσει να ανταπεξέλθει στοιχειωδώς και απρόσκοπτα  στην διαρκή προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο.

Δ.Σ.  Σ.Ε.Ν.Π.

Γροθιά και κόλαφος

Καλημέρα. Θα ήθελα να ρωτήσω, αυτό με τα σούπερ μάρκετ και τις Κυριακές ανοιχτά θα συνεχιστεί πολύ; Εναν ολόκληρο χρόνο τρέχουμε για τον κορονοϊό, με καμία ασφάλεια, με σχεδόν κανένα μέτρο ασφαλείας. Δουλεύουμε χωρίς ρεπό, επειδή μία έρευνα έδειξε ότι όταν ο υπάλληλος δουλεύει 6 ώρες καθημερινά είναι πιο αποδοτικός. Ψέματα! Ολοι οι συνάδελφοι σερνόμαστε. Αρρώστησα με τρομερό πρόβλημα και αρνήθηκα να πάρω αναρρωτική άδεια, επειδή ήξερα ότι θα με απολύσουν. Πηγαίνω στη δουλειά σέρνοντας τα πόδια μου επειδή έχω παιδί. Τώρα, εδώ και 2 μήνες με τις Κυριακές ανοιχτά, είμαστε όλοι ζωντανοί νεκροί. Ελεος πια, βοήθεια από πουθενά. Ρεπό. Ρεπό δεν γίνεται να απαιτήσουμε; Αλλά σίγουρα τους καλύπτει ο νόμος. Σίγουρα. Στον επόπτη εργασίας δεν μπορούμε να πάμε, ούτε καν λόγος... Πήγε συνάδελφος και δεν του έδωσε σημασία ο επόπτης εργασίας, οπότε βοήθεια από πουθενά. Δεν περιμένω ούτε βοήθεια, ούτε να βγάλω άκρη. Αλλά ήθελα να πω τον πόνο μου, τον πόνο υπαλλήλων σούπερ μάρκετ. Οι νόμοι υπάρχουν μόνο για τους οικονομικά δυνατούς». Η παραπάνω ηλεκτρονική επιστολή, με τον τίτλο «Βοηθήστε μας...», έφτασε τις προηγούμενες μέρες στο Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων - Ιδιωτικών Υπαλλήλων περιοχής Αλεξανδρούπολης «Η Ενότητα» και είναι «γροθιά στο στομάχι»...

Αποτελεί ταυτόχρονα κόλαφο για την κυβέρνηση, που από τη μια μοιράζει αφειδώς δωράκια και προνόμια στην εργοδοσία, με πρόσχημα τον κορονοϊό, και από την άλλη προσπαθεί προκλητικά να πείσει ότι διαχειρίζεται την πανδημία με κριτήριο την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων και του λαού! Η οριστική κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, που στο ξήλωμά της έβαλαν το χέρι τους και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, είναι από τα «απόνερα» της πανδημίας και ήρθε για να μείνει, προκαλώντας εξουθένωση και πλήρη απορρύθμιση της ζωής των εργαζομένων. Το ίδιο και η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας που περιγράφει η εργαζόμενη στο μήνυμά της, καθώς το 6ωρο «απλώνεται» σε επταήμερη εργασία χωρίς ρεπό, διαλύοντας τους εργαζόμενους. Οσο για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους, όπως προκύπτει από το σπαρακτικό μήνυμα δεν είναι απλά «διακοσμητικοί», αλλά κι εκεί που υπάρχουν παίζουν ρόλο «θεματοφύλακα» της άθλιας κατάστασης στην αγορά εργασίας. Το μήνυμα αυτό εκφράζει την αγωνία και την αγανάκτηση χιλιάδων εργαζομένων, στα σούπερ μάρκετ και αλλού, οι οποίοι ζουν καθημερινά τον εφιάλτη του μεροκάματου, σε συνθήκες έντασης της εκμετάλλευσης. Και ακριβώς επειδή «οι νόμοι υπάρχουν μόνο για τους οικονομικά δυνατούς», απάντηση σε κράτος και εργοδοσία μπορεί να δώσει μόνο ο συλλογικά οργανωμένος αγώνας μέσα από τα συνδικάτα τους...

Για την μονιμοποίηση επικουρικών ιατρών ΜΕΘ ΓΝΘ Παπαγεωργίου

 

 

                                                                           

    Α.Π. 613  /  16-02-2021

                                                                                                     

    ΠΡΟΣ:  ΥΥΚΑ

                  3^η ΥΠΕ

                                                                                               ΔΣ ΓΝΘ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

                                                                                                      

                                                 

 

 

 Θέμα : «Μονιμοποίηση επικουρικών ιατρών ΜΕΘ ΓΝΘ Παπαγεωργίου»

 

Αξιότιμοι κ.κ.

              με τον νόμο 4764/2020 θεσπίστηκε η παραμονή των επικουρικών ιατρών που υπηρέτησαν κατά το 2020 στις ΜΕΘ πέραν των ισχυόντων οργανικών, σε μόνιμες θέσεις.   Η μονιμοποίηση των επικουρικών ιατρών σαφώς θα αποτελέσει σημαντική ενίσχυση για κάθε ΜΕΘ.           

Υπενθυμίζουμε ότι στο δεύτερο κύμα της Πανδημίας το νοσοκομείο Παπαγεωργίου, ως ένα από τα τέσσερα μεγάλα νοσοκομεία της πόλης, νοσήλευσε έναν πολύ μεγάλο αριθμό διασωληνωμένων ασθενών, αναπτύσσοντας πολλαπλάσιες κλίνες από την συνήθη επί 20ετία δυναμικότητά του, γεγονός που δεν θα ήταν εφικτό χωρίς τη συμμετοχή του πολύτιμου αυτού επιστημονικού προσωπικού.

            Αλγεινή εντύπωση όμως προκαλεί η εξαίρεση της ΜΕΘ του νοσοκομείου μας από αυτή τη διαδικασία. Η μονιμοποίησή των δύο επικουρικών ιατρών της, μεθοδεύεται ενδεχομένως σε άλλο νοσοκομείο της 3^ης ΥΠΕ.

             Αυτή η εξέλιξη, δυστυχώς, μπορεί να καταστεί διαλυτική για τη ΜΕΘ του ΓΝΘ Παπαγεωργίου που θα δει δύο από τους οκτώ ιατρούς της, να αποχωρούν. Δεν διακυβεύεται μόνο η λειτουργία της ΜΕΘ στις αυξημένες απαιτήσεις του επερχόμενου τρίτου κύματος της Πανδημίας, αλλά και η τακτική λειτουργία της, με έξι μόνο εναπομείναντες ειδικούς ιατρούς, θα καταστεί εκ των πραγμάτων περιορισμένη και δυνητικά προβληματική. Οι υποσχέσεις για προκήρυξη θέσεων σε δεύτερο χρόνο αποτελούν κενό γράμμα, δεδομένου ότι, όπως όλοι πολύ καλά γνωρίζουν, είναι περιορισμένος ο αριθμός εξειδικευμένων εντατικολόγων και απλά οι υπάρχοντες ανακυκλώνονται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο μέχρι να μονιμοποιηθούν.

            Καλούμε τη Διοίκηση του Νοσοκομείου, την 3^η ΥΠΕ και το ΥΥΚΑ, έστω και την τελευταία στιγμή, να πράξουν το αυτονόητο. Να προχωρήσουν στη μονιμοποίηση των επικουρικών ιατρών της ΜΕΘ στο Νοσοκομείο μας και να μην επαναπαυτούν σε υποσχέσεις για ενίσχυση σε δεύτερο χρόνο. Η νομική μορφή του Νοσοκομείου που ουδέποτε στάθηκε εμπόδιο στην ανάληψη των υγειονομικών βαρών που του αναλογούν, δεν γίνεται να αποτελεί εμπόδιο σε διαδικασίες ουσιαστικής ενίσχυσής του, προκειμένου να μπορέσει να ανταπεξέλθει στοιχειωδώς και απρόσκοπτα  στην διαρκή προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο.   

Σε αναμονή των άμεσων ενεργειών σας,

 

Κινητοποίηση για την επαναλειτουργία του Νοσοκομείου «Η Παναγία»

Την άμεση επαναλειτουργία του πρώην Νοσοκομείου «Παναγία» απαίτησαν με μαχητική κινητοποίηση που πραγματοποίησαν το μεσημέρι, κάτοικοι της  Καλαμαριάς, μετά από κάλεσμα φορέων και σωματείων της περιοχής που συντονίζουν τη δράση τους ενάντια στην παράδοση του παραλιακού μετώπου στα επιχειρηματικά συμφέροντα, απαιτώντας ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών σε Υγεία και ελεύθερους χώρους. Όρισαν επόμενο αγωνιστικό ραντεβού την Κυριακή 21 Φλεβάρη στις 12.30 στην είσοδο της Μαρίνας Καλαμαριάς (Αρετσού).

Θυμίζουμε ότι η πρωτοβουλία συντονισμού εκδηλώθηκε μετά την απόφαση του ΤΑΙΠΕΔ να προκηρύξει διεθνή δημόσιο διαγωνισμό για την παραχώρηση της Μαρίνας Καλαμαριάς, που θα φέρει συνολικές αρνητικές αλλαγές σε όλη την παραλιακή ζώνη, αλλά και την υγειονομικά επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται, σε μια περιοχή που παραμένει κλειστό το πρώην Νοσοκομείο «Παναγία» (κομμάτι της παραλιακής ζώνης) και απαξιώνεται καθημερινά η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.

Με πανό και πλακάτ πρόβαλαν τις διεκδικήσεις τους για «Δωρεάν Υγεία για όλους - Άμεση επίταξη και λειτουργία του νοσοκομείου Παναγία», «Άμεση ενίσχυση της ΠΦΥ με το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό», «Ανοίξτε τα νοσοκομεία, με γιατροσόφια δεν βγαίνει η πανδημία».

Με τα συνθήματά τους απάντησαν την κυβέρνηση, αλλά και στην προκλητική στάση του δημάρχου που οραματίζεται πεντάστερα ξενοδοχεία στο παραλιακό μέτωπο της Καλαμαριάς, φωνάζοντας «Ανοίξτε τώρα το Παναγία - Τέρμα ποια στην κοροϊδία» και «Η Καλαμαριά θέλει νοσοκομεία και όχι πεντάστερα ξενοδοχεία».

Αγωνιστική «υποδοχή» του υπουργού Υγείας από τους υγειονομικούς

 

Αγωνιστικά «υποδέχτηκαν» οι υγειονομικοί τον υπουργό Υγείας Β. Κικίλια χτες στη Θεσσαλονίκη, όπου βρέθηκε για να ...ευχαριστήσει τους ιδιώτες χορηγούς και να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά ότι παραμένουν εκτός κυβερνητικών προτεραιοτήτων οι μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και η ενίσχυση των νοσοκομείων με τις αναγκαίες ΜΕΘ.

Ο Β. Κικίλιας περιηγήθηκε στις κλινικές και στο εμβολιαστικό κέντρο του ΑΧΕΠΑ, όπου «επιθεώρησε» την ολοκλήρωση του έργου ανακαίνισης 41 απλών κλινών νοσηλείας στην Πανεπιστημιακή Χειρουργική Κλινική και αυτού της δημιουργίας 7 κλινών Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ) στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, που έγιναν με δωρεές ιδιωτών και εταιρειών, στο πλαίσιο της μεταβίβασης της κρατικής ευθύνης σε ιδιώτες.

Στη συνέχεια πήγε στο Κέντρο Υγείας Τούμπας, που λειτουργεί και ως εμβολιαστικό κέντρο.

Τέλος, επισκέφτηκε το Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς», για να διαφημίσει την εγκατάσταση δύο φορητών ΜΕΘ. Αλλες δύο θα εγκατασταθούν στο Νοσοκομείο «Αγιος Δημήτριος» και δύο ακόμα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου, όλες δωρεές εταιριών, που αξιοποιούνται από την κυβέρνηση για να καλλιεργείται η αντίληψη ότι οι όποιες κοινωνικές υπηρεσίες είναι αποτέλεσμα φιλανθρωπιών από «ευεργέτες», αντί να υπάρχει πλήρης κρατική χρηματοδότηση για κάθε τέτοιο αναγκαίο έργο.

Σε δηλώσεις του ο υπουργός αναφέρθηκε στο εμβολιαστικό πρόγραμμα, τονίζοντας ότι μέχρι το Σάββατο θα έχουν διενεργηθεί στη χώρα 500.000 εμβολιασμοί. Επανέλαβε ότι εντός των επόμενων ημερών θα είναι έτοιμο το μεγάλο εμβολιαστικό κέντρο που θα λειτουργήσει στις εγκαταστάσεις της ΔΕΘ, με έξτρα εμβολιαστικές γραμμές.

Αναφερόμενος στις φορητές ΜΕΘ, τις χαρακτήρισε «ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει στην Ευρώπη». Κατά τ' άλλα, επανέλαβε το αφήγημα περί ενίσχυσης του ΕΣΥ, που καταρρέει καθημερινά μέσα στα Κέντρα Υγείας και στα νοσοκομεία, και συνέστησε στους πολίτες ...υπομονή και τήρηση των μέτρων ατομικής προστασίας.

Με συνθήματα «υποδέχτηκαν» τον υπουργό στο Νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» νοσηλευτές και γιατροί, διατρανώνοντας ότι «η δωρεάν Υγεία δεν παζαρεύεται με αγώνες, κατακτιέται και σιγουρεύεται» και «Δώστε λεφτά για την Υγεία, και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία».

Κατήγγειλαν την πολιτική εμπορευματοποίησης και υποχρηματοδότησης της δημόσιας Υγείας και δήλωσαν ότι δεν θα κάνουν πίσω στον αγώνα τους, παρά την προσπάθεια τρομοκράτησης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση σε βάρος τους.

Κρατώντας ένα πανό με το σύνθημα «Δεν υπάρχει άλλος χρόνος», απαίτησαν μαζικές προσλήψεις προσωπικού, επίταξη όλου του ιδιωτικού τομέα, δωρεάν - μαζικά - επαναλαμβανόμενα τεστ για τους υγειονομικούς και όλο το λαό.

Η τρομοκρατία φερετζές της προσπάθειας φίμωσης των υγειονομικών

 

Όλοι στη πανυγειονομική στάση εργασίας την τρίτη 16/2. 10πμ ΥΜΑΘ

 

Του "εν αναμονή τρίτου κύματος" Φωνές Γαλέρας

 

https://drive.google.com/file/d//view?usp=sharing

ΕΝΩΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

ΕΝΩΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ

ΓΙΑΤΡΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΠΡΟΞΕΝΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ 51

         Τ.Κ.54622

Αρ. Πρωτ. 51                                                                                                    Θεσσαλονίκη  04-02-21

 

Το ΔΣ της ΕΝΙΘ απευθύνει πρόσκληση σε διαδικτυακή σύσκεψη σωματείων υγειονομικών την Τετάρτη 10/2 στις 18:30, με θέμα την εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί στο ΕΣΥ ενόψει του 3^ου κύματος πανδημίας και τον συντονισμό δράσης των υγειονομικών το επόμενο διάστημα.

Ευελπιστούμε στην παρουσία όλου του ΔΣ του σωματείου και προσβλέπουμε στην πρόσκληση, από μέρους σας, περισσότερων συναδέλφων από τον χώρο σας που ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν την σύσκεψη.

Η σύνδεση θα γίνει μέσω της πλατφόρμας ZOOM στον εξής σύνδεσμο:

https://us02web.zoom.us/j/83513351948?pwd=cmlmSE8zR0R0czIrSHl0L0JWZ25MUT09

Εναλλακτικά πληκτρολογώντας στην εφαρμογή του ZOOM:

Meeting ID: 835 1335 1948

Passcode: 754069

Για οποιοδήποτε τεχνικό πρόβλημα μπορείτε να επικοινωνείτε με τα εξής τηλέφωνα: 6984388631 Χρήστος Καραχρήστος,

6944622225 Βασίλης Τσάπας

 

 

Ποιος είναι ο βούρκος; Σχετικά με τις καταγγελίες στο χώρο του θεάτρου

 

Μίλησε, κλαις;

Οχι δε λες.

Μήπως πεινάς;

Και τι να φας!

(«Ο ηθοποιός», Μάνος Χατζιδάκις)

Η αποκάλυψη από την Σοφία Μπεκατώρου της σεξουαλικής κακοποίησής της προκάλεσε ένα ντόμινο καταγγελιών στο χώρο του θεάτρου, που ανεξάρτητα από τον όποιο προβληματισμό για το βαθμό στοιχειοθέτησής τους ή τον τρόπο και το χρόνο δημοσιοποίησής τους, μπορούν να λειτουργήσουν θετικά. Μπορούν δηλαδή να συμβάλουν στο να καταπολεμηθούν συντηρητικά, πουριτανικά, ρατσιστικά αντανακλαστικά, που ενοχοποιούν τη γυναίκα για τη σωματική, σεξουαλική, ψυχολογική κακοποίησή της, στο να περιοριστεί ίσως σε κάποιο βαθμό η αναπαραγωγή τέτοιων αντιδραστικών και επικίνδυνων φαινομένων. Θα είναι μάλιστα ευχής έργο να βοηθήσουν το πλήθος των εργαζομένων στο θέατρο, και σε κάθε κλάδο και εργασιακό χώρο, όλους αυτούς που δεν έχουν την ευκολία και τα προνόμια των διασημοτήτων του θεάματος, να βρουν τη δύναμη και την τόλμη για να προσπεράσουν τους εκβιασμούς και τον εκφοβισμό της εργοδοσίας και να αντιπαλέψουν αγωνιστικά και συλλογικά, μέσα από τους μαζικούς φορείς τους, κάθε μορφή βίας και καταναγκασμού, που γεννά αναπόφευκτα η εκμεταλλευτική κοινωνία.

Γιατί, χωρίς αμφιβολία, το έδαφος για την ανάπτυξη και την ανοχή φαινομένων κακοποιητικής συμπεριφοράς το λιπαίνει ο φόβος μπροστά στην ανεργία, στην εργασιακή και οικονομική ανασφάλεια, στον κίνδυνο για αποκλεισμό από την εργασία, στην ανέχεια, στην πείνα, ο οποίος ενισχύεται από την απουσία εργασιακών δικαιωμάτων, μετατρέποντας τους εργαζόμενους σε εύκολα θύματα. Για μια κατηγορία εργαζομένων βέβαια η πηγή παρόμοιων προβλημάτων βρίσκεται στο κυνήγι της καριέρας, της κοινωνικής ανέλιξης, στον αριβισμό και στον μεταξύ τους ανταγωνισμό, σε μια κοινωνία που τον καλλιεργεί και τον αποθεώνει, γιατί ο ανταγωνισμός αποτελεί την πεμπτουσία της.

Η ρευστότητα στην έννοια της κακοποίησης

Διευρύνοντας τον προβληματισμό για τα γεγονότα των ημερών στο χώρο του θεάτρου, δεν μπορεί κανείς να μη σταθεί στην εύλογη ανησυχία που προκαλείται, μήπως όλη αυτή η καταγγελτική καταιγίδα οδηγήσει σε νέα δεινά. Μήπως δηλαδή νομιμοποιήσει τη δίκη προθέσεων και ενεργοποιήσει καταστάσεις όπου η αυστηρότητα και η απαιτητικότητα στην εργασία θα μπορεί να εκληφθούν και να καταγγελθούν ως κακοποιητικές. Σε τελευταία ανάλυση, ποια είναι τα όρια στην έννοια της κακοποίησης;

Το θέατρο για παράδειγμα είναι ένας χώρος όπου - όπως τούτες τις μέρες έγινε ευρύτερα γνωστό από τις δηλώσεις καταξιωμένων ανθρώπων του - ο έντονα επικριτικός λόγος, το βλοσυρό και με νόημα βλέμμα, ο εξαναγκασμός σε σκληρή λεκτική και σωματική άσκηση αποτελούν καθιερωμένα μέσα διαπαιδαγώγησης και αποδεκτή γενικά προϋπόθεση για την απελευθέρωση των σωματικών, ψυχικών και διανοητικών δυνατοτήτων του ηθοποιού. Μπορούν αυτές οι μέθοδοι διδασκαλίας να θεωρηθούν καταχρηστικές; Και ακόμα, επιτρέπεται να ταυτίζονται με τη σεξουαλική παρενόχληση και βία προς γυναίκες και άντρες οι καταστάσεις που ανακύπτουν μέσα στην ένταση μιας ιδιαίτερα απαιτητικής και σκληρής δουλειάς, όπως του ηθοποιού; Είναι το ίδιο η ασέλγεια κατά του κοινωνικά και οικονομικά αδύναμου εργαζόμενου με το θυμό, τις λογομαχίες ή την απότομη, τη σκαιή αν θέλετε συμπεριφορά, που μπορεί να οφείλεται και σε ιδιορρυθμίες χαρακτήρων αναμενόμενες σε ανθρώπους της τέχνης, που μαζί με το ταλέντο και τις ικανότητές τους φέρουν μια ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση;

Το πρώτο ερώτημα χρειάζεται συζήτηση. Για τα επόμενα όμως η απάντηση είναι κατηγορηματική. Η εξομοίωση της δυστροπίας και της ανάρμοστης συμπεριφοράς με τη σεξουαλική παρενόχληση, το βιασμό, την παιδοφιλία, είναι απαράδεκτη. Αντικειμενικά οδηγεί στο να συγκαλυφθούν βαριά, κολάσιμα αδικήματα, μαζί και η κοινωνική - ταξική πηγή τους. Μια συγκάλυψη που ήδη συντελείται, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές.

Ανεξάρτητα πάντως από την κατεύθυνση που δίνεται στην όλη υπόθεση, φαίνεται πως για τις νεότερες γενιές των ηθοποιών, όχι μόνο η σεξουαλική βία και παρενόχληση, αλλά και οι παιδαγωγικές μέθοδοι που εφαρμόστηκαν στις προηγούμενες γενιές είναι καταδικαστέες. Και είναι γεγονός ότι τα όρια στην έννοια της κακοποίησης μεταβάλλονται στο χρόνο, ακολουθώντας την ανάπτυξη της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Με λίγα λόγια, οι καιροί αλλάζουν και όπως η παλιά παιδαγωγική της βέργας στο σχολείο δικαιολογημένα θεωρείται στις μέρες μας αποτροπιαστική, κάτι παρόμοιο ισχύει και για την τραχιά παιδαγωγική του θεάτρου. Αλλωστε η νέα γενιά των ηθοποιών, διαθέτοντας ένα καλύτερο μορφωτικό επίπεδο και την αυτοπεποίθηση που του αναλογεί, δύσκολα μπορεί να ανεχτεί αυταρχικές, εξουσιαστικές συμπεριφορές.

Η ιμπεριαλιστική εκστρατεία κατά της βίας!

Το αντιφατικό στοιχείο της υπόθεσης είναι ότι μια τόσο πλατιά μετατόπιση στην κοινωνική συνείδηση δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αν δεν ξεκινούσε από το ίδιο το αστικό κράτος, αν δεν καλλιεργούνταν συστηματικά μέσα από το σχολείο, τα πανεπιστήμια και τους άλλους ιδεολογικούς μηχανισμούς, πάνω απ' όλα αν δεν ήταν αναγκαία για την ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας και τη συνολική αναπαραγωγή της καπιταλιστικής κοινωνίας. Γι' αυτόν το λόγο, αυτοί που πρωτοστατούν και καθοδηγούν την αλλαγή στην κοινωνική συνείδηση, αυτοί που πρώτοι κόπτονται για «την ισότητα ανδρών και γυναικών, τον πλουραλισμό, την απαγόρευση των διακρίσεων, την ανοχή στη διαφορετικότητα, τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, των μειονοτήτων κ.λπ.» είναι τα ισχυρά κέντρα του καπιταλισμού, όπως οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση με τα κράτη - μέλη της, μαζί και την Ελλάδα!

Οι «πολέμιοι» δηλαδή της κοινωνικής αδικίας και «υπερασπιστές» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι οι ίδιοι που προωθούν νόμους για την ολοένα και πιο στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων, καταργούν το 8ωρο και συντρίβουν κάθε δικαίωμα στην εργασία. Οι υποτιθέμενοι «εχθροί της βίας» κατά των γυναικών, των ατόμων με ιδιαιτερότητες, είναι αυτοί που χρησιμοποιούν την πιο άγρια βία και καταστολή για να θωρακίσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων, που φέρνουν τα ΜΑΤ στο πανεπιστήμιο, στέλνουν στρατό χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ελλάδα και έχουν μετατρέψει τη χώρα σε πολεμικό ορμητήριο ενάντια στους λαούς της περιοχής.

Η εξήγηση αυτής της φαινομενικής αντίφασης έχει δύο πλευρές. Η πρώτη είναι ιδεολογική. Η μετατόπιση της προσοχής από την ταξική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας, αξιοποιώντας π.χ. άλλου είδους, υπαρκτές αντιθέσεις (φύλου, χρώματος, σεξουαλικού προσανατολισμού, φυλής, εθνικότητας κ.λπ.), αποτελεί έναν πρόσφορο τρόπο για να απομακρύνεται ο όποιος προβληματισμός από την κατανόηση των κοινών ταξικών συμφερόντων όλων των μισθωτών ανεξαρτήτως φύλου, έθνους ή σεξουαλικού προσανατολισμού, ενώ ταυτόχρονα προωθεί τη διαμόρφωση «ταυτότητας» αποκλειστικά και μόνο με βάση επιμέρους αλλά κοινά χαρακτηριστικά. Είναι μια τακτική που διασφαλίζει την «κοινωνική συνοχή», την ταξική συμφιλίωση.

Η δεύτερη πλευρά είναι η οικονομική. Η ενσωμάτωση της αποκαλούμενης «διαφορετικότητας» στην οικονομική δραστηριότητα «φέρνει κέρδος», «δημιουργεί μακροπρόθεσμα προστιθέμενη αξία», «αποτελεί αναπτυξιακό εργαλείο», όπως δηλώνεται από τα αστικά οικονομικά επιτελεία. Οι όμιλοι - αλλά και κάθε οργανισμός, όπως και οι κυβερνήσεις - διαφημίζοντας τον πλουραλισμό τους εμφανίζουν ένα «πολιτισμένο», «δημοκρατικό» και γι' αυτό ελκυστικό προφίλ, διευρύνουν την πελατεία ή την απήχησή τους σε νέες ομάδες του πληθυσμού, ενώ η ποικιλομορφία στα κέντρα διοίκησης συμβάλλει στην εισαγωγή νέου πνεύματος και καινοτόμων ιδεών για την ανάπτυξη της αποδοτικότητας και της κερδοφορίας τους. Δεν είναι τυχαίο ότι στη χώρα μας εξελέγη γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας και στην κυβέρνηση συμμετέχουν άτομα με ανοιχτά δηλωμένο τον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Μάλιστα η σύμβαση 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για την εξάλειψη της βίας και παρενόχλησης στους χώρους εργασίας, που η κυβέρνηση προωθεί στη Βουλή, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «η βία και η παρενόχληση είναι ασυμβίβαστη με την προώθηση των βιώσιμων επιχειρήσεων και επηρεάζει αρνητικά την οργάνωση της εργασίας, τις εργασιακές σχέσεις, την αφοσίωση των εργαζομένων, τη φήμη των επιχειρήσεων και την παραγωγικότητα».

Αυτό που τους ενδιαφέρει δηλαδή είναι να χρησιμοποιήσουν τις γυναίκες και τα ευάλωτα κοινωνικά άτομα ως βιτρίνα του συστήματος και μία ακόμα προϋπόθεση για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας, και όχι η αναγκαία υπεράσπισή τους από κάθε μορφή κοινωνικής αποξένωσης, βίας, ρατσισμού.

Για να καθαρίσει η ατμόσφαιρα

Το μόνο βέβαιο είναι ότι όσα μέτρα κι αν ληφθούν για την αντιμετώπιση του προβλήματος, όπως ο κώδικας δεοντολογίας που η κυβέρνηση εισηγείται για τα θέατρα, δεν θα το εξαλείψουν. Το πιθανότερο μάλιστα είναι ότι θα αξιοποιηθούν ως ένα ακόμα εργαλείο χειραγώγησης και ελέγχου των εργαζομένων. Με ή χωρίς κώδικα δεοντολογίας, το σύστημα θέτει ορισμένα άτομα στο απυρόβλητο, έχει τους τρόπους να προστατεύει όσους του είναι χρήσιμοι, ακόμα κι αν διαπράττουν εγκλήματα. Το έχουμε ζήσει σε πολλές περιπτώσεις. Πρόκειται μάλιστα για υπέρτατη υποκρισία να εισάγονται στα θέατρα κώδικες προστασίας των εργαζομένων από τη βία, και την ίδια στιγμή η αστυνομία και οι δυνάμεις της κρατικής καταστολής να οργιάζουν σε βιαιοπραγίες. Αλλωστε στις ΗΠΑ, όπου εφαρμόζονται εδώ και χρόνια κώδικες και συστήματα εξάλειψης της βίας, οι κακοποιητικές συμπεριφορές πολλαπλασιάζονται αντί να μειώνονται.

Βούρκος με άλλα λόγια δεν είναι το θέατρο. Πίσω από τις φωταψίες και τα υποβλητικά σκηνικά του κρύβεται η κοπιαστική δουλειά των ηθοποιών - όποτε και αν υπάρχει - που τους υποχρεώνει να βρίσκονται στη σκηνή χωρίς να λογαριάζει αν πονούν, αν υποφέρουν, αν είναι άρρωστοι, αν χρειάζονται ανάπαυση, και που το μεγαλύτερο μέρος της είναι για τους περισσότερους απ' αυτούς απλήρωτο. «Ηθοποιός, ό,τι κι αν πεις, είναι καημός πολύ πικρός», όπως το τραγουδούσε ο Χορν, και γι' αυτό δίκαια οι ηθοποιοί και γενικότερα οι καλλιτέχνες και οι εργαζόμενοι στον Πολιτισμό κέρδισαν με τους αγώνες τους το προηγούμενο διάστημα τη συμπάθεια και τη συμπαράσταση του λαϊκού κόσμου, για το συντριπτικό πλήγμα που δέχονται αυτήν την περίοδο. Και δίκαια θα πρέπει να συνεχίσουν να την έχουν.

Γιατί ο πραγματικός βούρκος είναι το καπιταλιστικό σύστημα, που απλώνει με ολοένα μεγαλύτερους κύκλους τα μολυσμένα νερά του σε όλους τους τομείς, σε όλες τις κοινωνικές σχέσεις. Ας μη γελιόμαστε λοιπόν. Το πρόβλημα δεν θα λυθεί με το να πάψει κανείς να πατάει το πόδι του στο θέατρο, ούτε πολύ περισσότερο με το φόβο των κωδίκων, των διεθνών συμβάσεων και των κανονισμών. Το κακό θα εκλείψει όταν θα στερέψει η πηγή του, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Αυτό που μπορεί να ξεκινήσει άμεσα είναι να ενεργοποιηθούν τα σωματεία των εργαζομένων για να καταπολεμήσουν με τις εσωτερικές συλλογικές διαδικασίες τους το πρόβλημα, προλαβαίνοντας με έγκαιρη συναδελφική κριτική και υποδείξεις την επανάληψη ή τη διόγκωσή του. Οι ποινές και η δημόσια καταγγελία είναι η ύστατη ενέργεια. Στο κάτω - κάτω, για ποινικά κολάσιμα αδικήματα υπάρχουν τα δικαστήρια. Καθήκον δηλαδή των συλλογικών φορέων δεν είναι να καλλιεργούν το φόβο των ανθρώπων για τις συνέπειες των πράξεών τους, αλλά τη συνείδηση της ανθρωπιάς τους. Κι αυτό στη βαθύτερη ουσία του σημαίνει τη συνείδηση ότι μπορούν, έχουν τη συλλογική δύναμη να πετάξουν τα βρωμόνερα της εκμετάλλευσης και να απαλλάξουν οριστικά τη ζωή από τη δυσωδία.

Της

Ελένης ΜΗΛΙΑΡΟΝΙΚΟΛΑΚΗ*

*Η Ελένη Μηλιαρονικολάκη είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ

Οι πέντε πιο ανησυχητικές μεταλλάξεις του νέου κορονοϊού

Οταν ξεσπούσε η πανδημία Covid-19 τον περασμένο χειμώνα, οι επιστήμονες ήξεραν ότι έρχονταν δύσκολες μέρες, αλλά θεωρούσαν ότι η αιτία της πανδημίας, ο κορονοϊός SARS-CoV-2, θα ήταν σχετικά σταθερός. Οι κορονοϊοί δεν μεταλλάσσονται τόσο γρήγορα όσο π.χ. οι ιοί της γρίπης, της ηπατίτιδας ή του AIDS, πράγμα που έως ένα βαθμό οφείλεται στο μοριακό σύστημα διόρθωσης του γενετικού τους υλικού, που εμποδίζει τα βλαβερά (για τους ιούς) λάθη σε αυτό να αναπαράγονται.

Ισως εξαιτίας και της τεράστιας διάδοσής του, που του προσφέρει πολλά εκατομμύρια ανθρώπινα σώματα - χώρους δοκιμής των μεταλλάξεών του, ο SARS-CoV-2 αποδείχτηκε λιγότερο σταθερός απ' ό,τι αναμενόταν. Από την πρώτη στιγμή που έκανε το άλμα από τα ζώα στον άνθρωπο, άρχισε να αποκτά μικρές τυχαίες μεταλλάξεις, σαν τυπογραφικά λάθη σε ένα «γράμμα» του γενετικού του κώδικα, αλλά και αφαιρέσεις ή προσθήκες μεγαλύτερων κομματιών. Οταν εμφανίζονται αυτές οι μεταλλάξεις, τις περισσότερες φορές σκοτώνουν τον ιό, ή δεν προκαλούν καμία αλλαγή στη δομή ή τη συμπεριφορά του.

Εξέλιξη

Ομως, τους τελευταίους μήνες, εντοπίστηκαν αρκετές παραλλαγές του αρχικού ιού, που φαίνεται να προκαλούν σημαντικές αλλαγές στον τρόπο δράσης του, περιλαμβάνοντας και μεταβολές στη μεταδοτικότητά του. Η φυσική επιλογή γενικά ευνοεί τις μεταλλάξεις των παθογόνων που τους επιτρέπουν να συνεχίσουν να υπάρχουν, άρα όχι εκείνες που σκοτώνουν τον ξενιστή, αλλά εκείνες που επιτρέπουν την ευρύτερη διάδοσή τους. Αυτές οι ιικές εκδοχές του SARS-CoV-2 εμφανίστηκαν φαινομενικά με διαδοχικό τρόπο σε απομακρυσμένες γεωγραφικές περιοχές, όπως η Βρετανία, η Νότια Αφρική και η Βραζιλία, και σε ορισμένες περιπτώσεις εκτόπισαν τις τοπικά κυρίαρχες παραλλαγές του ιού. Αν και η βελτίωση της παρακολούθησης και της ανάλυσης του γενετικού κώδικα του ιού μπορεί κατά ένα μέρος να εξηγήσει τον εντοπισμό των μεταλλάξεων, ορισμένες επαναλήψεις στα μοτίβα τους δείχνουν ότι αυτές οι μεταλλάξεις δεν είναι τυχαίες.

«Αυτό που βλέπουμε είναι παρόμοιες μεταλλάξεις σε πολλαπλά μέρη», λέει ο Ανταμ Λόρινγκ, ιολόγος στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. «Αυτό κάνει αρκετά σαφές ότι αυτές οι μεταλλάξεις έχουν κάποια επίδραση», προσθέτει. Ειδικότερα, φαίνεται να βοηθούν τον ιό να μεταδοθεί ευκολότερα και να αποφύγει το ανοσοποιητικό σύστημα. Τον περασμένο μήνα, ερευνητές ανακοίνωσαν για πρώτη φορά ότι αντισώματα από άτομα που πέρασαν Covid-19 δεν εξουδετέρωσαν εντελώς την παραλλαγή του κορονοϊού, που εμφανίστηκε στη Νότια Αφρική. Μερικοί άνθρωποι, που ανέκαμψαν από την αρρώστια, φαίνεται να ξαναμολύνθηκαν από αυτό το μεταλλαγμένο στέλεχος.

Προς το παρόν, τα κυκλοφορούντα εμβόλια mRNA φαίνεται να είναι αποτελεσματικά στις νέες παραλλαγές του κορονοϊού, αν και η «Moderna» έχει αρχίσει την έρευνα για ενισχυτικό εμβόλιο ειδικά για τις νέες μεταλλάξεις. «Αισιοδοξώ ότι δεν θα μειωθεί η αποτελεσματικότητα των εμβολίων, αλλά προφανώς είναι κάτι που πρέπει να το παρακολουθούμε στενά», λέει ο Λόρινγκ, προσθέτοντας ότι ίσως τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να παραχθούν τροποποιημένα εμβόλια, προσαρμοσμένα καλύτερα στις εκδοχές του κορονοϊού που θα κυκλοφορούν, όπως συμβαίνει με τα εμβόλια της γρίπης. Τα περισσότερα εμβόλια προκαλούν πολύ πιο έντονη ανοσολογική απόκριση απ' ό,τι η πραγματική μόλυνση από τον ιό.

Παραλλαγές

Η παραλλαγή 20A.EU1 εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Ισπανία και περιέχει τη μετάλλαξη A222V στην πρωτεΐνη ακίδα του κορονοϊού, δηλαδή του συστατικού του που προσδένεται στον υποδοχέα ACE2 των ανθρώπινων κυττάρων. Η πρωτεΐνη ακίδα είναι ο στόχος των αντισωμάτων, όταν καταπολεμούν τη μόλυνση. Σε εργαστηριακά τεστ, τα αντισώματα αποδείχτηκαν ελαφρώς λιγότερο αποτελεσματικά στην αδρανοποίηση των ιών με αυτήν τη μετάλλαξη. Στην πορεία του χρόνου, αυτό το στέλεχος κυριάρχησε στην Ευρώπη. Δεν διαπιστώθηκε να είναι πιο μεταδοτικό, αλλά οι ερευνητές θεωρούν ότι η άρση των περιορισμών για τον τουρισμό το περασμένο καλοκαίρι οδήγησε στη διάδοσή του σε ολόκληρη την ήπειρο.

Αντίθετα, οι επιστήμονες που παρακολουθούν την παραλλαγή B.1.1.7, που εμφανίστηκε τον περασμένο Δεκέμβρη στη Βρετανία, υπολόγισαν ότι είναι κατά 50% πιο μεταδοτική. Η παραλλαγή αυτή περιέχει 17 μεταλλάξεις, αρκετές από τις οποίες στην πρωτεΐνη ακίδα, μια από τις οποίες επιτρέπει στον ιό να προσδεθεί ισχυρότερα στον υποδοχέα ACE2. H Β.1.1.7 ξεχωρίζει επειδή συγκέντρωσε τόσες πολλές μεταλλάξεις μονομιάς. Ο Λόρινγκ και άλλοι ερευνητές υποπτεύονται ότι αυτές οι μεταλλάξεις εμφανίστηκαν σε έναν ανοσοκατασταλμένο ασθενή, που παρέμεινε μολυσμένος για αρκετό καιρό, καθώς ο οργανισμός του δεν μπορούσε να καταπολεμήσει τον ιό. Προκαταρκτικές, ανεπιβεβαίωτες έρευνες δείχνουν ότι η παραλλαγή αυτή ίσως είναι και πιο θανατηφόρα από τον αρχικό ιό.

Η παραλλαγή B.1.351 εμφανίστηκε περίπου την ίδια περίοδο με την B.1.1.7 και διαδόθηκε ραγδαία στη Νότια Αφρική, αποτελώντας πια την κυρίαρχη παραλλαγή σε αυτήν τη χώρα. Οπως και η βρετανική αδελφή της, η νοτιοαφρικανική περιέχει τη μετάλλαξη ισχυρότερης πρόσδεσης στον ACE2, αν και στοιχεία δείχνουν ότι οι δύο παραλλαγές του ιού εμφανίστηκαν ανεξάρτητα. Ομως οι ερευνητές ανησυχούν περισσότερο για μια άλλη μετάλλαξη, την E484K που υπάρχει στη νοτιοαφρικανική παραλλαγή του κορονοϊού και η οποία μπορεί να βοηθά τον ιό να αποφεύγει το ανοσοποιητικό και τα εμβόλια. Σε εργαστηριακό πείραμα διαπιστώθηκε ότι είναι 10 φορές πιο δύσκολο για τα αντισώματα να προσδεθούν στην ακίδα ιών με αυτήν τη μετάλλαξη. Ερευνητές στη Νότια Αφρική δημοσίευσαν μελέτη πριν λίγες μέρες, σύμφωνα με την οποία ορός αίματος από ασθενείς που είχαν αναρρώσει από Covid ήταν σημαντικά λιγότερο αποτελεσματικός στην εξουδετέρωση της παραλλαγής B.1.351. Σε άλλη έρευνα διαπιστώθηκε ότι ορός αίματος από εμβολιασμένους επίσης ήταν λιγότερο αποτελεσματικός στην εξουδετέρωσή της.

Τον περασμένο μήνα ερευνητές ανακοίνωσαν τον εντοπισμό δύο νέων παραλλαγών του κορονοϊού στη Βραζιλία, των VOC202101/02 και VUI202101/01, που και οι δύο φαίνονταν να είναι απόγονοι της ίδιας βαριάντας. Αν και έχουν αρκετές μεταλλάξεις, που υπάρχουν και σε άλλες παραλλαγές, φαίνεται να τις ανέπτυξαν ανεξάρτητα. Από αυτές η VUI202101/01 έχει περισσότερες μεταλλάξεις και ήδη εντοπίστηκε στην Ιαπωνία και άλλες χώρες. Η γενετίστρια Εμμα Χόντκροφτ, του πανεπιστημίου της Βέρνης, υπογραμμίζει ότι τόσο η Βραζιλία όσο και η Νότια Αφρική είχαν μεγάλες εξάρσεις κρουσμάτων της Covid μέσα στο 2020. Με τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων να δημιουργούν αντισώματα ενάντια στον ιό, κάποια παραλλαγή που μπορούσε να ξεφύγει από το ανοσοποιητικό και να ξαναμολύνει έναν άνθρωπο που ανέρρωσε, ίσως είχε ισχυρό πλεονέκτημα, με αποτέλεσμα να γίνει η κυρίαρχη παραλλαγή μέσα στον πληθυσμό.

Κάθε μολυσμένος άνθρωπος είναι μια ευκαιρία για τον SARS-CoV-2 να «επανεφεύρει» τον εαυτό του. Οπως λέει ο Λόρινγκ, «κατά ένα μέρος είναι (βιολογική) εξέλιξη, αλλά κατά μεγάλο ποσοστό είναι επιδημιολογία»... Κατά τ' άλλα οι πόλεμοι των εμβολίων συνεχίζονται για να κερδίζουν τα φαρμακευτικά μονοπώλια.

Επιμέλεια:

Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ

Πηγή: «Scientific American»