Πριν λίγο καιρό η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βαδίζοντας στην ίδια σιδηροτροχιά που χάραξαν οι προηγούμενες ανεξαιρέτως κυβερνήσεις έρχεται να επεκτείνει αλλά και να θωρακίσει τη λειτουργία των νοσοκομείων, στην κατεύθυνση του επιχειρηματικού τρόπου λειτουργίας τους, εξαγγέλλοντας τα κριτήρια αξιολόγησης.
1) ένα από τα βασικά κριτήρια είναι το ποσοστό υπέρβασης του προϋπολογισμού. Ήδη εδώ και πολλά χρόνια ο προϋπολογισμός της κάθε κλινικής γίνεται το ευαγγέλιο του κάθε διευθυντή. Η όποια υπέρβασή του αποτελεί αρνητικό πρόσημο για όλους όσοι είναι ενταγμένοι σε αυτή τη διαδικασία, διευθυντής στον υφιστάμενο και ούτω καθεξής. Έτσι κάθε νέος προϋπολογισμός αποκτά νέα στοχοθεσία και απαιτεί την απαραίτητη στοχοπροσήλωση του κάθε εργαζόμενου. Κόφτες θα αποτελούν και οι καινούργιες κοστολογημένες πράξεις νοσηλείας - DRG ως επέκταση των γνωστών ΚΕΝ. Τρόπος ελέγχου οι score balanced κάρτες του κάθε τμήματος που σε κάποια μάλιστα τρέχει με απεριόριστη θέρμη.
2) συμπληρωματικό του πρώτου και το κριτήριο της μέγιστης αποδοτικότητας. Κομπασμός πλήρης από διοίκηση αλλά και παροικούντες της διοίκησης. Πληρότητα σε παθολογικό τομέα >100% αλλά και στο χειρουργικό 87%. Τι μπορεί να βελτιώσει σε αυτό; Να μειώσει το χρόνο νοσηλείας και ταυτόχρονα να αυξήσει τον αριθμό των νοσηλευομένων. Αυτό που κάνει κάθε “υγιής” επιχείρηση, περισσότερη παραγωγή στη μονάδα του χρόνου. Άρα με τα νέα κοστολογημένο νοσηλεία το εξιτήριο θα αποτελεί στοχοθεσία και στοχοπροσήλωση η απαρέγκλιτη τήρηση και μάλιστα σε χρόνο πρότερο.
3) Εξωστρέφεια. Η κάθε χρόνο μειωμένη χρηματοδότηση της υγείας και των νοσοκομείων υποχρεωτικά οδηγεί τους οργανισμούς της υγείας να αναζητήσουν πόρους για να μπορέσουν να ανταποκριθούν. Έτσι εισάγεται ο όρος αυτοχρηματοδότηση. Το νοσοκομείο με την διοίκηση μπαίνει στην αναζήτηση αγοραστών. Ο ΕΟΠΥΥ αποτελεί εδώ και χρόνια τον καλύτερο πελάτη. Όμως γνωρίζουν επίσης καλά ότι η επάρκεια των ταμείων για να αγοράζουν υπηρεσίες από τα νοσοκομεία είναι υπό αμφισβήτηση. Η υποχρηματοδότηση του κράτους, οι μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές των εργοδοτών, οδηγούν μονοδρομικά στο στραγγάλισμα της στρόφιγγας των ροών των ασφαλιστικών ταμείων προς τους ασφαλισμένους. Έτσι στο στόχαστρο οι συμβάσεις με ιδιωτικές εταιρείες. Τι ωραία που κολλάει και ο τρίτος πυλώνας στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση. Υπάρχει όμως και η ελεύθερη αγορά-ιδιοπληρωτές. Το νοσοκομείο προετοιμάζεται για αυτό και απαιτεί από το υπουργείο να υπάρχει μετά την ενιαία τιμολόγηση των ιατρικών πράξεων ελευθερία στην τιμολόγηση των χειρουργικών πακέτων. Να μπορεί δηλαδή να παίζει ανταγωνιστικά ακόμη και με του ίδιου μεγέθους νοσηλευτήρια, αφού μέχρι τώρα έχει πετύχει μεγάλη παραγωγικότητα με χαμηλότερο κόστος. “Καλώς μας ήρθατε” λοιπόν απογευματινά χειρουργεία. Εξωστρέφεια θεωρείται και η αναζήτηση “ευεργετών”, χορηγών, προγραμμάτων ΕΣΠΑ, κονδύλια από περιφέρειες, κάτι που μέχρι τώρα γίνεται.
4) σε αυτήν τη δραστηριότητα της εξωστρέφειας και όλων των παραπάνω η διοίκηση θα επιβραβεύεται και θα αποκτά τίτλο θετικού πρόσημου. Όλα τα παραπάνω και πιθανώς και άλλα θα προστίθενται και θα αποτελούν τη βάση της αξιολόγησης και επεκτείνοντας τη διαδικασία, το κλειδί της χρηματοδότησης.
Για όλους αυτούς που καλόγνωμα πιστεύουν ότι δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε μιας και το Παπαγεωργίου πληροί τις προϋποθέσεις, αλλά και για όσους ανησυχούν ότι υπολειπόμαστε στα κριτήρια αξιολόγησης, με σιγουριά τους βεβαιώνουμε ότι το "σκάσε και σκάβε" ως κοινός τόπος συνάντησης ορίζεται. Η επιχειρηματικότητα προϋποθέτει το χαμηλό κόστος στην εργασία.
Οι χρήστες υγείας, που σ`αυτούς ανήκουμε όλοι, θα εξακολουθήσουμε να φορολογούμαστε βαριά και μάλιστα τριπλά (φορολογία, ασφαλιστικές εισφορές και τσέπη ως ιδιοπληρωτές), χωρίς να λαμβάνουμε κάποιο αντίκρισμα από το κράτος. Θα εξακολουθήσουμε να πληρώνουμε ασφαλιστικές εισφορές που δε θα επαρκούν για την περίθαλψή μας. Αυτά που πληρώνουμε όμως, δεν θα εξαφανιστούν. Θα μετατραπούν σε φοροελαφρύνσεις, εισφοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
