Ο δημοσιονομικός χώρος δεν είναι άπλετος»: Αυτή είναι η απάντηση που πήραν από την κυβέρνηση οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία στην απαίτησή τους για αύξηση και επέκταση του επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας και ένταξη όλων τους στα Βαρέα και Ανθυγιεινά. Μια δίκαιη απαίτηση, που διαχρονικά απορρίπτουν όλες οι κυβερνήσεις, παρά το γεγονός ότι μιλάμε για τους εργαζόμενους που με νύχια και με δόντια κρατούν όρθια τα δημόσια νοσοκομεία, σε μεσαιωνικές εργασιακές συνθήκες, με νυχτερινές βάρδιες τη μια μετά την άλλη, με κυκλικό ωράριο, σηκώνοντας και το βάρος των δραματικών ελλείψεων.
Οι εργαζόμενοι χτες πραγματοποίησαν παναττική στάση εργασίας και συγκεντρώθηκαν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, διεκδικώντας τα παραπάνω αυτονόητα, όπως και για αυξήσεις στους μισθούς και επαναφορά 13ου-14ου μισθού και αναγνώριση προϋπηρεσίας 2016-2017.
Υπενθυμίζεται ότι η πρόσφατη Υπουργική Απόφαση για τον επανακαθορισμό των δικαιούχων και του ύψους του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας διατηρεί τους απαράδεκτους αποκλεισμούς και διαχωρισμούς σε βάρος χιλιάδων εργαζομένων στις δημόσιες μονάδες Υγείας, με μοναδικό κριτήριο τη δημοσιονομική ουδετερότητα του συγκεκριμένου μέτρου.
Αν και εργάζονται σε επικίνδυνες και ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας, εκτεθειμένοι σε πληθώρα παραγόντων κινδύνου, κατά τη διάρκεια της συνάντησης με εκπροσώπους του ΓΛΚ, η μόνη διαβεβαίωση που έλαβαν οι εργαζόμενοι είναι ότι έχουν λάβει τις ενστάσεις.
«Δεν δεσμεύτηκαν στο παραμικρό, ούτε στην αλλαγή της κατηγοριοποίησης, ούτε για την ένταξή μας στα ΒΑΕ. Τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις αρνούνται την επέκταση των Βαρέων Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων στο Δημόσιο. Οταν τέθηκαν στο τραπέζι τα ζητήματα των αποκλεισμών και της ανθυγιεινότητας του χώρου, ανέφεραν ότι ο δημοσιονομικός χώρος δεν είναι άπλετος κι έχει συγκεκριμένα όρια. Ανέφεραν ότι ο προϋπολογισμός είναι αυξημένος για την Υγεία, όμως εμείς αντιλαμβανόμαστε και ζούμε καθημερινά ότι όχι μόνο δεν ισχύει, αλλά δεν καλύπτει στο παραμικρό τις αυξημένες πλέον ανάγκες και από τη διαχείριση της πανδημίας και συνολικότερα του συστήματος Υγείας. Και το μπαλάκι πετιέται μεταξύ πολιτικής ευθύνης του υπουργείου και της Επιτροπής του ΓΛΚ που έστησαν οι ίδιοι. Η στρατηγική τους στόχευση είναι ξεκάθαρη, θέλουν εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα, φτηνούς και ευέλικτους.
