Του Τάσου Παπαγιώργου*
Στον πυρήνα της ιατρικής επιστήμης - δεδομένης αυτής ως βαθιά κοινωνικής διαδικασίας - βρίσκεται η αλληλεπίδραση του γιατρού και του πάσχοντος ανθρώπου.
Ο δεύτερος αναζητά βοήθεια, πολλές φορές με διακύβευμα τη ζωή του και ο πρώτος στύβει το μυαλό του για να επιτύχει ίαση αξιοποιώντας όλα ανεξαιρέτως τα όπλα που έχει στη διάθεσή του (θεωρητική γνώση, υλικοτεχνική υποδομή, φαρμακευτική και πολλά άλλα).
Η ανιδιοτέλεια όμως που αυθόρμητα χαρακτηρίζει τη σχέση αυτή ενοχλεί βαθιά το σημερινό οικονομικό μας σύστημα. Το ενοχλεί φιλοσοφικά και οικονομικά καθώς είναι μια σχέση που ολοκληρωτικά δεν έχει ακόμη εκποιηθεί.
Η εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου και ασθένειας και η κοστολόγηση της ανθρώπινης ανάγκης αποτελεί αφ’ ενός ύψιστη μορφή βίας προς το λαό, αλλά αφ’ ετέρου λαμπρό πεδίο εκμύζησης κέρδους για το κεφάλαιο:
2017: Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Απόφαση εφαρμογής συστήματος DRG’s στα ελληνικά δημόσια νοσοκομεία.
05/2023: Κυβέρνηση ΝΔ – Ολοκλήρωση εκπαίδευσης και υλοποίηση του συστήματος DRG’s στο ΓΝΑ Ευαγγελισμός.
DRG’s: Diagnosis Related Groups – Σύστημα κατάταξης των ασθενών σε οικονομικές κατηγορίες βάσει της διάγνωσης – αιτίας εισαγωγής, των ιατρικών πράξεων που έλαβαν χώρα, τυχόν υποκείμενων χρόνιων νοσημάτων κ.α. Δείγμα των υπαινισσόμενων «τιμοκαταλόγων» φαίνεται στην εικόνα (δείτε παρακάτω).
Οι γιατροί της χώρας από τον Ιούλιο του 2023 θα καλούνται – όπως γίνεται χρόνια τώρα σε υποτίθεται στιβαρά συστήματα Υγείας του εξωτερικού που κατέρρευσαν σαν πύργοι από τραπουλόχαρτα επί πανδημίας – να κοστολογούν τις νοσηλείες των ασθενών τους και προφανώς να μένουν εντός των αναγραφόμενων τιμών του «μενού».
Στα πλαίσια αυτής της εκπαίδευσης λοιπόν έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή η συνείδηση του γιατρού με το φόβο του κόστους αυτών που θα εφαρμόσει για θεραπεύσει τον ασθενή του.
Νέα μορφή συνείδησης, όχι πηγαία, όχι αυθόρμητη, αλλά επιβεβλημένη έξωθεν από εκείνους που βάζουν του σύμβολο του € δίπλα σε πρόταση για νεογνό που κατέληξε.
Όποιος ανακατεύεται από την παραπάνω εικόνα, μη μπορώντας να συλλάβει την έννοια, είναι ώρα να βγάλει συμπεράσματα για την πραγματική ουσία του διλήμματος όχι μόνο των προσεχών εκλογών, αλλά και όλης μας της ζωής:
«Νεογνό που κατέληξε σε < 5 ημέρες από την εισαγωγή, χωρίς σημαντική χειρουργική επέμβαση, όχι νεογέννητο – 244 €». Πόσα υλικά άραγε χαλάστηκαν στην προσπάθεια της ΚΑΡΠΑ για να κρατηθεί αυτό το νεογνό στη ζωή; Ήταν πάνω ή κάτω από 244 ευρώ;
«Η ζωή ενός ανθρώπινου πλάσματος αξίζει ένα εκατομμύριο φορές περισσότερο από την περιουσία του πλουσιότερου ανθρώπου πάνω στη γη» - Che Guevera
Κριτήριο ψήφου και στάσης ζωής της επόμενη μέρα. «Οι ζωές μας ή τα κέρδη τους» - ΚΚΕ
* Ο Τάσος Παπαγιώργος είναι ειδικευόμενος Παθολογίας στο «ΓΝΑ Ευαγγελισμός»
