Ως εδώ!

 

Ποιον νομίζει ότι κοροϊδεύει η κυβέρνηση με τη νέα επίθεση στο Ασφαλιστικό, λέγοντας στους νέους ασφαλισμένους ότι τους περιμένουν μεγαλύτερες επικουρικές συντάξεις και στους παλιότερους ότι δεν έχουν κανένα λόγο να μπλεχτούν σε ξένα χωράφια, επειδή τίποτα δεν αλλάζει τάχα γι' αυτούς; Οτι πρέπει όλοι να στηρίξουν, αντί να ξεσηκωθούν ενάντια στο νομοσχέδιο;

Η «αγωνία» της κυβέρνησης για τη «βιωσιμότητα» δεν αφορά τα Ταμεία και τις συντάξεις, αλλά την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Γι' αυτό το Ασφαλιστικό αντιμετωπίζεται απ' όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις ως δημοσιονομικό ζήτημα και ως «κόστος» για την εργοδοσία, όχι ως εργατικό - λαϊκό δικαίωμα και ανάγκη.

Αλλωστε, το επιχείρημα της βιωσιμότητας, σε συνάρτηση με το δημογραφικό, παραμένει ίδιο τα τελευταία 30 τουλάχιστον χρόνια, απ' όταν δηλαδή η κατάσταση στα Ταμεία ήταν πολύ καλύτερη.

Ο πυρήνας των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση, σε συνέχεια όλων των προηγούμενων, επιβάλλεται από την ανάγκη στήριξης των κερδών του κεφαλαίου και του στόχου της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Από τη μια, η σύνταξη, η Υγεία, η Πρόνοια μετατρέπονται ολοένα και περισσότερο σε ατομική υπόθεση, ανάλογα με το εισόδημα κι από το αν έχει κάποιος δουλειά ή όχι.

Σαν να πρόκειται δηλαδή για ανάγκες που δεν υφίστανται καθολικά και στον ίδιο βαθμό για όλους, αλλά μπορούν να κατακερματίζονται και να διαφοροποιούνται με κριτήρια «κόστους - οφέλους»!

Από την άλλη, στόχος τους είναι να διευρύνεται ο «δημοσιονομικός χώρος» που θα αξιοποιεί το κράτος για νέες επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές και μειώσεις ασφαλιστικών εισφορών στην εργοδοσία, να μειώνεται το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος» για να αυξάνονται η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη, να μετατρέπονται οι εισφορές των ασφαλισμένων σε «επενδυτικό κομπόδεμα» για τις μεγάλες επιχειρήσεις, να ανοίγουν νέα πεδία κερδοφόρας επένδυσης συσσωρευμένων κεφαλαίων στην ιδιωτική Ασφάλιση και Υγεία.

Πρόκειται λοιπόν για έναν ακόμα «εκσυγχρονισμό» που κοιτάει προς τα πίσω, αν αναλογιστεί κανείς τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους, με τη ραγδαία ενσωμάτωση της τεχνολογίας στην παραγωγή και την αύξηση της παραγωγικότητας, να δουλεύουν λιγότερες ώρες τη μέρα για λιγότερα χρόνια, να απολαμβάνουν ικανοποιητικές συντάξεις και ελεύθερο χρόνο στο τέλος του εργάσιμου βίου. Οχι να βγαίνουν στη σύνταξη ένα βήμα πριν από τον τάφο, με συντάξεις πείνας.

Η κυβέρνηση προκαλεί όταν λέει σε παλιούς και νέους ασφαλισμένους πως είναι καλύτερο να ιδιωτικοποιηθούν οι επικουρικές συντάξεις και να ρισκάρουν στον τζόγο, από το να τις ρουφήξει η χοάνη των ελλειμματικών Ταμείων. Στην πραγματικότητα, τους βάζει το εξής δίλημμα: «Διαλέξτε πώς θα χάσετε: Από την απόσυρση κράτους και εργοδοσίας από την Ασφάλιση, ή από το τζογάρισμα των εισφορών σας;».

Είναι επίσης αθλιότητα να υπόσχεται μεγαλύτερες συντάξεις σε 40 χρόνια, όταν η εμπειρία γενιών και γενιών επιβεβαιώνει το ακριβώς αντίθετο κι όταν οι αβεβαιότητες της καπιταλιστικής οικονομίας διαψεύδουν τις προβλέψεις των αστικών επιτελείων ακόμα και για τα επόμενα λίγα χρόνια!

Το ίδιο ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ, που υιοθετεί τη στρατηγική της βιωσιμότητας και της μείωσης του «μη μισθολογικού κόστους» για τις επιχειρήσεις, ως προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάκαμψη. Στηρίζει τον πυλώνα της ιδιωτικής Ασφάλισης, υλοποίησε ως κυβέρνηση τη στρατηγική της ΕΕ για τις συντάξεις και κατ' εφαρμογή της έχει ψηφίσει τον νόμο Κατρούγκαλου, που αποτελεί ορόσημο της στρατηγικής του κεφαλαίου σε Ασφάλιση - συντάξεις.

Οι παλιότεροι ασφαλισμένοι δεν πρέπει να πατήσουν την μπανανόφλουδα ότι το νομοσχέδιο δεν τους αφορά. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να ορθώσει κάλπικα τείχη ανάμεσα σε παλιούς και νέους δεν πρέπει να περάσει. Οπως και η λογική του ΣΥΡΙΖΑ, που βάζει από την πίσω πόρτα ζήτημα αναλογίας διανεμητικού - κεφαλαιοποιητικού, ιδιωτικού και δημόσιου στο σύστημα της Ασφάλισης, στηρίζοντας στην πράξη την προοπτική των τριών πυλώνων.

Η απάντηση εργαζομένων, βιοπαλαιστών ΕΒΕ κι αγροτών, παλιών και νέων ασφαλισμένων, πρέπει να είναι «ως εδώ»! Παίρνοντας τη σκυτάλη από τους αγώνες ενάντια στο νόμο - έκτρωμα για τα Εργασιακά, να αποτελέσει αυτό το νομοσχέδιο έναν νέο σταθμό στην εργατική - λαϊκή πάλη για σύγχρονα δικαιώματα στην Ασφάλιση, στην Υγεία, στην εργασία. Στην οργάνωση της αντεπίθεσης, με νέα, σταθερά βήματα οργάνωσης της εργατικής τάξης και των αγώνων της στους χώρους δουλειάς.

Θεωρίες συνωμοσίας, COVID-19, αυθεντίες και επιστημονική αλήθεια

Οπαδός θεωριών συνωμοσίας διαδηλώνει την πεποίθησή του ότι «η COVID-19 είναι μια απάτη»

Μετά από εκατομμύρια νεκρούς και εκατοντάδες εκατομμύρια κρούσματα σε όλο τον κόσμο, ακόμη και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που αμφισβητούν την ύπαρξη της πανδημίας COVID-19 κι άλλοι, που θεωρούν ότι πρόκειται για διεθνή συνωμοσία, «για να μας βάλουν τσιπάκια» με τα εμβόλια, ή ότι η πανδημία οφείλεται στα δίκτυα 5G. Μπορεί να είναι λιγότεροι απ' ό,τι πριν από έναν χρόνο, αλλά υπάρχουν άνθρωποι που δεν εμβολιάζονται για τέτοιους λόγους. Κι άλλοι που κρύβουν πίσω από ανάλογα ανυπόστατα επιχειρήματα έναν αδικαιολόγητο φόβο. Τα αστικά ΜΜΕ τους χαρακτηρίζουν όλους συλλήβδην «ψεκασμένους», υποστηρίζοντας την τάχα καθοδηγούμενη από την επιστήμη στάση της κυβέρνησης. Απ' την άλλη μεριά, στην άκρη του νήματος των θεωριών συνωμοσίας βρίσκονται συχνά κάποιοι επιστήμονες, καμιά φορά και θεωρούμενες αυθεντίες, που για διάφορους λόγους κινούνται στο περιθώριο. Πού βρίσκεται πραγματικά η επιστημονική αλήθεια;

Κάτω από την επιφάνεια

Η επιστήμη είναι κομμάτι της κοινωνικής πραγματικότητας, όχι κάτι έξω και ανεξάρτητο απ' αυτή. Οι δε θεράποντες την επιστήμη δεν μένουν ανεπηρέαστοι από αυτήν την κοινωνική πραγματικότητα και την κυρίαρχη ιδεολογία. Ο ανορθολογισμός έχει τη βάση του στο ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα, που παρότι εκμεταλλευτικό, προσπαθεί να πείσει ότι είναι το καλύτερο δυνατό - χρειάζεται μόνο κάποιες βελτιώσεις - κι ότι γι' αυτό θα είναι αιώνιο. Ο καπιταλισμός διδάσκει στα πανεπιστήμια και πλασάρει από τα πολιτικά μπαλκόνια ότι υπάρχει μια οικονομική διαχείρισή του, ένα μείγμα επεκτατικής και περιοριστικής πολιτικής, που ίσως δεν το έχουμε ανακαλύψει ακόμη και το οποίο μπορεί να οδηγήσει στην αποφυγή των κρίσεων και στη διαμόρφωση μιας «ανθρώπινης» εκδοχής του. Και μαζί με τα κατάλληλα πρόσωπα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, που θα ακολουθήσουν αυτό το μοντέλο, θα μπορέσουν τάχα να δουν όλοι καλύτερες μέρες. Αυτή είναι η βάση όλων των αστικών ψεμάτων, που πρώτα και κύρια αποσκοπούν στη διατήρηση του καπιταλιστικού συστήματος. Ομως, ούτε ανθρώπινος μπορεί να γίνει ο καπιταλισμός, καθώς στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ούτε να αποβάλει το εγγενές σε αυτόν χαρακτηριστικό των κρίσεων, που πηγάζει από τον άναρχο τρόπο της παραγωγής, με κριτήριο το κέρδος κάθε ξεχωριστού κεφαλαιοκράτη, την αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της. Και βέβαια η διδασκαλία αντιεπιστημονικών θεωρήσεων, μακριά από την υλική και ιστορική πραγματικότητα (θρησκευτικών, ιδεαλιστικών κοινωνικών θεωριών ή ιδεαλιστικών ερμηνειών θεωριών των θετικών επιστημών), ξεκινά από μικρή ηλικία και καλύπτει όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.

Παράλληλα, οι θεωρίες συνωμοσίας - μια από τις εκδηλώσεις του ανορθολογισμού - χρησιμοποιούνται ως εργαλείο αποπροσανατολισμού των εκμεταλλευομένων, είτε τις υιοθετήσουν, είτε αντιπαρατεθούν με αυτές στο πλαίσιο της αστικής λογικής. Είτε δηλαδή δεχτούν να δαιμονοποιήσουν κάποιους ανθρώπους ή κοινωνικές ομάδες, που φταίνε τάχα για όλα και ενάντια σ' αυτούς πρέπει να στραφούν όλοι οι «πεφωτισμένοι», είτε το αρνηθούν. Οι θεωρίες συνωμοσίας χρησιμοποιούνται για να χάσουν από τα μάτια τους οι καταπιεζόμενοι την πραγματική συνωμοσία, τη διεύθυνση της κοινωνίας από την ισχνή μειοψηφία των κεφαλαιοκρατών, σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων και γενικότερα των λαϊκών στρωμάτων. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι αστικές κυβερνήσεις, εμφανιζόμενες ως εκφραστές της επιστημονικής αντίληψης των πραγμάτων, εργαλειοποιούν τις θεωρίες συνωμοσίας και για να πείσουν ότι όποιος δεν είναι μαζί τους είναι «αρνητής της πραγματικότητας».

Προαγωγοί του ανορθολογισμού

Αλλά πραγματικά, παίρνοντας ως παράδειγμα την ελληνική κυβέρνηση, πόσο επιστημονικά βασισμένη ήταν η στάση της - πάντα υποτίθεται με βάση τις προτάσεις της επιτροπής των ειδικών επιστημόνων - όταν μετά από το αυστηρό λοκντάουν της άνοιξης του 2020, ξαφνικά οι μολυσμένοι με κορονοϊό τουρίστες δεν αποτελούσαν κίνδυνο αναζωπύρωσης της πανδημίας; Οπως δεν αποτελούν και τώρα που αρχίζει να διαδίδεται το πιο μεταδοτικό στέλεχος Δέλτα (ινδική μετάλλαξη); Πόσο επιστημονικές ήταν οι αναλύσεις ότι όσο περισσότερα παιδιά είναι μέσα στην τάξη, τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος; Πόσο επιστημονικές ήταν οι παλινωδίες των περιορισμών με στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγαλοξενοδόχων, των αεροπορικών εταιρειών και άλλων ενδιαφερομένων; Πόσο πειθόταν ο εργαζόμενος για την αλήθεια σχετικά με την πανδημία, όταν του έλεγαν ουσιαστικά ότι στη δουλειά δεν κολλάει ο κορονοϊός, ούτε και στα «παστωμένα» από κόσμο λεωφορεία; `Η όταν αποφάσιζαν για τους υγειονομικούς διαφορετικό χρονικό διάστημα επιστροφής στη δουλειά μετά από νόσηση από COVID-19, σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους; `Η όταν διέκοπταν ή ξανάρχιζαν τη διά ζώσης διδασκαλία στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα, ή επαναφέροντας τον αριθμό των μαθητών μέσα στην τάξη από τους 15 στους 25; Οταν έκλειναν δραστηριότητες με 1.000 κρούσματα και τις ξανάνοιγαν με 3.000; Οταν γενικά έκαναν «λάστιχο» τα υγειονομικά πρωτόκολλα, ανάλογα με τις κάθε χρονική στιγμή ανάγκες μερίδων του κεφαλαίου και τη σταθερή αποφυγή από μέρους της κυβέρνησης να πάρει τα απαραίτητα μέτρα δημόσιας υγείας; Η κυβέρνηση επικαλούμενη τους επιστήμονες της επιτροπής, με τη στάση της, υπονόμευσε το κύρος της επιστήμης στη συνείδηση των ανθρώπων, δημιούργησε έδαφος για τη διάδοση θεωριών συνωμοσίας.

Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει

Μια απ' αυτές τις θεωρίες, που ξεφύτρωσε τον Μάρτη του 2020 ήταν ότι η COVID-19 προκαλείται από τις ραδιοσυχνότητες του 5G, με πρόμαχό της έναν γιατρό, τον Τόμας Κάουαν. Αν και δεν υπάρχει καμιά σχετική απόδειξη, ούτε είναι δυνατό μια ακτινοβολία να δημιουργήσει ένα μικρόβιο και η COVID-19 ήδη εκδηλωνόταν και σε μέρη, όπου δεν υπήρχε ανάπτυξη δικτύων 5G, η θεωρία αυτή έγινε αιτία (ή ίσως πρόφαση, δεδομένων των μονοπωλιακών ανταγωνισμών με την Κίνα που προμήθευε έως τότε πολλές χώρες με εξαρτήματα δικτύων 5G), για την πυρπόληση 87 πύργων κινητής τηλεφωνίας 5G στο Ηνωμένο Βασίλειο και αρκετών άλλων σε άλλες χώρες. Λίγο αργότερα, το ντοκιμαντέρ «Plandemic», με κεντρικό τον ρόλο της ιολόγου Τζούντι Μίκοβιτς, διέδωσε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης σε εκατομμύρια ανθρώπους την άποψη ότι ο κορονοϊός ήταν μια καλοσχεδιασμένη απάτη. Ακολούθησαν οι υποτιθέμενες «θεραπείες» με υδροξυχλωροκίνη, ιβερμεκτίνη, βιταμίνη D και εναλλακτική ιατρική, που υποστηρίχτηκαν από διάφορους γιατρούς και ερευνητές, κάποιοι από τους οποίους φαίνεται να σχετίζονταν άμεσα με τις εταιρείες παραγωγής των συγκεκριμένων προϊόντων, όπως και ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, φανατικός υπέρμαχος της υδροξυχλωροκίνης ως φαρμάκου για τον κορονοϊό. Ακόμη και σήμερα που ο εμβολιασμός έχει αποδείξει ότι σώζει εκατομμύρια ζωές σε όλη την υδρόγειο, ομάδες όπως η λεγόμενη «Παγκόσμια Συμμαχία Ιατρών», στην οποία συμμετέχουν και κάποιοι σεβαστοί - τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα - επιστήμονες, διαδίδουν παραπληροφόρηση και αστήριχτες θεωρίες σχετικά με την ανοσοποίηση.

Ανεξάρτητα από τα κίνητρα καθενός απ' αυτούς τους επιστήμονες που έγιναν σημαιοφόροι τέτοιων θεωριών, στα βίντεο με τα οποία τις προωθούν παρουσιάζονται ως ειδικοί, που δεν φοβούνται να αντιπαρατεθούν στην εξουσία, να πουν την αλήθεια στον κόσμο. Οι ψευδοεπιστημονικοί ισχυρισμοί τους είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα άντλησης επιχειρημάτων από το κύρος, όπου η υποστήριξη ενός ειδικού χρησιμοποιείται για να δικαιώσει θεωρίες και απόψεις, που δεν υποστηρίζονται από τα δεδομένα. Οι επιστημονικοί ισχυρισμοί δεν προκύπτουν από το κύρος των επιστημόνων που τους διατυπώνουν, αλλά από το βάρος των στοιχείων που βρίσκονται πίσω τους. Αντίθετα, η ψευδοεπιστήμη τείνει να επικεντρώνει στη γνώμη κάποιων «γκουρού» και όχι στη θέση της επιστημονικής κοινότητας ως συνόλου. Ομως το επιστημονικό κύρος δεν προκύπτει από το όνομα που έχει κάνει ο επιστήμονας, αλλά από την ακρίβεια που η θεωρία του αντανακλά τη φυσική πραγματικότητα, όπως αποτυπώνεται στις μετρήσεις και τα δεδομένα. Η υιοθέτηση περιθωριακών θέσεων με αποκήρυξη της επιστημονικής μεθόδου κάνει οποιαδήποτε επιτεύγματα και φήμη να μη σημαίνουν απολύτως τίποτα. Οι κύκλοι των συνωμοσιολόγων χρησιμοποιούν την επιστημονική «αύρα», ώστε να απομακρύνουν την προσοχή από το γεγονός ότι το προϊόν τους (συνήθως κάποιο βίντεο) γεννήθηκε ακριβώς μέσα σε αυτούς τους κύκλους.

«Πηγές»

Η ήδη πολύχρονη μαζική διάδοση μη διασταυρωμένων πληροφοριών μέσω των ΜΚΔ και γενικότερα του διαδικτύου έχει αλλοιώσει τα κριτήρια εκτίμησης της αξιοπιστίας αυτών των πληροφοριών από πολλούς ανθρώπους. Αυτοί που διαδίδουν ανυπόστατες θεωρίες αξιοποιούν παράλληλα την τάση να υιοθετήσει κανείς εύκολα κάτι που φαίνεται να στηρίζει την ήδη διαμορφωμένη άποψή του. Ως αποτέλεσμα, οι επιστήμονες που κινούνται στο περιθώριο γίνονται εύκολα «πηγή» για εκείνους που αρνούνται γενικώς τις μάσκες, τα λοκντάουν και τον εμβολιασμό. Την επισήμανση της έλλειψης αποδείξεων γι' αυτές τις θεωρίες, την απορρίπτουν ως προσπάθεια συγκάλυψης της αλήθειας, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και ολόκληρο το «ιατρικό κατεστημένο».

«Επιστήμη» και «επιστήμονες» δεν είναι ένα και το αυτό. Οι μεμονωμένοι επιστήμονες κάθε άλλο παρά είναι αλάνθαστοι. Μπορεί να κάνουν ακόμη και ανόητα λάθη στις μετρήσεις ή στους υπολογισμούς, που θα τους οδηγήσουν σε λαθεμένα συμπεράσματα. Μπορεί οι ιδεοληψίες τους να τους κάνουν να προσαρμόσουν τα δεδομένα στις προκαταλήψεις τους. Μπορεί να ακολουθήσουν τον δρόμο του χρήματος ή της φήμης. Η επιστήμη είναι η συστηματική μέθοδος διερεύνησης, κατά την οποία τα συμπεράσματα σχηματίζονται στη βάση του συνόλου των δεδομένων. Οι επιστημονικές θεωρίες πρέπει να είναι ελέγξιμες και εκείνες που δεν αντέχουν στη βάσανο του μη προκατειλημμένου ελέγχου να απορρίπτονται.

Ελάχιστο έδαφος θα έβρισκαν οι θεωρίες συνωμοσίας και ο κάθε ανορθολογισμός στον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, στο σύστημα που οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου κατευθύνουν με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό την παραγωγή, κάνοντας την οικονομία μια λογική λειτουργία, χωρίς τους «φερετζέδες» και τα «φούμαρα» των αστικών οικονομικών θεωριών, που διαψεύδονται πάλι και πάλι από τη ζωή, αλλά επιμένουν ότι μπορούν να ισορροπήσουν το ανισόρροπο και σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Στον σοσιαλισμό, η διάδοση της επιστημονικής κοσμοθεωρίας σε πλατιές λαϊκές μάζες θα αφαιρέσει έδαφος κάτω από τα πόδια κάθε είδους και μορφής ανορθολογισμού. Αλλά και μέχρι την ανατροπή του καπιταλισμού, η ευρύτερη διάδοση της κομμουνιστικής ιδεολογίας, η ταξική συνειδητοποίηση περισσότερων εργαζομένων, μπορούν να συμβάλουν ώστε περισσότεροι άνθρωποι να μην πέφτουν θύματα αστήριχτων απόψεων, λιγότεροι επιστήμονες να γίνονται τροφοδότες αντιεπιστημονικών θεωριών.

Επιμέλεια:

Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ

Πηγή: «Scientific American»

ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Μη μιλάς, μη χασομεράς. Το αφεντικό «έχει μάτια» μέχρι και στην τουαλέτα!

Εφιαλτικά σενάρια, βγαλμένα από τη ζούγκλα της αγοράς εργασίας, που έρχονται πιο κοντά με την ψηφιακή κάρτα εργασίας, την οποία ψήφισαν η κυβέρνηση ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα

Αποθήκη της «Amazon», όπου η τεχνολογία παρακολούθησης του χρόνου εργασίας και της συνολικότερης δραστηριότητας των εργαζομένων έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο

Αποθήκη της «Amazon», όπου η τεχνολογία παρακολούθησης του χρόνου εργασίας και της συνολικότερης δραστηριότητας των εργαζομένων έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο

Ενα από τα πιο πολυδιαφημισμένα μέτρα του αντεργατικού νόμου που ψηφίστηκε την περασμένη Τετάρτη στη Βουλή, από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα άλλα αστικά κόμματα, είναι η λεγόμενη ψηφιακή κάρτα εργασίας.

Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας, αποτελεί την «πιο βασική αλλαγή του νομοσχεδίου», που «επιτρέπει να καταγράφονται με απόλυτη ακρίβεια και σε πραγματικό χρόνο οι ώρες εργασίας όλων των μισθωτών». Η κάρτα «θα μας επιτρέψει να εφαρμόσουμε μία σειρά από άλλες παρεμβάσεις, που προωθεί αυτό το νομοσχέδιο», ανάμεσα σε αυτά «η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και η εξίσωση των υπερωριών σε βιομηχανία και υπηρεσίες».

Ο ενθουσιασμός του υπουργού δεν είναι τυχαίος. Η ψηφιακή κάρτα συνιστά μια ποιοτική αναβάθμιση των εργαλείων μέτρησης του χρόνου εργασίας προς όφελος της εργοδοσίας, ανοίγοντας νέες «λεωφόρους» για την εφαρμογή αντεργατικών μέτρων που περιμένουν τη σειρά τους να υλοποιηθούν. Οπως, για παράδειγμα, το σπάσιμο του χρόνου εργασίας σε «ενεργό» και «ανενεργό», που αυξάνει κατακόρυφα τον απλήρωτο χρόνο της δουλειάς, άρα και την εκμετάλλευση, τροφοδοτώντας τα κέρδη του κεφαλαίου.

Το κλειδί είναι η αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρουν η ολοένα και μεγαλύτερη ψηφιοποίηση και η ενσωμάτωση της τεχνολογίας σε εφαρμογές παρακολούθησης της εργασίας, όχι απλά σε επίπεδο καταμέτρησης του χρόνου αλλά και αποδοτικότητας του εργαζόμενου. Αυτά τα χαρακτηριστικά συνδυάζει η ψηφιακή κάρτα και γι' αυτό - όπως λέει και ο υπουργός - αποτελεί προϋπόθεση για την εφαρμογή του αντεργατικού οπλοστασίου που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση.

Το μέτρο θα εφαρμοστεί σταδιακά, ξεκινώντας από τις τράπεζες, τους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους και τις μεγάλες βιομηχανίες. Εως τις αρχές του 2022 θα είναι έτοιμη η «μήτρα», ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2022 θα ξεκινήσει η εφαρμογή της.

Τεράστιες δυνατότητες στα χέρια της εργοδοσίας

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, η κάρτα θα συνδέει στην εξέλιξή της το σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» με το κινητό τηλέφωνο ή τον υπολογιστή του κάθε εργαζόμενου, όπου θα καταμετρώνται σε πραγματικό χρόνο οι ώρες εργασίας.

Το σύστημα θα διαθέτει απεικόνιση όλων των νόμιμων ορίων υπερωριών, ημερήσιου χρόνου ανάπαυσης κ.λπ., ενώ ο μισθός θα απεικονίζεται και σε επίπεδο ώρας. Θα υπάρχουν προβλέψεις σε τεχνικό επίπεδο για ειδικές συνθήκες, όπως ενδεικτικά εργασίες εκτελούμενες έξω από την έδρα της επιχείρησης, επαγγελματικά ταξίδια, έκτακτη απουσία του εργαζόμενου για προσωπικούς λόγους κ.λπ.

Πρόκειται, με άλλα λόγια, για ένα υπερσύγχρονο μέσο καταγραφής της συνολικής δραστηριότητας του εργαζόμενου και μάλιστα «πρωτοπόρο» για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, καθώς αντίστοιχο δεν έχει εφαρμοστεί ενιαία σε επίπεδο χώρας ή κλάδου πουθενά στην Ευρώπη.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οι τεχνικές ψηφιακής παρακολούθησης της εργασίας είναι άγνωστες στα μονοπώλια της ΕΕ. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι σε κλάδους όπως οι Τηλεπικοινωνίες, η Ερευνα, η Πληροφορική, το Χρηματοπιστωτικό αξιοποιούν μια ευρεία γκάμα ψηφιακής παρακολούθησης της εργασίας, εφαρμόζοντας λογισμικό που διαμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες της κερδοφορίας τους.

Σύμφωνα μάλιστα με σχετικές έρευνες, από το 51% των επιχειρήσεων της ΕΕ και της Βρετανίας που ανέφεραν πως εφαρμόζουν τεχνολογίες παρακολούθησης και ανάλυσης δεδομένων της εργασίας, το 24% ισχυρίστηκε ότι έκανε χρήση «για βελτίωση της διαδικασίας παραγωγής», το 5% για την παρακολούθηση της απόδοσης των εργαζομένων και το 22% για τους δύο αυτούς σκοπούς ταυτόχρονα.

Η χρήση ανάλυσης δεδομένων για την παρακολούθηση της απόδοσης των εργαζομένων είναι πιο διαδεδομένη στις Μεταφορές (36%) και λιγότερο διαδεδομένη στις Κατασκευές (20%). Επίσης, είναι πιο διαδεδομένη στις μεγάλες επιχειρήσεις (με περισσότερους από 250 εργαζόμενους) και λιγότερο στις μικρές (10 έως 49 εργαζόμενοι).

Καταγραφή κάθε κίνησης

Η πλατφόρμα που διαμορφώνει το κράτος με την ψηφιακή κάρτα εργασίας, απαλλάσσει τον κάθε επιμέρους εργοδότη από το κόστος του λογισμικού, που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Ταυτόχρονα, οι τεχνολογίες αυτές είναι ιδιαίτερα ευέλικτες στη διασυνδεσιμότητα και πάνω τους μπορούν να «κουμπώσουν» πολλά ακόμα ψηφιακά εργαλεία για την παρακολούθηση της εργασίας.

Μια ματιά στις δυνατότητες που προσφέρει σήμερα η παγκόσμια ψηφιακή αγορά για τους εργοδότες αποκαλύπτει τις τρομακτικές «κερκόπορτες» που μπορεί να ανοίξει η εφαρμογή της κάρτας εργασίας.

Για παράδειγμα, ένα πρόσθετο λογισμικό που «κουμπώνει» στην πλατφόρμα τηλεργασίας «Webex» της «Cisco» είναι το «Monitask», με το οποίο ένας εργοδότης μπορεί να παρακολουθεί όλες τις δραστηριότητες των υπαλλήλων του, να λαμβάνει λεπτομερείς αναφορές και να μετράει τη συνολική παραγωγικότητα, όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα του ο κατασκευαστής.

Επισημαίνει μάλιστα στους εργοδότες ότι «η κλοπή χρόνου είναι ένα κοινό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες με τους υπαλλήλους τους», ειδικά στις επιχειρήσεις που «επιτρέπουν στους υπαλλήλους τους να καταγράφουν τις ώρες εργασίας τους με μη αυτόματο τρόπο». Το «Monitask» δίνει τη δυνατότητα παρακολούθησης «κάθε λεπτού που αφιερώνει σε μια συγκεκριμένη εργασία ή σε ολόκληρο το έργο» ένας εργαζόμενος, καταγράφοντας τα κλικ ποντικιού, τα πατήματα πλήκτρων και την κύλιση, όπως και στιγμιότυπα (screenshot) οθόνης.

«Μπορείτε να δείτε τα στιγμιότυπα οθόνης στο διαδίκτυο και να τα αξιοποιήσετε ως αποδεικτικά στοιχεία για την εργασία. Δεν υπάρχει κατασκοπεία, και επωφελείστε από την πλήρη διαφάνεια» (!), αναφέρει η ιστοσελίδα προς τους πελάτες της. Ο χρόνος εργασίας καταγράφεται αυτόματα στα λεγόμενα «φύλλα κατανομής χρόνου (timesheets)», τα οποία έχουν τη δυνατότητα να «εντοπίζουν αυτόματα μη παραγωγικές ώρες».

Εργαλεία παρακολούθησης για κάθε χώρο δουλειάς

Οι δυνατότητες αυτές δεν περιορίζονται ωστόσο μόνο στους χώρους δουλειάς, όπου ο υπολογιστής είναι το βασικό εργαλείο.

Η «Replicon», εταιρεία που αναπτύσσει εδώ και δεκαετίες αντίστοιχο λογισμικό, με πελάτες μεγάλες πολυεθνικές, όπως οι «FedEx», «Siemens», «Ernst & Young» και «British Gas», «λάνσαρε» πρόσφατα το λογισμικό της για τον κλάδο των Κατασκευών, με δυνατότητες καταγραφής του χρόνου εργασίας, των αμοιβών και του ανενεργού χρόνου, εστιάζοντας σε εφαρμογές για κινητά τηλέφωνα.

«Ο κατασκευαστικός κλάδος απαιτεί μια ολοκληρωμένη λύση που μπορεί να εφαρμόζει με συνέπεια υπερωρίες, διαλείμματα γευμάτων και άλλους εργατικούς νόμους όπου και αν δραστηριοποιούνται», ισχυρίζεται η εταιρεία και προσθέτει πως η εφαρμογή για κινητά με βασική λειτουργία την παρακολούθηση του χρόνου εργασίας «επιτρέπει στα συνεργεία να βελτιώνουν την παραγωγικότητα με ακριβή δεδομένα χρόνου εργασίας και παρακολούθηση τοποθεσίας, χρησιμοποιώντας σύγχρονη τεχνολογία, παρακολούθηση GPS και τεχνολογίες γεωγραφικής περίφραξης».

Μάλιστα, για να μειωθεί η ...«κλοπή χρόνου», το «έξυπνο ρολόι» στην εφαρμογή για τα κινητά τηλέφωνα των εργαζομένων μπορεί να ενεργοποιείται αυτόματα μέσω αναγνώρισης προσώπου ή ελέγχου φωτογραφιών!

Αλλη μια «πρωτοποριακή» δυνατότητα που δίνει η τεχνολογία στην παρακολούθηση των χώρων δουλειάς είναι το σύστημα έξυπνων καμερών «Meraki» της «Cisco», το οποίο συστήνεται ειδικά σε μικρές επιχειρήσεις. Ανάμεσα σε άλλα, οι «έξυπνες κάμερες» μπορούν να δημιουργήσουν «χάρτες θερμότητας κίνησης» που παρουσιάζουν, για παράδειγμα, «το πού συγκεντρώνονται οι άνθρωποι σε ένα χώρο γραφείων».

Η δυνατότητα ανίχνευσης και καταγραφής της κίνησης ανθρώπων και αντικειμένων γίνεται πιο ακριβής με την πάροδο του χρόνου, χάρη στη μηχανική μάθηση, ώστε ο εργοδότης να ξέρει και να καταγράφει ανά πάσα στιγμή πού βρίσκεται και τι κάνει μέσα στο χώρο ο εργαζόμενος!

Αντίστοιχη τεχνολογία που χρησιμοποιούσε αισθητήρες για την παρακολούθηση των κινήσεων και της δραστηριότητας των εργαζομένων στο γραφείο, έχει εφαρμόσει η βρετανική «Barclays». Το πρόγραμμα παρακολούθησης προσωπικού που έχει εγκαταστήσει στα κεντρικά γραφεία της στο Λονδίνο, καταγράφει το χρόνο που περνούν οι εργαζόμενοι στα γραφεία τους και παρακολουθεί ακόμα και τη διάρκεια των διαλειμμάτων τουαλέτας μέσω αισθητήρων θερμότητας.

Παρακολούθηση των «επιδόσεων» και με άλλες μορφές

Η «wearable» τεχνολογία (έξυπνα ρολόγια, βραχιόλια και γυαλιά με ενσωματωμένες δυνατότητες GPS και αισθητήρες που παρακολουθούν τις κινήσεις και την τοποθεσία και μετρούν τα βήματα και τους παλμούς) είναι μια άλλη αναδυόμενη «τάση» για την παρακολούθηση και καταγραφή της συνολικής δραστηριότητας των εργαζομένων.

Το πιο γνωστό παράδειγμα εφαρμογής τέτοιας τεχνολογίας είναι οι φορητοί σαρωτές που χρησιμοποιούνται στις αποθήκες της «Amazon» για την παρακολούθηση της απόδοσης των εργαζομένων (χιλιόμετρα που περπατήθηκαν, αντικείμενα που παραδίδονται ή συσκευάζονται), σε σχέση με τους στόχους παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης των διαλειμμάτων τουαλέτας.

Σύμφωνα με μια βρετανική έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2018 από την «Organise», το 74% των εργαζομένων της «Amazon» απέφευγαν να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα φοβούμενοι ότι θα λάβουν προειδοποιήσεις για μειωμένη απόδοση.

Τα πρώτα βήματα στους χώρους εργασίας κάνει και η χρήση βιομετρικών συσκευών. Η ασφαλιστική «Metlife» χρησιμοποιεί, για παράδειγμα, το «Cogito» σε τηλεφωνικά της κέντρα, ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης για την αξιολόγηση του τόνου της φωνής και της διάθεσης των εργαζομένων, με τα δεδομένα αυτά να χρησιμοποιούνται στη συνέχεια για την αξιολόγησή τους.

Εφιαλτικές συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων

Το εφιαλτικό μέλλον που ετοιμάζουν για τους εργαζόμενους με τη γενικευμένη χρήση της τεχνολογίας όχι για τη βελτίωση των όρων δουλειάς και τη μείωση του χρόνου εργασίας, αλλά για την ένταση της εκμετάλλευσης και την επέκταση των μηχανισμών παρακολούθησης και τρομοκρατίας, θα έχει τρομερές συνέπειες σε κάθε πλευρά της επαγγελματικής, οικογενειακής, προσωπικής και κοινωνικής ζωής.

Είναι μάλιστα τόσο εξόφθαλμα καταστροφικές αυτές οι συνέπειες, που γίνονται αντικείμενο παρατήρησης ακόμα και από μηχανισμούς της ΕΕ, που μεριμνούν τάχα για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας.

Είναι χαρακτηριστικά τα όσα αναφέρει έκθεση του Eurofound, που κυκλοφόρησε το 2020, με τίτλο «Παρακολούθηση και εποπτεία των εργαζομένων: Οι προκλήσεις της ψηφιοποίησης»: «Ενώ αυτές οι τεχνολογίες μπορούν να συμβάλουν στη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τις πολιτικές για τα διαλείμματα ανάπαυσης και την ιχνηλασιμότητα των περιουσιακών στοιχείων και των πόρων της εταιρείας, μπορούν επίσης να συμβάλουν στην αύξηση της εντατικοποίησης της εργασίας, στη μείωση του χρόνου αδράνειας και στην επιβολή κυρώσεων για την υποαπόδοση. Τα ζητήματα αυτά είναι πιθανό να γίνουν πιο εμφανή, καθώς τεχνολογίες - όπως οι φορητές και βιομετρικές τεχνολογίες - αναπτύσσονται γρήγορα και γίνονται πιο εξελιγμένες και όλο και πιο προσιτές, επιτρέποντας την αύξηση της ισχυρής και παρεμβατικής παρακολούθησης των εργαζομένων».

Σε άλλο σημείο, στις παρενέργειες της συνεχούς και διάχυτης παρακολούθησης των εργαζομένων αναφέρει μεταξύ άλλων τα «υψηλότερα επίπεδα άγχους, μειωμένο επίπεδο εμπιστοσύνης προς τη διοίκηση και μεγαλύτερη παρέμβαση της εργασίας στην ιδιωτική ζωή» του εργαζόμενου.

Ξεχωρίζει επίσης το ενδεχόμενο της «παιχνιδοποίησης» (gamification) της εργασίας, που αυξάνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργαζομένων. Συνολικά, καταγράφεται η επίδραση της παρακολούθησης στον χώρο εργασίας «στο δικαίωμα των εργαζομένων να οργανώνονται, να πραγματοποιούν συνελεύσεις και να επικοινωνούν μεταξύ τους εμπιστευτικά», το οποίο βέβαια «πάει περίπατο».

ΥΓΕΙΑΣ – ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 23 ΙΟΥΝΗ – ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Συγκέντρωση στις 9 π.μ. στο υπ. Εργασίας και Πορεία στο υπ. Υγείας

► OXI στις ΣΔΙΤ, καταργήσεις νοσοκομείων και τη λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια

► προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με επείγουσες διαδικασίες. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων και εργολαβικών (επικουρικοί, ΣΟΧ, μέσω ΟΑΕΔ και ΕΟΔΥ, ειδικευόμενοι νοσηλευτές)

► ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας. Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού με άμεση καταβολή του επιδόματος αδείας. Αναγνώριση της προϋπηρεσίας της 2ετίας 2016 - 2017

► επέκταση του ανθυγιεινού επιδόματος και ένταξη στα Βαρέα Ανθυγιεινά Επαγγέλματα

► πλήρης και επαρκής κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων υγείας και πρόνοιας

► ενίσχυση των εμβολιαστικών κέντρων με επείγουσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Να σταματήσουν οι

μετακινήσεις προσωπικού από νοσοκομεία προς τα εμβολιαστικά κέντρα.

► κατάργηση του περιορισμού των τακτικών χειρουργικών επεμβάσεων και εξωτερικών ιατρείων. Ενίσχυση

των αναισθησιολογικών τμημάτων και χειρουργείων για την αποσυμφόρηση της λίστας αναμονής ασθενών

► στελέχωση και επαναλειτουργία των κλειστών νοσοκομείων. Δημιουργία δημόσιων μονάδων αποκατάστασης

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ και ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ γιατί δεν ανεχόμαστε να συνεχιστεί η απαράδεκτη κατάσταση στις δημόσιες

μονάδες υγείας και πρόνοιας ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ αυτά που ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ για να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις

απαιτήσεις της δουλειάς μας, μέσα σε επικίνδυνες και ανθυγιεινές συνθήκες, με αλλεπάλληλες βάρδιες και εφημερίες

και δεκάδες χρωστούμενο ρεπό και μέρες κανονικής άδειας.

Έχουμε «χορτάσει» χειροκροτήματα και υποσχέσεις από τη σημερινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις, χωρίς καμία ουσιαστική αναγνώριση της προσφοράς μας και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.Είναι χαρακτηριστικό

ότι ακόμη και η έναρξη χορήγησης κανονικών αδειών δεν συνοδεύεται ούτε από την εξασφάλιση επαρκούς καλοκαιρινής άδειας σε όλους τους εργαζόμενους ούτε από την καταβολή επιδόματος αδείας.

«Αναγνώριση της προσφοράς» για χιλιάδες συμβασιούχους συνάδελφους σε καθαριότητα, σίτιση και φύλαξη είναι

ο σχεδιασμός για επαναφορά εργολαβικών εταιρειών, που θα οδηγήσει στην απόλυση τους. Αντιμέτωποι με τον κίνδυνο άμεσης απόλυσης βρίσκονται και χιλιάδες επικουρικοί συνάδελφοι, που οι συμβάσεις τους λήγουν στις 31 Οκτωβρίου ενώ ακολουθούν οι συνάδελφοι μέσω ΟΑΕΔ και ΕΟΔΥ.

Πρόκειται για εργαζόμενους που έχουν αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία και τυχόν απόλυση τους – εκτός από τα προβλήματα επιβίωσης στους ίδιους και τις οικογένειες – θα προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα στη λειτουργία των μονάδων υγείας και πρόνοιας, ιδιαίτερα στις σημερινές κρίσιμες συνθήκες.

Αντιμετωπίζουν τον εμπαιγμό των κυβερνήσεων, που «αναγνωρίζουν το ρόλο τους» αλλά αρνούνται πεισματικά το

δίκαιο αίτημα μας για μονιμοποίηση τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η ψήφιση νόμου, το 2018, από την

κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που βάζει πρόσθετα εμπόδια στη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου και η

απόρριψη από τα κόμματα της άρχουσας τάξης της πρότασης σωματείων για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων με

τροποποίηση του άρθρου 103 του Συντάγματος.

Ταυτόχρονα, οι κυβερνητικοί πανηγυρισμοί για τη διαχείριση της επιδημίας δεν μπορούν να κρύψουν τις ευθύνες της

σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, όχι μόνο για την ουσιαστική ανυπαρξία μέτρων για την προστασία της

υγείας στους χώρους δουλειάς, αλλά και για τις μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό στις δημόσιες μονάδες

υγείας. Ελλείψεις που δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν με προσλήψεις επικουρικών υγειονομικών, που καλύπτουν

προσωρινά μικρό μόνο μέρος των χιλιάδων κενών οργανικών θέσεων, και τις δωρεές εκπροσώπων επιχειρηματικών

ομίλων επιχειρηματίες – που αξιοποιούνται για τη συνέχιση της απεμπόλησης της κρατικής ευθύνης για την υγεία.

Κυρίως όμως δεν μπορούν να κρύψουν ότι για να «εξοικονομηθούν» υποδομές και προσωπικό για την αντιμετώπιση

της επιδημίας, η κυβέρνηση προχώρησε σε αναστολή τακτικών εξωτερικών ιατρείων, διαγνωστικών εξετάσεων και χειρουργείων, εκθέτοντας χιλιάδες ασθενείς, κυρίως με χρόνιες παθήσεις, σε αυξημένο κίνδυνο επιδείνωσης της υγείας

τους ή και απώλειας της ζωής τους.

Ταυτόχρονα, οι ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα, όχι μόνο δεν επιτάχθηκαν για να ενταχθούν, μαζί με το

προσωπικό τους, σε ένα ενιαίο κρατικό σχεδιασμό για την προστασία της υγείας των λαϊκών οικογενειών, αλλά αντίθε-

τα οι ιδιοκτήτες τους εκμεταλλεύτηκαν την επιδημία για να εξασφαλίσουν νέα κέρδη, μέσω της χρυσοπληρωμένης παραχώρησης κλινών και της κερδοσκοπίας στα τεστ για SARS-CoV-2.

Με τη σταδιακή επανέναρξη τακτικών εξωτερικών ιατρείων και χειρουργείων και την επαναλειτουργία κλινικών σε

συνδυασμό με την απαίτηση για τη διατήρηση σε λειτουργία και ετοιμότητα ενός, τουλάχιστον, μέρους των δομών για

COVID-19, για την περίπτωση νέου κύματος, αυξάνονται αντικειμενικά οι ανάγκες και αναδεικνύονται ακόμη περισσότερο οι ελλείψεις, που δεν μπορούν να καλυφθούν με τις πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες για προσλήψεις 900 γιατρών

- όταν οι κενές οργανικές θέσεις, με βάση τους ανεπαρκέστατους οργανισμούς ξεπερνούν τις 6.000 - και για 4.000 νοσηλευτές, όταν οι κενές οργανικές θέσεις είναι πολύ περισσότερες.

Άλλωστε, οι ανάγκες για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και πλήρη επαρκή κρατική χρηματοδότησης των

δημόσιων μονάδων υγείας και πρόνοιας έρχονται σε αντίθεση με τις συνεχείς κυβερνητικές αποφάσεις για ακόμη μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο, που θα τις πληρώσει ξανά ο λαός, με φορολογία και

περικοπές σε κρατικές δαπάνες, όπως αυτές για την Υγεία.

Προειδοποιούμε ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει. Η νέα μεγαλύτερη κρίση, σε συνδυασμό με τη μονιμοποίηση και

επέκταση των αντιλαϊκών μέτρων, που πάρθηκαν με πρόσχημα την αντιμετώπιση της επιδημίας, θα αυξήσουν την ανεργία και τη φτώχεια και θα έχουν δραματικές συνέπειες στην υγεία και ζωή των λαϊκών οικογενειών.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ δεν έχει ακόμη «κοπάσει» το 3ο

 κύμα της επιδημίας, πυκνώνουν οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, εκπροσώπων επιχειρηματικών ομίλων και πανεπιστημιακών που «προετοιμάζουν το έδαφος» για

επέκταση των Συμπράξεων με τον Ιδιωτικό Τομέα, για καταργήσεις νοσοκομείων και λειτουργία όσων απομείνουν με

ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του πρωθυπουργού ότι: «Το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν είναι υποχρεωτικά κρατικό σύστημα Υγείας» ενώ αποκαλυπτική για τις επιδιώξεις των επιχειρηματικών ομίλων είναι η τοποθέτηση του προέδρου της Εταιρείας Management Υπηρεσιών Υγείας, σε ημερίδα: «Είναι λάθος να μιλάμε για δημόσια δωρεάν

Υγεία. Η Υγεία είναι προϊόν, έχει κόστος και πληρώνεται. Το νοσοκομείο είναι επιχείρηση (...) και το μεγάλο σαράκι είναι η μονιμότητα των εργαζομένων».

Οι δηλώσεις αυτές επιβεβαιώνουν αυτό που ήδη γνωρίζαμε. Ότι απέναντι μας έχουμε, πρώτα από όλα, τα «μεγάλα

επιχειρηματικά συμφέροντα». Τους ομίλους που ανυπομονούν να επεκταθούν στους τομείς της Υγείας και Ασφάλισης

και απαιτούν, από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που τους υπηρετούν, να προχωρήσει άμεσα οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την επέκταση της επιχειρηματικής δράσης. Αυτοί είναι ο πραγματικός μας εχθρός.

Αυτόν τον εχθρό υπηρετεί η ηγεσία της ΓΣΕΕ, όπως αποδεικνύεται και με την άρνηση της να προκηρύξει πανεργατική απεργία τη μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου για τη 10ωρη εργασία. Αυτός ο εχθρός και η πολιτική που τον υπηρετεί,

δεν αντιμετωπίζεται από τις «απεργιακές τουφεκιές» της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ, που συνοδεύονται από συστηματική

προσπάθεια επιβολής «σιγής νεκροταφείου» στις μονάδες υγείας και πρόνοιας, από τις παρατάξεις του παλιού και

νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Ταυτόχρονα, αγανάκτηση μας προκαλούν και οι δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, που επιχειρούν να

εμφανισθούν «υπερασπιστές» του δημόσιου συστήματος υγείας. Μάταια νομίζουν ότι θα ξεχάσουμε ότι:

● το ΠΑΣΟΚ ψήφισε και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησαν το νόμο για διάθεση του 10% των δημόσιων νοσοκομειακών

κρεβατιών σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες

● η ΝΔ ίδρυσε την Ανώνυμη Εταιρεία Μονάδων Υγείας (Α.Ε.Μ.Υ. Α.Ε) και ο ΣΥΡΙΖΑ της παραχώρησε το νοσοκομείο

Σαντορίνης

● ΝΔ – ΠΑΣΟΚ ίδρυσαν την ΕΣΑΝ Α.Ε και ο ΣΥΡΙΖΑ τη μετονόμασε σε ΚΕΤΕΚΝΥ Α.Ε. και της ανέθεσε την ανάπτυξη

του ελληνικού DRG (Κοστολόγηση Ομοιογενών Διαγνωστικών Κατηγοριών) για να διαμορφωθούν παρόμοιοι όροι λειτουργίας μεταξύ δημόσιων νοσοκομείων και ιδιωτικών κλινικών.

● ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το νόμο 4413/2016, (με βάση την ευρωπαϊκή Οδηγία 2014/23/ΕΕ) για την επέκταση των ΣΔΙΤ και

στον τομέα της Υγείας και η ΝΔ ανακοίνωσε ότι θα τον εφαρμόσει άμεσα.

Επιχειρηματικοί όμιλοι, Ευρωπαϊκή Ένωση και το κόμματα τους λογαριάζουν όμως

χωρίς τους εργαζόμενους και δεσμευόμαστε ότι δεν θα τους αφήσουμε σε «χλωρό κλαρί».

Του "φιλεργατικού" νόμου Φωνές Γαλέρας

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Αποφάσισαν να βάλουν φρένο στους εργατικούς αγώνες

• 

εηγή: Eurokinissi/Motionteam

Την τελευταία στιγμή, 24 ώρες πριν την έναρξη της απεργίας που έχουν προκηρύξει Σωματεία, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης αποφάσισε στάση εργασίας 1 μ.μ. με 5 μ.μ. Η «Εργατική Ενότητα» καλεί τους εργαζόμενους να γυρίσουν την πλάτη στην πλειοψηφία του ΕΚΘ και να συμμετάσχουν στα συλλαλητήρια των εργατικών σωματείων στις 11 π.μ. και στις 7 μ.μ.

Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Στις 10 του Ιούνη βούλιαξε ο τόπος από απεργούς. Γέμισαν οι δρόμοι της πόλης από εργαζόμενους που δεν δέχονται να γίνουν σκλάβοι στον 21ο αιώνα. Ακούστηκε παντού η φωνή τους που έλεγε να πεταχτεί στα σκουπίδια το νομοσχέδιο της κυβέρνησης! Από εκείνη τη μέρα μέχρι και σήμερα χιλιάδες οργανωμένοι εργαζόμενοι έκαναν τη νύχτα μέρα για να μη μείνει άνθρωπος που δεν θα μάθει για τη μεγάλη επιτυχία της απεργίας, για να μη μείνει χώρος δουλειάς που δεν θα οργανώσει την απάντησή του.

Σήμερα, η πλειοψηφία του ΕΚΘ απέδειξε και στον πιο καλόπιστο πως πραγματικά είναι η φωνή των εργοδοτών μέσα στα Σωματεία. Την τελευταία στιγμή, 24 ώρες πριν την έναρξη της απεργίας που έχουν προκηρύξει Σωματεία, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες αποφάσισε στάση εργασίας 13.00-17.00, ούτε καν την ώρα της συγκέντρωσης που αποφάσισαν τα Σωματεία της πόλης. Καλεί τους εργαζόμενους να πάνε στη δουλειά, να μην κάνουν τίποτα, την ώρα που στη Βουλή θα καταστρέφουν τη ζωή τους, το μέλλον των παιδιών τους. Μαζί με τη ΓΣΕΕ απέδειξε πως δουλειά της είναι να εξασφαλιστεί η ανάπτυξη των αφεντικών με κάθε κόστος, και για αυτό τον σκοπό πέταξε και το τελευταίο φιλεργατικό προσωπείο.

Όλοι οι εργαζόμενοι τους γυρνάμε την πλάτη. Όλοι στα συλλαλητήρια των εργατικών σωματείων στις 16 Ιούνη, στις 11.00 και στις 19.00».

Να παραλύσει η χώρα, όλη τη μέρα! - Στις 11 π.μ. και στις 7 μ.μ. στο αγ. Βενιζέλου. Ν' αποσυρθεί τώρα το αντεργατικό έκτρωμα.

Να παραλύσει η χώρα, όλη τη μέρα - Όλες και όλοι στην απεργία στις 16 Ιούνη με συγκεντρώσεις στις 11 το πρωί και στις 7 το απόγευμα στο αγ. Βενιζέλου, τονίζει το ΠΑΜΕ. Συγκεκριμένα, αναφέρει τα εξής:  

«Να παραλύσει η χώρα, όλη τη μέρα! Να αποσυρθεί τώρα το αντεργατικό έκτρωμα.

Στις 10 Ιούνη με τη μαζική συμμετοχή στην απεργία, κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία πήραν το μήνυμα! Χιλιάδες εργαζόμενοι από κάθε κλάδο έκαναν φύλλο και φτερό την κυβερνητική προπαγάνδα, τις δικαστικές αποφάσεις, τους εκβιασμούς και τις απειλές της εργοδοσίας και απέργησαν μαζικά. Στις 16 Ιούνη συνεχίζουμε με νέα απεργία για να πεταχτεί το αντεργατικό έκτρωμα στα σκουπίδια!

Ο αγώνας για να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο που καταργεί το 8ωρο και δυναμώνει την εκμετάλλευση, που βάζει ακόμα περισσότερα εμπόδια στο δικαίωμα στην απεργία, στη συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση, χρειάζεται να κλιμακωθεί.

Κάτω τα χέρια από το 8ωρο!

Να μην επιτρέψουμε να γίνει κόλαση η ζωή των εργαζόμενων! Να μην επιτρέψουμε να περάσει η κατάργηση του 8ωρου, της Κυριακής αργίας, να μην εφαρμοστούν τα εξοντωτικά ωράρια που μας γυρνάνε 150 χρόνια πίσω, η κατάργηση των ελεγκτικών μηχανισμών. Να μην επιτρέψουμε το ξεμονάχιασμα των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοσία με το αίσχος των ατομικών συμβάσεων!

Δεν θα γίνουμε δούλοι των εργοδοτών!

Ποτέ δεν ήταν δική μας επιλογή και ποτέ δεν θα ‘ναι, η εξαντλητική δουλειά, η δουλειά ήλιο με ήλιο. Ποτέ δεν επιλέξαμε τους μισθούς πείνας, τη μερική απασχόληση και την ευελιξία. Οι ελεύθερες απολύσεις, η ανεργία και η ανάγκη για επιβίωση ήταν πάντα το πιστόλι στο κρόταφο μας, που κρατούσαν οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους για να μας εκμεταλλεύονται, για να θησαυρίζουν από το μόχθο και την εργασία μας.

Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης δεν θα ρυθμίσει, όπως λένε, την εργασιακή ζούγκλα που έχουν επιβάλλει οι μεγαλοεργοδότες. Θα την κάνει ακόμη πιο άγρια! Νομοθετώντας την απλήρωτη εργασία, κάνουν ακόμη πιο λάστιχο την ζωή μας, ξεχαρβαλώνουν τον όποιο προσωπικό και οικογενειακό χρόνο έχει απομείνει. Απαλλάσσουν τους επιχειρηματίες από τον μεγάλο βραχνά της συλλογικής πάλης, διεκδίκησης και διαπραγμάτευσης, βάζοντας τον κάθε εργαζόμενο, μόνο του απέναντι στον εργοδότη. Γι’ αυτό και έχουν πάρει πάνω τους την ψήφιση του νομοσχεδίου! Είναι απαίτησή τους και έχουν μπει μπροστά για να περάσει με κάθε τρόπο!

Η εκμετάλλευση δεν διευθετείται! Καταργείται!

Αυτά στηρίζουν οι εργοδοτικοί-κυβερνητικοί συνδικαλιστές, η θλιβερή ηγεσία της ΓΣΕΕ, η οποία συμφωνεί με το περιεχόμενο του νομοσχεδίου. Η μόνη τους διαφωνία είναι αν θα είναι και αυτοί στο παζάρι για τη διευθέτηση. Πιστεύουν στη συλλογική διευθέτηση για τη κατάργηση του 8ωρου στο όνομα της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

Πρόοδος και ρεαλισμός δεν είναι να γυρίζει πίσω ο τροχός! Πρόοδος και ρεαλισμός σήμερα, με βάση την ανάπτυξη της τεχνολογίας, των επιστημών, την παραγωγικότητα της εργασίας μας, είναι να δουλεύουμε λιγότερο και να απολαμβάνουμε περισσότερα. Να καλύπτουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας, να έχουμε ελεύθερο χρόνο να ζήσουμε μαζί με τα παιδιά μας και όχι εμείς στη δουλειά και αυτά κλεισμένα στο σπίτι.

Με αισιοδοξία και με πίστη στο δίκιο μας, όλες και όλοι οι εργαζόμενοι από κάθε κλάδο, από κάθε χώρο δουλειάς, κάθε σχέση εργασίας, κλιμακώνουμε τον αγώνα!

Το νομοσχέδιο-έκτρωμα να μείνει στα χαρτιά!».

Ο εμβολιασμός δεν υποκαθιστά τις τεράστιες ελλείψεις στην Υγεία

    

Πίσω από τους αναγκαίους εμβολιασμούς, η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει τη γύμνια του δημόσιου συστήματος Υγείας και τις ευθύνες της για την έλλειψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας της υγείας και της ζωής του λαού.

Πρόκειται άλλωστε για την ίδια πολιτική, που μαζί με τους ανταγωνισμούς για το εμβόλιο-εμπόρευμα, επιδρά καθοριστικά και στους ρυθμούς του προγράμματος εμβολιασμού, για την επιτυχία του οποίου η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο, φορτώνοντας κι εδώ τις καθυστερήσεις στην ατομική ευθύνη.

Ήδη, όμως, στους έξι μήνες που διαρκούν οι εμβολιασμοί, αναδείχτηκαν σοβαρές πτυχές, που επιβεβαιώνουν ότι δεν αρκεί η ανακάλυψη ενός τέτοιου «όπλου» για την αντιμετώπιση του κορονοϊού, αλλά χρειάζονται πολλές ακόμα προϋποθέσεις για να μπορεί αυτό να αξιοποιηθεί προς όφελος του λαού.

***

Αποδείχτηκε, για παράδειγμα, ότι όσο η έρευνα, η παραγωγή και η διανομή των εμβολίων βρίσκονται στα χέρια επιχειρηματικών ομίλων, όσο το φάρμακο και τα εμβόλια αποτελούν κερδοφόρο εμπόρευμα για μια χούφτα μονοπώλια, γίνονται πεδίο ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών, τόσο θα εμποδίζεται ο λαός να απολαμβάνει τα επιτεύγματα της επιστήμης που μπορούν να βελτιώσουν την υγεία του ή και να σώσουν τη ζωή του.

Οι εμβολιασμοί με το σταγονόμετρο τους πρώτους μήνες, αλλά και οι σημερινοί αργοί ρυθμοί λόγω των ελλείψεων που συνεχίζονται, είναι αποκαλυπτικοί για το πώς ο καπιταλισμός φρενάρει τις παραγωγικές δυνατότητες και πώς οι λαϊκές ανάγκες συνθλίβονται κυριολεκτικά στις μυλόπετρες των ανταγωνισμών μεταξύ μονοπωλίων, κρατών και ιμπεριαλιστικών κέντρων, με κριτήριο το μεγαλύτερο κέρδος.

Η ίδια η κυβέρνηση άλλωστε επαναλαμβάνει μονότονα από τον περασμένο Δεκέμβρη ότι «ο ρυθμός των εμβολιασμών εξαρτάται από τις συμφωνίες με τις εταιρείες για τους χρόνους παράδοσης», αντί όλα τα ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια να είναι διαθέσιμα για τον λαό έγκαιρα και δωρεάν.

Ο εμβολιασμός κατά του κορονοϊού, όπως και για άλλες ασθένειες, είναι αναγκαίος για την προστασία από την πανδημία, σε συνδυασμό με άλλα μέτρα. Για να γίνει όμως γρήγορα, δωρεάν και με ασφάλεια για όλους, απαιτείται ένα πλήρως ανεπτυγμένο, δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με έμφαση στην πρόληψη, που θα ενημερώνει για τα οφέλη του εμβολιασμού, θα καθορίζει τις προτεραιότητες, θα διαθέτει σε επάρκεια όλα τα ασφαλή εμβόλια και θα επιλέγει το καταλληλότερο ανάλογα με το ιατρικό ιστορικό, θα παρακολουθεί συστηματικά την πορεία των εμβολιασμένων, ώστε να εμπλουτίζεται η επιστημονική γνώση και να υπάρχει έγκαιρη ιατρική παρέμβαση σε τυχόν παρενέργειες.

Στον αντίποδα όλων αυτών των αναγκαίων όρων, η σημερινή κρατική πολιτική εξαντλείται σε διαφημιστικές καμπάνιες στα ΜΜΕ, ενώ στο σμπαραλιασμένο σύστημα Υγείας δεν υπάρχει καμιά μέριμνα ή δυνατότητα για συστηματική παρακολούθηση των εμβολιασμένων, πόσο μάλλον σε μακροπρόθεσμη βάση.

Η επιλογή του εμβολίου είναι ατομική υπόθεση, με κριτήρια «αυτοδιάγνωσης», ενώ παρουσιάζεται περίπου ως «επίτευγμα» ότι στο ράφι υπάρχουν όλες οι «μάρκες» που προμηθεύεται η ΕΕ, για να διαλέξει ο καθένας ό,τι νομίζει πως του ταιριάζει περισσότερο!

Οι παρενέργειες των εμβολίων, όσο περιορισμένες κι αν είναι, δεν γίνονται αντικείμενο εξαντλητικής έρευνας, εξήγησης και ενημέρωσης με ευθύνη του κράτους, αλλά προσθέτουν «πολεμοφόδια» στον ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρηματικών ομίλων που τα παράγουν, επιτείνοντας τη δυσπιστία μέρους του πληθυσμού. Με αυτόν τον τρόπο ευνοούν αντί να αντιμετωπίζουν και αντιεπιστημονικές ανορθολογικές απόψεις που καλλιεργούνται σε τμήματα του πληθυσμού.

***

Το δίλημμα λοιπόν που θέτει η κυβέρνηση, «υποχρεωτικός ή προαιρετικός» ο εμβολιασμός, στόχο έχει να συγκαλύψει τις δικές της τεράστιες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση με την πανδημία και τις καθυστερήσεις στους εμβολιασμούς, για τις οποίες δεν παίρνει κανένα μέτρο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά συνδέει απροκάλυπτα τους εμβολιασμούς με τις προσδοκίες των επιχειρηματικών ομίλων για ένα κερδοφόρο καλοκαίρι, καθιστώντας τον λαό υπεύθυνο για τυχόν «εκτροχιασμό» της οικονομίας!

Όπως και η συζήτηση για τα «κίνητρα» και τις «ανταμοιβές» που λέει ότι θα θεσπίσει, για να δελεάσει όσους το σκέφτονται να εμβολιαστούν (σαν να πρόκειται για ...λοταρία!), ενισχύει την αντίληψη ότι ο εμβολιασμός είναι ατομικό και όχι κοινωνικό ζήτημα.

Η απάντηση από τη σκοπιά του λαού είναι ότι ο εμβολιασμός είναι αναγκαίος για την προστασία της υγείας του. Όπως αναγκαίο είναι να ενισχυθεί ουσιαστικά το δημόσιο σύστημα Υγείας, ανεξάρτητα από την εξέλιξη της πανδημίας, να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας, για να καλυφθούν οι ανάγκες όσων ασθένησαν, αλλά και όσων παραμένουν αποκλεισμένοι για μήνες από το σύστημα Υγείας μιας νόσου, να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για την προστασία των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών.

Για όλα αυτά δόθηκαν και συνεχίζουν να δίνονται μάχες από εργαζόμενους, υγειονομικούς, σωματεία και φορείς, ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων που αντιμετωπίζουν την Υγεία ως «κόστος». Γιατί ακόμα κι ο καθολικός εμβολιασμός δεν μπορεί να «υποκαταστήσει» τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές του εμπορευματοποιημένου δημόσιου συστήματος Υγείας.

Όλοι στην απεργιακή κινητοποίηση αγ. Βενιζέλου 10,30πμ

 

Συμβαίνουν στο Παπαγεωργίου

  

Βαδίζουμε προς τον ενάμιση χρόνο πανδημίας και η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το άνοιγμα του τουρισμού, εκθειάζει τον “ευεργετικό” ρόλο του ιδιωτικού τομέα της υγείας στην αντιμετώπιση…!!! της πανδημίας, οικοδομεί το “νέο ΕΣΥ” και ολοκληρώνει αυτό τον κύκλο δημιουργίας με τη μεγάλη προσφορά στους εργαζόμενους με το νομοσχέδιο για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας “ικανοποιώντας” τον “διακαή πόθο” των εργαζομένων για 10 και πλέον ώρες εργασίας.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και τα τεκταινόμενα στον εργασιακό χώρο του νοσοκομείου.

Η  διοίκηση και τo ανώτερο  στελεχικό δυναμικό της στοχοθετεί και οριοθετεί τις δικές της δράσεις. Μακριά από τους στόχους κερδοφορίας σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας αναπροσαρμόζεται και επαναστοχοποιεί.  Περισσότερο σοφή, προσπαθεί να κλείσει το τμήμα το ραντεβού αφού σαν τμήμα δεν της αποφέρει ένα στοιχειώδες κέρδος, ενώ κατά τη γνώμη της εξορθολογεί τοποθετώντας αυτό το προσωπικό σε άλλο τμήμα στο οποίο θα είναι περισσότερο παραγωγικό. Βέβαια με τέτοιου είδους κινήσεις πετυχαίνει δύο στόχους από τη μια τον εξορθολογισμό όπως οι ίδιοι διατρανώνουν και από την άλλη εκχωρούν ένα ακόμη κομμάτι στους ιδιώτες. Να θυμηθούμε τι έγινε με τα πλυντήρια την τεχνική υπηρεσία και ας αναλογιστούμε τι θα προκύψει στο μέλλον ͘͘͘  είναι να μην ανοίξεις το πορτόφυλλο. Εδώ να σημειώσουμε ότι ζητήματα ηθικής του τύπου, πως θα εξυπηρετηθεί το κοινό ή οι εργαζόμενοι δεν μπαίνουν στη ζυγαριά, όταν ο άλλος ζυγός είναι η οικονομία και το κέρδος.

Ένα άλλο ζήτημα που προκύπτει είναι οι διάφορες μετακινήσεις, που έχουν και τη μορφή της υποβάθμισης,  εργαζόμενων των εργαστηρίων. Ο “ετσιθελικός”  τρόπος διοίκησης των εργαστηρίων και όχι μόνο, δεν είναι ιδιομορφία ενός προϊσταμένου ή διευθυντή, ούτε αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. Έχουμε την ιστορία της προσπάθειας καθαίρεσης των προϊσταμένων στη νοσηλευτική υπηρεσία, τις ανεκδιήγητες συχνές μετακινήσεις εργαζομένων από τμήμα σε τμήμα στο όνομα δήθεν των έκτακτων συνθηκών, ενώ τώρα εκδηλώνεται, όπως εκδηλώνεται, στα εργαστήρια. Έχουμε άραγε κοινά χαρακτηριστικά σε αυτές τις διαδικασίες;  

Τέτοιες συμπεριφορές εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο λειτουργίας του νοσοκομείου που έχει τα χαρακτηριστικά της επιχείρησης. Ούτε έπαψαν, ούτε θα πάψουν να υπάρχουν. Για αυτό η κάθε φορά στοχοθεσία απαιτεί ανάλογη στοχοπροσήλωση και πολιτικές που τη μία θα χρησιμοποιούν  το καρότο και την άλλη το μαστίγιο και πρώτα από όλα το διαίρει και βασίλευε. Σε ένα κομμάτι εργαζομένων να του φταίει κάποιο άλλο ͘  ιδεολογήματα ότι κάποιο τμήμα είναι σε καλύτερη κατάσταση και  οι εργαζόμενοι “χρυσοζούν” σε αντίθεση με άλλους είναι βούτυρο στο ψωμί της διοίκησης και των κυβερνώντων για να λειτουργούν την επιχείρηση – νοσοκομείο. Την μια στοχοποιούνται οι ΟΑΕΔίτες, την άλλη οι επικουρικοί, την επόμενη ή αορίστου και ούτω καθεξής. Πουθενά όμως οι διοικούντες και ο επιχειρηματικός τρόπος λειτουργίας του νοσοκομείου. Ο λαός χρυσοπληρώνει μέσω φορολογίας, μέσω ασφαλιστικών εισφορών για να έχει δωρεάν δημόσια υγεία, πρόσβαση στην πρωτοβάθμια φροντίδα, στα ραντεβού του νοσοκομείου. Τι παίρνει όμως;  τη συνεχή απαξίωση του δημοσίου συστήματος υγείας, τα όλο και περισσότερα εμπόδια στις δωρεάν παροχές. Βαθιά το χέρι στις τσέπες είτε προς τους ιδιώτες είτε προς τα νοσοκομεία.  Οι ανάγκες και οι απαιτήσεις του λαού δεν μπορούν να επιστρέψουν σε προηγούμενες  δεκαετίες, όταν η τεχνολογία και επιστήμη φανερώνουν  τη δυνατότητά τους να υπερκαλύψουν αυτές τις ανάγκες. Το ζήτημα που προκύπτει είναι αν θα πρέπει να προσφέρονται δωρεάν ή φορτώνοντας εκ νέου τα κόστη στις πλάτες του λαού. 

Εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα αφαιρούνται όσο αφήνεται κενό και δεν διεκδικούνται. Δεν μας πρέπει μιζέρια και μοιρολατρία.  «ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΟ ΡΙΖΙΚΟ ΜΑΣ ΟΥΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΙΣΕΙ» Τις ευθύνες για την διαιώνιση συμπεριφορών  και πρακτικών έχει και η διοίκηση. Αυτή υπογράφει και υλοποιεί. 

Μία καλή ευκαιρία μπροστά μας είναι η απεργιακή κινητοποίηση στις 10 Ιούνη. Να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο. Όλοι απεργούμε και κατεβαίνουμε στο δρόμο. Το ότι κάποιος άλλος θα παλέψει γιατί εγώ έχω άλλες ανάγκες υποθηκεύει τις ίδιες τις ανάγκες του. Ο λαός σοφά λέει “όταν κ…..στη θάλασσα το βρίσκουμε στο αλάτι”

Ο εργασιακός μεσαίωνας δεν μας πρέπει όπως δεν πρέπει και στα παιδιά μας.

              ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΑΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ την ΠΕΜΠΤΗ στις 10,30πμ

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΡΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΟΣ.ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Σαν έτοιμοι από καιρό... ή τι γυρεύει η αλεπού στο

Του Γιάννη Γαλανόπουλου, μέλους της ΕΓ της ΟΕΝΓΕ

Το συνέδριο για το ΕΣΥ στη μετά Covid εποχή που διοργάνωσε η εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» και η ιστοσελίδα «ygeiamou.gr», με συμμετοχή κυβερνητικών, νυν και πρώην, παραγόντων, αλλά και στελεχών της αγοράς (φαρμακευτικές - ασφαλιστικές εταιρείες κοκ.) δεν ήρθε στα ξαφνικά. Συνεχίζει τη συζήτηση που ξεκίνησε το Δεκέμβρη του 2019, όταν με πρωτοβουλία του κυβερνητικού λαγού, λέγε με ΠΙΣ, διοργανώθηκε σχετική ημερίδα. Η ημερίδα ακυρώθηκε τότε από τους νοσοκομειακούς γιατρούς και λοιπούς αγωνιζόμενους υγειονομικούς και μετά μπήκε στον πάγο λόγω πανδημίας. Τώρα όμως, που διαφαίνεται μια κάποια υποχώρηση στους δείκτες της πανδημίας, ξαναζεσταίνεται. Η συζήτηση ξεκινά με αφορμή τα υπαρκτά προβλήματα του δημόσιου συστήματος Υγείας, που αναδείχτηκαν και με τραγικό τρόπο την περίοδο της πανδημίας, όμως η συζήτηση αυτή διεξάγεται από όλους εκείνους που έχουν την πρώτη και κύρια ευθύνη για τα χάλια του, μιας και κυβέρνησαν και κυβερνούν όλα τα χρόνια μαζί με όσους θέλουν να ξεκοκκαλίσουν ότι απέμεινε από το λαϊκό εισόδημα είτε άμεσα απ' την τσέπη του λαού είτε έμμεσα από τον κρατικό προϋπολογισμό και τα προγράμματα χρηματοδότησης.

Ορισμένες πλευρές της συζήτησης που διεξήχθη είναι ιδιαιτέρως διαφωτιστικές για το προς τα πού πάει η κατάσταση.

1. «Αναδείχθηκε η δυνατότητα συνεργασίας δημόσιου - ιδιωτικού τομέα στην πανδημία και καλλιεργήθηκε η κουλτούρα της σύμπραξής του και για την επόμενη μέρα». (πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης)

Σε αυτή τη φράση αποτυπώνεται μέρος της παρέμβασης του πρωθυπουργού, αλλά και του υπουργού Υγείας. Τι ξεχώρισε από αυτή την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στην πανδημία; Η πώληση των διαγνωστικών τεστ σε τιμές ελεύθερης αγοράς, ιδίως στην αρχή της πανδημίας. Ακολούθως η ενοικίαση κλινών ΜΕΘ για καθαρά περιστατικά με διπλάσια αποζημίωση από το κράτος σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα και έπειτα η αποζημίωση σε κλινικές που δέχτηκαν covid σαν να ήταν πλήρως καλυμμένες οι κλίνες τους ανεξαρτήτως της πληρότητάς τους και μάλιστα με αμοιβή 2,09 επί του κλειστού ενοποιημένου νοσηλίου. Κυρίως όμως ξεχώρισε το γεγονός ότι κατά κύριο λόγο ο ιδιωτικός τομέας παρέμεινε προκλητικά ανέγγιχτος και καθαρός από covid, να μαζέψει στους κόλπους του όλους εκείνους τους ασθενείς που δεν μπορούσαν να περάσουν την πόρτα των μονοθεματικών covid νοσοκομείων του ΕΣΥ, αφέθηκε ανενόχλητος να διεκπεραιώσει τη λοιπή νοσηρότητα (με το αζημίωτο φυσικά) την ώρα που ο κορονοϊός σάρωνε τα δημόσια νοσοκομεία με καθημερινά εκατοντάδες νεκρούς, τα οποία φυσικά αδυνατούσαν να εξυπηρετήσουν τους μη covid ασθενείς.

Η εμπειρία αυτή, με γλαφυρό τρόπο, διδάσκει ξεκάθαρα αυτό που ήδη ξέραμε. Μας υπενθυμίζει τη βασική αρχή της ύπαρξης και λειτουργίας του ιδιωτικού τομέα, που δεν είναι άλλη από το κέρδος. Εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα σε υπηρεσίες του δημόσιου συστήματος Υγείας σημαίνει κέρδος για τον ιδιωτικό τομέα και αύξηση της ιδιωτικής δαπάνης για την Υγεία.

Καχυποψία ίσως πει κάποιος. Ας δούμε όμως ορισμένες πλευρές που αναλύονται και από δημοσιογράφους προωθητές της κυβερνητικής πολιτικής, όπως για παράδειγμα τα απογευματινά χειρουργεία. Η συζήτηση ανοίγει με αφορμή τις λίστες αναμονής για τα πρωινά χειρουργεία στις οποίες περιμένει κανείς από μήνες έως και χρόνια για τον απλούστατο λόγο ότι το προσωπικό δεν φτάνει να λειτουργούν πλήρως όλες οι διαθέσιμες χειρουργικές αίθουσες σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία. Άρα αφού δεν θέλει κανείς να περιμένει στη λίστα αναμονής για οχτώ μήνες επί παραδείγματι και σωστά δε θέλει, ας πληρώσει από την τσέπη του κάτι στην ιδιωτική εταιρεία που θα διαχειρίζεται το απόγευμα τις υποδομές του νοσοκομείου μέσω ΣΔΙΤ για να χειρουργηθεί. Και βέβαια με το επιχείρημα ότι θα είναι ίσως φθηνότερα από ένα αμιγώς ιδιωτικό νοσοκομείο και με το τυράκι στους εργαζόμενους, γιατρούς και νοσηλευτές ότι θα αμείβονται περισσότερο. Ένα ιδιωτικό δηλαδή μέσα στο δημόσιο, για όποιον έχει η τσέπη του! Υπάρχει εμπειρία άλλωστε με τα απογευματινά ιατρεία. Ραντεβού στον ίδιο γιατρό το πρωί σε 5 μήνες, αλλά το απόγευμα επ' αμοιβή, χωρίς αναμονές.

2. «Είναι προβληματικό να έχουμε νοσοκομεία σε κοντινή απόσταση που υπολειτουργούν… δεν έχουμε έλλειψη προσωπικού, αλλά κακή κατανομή κλπ.». (πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης)

Στην πανδημία αποδείχτηκε ότι τα νοσοκομεία είναι τραγικά υποστελεχωμένα και υποχρηματοδοτούμενα. Οι ίδιοι κυβερνητικοί και λοιποί σωτήρες που συζητούν για την επόμενη μέρα τα απαξίωσαν και τα υποβάθμισαν σε σημείο που να μην μπορούν να διεκπεραιώσουν και στοιχειώδη ζητήματα σε ορισμένες περιπτώσεις, παρόλο που καλύπτουν μεγάλες περιοχές και γεωγραφικά και πληθυσμιακά ως επί το πλείστον. Τώρα μας λένε πως δεν τα χρειαζόμαστε. Όπως έλεγαν και το 2013 όταν έκλεισαν πάνω από δέκα νοσοκομεία, μεταξύ άλλων το «Λοιμωδών» της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, όπως και το Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος της Πάτρας. Έπεσαν διάνα! Γι' αυτό αναγκάστηκαν να ξανανοίξουν το «Λοιμωδών» στην Αθήνα, γι' αυτό μετέφεραν προσωπικό από κεντρικά σε περιφερειακά νοσοκομεία, όπως από τη Θεσσαλονίκη στη Δράμα, από την Πάτρα στον Πύργο, μέχρι και νοσηλεύτριες από την Κρήτη στη Βόρεια Ελλάδα. Δεν περισσεύουν νοσοκομεία και υποδομές, το αντίθετο μάλιστα. Οι υπάρχουσες δομές στενάζουν υπό το βάρος της υποστελέχωσης, το προσωπικό οδηγείται στην εξουθένωση, οι υπηρεσίες υποβαθμίζονται.

3. «Στην Ελλάδα το 2019 δαπανήθηκαν για την Υγεία 14,4 δισ. ευρώ εκ των οποίων 8 δισ. από το κράτος, 700 εκατομμύρια από τις ασφαλιστικές εταιρείες και 5,7 δισ. από την τσέπη του λαού… Πρέπει να ξέρουμε τι καλύπτει η δημόσια, κοινωνική ασφάλιση και τι καλύπτει η ιδιωτική, να μην υπάρχει επικάλυψη… Πρέπει να δοθούν κίνητρα για να κάνει ο κόσμος ιδιωτική ασφάλεια.» (Α. Σαρρηγεωργίου, πρόεδρος ΕΑΕΕ)

Αυτή η φράση του προέδρου της ένωσης ασφαλιστικών εταιρειών αποτυπώνει την επιδίωξη των ασφαλιστικών εταιρειών να πάψει το κράτος να παρέχει πλήρη κάλυψη για όλες τις υπηρεσίες υγείας, αλλά να καλύπτει μόνο τα απλά, τα υπερεπείγοντα και ένα βασικό πακέτο παροχών και τα υπόλοιπα, οι σύγχρονες υπηρεσίες, η επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος να είναι προνόμιο όσων χρυσοπληρώνουν ιδιωτικά ασφαλιστικά συμβόλαια. Εκεί κολλάει και η συζήτηση για επαγγελματικά ταμεία και ουσιαστικά αποσάθρωση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης. Αποτυπώνει επίσης την αγωνία γιατί αυτά τα 5,7 δισ. που βγαίνουν από την τσέπη του λαού άμεσα, να μην τα παίρνουν οι ασφαλιστικές και για αυτό πιέζουν για κίνητρα. Φυσικά δεν τους ενδιαφέρει να αναπτυχθεί δημόσιο και δωρεάν σύστημα, σύγχρονο και επαρκές, γιατί τότε ούτε ανάγκη για ιδιωτική ασφάλεια θα είχε κανείς ούτε θα πλήρωνε από την τσέπη του στη δύσκολη στιγμή.

Αυτές οι τρεις επισημάνσεις είναι ένα μέρος της συζήτησης που αναπτύχθηκε στο συνέδριο για το σύστημα Υγείας της επόμενης μέρας. Είναι όμως ενδεικτικές για το που πάει το πράγμα. Ανοίγουμε και εμείς τη δική μας συζήτηση, για το σύστημα Υγείας που έχουμε ανάγκη. Οι αγωνιζόμενοι υγειονομικοί, η ΟΕΝΓΕ, όλο το διάστημα της πανδημίας αλλά και πριν έχουμε αναπτύξει πλήρες πλαίσιο αιτημάτων. Σήμερα είναι πιο ώριμο από ποτέ να ενισχυθεί ο αγώνας για ένα αποκλειστικά κρατικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, καθολικό, σύγχρονο και απολύτως δωρεάν. Ένα σύστημα Υγείας - Πρόνοιας χωρίς καμία επιχειρηματική δράση, που οι υπηρεσίες του θα αποτελούν στην πράξη κατοχυρωμένο κοινωνικό αγαθό και όχι όπως σήμερα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Με πλήρη κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων Μονάδων Υγείας, με αντίστοιχη αύξηση των κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό με φορολόγηση του κεφαλαίου, με κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας των ασφαλιστικών ταμείων, όπου θα παρέχονται από το κράτος δωρεάν όλες οι εξετάσεις, θεραπείες, υγειονομικό υλικό, φάρμακα, εμβόλια, χωρίς πληρωμές, συμμετοχή, χωρίς πλαφόν και περικοπές, σύμφωνα με τις ανάγκες και με αποκλειστικά επιστημονικά κριτήρια.

Με μαζικές προσλήψεις γιατρών όλων των ειδικοτήτων, νοσηλευτών, μαιών, τεχνολόγων και άλλων υγειονομικών με σχέση εργασίας μόνιμη, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης για την πλήρη στελέχωση των νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας και των αποκεντρωμένων μονάδων τους (Περιφερειακά Ιατρεία). Το ρεαλιστικό από την πλευρά των λαϊκών αναγκών είναι οι τεράστιες δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, της παραγωγικότητας της εργασίας και του μεγάλου αριθμού υγειονομικού προσωπικού να μπουν σχεδιασμένα στην υπηρεσία για την προάσπιση, αποκατάσταση και βελτίωση της υγείας του λαού. Αυτό είναι το δικό μας σύστημα Υγείας της επόμενης μέρας και γι' αυτό παλεύουμε

Φαρμάκι, όχι φάρμακο

 

• 
  
  

Πηγή: Eurokinissi

Πιο προκλητική και από την προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει ως «επιτυχημένη» τη διαχείριση της πανδημίας, που έχει στοιχίσει ήδη πάνω από 12.000 νεκρούς, είναι η αξιοποίηση της πανδημίας ως «ευκαιρίας» για να προχωρήσουν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην Υγεία.

Η κυβέρνηση παρουσιάζει το «φαρμάκι» ως «φάρμακο» σε ό,τι αφορά το υποτιθέμενο «νέο» ΕΣΥ, για το οποίο μίλησε ξανά προχτές ο πρωθυπουργός.

Τι λένε; Οτι η πολιτική της ακόμα μεγαλύτερης ενίσχυσης του ιδιωτικού τομέα, της επιχειρηματικότητας και της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών του κρατικού τομέα της Υγείας, η πολιτική δηλαδή που έχει δοκιμαστεί πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας με τραγικά αποτελέσματα, είναι αυτή που θα προστατεύσει τάχα την υγεία και τη ζωή του λαού! Προβάλλουν δηλαδή ως «λύση» την ίδια αιτία που δημιουργεί και διογκώνει τα προβλήματα στην πρόληψη και στη θεραπεία.

Και ενώ η πανδημία αποκάλυψε πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να υπάρχει μόνο παρασιτώντας πάνω στις λαϊκές ανάγκες, στερώντας πολύτιμες εφεδρείες από το δημόσιο σύστημα Υγείας, η κυβέρνηση μιλάει για «νέες δυνατότητες συνεργασίας» ανάμεσά τους.

Δηλαδή, «νέες δυνατότητες» για τους ομίλους και τους κλινικάρχες - τους οποίους αρνήθηκε να επιτάξει όλο το προηγούμενο διάστημα - να θησαυρίζουν στην πλάτη του λαού, στο έδαφος και των μεγάλων ελλείψεων στο δημόσιο σύστημα τις οποίες προκαλεί διαχρονικά η αντιλαϊκή πολιτική, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων.

Δεν κρύβουν ότι στόχος τους είναι ο «εξορθολογισμός του κόστους» στην Υγεία, που θα φέρει τάχα περισσότερες και καλύτερες υπηρεσίες για τον λαό. Λένε ψέματα. Αυτή η πολιτική είναι που οδήγησε στην ανύπαρκτη σήμερα Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, στο κλείσιμο νοσοκομείων, κλινικών, τμημάτων, σε απολύσεις εργαζομένων, στις εργολαβίες προς τον ιδιωτικό τομέα και στις ΣΔΙΤ, που αποτελούν «χρυσωρυχείο» για το κεφάλαιο στην Υγεία.

Αυτή η πολιτική αναγκάζει τον λαό να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη, εξαιτίας των περικοπών στις δημόσιες δαπάνες, των «πρωτοκόλλων» και «πλαφόν» που μπαίνουν ως «κόφτες» στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Πάνω σ' αυτήν την άθλια κατάσταση, που έγινε χειρότερη με την πανδημία, κλιμακώνουν τώρα την πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης, διευρύνοντας την απόσταση που χωρίζει την Υγεία - Πρόνοια από τις πραγματικές ανάγκες των υγειονομικών και του λαού, παρά τις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα αυτές να ικανοποιηθούν.

Είναι αισχρό, με τόσες χιλιάδες νεκρούς και εκατοντάδες χιλιάδες αποκλεισμένους από το σύστημα Υγείας της μίας νόσου, με τους ιδιώτες να μπουκώνουν κέρδη, να λέει ο πρωθυπουργός ότι είναι «αδιανόητο σήμερα να έχουμε δύο νοσοκομεία σε απόσταση 20 - 30 χιλιομέτρων» και ότι «το κόστος είναι κάτι το οποίο προφανώς θα μας προβληματίζει ολοένα και περισσότερο, καθώς η επιστήμη κάνει άλματα».

Αντιμετωπίζουν ως «κόστος» την υγεία του λαού και αυτό είναι το «νήμα» που συνδέει την πολιτική όλων των αστικών κομμάτων, όπως δείχνει και η δέσμευση του πρωθυπουργού για επιτάχυνση των «προηγούμενων προσπαθειών διαρθρωτικών αλλαγών που άρχισαν στα μέσα του '90».

Την ίδια ακριβώς στρατηγική υλοποίησε και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, διατηρώντας το λουκέτο στα νοσοκομεία που έκλεισαν οι προηγούμενοι, συντηρώντας τις μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό, ενισχύοντας τη λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ως «αυτοτελών επιχειρηματικών μονάδων», μέσω και της Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας (ΑΕΜΥ ΑΕ).

Αλλά και σήμερα, στην πρότασή του για το «νέο ΕΣΥ», υπερασπίζεται την πολιτική των ελάχιστων παροχών, φορτώνει στην τσέπη του λαού τις όποιες προσλήψεις υπόσχεται, κλείνει το μάτι στον ιδιωτικό τομέα ότι θα διαμορφώσει συνθήκες «δίκαιης» συνύπαρξης με τον δημόσιο.

Ο,τι και να πουν, λοιπόν, το «φαρμάκι», η πολιτική δηλαδή της εμπορευματοποίησης, της καπιταλιστικής κερδοφορίας και στην Υγεία, δεν γίνεται φάρμακο με τίποτα για τον λαό και τις ανάγκες του. Και αν κάτι επιβεβαίωσε η πανδημία, είναι η ανάγκη να δυναμώσει η μαζική οργανωμένη πάλη για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, με σύγχρονες υπηρεσίες για όλο τον λαό.

Αναδημοσίευση από τη στήλη «Η Άποψή μας» του «Ριζοσπάστη», Πέμπτη 3 Ιούνη 2021 

Για τα δεντράκια του Τιτάνα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Απο την περυσινή ανακοίνωση Λουλούδια και δεντράκια...και καύση σκουπιδιών αντάμα.

Εμείς οι εργαζόμενοι θα είμαστε εκεί