Π.Α.ΜΕ

Πανελλαδική Γραμματεία Υγείας-Πρόνοιας

Ενημερωτικό σημείωμα

Σχετικά με το πρόσφατο νόμο που ψηφίστηκε από τη βουλή και αφορά τη δημιουργία συστήματος αμοιβών νοσοκομείων και τη σύσταση ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία εταιρεία συστήματος αμοιβών νοσοκομείων.

Πρόκειται για ένα νόμο, που αφορά τη δημιουργία ενός ενιαίου συστήματος αμοιβών των δημόσιων νοσοκομείων και των ιδιωτικών κλινικών. 

Ο στόχος που υπηρετείται με τις διατάξεις του είναι να διαμορφώσει το κόστος των υπηρεσιών υγείας, στη βάση του οποίου, θα αγοράζουν τις υπηρεσίες από τα δημόσια νοσοκομεία και τις ιδιωτικές κλινικές, ο ΕΟΠΥΥ, τ’ ασφαλιστικά ταμεία και οι ιδιώτες. Για το σκοπό αυτό προβλέπει την  ίδρυση ανάλογης Ανώνυμης εταιρείας δημοσίου συμφέροντος «Ε.Σ.Α.Ν. ΑΕ».

Το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας αυτής είναι 1 εκατ € και προέρχεται από το δημόσιο. Το 51% των μετοχών ανήκει στο δημόσιο. Το 29% στον ευρύτερο δημόσιο τομέα,(νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία κλπ). Το 20% θα ανήκει  στις αντιπροσωπευτικότερες ενώσεις των κλινικαρχών και γενικότερα στον ιδιωτικό τομέα.

Η εταιρεία αυτή ανεξάρτητα από τη νομική της μορφή, βασικό περιεχόμενο της λειτουργίας της θα είναι η μόνιμη επεξεργασία, μελέτη και παρακολούθηση των εργαλείων τιμολόγησης των νοσηλευτικών υπηρεσιών, των ΚΕΝ-DGRs.

Το μέτρο αυτό υπηρετεί την παραπέρα εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην υγεία. Αποτελεί αναγκαίο βήμα για τη προσαρμογή του συστήματος στις γενικότερες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην υγεία. 

Οι αναδιαρθρώσεις αυτές αποτελούν μέρος της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης  και του κεφαλαίου για την επίτευξη της ανταγωνιστικότητας και της καπιταλιστικής οικονομίας. Υπηρετούν «Τη προσαρμογή της υγείας στη πραγματική οικονομία», όπως πρόσφατα δήλωσε ο Υπουργός Υγείας. 

Ανάλογα μέτρα  με αυτά που περιλαμβάνονται στο νόμο, έχουν εφαρμοστεί εδώ και χρόνια σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης(Γερμανία, Αυστρία κλπ), στις ΗΠΑ και στην Αυστραλία. Συνεπώς δεν πρόκειται απλά  για «μνημονιακή» υποχρέωση της χώρας, αλλά πρόκειται για αναγκαία μέτρα που υπηρετούν την ίδια την  καπιταλιστική ανάπτυξη. Εξ άλλου έχουν ήδη παρθεί μια σειρά μέτρα όπως η κατάργηση των κλειστών νοσηλίων και η εφαρμογή των ΚΕΝ(κλειστά ενοποιημένα νοσήλεια), η δημιουργία του ΕSΥ-ΝΕΤ κά, στη κατεύθυνση προαρμογής του κρατικού συστήματος υγείας στους κανόνες της αγοράς. 

Με το νόμο αυτό επιχειρείται ένα παραπάνω βήμα. Ο κύριος στόχος που υπηρετείται είναι τα δημόσια νοσοκομεία να γίνουν οικονομικά αυτοδύναμα-αυτοχρηματοδοτούμενα. Να λειτουργούν με βάση την ανάπτυξη  και την ενίσχυση της επιχειρηματικής  τους λειτουργίας. Από την επιχειρηματική τους λειτουργίας και μέσω του ανταγωνισμού  θα εξασφαλίζουν τους ανάλογους οικονομικούς πόρους μέσω των συμβάσεων με τον ΕΟΠΥΥ και τ’ άλλα ασφαλιστικά ταμεία. Από το πόσο ανταγωνιστικά είναι θα εξαρτάται η όχι η συνέχιση της λειτουργίας τους, η ανάπτυξη ή το κλείσιμο κλινικών και ιατρικών τμημάτων.

Σε αυτή τη κατεύθυνση, επιδιώκεται τα σημερινά νοσήλια να προσαρμοστούν στο πραγματικό κόστος λειτουργίας των νοσοκομείων στα οποία να συμπεριλαμβάνεται και η μισθοδοσία του προσωπικού. Ήδη έχουν γίνει βήματα στη κατεύθυνση αυτή με την εφαρμογή των ΚΕΝ-DRGs(Κλειστά ενοποιημένα νοσήλια-ομοειδείς διαγνωστικές κατηγορίες) από το 2012 σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. 

Σύμφωνα με την κυβέρνηση, ο μέχρι τώρα τρόπος αποζημίωσης των νοσοκομείων δεν επαρκεί, γιατί στα ΚΕΝ δε υπολογίζεται η αμοιβή ανά υπηρεσία, αλλά το μέσο κόστος των συγκεκριμένων ομοειδών κατηγοριών  σε εθνικό επίπεδο.

Επίσης δεν θεωρείται επαρκής η διαφοροποίηση των ιδιαίτερα υψηλού κόστους υπηρεσιών  από τις οικονομικότερες.

Τα νέα μέτρα που αφορούν τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων παίρνουν σαν δεδομένο την απαλλαγή του κράτους από την όποια υποχρέωση είχε  στη χρηματοδότηση  των δημόσιων νοσοκομείων.(Τα τελευταία χρόνια είχε περιοριστεί στη κάλυψη των ελλειμμάτων τους, που προέκυπταν από τη κρατική υποχρηματοδότηση).

Οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρόκειται να έχουν κανένα όφελος  από τα νέα αυτά μέτρα γιατί: 

Οι «δωρεάν» παροχές από τον ΕΟΠΥΥ μειώνονται διαρκώς τα τελευταία χρόνια, μέσω του ενιαίου κανονισμού παροχών. Ήδη έχουν γίνει άγριες περικοπές στους ασφαλισμένους όπως πχ η κατάργηση του επιδόματος τοκετού, η μείωση των προληπτικών εξετάσεων που καλύπτουν τα ασφαλιστικά ταμεία κά. 

Οι παροχές επίσης συνδέονται με την οικονομική κατάσταση του ΕΟΠΥΥ, η οποία  λόγω της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών, και της κρατικής υποχρηματοδότησης, επιδεινώνεται διαρκώς.

Στην επιδίωξη της κυβέρνησης να είναι «βιώσιμος» και ο ΕΟΠΥΥ  και τα νοσοκομεία, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχει διαρκής πίεση και τάση για μείωση των εξετάσεων που καλύπτονται από τον ΕΟΠΥΥ όπως και να αυξάνονται οι εξετάσεις και θεραπείες, που θα πληρώνουν οι ασθενείς στα νοσοκομεία. Θα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η συμμετοχή των ασφαλισμένων στο κόστος νοσηλείας, όχι μόνο για τους παραπάνω λόγους, αλλά και στις περιπτώσεις που γίνεται υπέρβαση των καθορισμένων πλαφόν.

Στα πλαίσια του ανταγωνισμού είναι βέβαιο ότι θα συμπιεστούν ακόμα περισσότερο οι μισθοί των εργαζομένων και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα, θα επιχειρηθεί νέα αφαίρεση εργασιακών  δικαιωμάτων, προκειμένου να μειωθεί το κόστος για να είναι ανταγωνιστικά τα δημόσια νοσοκομεία και οι ιδιωτικές κλινικές.

Η κρατική ευθύνη θα περιορίζεται όλο και περισσότερο στο «ελάχιστο πακέτο παροχών».

Σαν εργαλείο θα αξιοποιηθεί η λεγόμενη αξιόλογη των νοσοκομειακών μονάδων και του προσωπικού, που προωθείται ήδη από την κυβέρνηση. 

Από την σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, δεν έχει καμιά σημασία αν τη δουλειά της εταιρείας συστήματος αμοιβών νοσοκομείων, την κάνουν οι κρατικές υπηρεσίες και όχι η Ανώνυμη  αυτή εταιρεία. ‘Η αν έχει προνομιακή μεταχείριση ή όχι ο ιδιωτικός τομέας. Σε κάθε περίπτωση αυτοί που θα βάλουν ακόμα πιο βαθειά το χέρι στη τσέπη θα είναι οι εργατικές και οι λαϊκές οικογένειες. Αυτοί που θα πληρώσουν ακόμα πιο ακριβά την ανταγωνιστικότητα του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα υγείας, θα είναι και πάλι οι υγειονομικοί.  

Οι εργαζόμενοι στην υγεία και συνολικά οι εργαζόμενοι πρέπει να καταδικάσουν και να μην νομιμοποιήσουν στην συνείδηση τους  τα μέτρα αυτά.

Αντίθετα μάλιστα. Να δυναμώσει η πάλη σε κάθε σωματείο και λαϊκή συσπείρωση, για να καταργηθούν οι πληρωμές των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων για υπηρεσίες υγείας. 

Να δυναμώσει η πάλη για να καταργηθεί η επιχειρηματική δράση στην υγεία, που είναι το εμπόδιο  για να  ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Να δυναμώσει η πάλη  για να κατακτηθεί ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας πρόνοιας, που θα χρηματοδοτείται πλήρως και επαρκώς από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Μέσα από τη πάλη αυτή και τη δύναμη της λαϊκής συμμαχίας μπορούμε να αποσπάμε μέτρα ανακούφισης.