ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Μετά από 15 χρόνια πετσόκομμα μισθών και δικαιωμάτων, με την ακρίβεια να τσακίζει κόκκαλα, δεν είναι επιτυχία μια τέτοια ΣΣΕ. Η νέα ΣΣΕ είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Διοίκησης. Οι 2 επιπλέον μισθοί, οι αυξήσεις στους μισθούς μας, η αποζημίωση απόλυσης, οικονομικά αιτήματα ζωτικής σημασίας αλλά και μικρότερα, απεμπολήθηκαν από Ενιαίο Ψηφοδέλτιο και Ενωτική Πρωτοβουλία και παραπέμφθηκαν στις καλένδες.
Η Διοίκηση πέρασε αυτά που ήθελε: καμιά δέσμευση για την ικανοποίηση των οικονομικών μας διεκδικήσεων, διατακτικές σίτισης όσο, αν και εφόσον η κερδοφορία, η ρευστότητα και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του νοσοκομείου το επιτρέπουν! Πέρασε επίσης την αντικατάσταση της άδειας πληροφορικής με την «άδεια επιμόρφωσης σε πληροφοριακά συστήματα», αποκλείοντας έτσι ομάδες εργαζόμενων και άνοιξε διάπλατα την πόρτα για την παραπέρα συρρίκνωση και κατάργηση των 7 ημερών.
Αφού έπαιξαν με το χρόνο, Διοίκηση, Ενιαίο Ψηφοδέλτιο και Ενωτική Πρωτοβουλία απεμπόλησαν το διεκδικητικό πλαίσιο του σωματείου και να υιοθέτησαν με fast track διαδικασίες την πρόταση της Διοίκησης για νέα ΣΣΕ. Αν και είχαν την πλειοψηφία, δε δίστασαν να καταστρατηγήσουν αποφάσεις και να απαξιώσουν διαδικασίες του Δ.Σ.
Οι δικαιολογίες τους φθηνές: “μας πίεζε ο χρόνος”, “κάναμε το καλύτερο δυνατό”, “βάλαμε οικονομικούς όρους στη ΣΣΕ για πρώτη φορά”. Όσον αφορά το χρόνο, η καθυστέρηση οφειλόταν στη Διοίκηση και όχι στο σωματείο. Το “μικρότερο κακό” και η λογική του “εφικτού” είναι διαχρονικά το ταβάνι των ενεργειών τους. Αν έτσι πορεύονταν η ανθρωπότητα, τώρα θα ήμασταν ακόμα πάνω στα δέντρα και θα περπατούσαμε στα τέσσερα. Το ότι για πρώτη φορά υποχρεώθηκε η Διοίκηση να υπογράψει οικονομικούς όρους όπως πανηγυρίζουν ΕΨ και ΕΠ, καταρρίπτει τους ισχυρισμούς της Διοίκησης ότι υπήρχε νομικό κώλυμα και εκθέτει τις παραπάνω παρατάξεις που ενέδωσαν στις αξιώσεις της.
Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις των μεταλλωρύχων της Χαλκιδικής ως αποτέλεσμα μαζικών διαδικασιών(συνελεύσεων, συγκεντρώσεων, απεργιών), όχι μόνο απέτρεψαν τις 12ωρες βάρδιες, αλλά και εξανάγκασαν την εργοδοσία να υπογράψει ΣΣΕ με αυξήσεις σε μισθούς και επιδόματα πάνω από 15%. Αυτό το πράγμα θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα και οδηγό δράσης για κάθε σωματείο. Εδώ όμως έγινε το αντίθετο: οι εργαζόμενοι αποκλείστηκαν από κάθε διαδικασία με ευθύνη των πλειοψηφούντων παρατάξεων.
Οι εργαζόμενοι είναι η δύναμη του κάθε σωματείου όταν αυτοί ενεργοποιούνται! Οι μαζικές διαδικασίες όχι μόνο τους βγάζουν στο προσκήνιο ως πρωταγωνιστές, αλλά αποτελούν και το σχολείο τους. Εκεί παίρνονται οι σωστές ή οι λάθος αποφάσεις, εκεί τα παθήματα γίνονται μαθήματα και τα λάθη διορθώνονται. Κάποιοι όμως φαίνεται πως μας θέλουν εντελώς αγράμματους!
Οκτώβρης 2024
