Για το συνέδριο και τα αποτελέσματα των εκλογών για Γενικό Συμβούλιο της ΠΟΕΔΗΝ

 

https://drive.google.com/file/d//view?usp=drive_link

«Για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο» στη Γερμανία και όχι μόνο

 «Για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο» στη Γερμανία και όχι μόνο

Στη επικαιρότητα χτες κυριάρχησε - μέχρι την κλιμάκωση μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν στο Κασμίρ - η αποτυχημένη, πρώτη ψηφοφορία για να εκλεγεί καγκελάριος στη Γερμανία. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το αποτέλεσμα «διορθώθηκε» λίγες ώρες αργότερα και εν τέλει εκλέχτηκε ο νέος καγκελάριος ορισμένες επισημάνσεις έχουν αξία.

Σε όλα τα ρεπορτάζ οι ειδήσεις συνοδεύονταν με την διαπίστωση πως κάτι τέτοιο - δηλαδή η πρώτη αποτυχημένη ψηφοφορία- συνέβη «για πρώτη φορά στη Γερμανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο». 

Ας δούμε ορισμένα ακόμα «πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο», που έχουν συμβεί πρόσφατα στην καπιταλιστική «ατμομηχανή» της Ευρώπης. 

Για πρώτη φορά μετά τον Β'ΠΠ η Γερμανία κατά 3 συναπτά έτη (2023, 2024 και όπως όλα δείχνουν και το 2025) βρίσκεται σε ύφεση.

Για πρώτη φορά μετά τον Β'ΠΠ η εμβληματική αυτοκινητοβιομηχανία της χώρας, VolksWagen, είχε ανακοινώσει σχεδιασμό για απολύσεις στα γερμανικά εργοστάσια. 

Για πρώτη φορά μετά τον Β'ΠΠ η Γερμανία αποφάσισε ότι θα άρει το «φρένο χρέους» ώστε να προετοιμαστεί... για τον επόμενο πόλεμο. Από την προηγούμενη βουλή έχει αποφασιστεί ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα πολεμικών επενδύσεων και αναβάθμισης «κρίσιμων» υποδομών ύψους σχεδόν 1 τρισ. ευρώ!

Στη Γερμανία, λοιπόν που συμβαίνουν όλα αυτά τα «πρώτη φορά» μέσα συνθήκες μεγάλης δυσκολίας να βρεθεί κερδοφόρα διέξοδος για λιμνάζοντα κεφάλαια, στο φόντο της κλιμάκωσης των ανταγωνισμών για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ - Κίνα και του σφαγείου της Ουκρανίας, δυναμώνουν οι ανταγωνισμοί και στο εσωτερικό της αστικής τάξης για το πως θα διασφαλιστεί η κερδοφορία των γερμανικών ομίλων. 

Αυτό φυσικά βρίσκει έκφραση και στους κόλπους των ίδιων των κομμάτων του συστήματος.

Σε κάθε περίπτωση ακόμα και οι ίδιοι ομολογούν στις σχετικές «αναλύσεις» ότι τα ζητήματα «προστριβών» ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου στη Γερμανία - άρα και μεταξύ των κομμάτων του - αφορά το πως - πόσο και αν θα στηρίζει το καθεστώς Ζελένσκι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, το ποιοι όμιλοι θα στηριχθούν και ποιοι κλάδοι θα αποκτήσουν προτεραιότητα στο κάδρο του «ελλείμματος ανταγωνιστικότητας» με αντίστοιχους ομίλους της Κίνας και των ΗΠΑ κ.λπ. 

Όμως δεν συμβαίνουν μόνο στην Γερμανία κάποια «για πρώτη φορά». Θα αναφέρουμε ενδεικτικά 2 παραδείγματα των τελευταίων ημερών:

Ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός της Ρουμανίας παραιτήθηκε ύστερα από την νίκη στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών ενός εθνικιστή υποψηφίου. Θυμίζουμε πως για... «πρώτη φορά» στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ των «δημοκρατικών αξιών» ουσιαστικά το συνταγματικό δικαστήριο της χώρας ακύρωσε τα αποτελέσματα του προηγούμενο γύρου των προεδρικών εκλογών επειδή δεν τις κέρδισε κάποιος αρεστός της ΕΕ και χωρών μελών του ΝΑΤΟ, στο έδαφος της όξυνσης των ανταγωνισμών με τη Ρωσία. 

Στις 4 Μάη κάτι που «ήταν αδιανόητο να συμβεί» όπως γράφτηκε συνέβη. Δηλαδή η Κίνα, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα - οι δύο τελευταίες είναι «στρατηγικοί σύμμαχοι» των ΗΠΑ στην Ν.Α. Ασία -  στο πλαίσιο συνόδου της ASEAN στο Μιλάνο ουσιαστικά συμφώνησαν να αντιμετωπίζουν «από κοινού» τους δασμούς της κυβέρνησης των ΗΠΑ. 

«Οι τεκτονικές πλάκες του κόσμου κινούνται» λοιπόν, και αυτό δεν πρέπει να προκαλεί καμία αμηχανία, κανέναν φόβο στον λαό. 

Αλίμονο, όπως κάνουν τα φερέφωνα και στη χώρα μας, αν ο λαός... θλίβεται επειδή «όλοι περίμεναν την Γερμανία και να κινητοποιήσει την ΕΕ και τώρα υπάρχει πολιτικό θρίλερ», όπως λένε. 

Το κεφάλαιο θέλει «σταθερότητα» για να μπορέσει να υποτάξει τον λαό στα συμφέροντά του σε συνθήκες πολεμικής προετοιμασίας. Να εντείνει την εκμετάλλευση ώστε να χρηματοδοτήσει την στροφή στην πολεμική οικονομία και να βγει ενισχυμένο έναντι των ανταγωνιστών του. 

Όμως οι εξελίξεις δείχνουν ότι αντιθέσεις μεγαλώνουν και οξύνονται. Αυτό δείχνει και τις δυνατότητες των λαών να εντείνουν τα χτυπήματα κατά του συστήματος της εκμετάλλευσης των πολέμων και της εξαθλίωσης. Να δυναμώσει η οργάνωση και αποφασιστικότητα σε σύγκρουση με τα συμφέροντα της αστικής τάξης και κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης.