Ραλι εξοπλισμών

 Οι τροχιοδεικτικές βολές της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, που ζητάει να αυξηθούν οι στρατιωτικές δαπάνες των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ στο 5% του ΑΕΠ, επιβεβαιώνουν την κλιμάκωση της πολεμικής προετοιμασίας παγκόσμια και ταυτόχρονα ρίχνουν «λάδι στη φωτιά» των αντιθέσεων στο εσωτερικό της ευρωατλαντικής συμμαχίας.

Το ράλι των εξοπλισμών τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από τις ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις, όπου «με των λαών το αίμα» ξαναμοιράζονται δρόμοι και αγωγοί Ενέργειας και εμπορίου, αγορές και σφαίρες επιρροής.

Ηδη, το 2023 καταγράφηκε ιστορικό υψηλό στις παγκόσμιες εξοπλιστικές δαπάνες, για ένατη συνεχόμενη χρονιά. Τα κράτη ξόδεψαν συνολικά 2,44 τρισ. δολάρια για εξοπλισμούς, ποσό αυξημένο κατά 6,8% σε σχέση με το 2022 (2,24 τρισ. δολάρια). Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξηση σε ετήσια βάση από το 2009, με τις στρατιωτικές δαπάνες να φτάνουν το 2,3% του παγκόσμιου ΑΕΠ!

Ο ανταγωνισμός για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα αποτυπώνεται στον επιμερισμό των δαπανών.

ΗΠΑ, Κίνα και οι σύμμαχοί τους εξοπλίζονται σαν αστακοί, καθώς οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι γενικεύονται εκεί όπου συγκρούονται σφοδρά τα αντίπαλα σχέδια του ευρωατλαντικού και του υπό διαμόρφωση ευρασιατικού ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου, όπως στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή. Αλλά και εκεί που κρίνονται ισχυρά οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα των δύο πόλων, όπως στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού.

ΗΠΑ και Κίνα έχουν τη μερίδα του λέοντος, αντιπροσωπεύοντας το 50% σχεδόν των παγκόσμιων εξοπλιστικών δαπανών (οι ΗΠΑ από μόνες τους το 37%, ή 916 δισ. δολάρια). Ωστόσο, και οι 10 χώρες με τις υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες τις αύξησαν κατά πολύ το 2023.

Πέρα από τη Ρωσία, που παραμένει τρίτη στη λίστα, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στους Ευρωπαίους συμμάχους των ΗΠΑ και κυρίως στη Γερμανία, η οποία βρίσκεται στην 7η θέση, πίσω από τη Βρετανία. Ηταν όμως η χώρα με τις δεύτερες υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες στην Ευρώπη το 2023, με μεγάλη άνοδο ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Η Γερμανία είναι αναμφισβήτητα από τους πρωταθλητές στους εξοπλισμούς, πίσω όμως από το νέο κατώτερο όριο που επιχειρούν να κατοχυρώσουν οι ΗΠΑ για τους συμμάχους τους στην Ευρώπη. Με τις συνέπειες του πολέμου ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία να πλήττουν ιδιαίτερα τη γερμανική οικονομία, η οποία βουλιάζει για δεύτερη χρονιά σε ύφεση, είναι βέβαιο ότι ο στόχος του 5% θα οξύνει τις αντιθέσεις και στο ΝΑΤΟ.

Μέσα σ' αυτό το κλίμα ζόφου, που αποκαλύπτει χωρίς φτιασιδώματα το πραγματικό πρόσωπο του σάπιου καπιταλισμού, η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη συναίνεση και των άλλων κομμάτων, ετοιμάζεται να φορτώσει στον λαό έναν ακόμα γύρο πανάκριβων εξοπλισμών, προαναγγέλλοντας από τώρα αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, πάνω κι από τα σημερινά εξοντωτικά για τον λαό επίπεδα.

Αυτό είναι το «διαβατήριο» της αστικής τάξης για να αναβαθμίσει τον ρόλο της στα εγκληματικά αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, σπρώχνοντας τον λαό ακόμα πιο βαθιά στον βούρκο του πολέμου. Πρόκειται για δαπάνες που έχουν για πυξίδα τα ΝΑΤΟικά σχέδια και τα συμφέροντα της αστικής τάξης, γι' αυτό είναι ενάντια στα πραγματικά συμφέροντα του λαού.

Δεν υπηρετούν την άμυνα της χώρας. Αντίθετα, ως στοιχείο της βαθύτερης πολεμικής εμπλοκής, εκθέτουν τα κυριαρχικά δικαιώματα σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους.

Είναι αποκαλυπτικό ότι η χώρα μας συμμετέχει στα πολεμικά μέτωπα της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής, ξοδεύοντας δισ. ευρώ σε εξοπλισμούς, και την ίδια ώρα η Τουρκία κλιμακώνει τις αμφισβητήσεις της στην Ανατ. Μεσόγειο, μέσω και της Συρίας, με τις πλάτες των ευρωατλαντικών συμμάχων.

Η μεγάλη εικόνα των εξοπλισμών εκθέτει ακόμα περισσότερο τα κόμματα εκείνα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ελληνική Λύση, Νίκη, «Σπαρτιάτες») που μαζί με τη ΝΔ ψήφισαν πριν από λίγες μέρες τις πολεμικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού. Καμιά εξουσιοδότηση δεν έχει η κυβέρνηση με τη συναίνεσή τους να σέρνει τον λαό στο ιμπεριαλιστικό σφαγείο!

Στο χέρι των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας είναι να βρουν ανάχωμα τα βρώμικα σχέδια της αστικής τάξης και των κομμάτων της. Δυναμώνοντας την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στην εμπλοκή της χώρας, παλεύοντας σε συμπόρευση με το ΚΚΕ για τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο από το σύστημα της εκμετάλλευσης και των πολέμων, που βρίσκεται στην ανατροπή του.

Ξεφτίλα

Ξεφτίλα

Και τι δεν ακούστηκε για το περιστατικό στο Μετρό Θεσσαλονίκης από την κυβέρνηση και τους παπαγάλους της: Τι ότι πρόκειται για «παιδική ασθένεια» (!) και ότι είναι αναμενόμενο τις πρώτες 15 μέρες να βγάζει ...προβλήματα ένα τέτοιο έργο. Τι ότι «αυτά συμβαίνουν», και ότι ακόμα και στο Λονδίνο σχεδόν μέρα παρά μέρα υπάρχουν τέτοιες βλάβες... Αλλος έλεγε ότι αποτελεί «κανονικότητα» να παίρνουν οι επιβάτες τα πόδια τους και να σουλατσάρουν μέσα στις στοές, ψάχνοντας τις εξόδους κινδύνου... Ο γνωστός κήρυκας του «ΣΚΑΪ», μάλιστα, ξεφούρνισε ότι «έτσι πρέπει να γίνεται» και ότι το Μετρό της Αθήνας πρέπει να ...διδαχθεί από τέτοιες εικόνες, γιατί αυτό «σημαίνει ασφάλεια και κανονικότητα»! Βεβαίως, δεν είναι πρώτη φορά που η κυβέρνηση και οι παπαγάλοι της, υπηρετώντας τη στρατηγική του «κόστους - οφέλους», φτάνουν να χλευάζουν σοβαρές καταγγελίες για ζητήματα προστασίας επιβατών και εργαζομένων, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Είναι η πολιτική που έχει κάνει μόνιμους «συνταξιδιώτες» στις συγκοινωνίες την ανασφάλεια και το «πάμε κι όπου βγει». Και που για να την υπερασπιστούν οι προπαγανδιστές του συστήματος, δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να αυτοεξευτελίζονται σε δημόσια θέα πρωί - μεσημέρι - βράδυ.

Χόλιγουντ

Φαίνεται ότι εκτός από τον οπλισμό και την εκπαίδευση, οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί παρέχουν στους τζιχαντιστές και την τεχνογνωσία της κατασκευής ψευδών ειδήσεων, για να εμφανίζονται ως «απελευθερωτές» και «λυτρωτές». Μάλλον είναι κι αυτό στο πλαίσιο του ...rebranding («αλλαγή ταμπέλας»), από «τρομοκράτες» σε «αντάρτες». Χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση είναι το ρεπορτάζ του CNN με έναν «κρατούμενο» στις φυλακές της Δαμασκού, τον οποίο υποτίθεται ότι απελευθερώνουν σε ζωντανή σύνδεση οι τζιχαντιστές, μαζί με το συνεργείο του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου. Εννοείται ότι με το που βλέπει το φως του ήλιου ο κρατούμενος αρχίζει να λέει διάφορα για το «απάνθρωπο καθεστώς Ασαντ», προκειμένου οι τζιχαντιστές να φαίνονται ως εκείνοι που ήρθαν να λυτρώσουν τους Σύρους από τη «δικτατορία» του. Τι αποδεικνύεται όμως; Οτι ο «κρατούμενος» ήταν fake και ότι η απελευθέρωσή του ήταν σκηνοθετημένη για προπαγανδιστικούς λόγους! Αποκαλύπτεται μάλιστα ότι ο «κρατούμενος» ήταν ανθυπολοχαγός στην Υπηρεσία Πληροφοριών της συριακής Πολεμικής Αεροπορίας, ο οποίος προσαρμόστηκε γρήγορα στην καινούργια κατάσταση! Εξίσου αποκαλυπτικές είναι και οι εικόνες με τζιχαντιστές να εκτελούν εν ψυχρώ πολίτες και στρατιωτικούς, την ώρα που οι «Δυτικοί», αλλά και οι ίδιοι, παίζουν την «κασέτα» ότι δεν πρόκειται να πειραχτεί κανείς και ότι ήρθαν για «να ενώσουν τη Συρία και τον λαό της». Η ευρωατλαντική προπαγάνδα στα καλύτερά της! Ούτε στο Χόλιγουντ τέτοια σκηνοθεσία για να ξεπλένονται τα εγκλήματα των τζιχαντιστών σε βάρος του λαού της Συρίας.

Ικανοποίηση

Πολλά και διάφορα ακούστηκαν στη Βουλή, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, για τις τράπεζες, με αφορμή τις εξαγγελίες Μητσοτάκη. Η μεν κυβέρνηση έπαιξε το «χαρτί» κάποιων μέτρων - κοροϊδία, το δε ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ ξεσπάθωσαν κατά των τραπεζών. Και τα τρία κόμματα έχουν «λερωμένη τη φωλιά τους». Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ την περίοδο 2012 - 2015 συγκυβέρνησαν. Τότε, όπως και το 2016 με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πραγματοποιήθηκαν τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών από το ελληνικό Δημόσιο μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, οι οποίες κόστισαν συνολικά 42 - 43 δισ. ευρώ. Η πρώτη ανακεφαλαιοποίηση (2012 - 2013) κόστισε στον ελληνικό λαό 25,5 δισ. ευρώ. Η δεύτερη, ύψους 8,3 δισ. ευρώ, έγινε το 2014, μόνο από ιδιώτες. Παράλληλα πάρθηκαν πρόσθετα μέτρα, όπως στήριξη των τραπεζών με εγγυήσεις (ομόλογα), εξυγίανση τραπεζών (Αγροτική, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Proton) και αναδιάταξη τραπεζικού συστήματος με εξαγορές και συγχωνεύσεις. Το 2015, επί ΣΥΡΙΖΑ, με capital controls, έγινε η τρίτη ανακεφαλαιοποίηση, ύψους 5,4 δισ. ευρώ. Αλλά και σήμερα τα κόμματα αυτά δεν αμφισβητούν επ' ουδενί τα «νόμιμα» κέρδη των τραπεζικών ομίλων και τα συμπαρομαρτούντα για τη μείωση των «κόκκινων» δανείων, όπως οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί. Επομένως, είναι κάλπικος ο καβγάς τους. Και κάνει τους τραπεζίτες να χαμογελούν με ικανοποίηση...

ΗΓΕΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία θυμούνται τις αθλιότητες των «συνδικαλιστών» - επιχειρηματιών

 

Αμέτρητα τα δημοσιεύματα για τις αθλιότητες όπου πρωταγωνιστούσαν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, με τον στενό του συνεργάτη Δ. Καραγεωργόπουλο

Και ξαφνικά ...«ανακαλύπτουν την Αμερική»: Για την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ ο λόγος και τις διαδικασίες που κινεί η παράταξη του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΚΕ) για την απομάκρυνση του «συνδικαλιστή» - επιχειρηματία Δ. Καραγεωργόπουλου από τη θέση του γραμματέα Τύπου της ΓΣΕΕ.

Το «ποιόν» του συγκεκριμένου εργατοπατέρα, πρωτοκλασάτου στελέχους της ΠΑΣΚΕ και στενού συνεργάτη του ίδιου του προέδρου της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλου, το έχουν αποκαλύψει με αμέτρητες καταγγελίες τα σωματεία, το ΠΑΜΕ και, βέβαια, ο «Ριζοσπάστης».

Γι' αυτό και δεν «ξεπλένονται» οι ευθύνες ούτε της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ ούτε, βέβαια, όσων κάλυπταν τις αθλιότητές της εδώ και χρόνια στο συνδικαλιστικό κίνημα, την ώρα μάλιστα που εκατοντάδες σωματεία έδιναν μάχη ενάντια στον εκφυλισμό που προσπαθούσαν να επιβάλουν οι «συνδικαλιστές» - εργοδότες.

Προφανώς, λίγο ενδιαφέρουν τα σωματεία και τους εργαζόμενους τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών στο εσωτερικό της ΠΑΣΚΕ, που σχετίζονται και με τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και την επιχείρηση αναβάπτισής του ως κύριου φορέα της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας.

Ομως, οι εργαζόμενοι δεν είναι ...λωτοφάγοι. Θυμούνται «τα έργα και τις ημέρες» τέτοιων δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα και καμιά «αναβάπτιση» δεν μπορεί να τις «ξεπλύνει».

Χαρακτηριστικά είναι όσα έγραφε χτες η Εφ.Συν. και η δημοσιογράφος Χρ. Κοψίνη με σχετικό ρεπορτάζ, αναφέροντας ότι ο συγκεκριμένος συνδικαλιστής «εκτελούσε με επάρκεια επί χρόνια τις αρμοδιότητές του, χωρίς ουδέποτε να έχει επικριθεί σοβαρά με κάτι επιλήψιμο»! Σαν να μην υπάρχουν οι εκατοντάδες καταγγελίες για την επιχειρηματική του δράση, που γίνονταν εν γνώσει και με τις ...ευλογίες της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ.

Αναφέρει ακόμα ότι είχε «αναπτύξει πλούσια δραστηριότητα στο στήσιμο πρωτοβάθμιων σωματείων και στη δημιουργία νέας Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων», σαν να μην είναι γνωστό ότι περιλαμβάνει και σωματεία - σφραγίδες με διάτρητες διαδικασίες, όπως συνηθίζει να κάνει ο συγκεκριμένος για να ελέγχει συσχετισμούς, υπηρετώντας με συνέπεια και αφοσίωση τη «γραμμή» της ηγετικής ομάδας και του ίδιου του προέδρου της ΓΣΕΕ, Παναγόπουλου, για τον εκφυλισμό στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Αμέτρητες οι καταγγελίες και οι αποκαλύψεις για τους «συνδικαλιστές» - επιχειρηματίες

Ενδεικτικά λοιπόν παραθέτουμε τρεις από τις αποκαλύψεις που έχει κάνει ο «Ριζοσπάστης» τα προηγούμενα χρόνια για την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, στις οποίες πρωταγωνιστούσε η ηγεσία της με τον ίδιο τον πρόεδρό της, Γ. Παναγόπουλο, και το «πρωτοπαλίκαρό» του, Δ. Καραγεωργόπουλο:

-- Πέμπτη 21 Ιούνη 2018: Αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» για την «επιχειρηματική δράση με προκάλυμμα ...συνδικαλισμού», που θέτει σοβαρά ερωτήματα για τις μπίζνες που αναπτύσσει ο εκπρόσωπος Τύπου της ΓΣΕΕ. Ο «Ριζοσπάστης» αναδεικνύει ότι ο συγκεκριμένος, που τότε ήταν ακόμα πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων και του Σωματείου Εργαζομένων στο Καζίνο Ρίου, ήταν και ...πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας «ΠΗΓΑΣΟΣ ΦΟΡΤΟΥΝΑ ΓΚΕΪΜΙΝΓΚ ΑΕ».

-- Τετάρτη 6 Μάρτη 2019: Νέο αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» με τίτλο: «Ο επιχειρηματικός λαβύρινθος του... εργοδότη - "συνδικαλιστή" - Η προστασία από την πλειοψηφία των διοικήσεων ΓΣΕΕ - ΟΙΥΕ έδωσε "αέρα στα πανιά" των επιχειρηματικών πάρε - δώσε του Δ. Καραγεωργόπουλου». Στο δημοσίευμα καταγράφονται μια σειρά από νέες πτυχές της πολυσχιδούς επιχειρηματικής δράσης του εργοδότη - «συνδικαλιστή» και υπεύθυνου του Γραφείου Τύπου της ΓΣΕΕ: Η εταιρεία «Πήγασος Φορτούνα Γκέιμινγκ ΑΕ» γίνεται ...«κύριος μέτοχος με ποσοστό 95% στην Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία "Good Morning ΙΚΕ"», και η τελευταία πωλείται στην «κυπριακή εταιρεία με την επωνυμία "Lokats Investments LTD" κατά 95%». Οσο για το τι σημαίνει αυτή η σαπίλα για το συνδικαλιστικό κίνημα χαρακτηριστικό είναι το σημείο του ρεπορτάζ όπου αναφέρεται ότι «τόσο ο εργοδότης - "συνδικαλιστής" Δ. Καραγεωργόπουλος, όσο και ο κάτοχος του 5% της εταιρείας "Good Morning" και συγχρόνως διευθυντής της κυπριακής εταιρείας "Lokats Investments LTD", ήταν... αντιπρόσωποι στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, εκλεγμένοι από το σωματείο του (τότε) προέδρου της ΟΙΥΕ!».

-- Πέμπτη 7 Μάρτη 2019: Δημοσιεύεται η σοβαρή καταγγελία του ΠΑΜΕ για τα «έργα και ημέρες του εργοδότη που ντύθηκε εργάτης...»: Εκεί καταγράφονται οι ...«μαϊμουδιές» του Δ. Καραγεωργόπουλου, όπου αναφερόταν ότι ο συγκεκριμένος πήγαινε στα μουλωχτά να στήσει «συνέδριο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων στα Τυχερά Παιχνίδια, στο Καζίνο στο Λουτράκι, μαζί με τις ρουλέτες, με στόχο να εκλεγεί αντιπρόσωπος στο συνέδριο της ΓΣΕΕ», αφού δεν είχε καταφέρει να εκλεγεί από το σωματείο του.

Ακόμα και στη Βουλή είχαν φτάσει οι αθλιότητες

Σημειώνεται, μάλιστα, ότι αυτές οι αθλιότητες, τις οποίες κάνει ότι δεν βλέπει η Εφ.Συν, είχαν φτάσει πολύ έγκαιρα ακόμα και στη Βουλή, και μάλιστα δύο φορές, από το ΚΚΕ.

Μάλιστα, το Κόμμα, με Ερώτηση που είχε καταθέσει τον Ιούλη του 2018, έκανε γνωστή στην κυβέρνηση και σε όλους τους βουλευτές την επιχειρηματική δραστηριότητα του «συνδικαλιστή» Καραγεωργόπουλου, υπογραμμίζοντας ότι «οι εργοδότες δεν έχουν καμιά θέση στο συνδικαλιστικό κίνημα». Στην Ερώτηση καταγγελλόταν παράλληλα ότι ο συγκεκριμένος έχει τέτοιο θράσος, που παρά τις αποκαλύψεις για τα καμώματά του, που τότε είχαν πεδίο δράσης το Εργατικό Κέντρο Πάτρας, έσερνε στα δικαστήρια αγωνιστές συνδικαλιστές και το ίδιο το Εργατικό Κέντρο.

Μάλιστα, σύσσωμη αυτή η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ εξαπέλυσε έναν χυδαίο αντικομμουνιστικό οχετό ενάντια στο ΚΚΕ επειδή αποκάλυπτε τις πομπές της.

Επομένως, προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:

-- Ηταν ή δεν ήταν ο ίδιος ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, οι παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ που υπερασπίζονταν αυτήν τη σαπίλα και τον «συνδικαλιστή» - επιχειρηματία στη ΓΣΕΕ; Αλλωστε, οι συγκεκριμένες δυνάμεις ...αλληλοψηφίστηκαν για να συγκροτήσουν το προεδρείο μετά το πρόσφατο συνέδριο της ΓΣΕΕ, ενώ έκαναν και «κομπρεμί» για να αφαιρέσουν την έδρα που αναλογούσε στην παράταξη της ΔΑΣ (συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ) στην Εκτελεστική Επιτροπή.

-- Είναι ή δεν είναι όλες αυτές οι παρατάξεις μαζί, πλην της ΔΑΣ βεβαίως, που ψηφίζουν για να βγαίνει πρόεδρος ο Γ. Παναγόπουλος της ΠΑΣΚΕ;

-- Εκλειναν ή όχι τα αυτιά τους όλοι μαζί στον αντικομμουνιστικό οχετό που έριχνε η ηγετική αυτή ομάδα με μπροστάρη τον Καραγεωργόπουλο;

-- Εκλειναν ή όχι τόσα χρόνια τα μάτια στις αποκαλύψεις για την επιχειρηματική δράση του συγκεκριμένου «συνδικαλιστή» με μια σειρά από εταιρείες, όντας από τη μία εκπρόσωπος Τύπου της ΓΣΕΕ και από την άλλη διευθύνων σύμβουλος στη «Fortuna Gaming ΑΕ»;

-- Γιατί λοιδορούσαν το ΠΑΜΕ, τους συνδικαλιστές και τα σωματεία που συσπειρώνει, τις μάχες τους για «συνδικάτα εργατών», για να φύγουν οι εργοδότες από τα σωματεία;

Σημειώνεται, τέλος, ότι μόλις τον περασμένο μήνα συνδικαλιστές - στελέχη του ΚΚΕ στην Πάτρα καταδικάστηκαν με ποινές φυλάκισης ύστερα από μήνυση του παραπάνω συνδικαλιστικού συρφετού που δρούσε τότε στο Εργατικό Κέντρο της Πάτρας, με πρωτεργάτη τον επιχειρηματία - «συνδικαλιστή» Καραγεωργόπουλο.

Η ελπίδα στην οργάνωση της πάλης και στην αλλαγή των συσχετισμών

Ολη αυτή η πορεία, που δικαιώνει τις καταγγελίες του ΠΑΜΕ και τις μεγάλες μάχες για «συνδικάτα εργατών», φέρνει στην επιφάνεια ότι ο μόνος ελπιδοφόρος δρόμος για τους εργαζόμενους είναι αυτός της αγωνιστικής δράσης, με πλαίσιο πάλης που συγκρούεται με την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της, την ΕΕ και τα κόμματά της.

Στον αντίποδα δηλαδή της υπονόμευσης του αγώνα από τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Μια υπονόμευση που αποτελεί το ...«άλλο μισό» της νοθείας και του εκφυλισμού που επιχειρούν να επιβάλουν στα συνδικάτα.

Είναι χαρακτηριστικό πως την ίδια στιγμή που οι ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνιστούν ή ανέχονται τέτοιες αθλιότητες, ταυτόχρονα βάζουν και πλάτη για να περάσει η αντιλαϊκή πολιτική. Χαρακτηριστική ήταν η υπονομευτική τους στάση στις κινητοποιήσεις των συνδικάτων ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα για τον κατώτατο μισθό, καταψηφίζοντας την αγωνιστική κλιμάκωση, ενώ δεν μπήκαν στον κόπο όχι να οργανώσουν κινητοποίηση αλλά να βγάλουν έστω μια ...ανακοίνωση. Την ίδια στιγμή, σε μια σειρά από σωματεία αρνήθηκαν την πρόταση νόμου των συνδικάτων για την επαναφορά των κλαδικών ΣΣΕ, ενώ ακόμα και χτες που τα σωματεία ήταν στους δρόμους ενάντια στον αντιλαϊκό κρατικό προϋπολογισμό, δεν βρήκαν να πουν ή να γράψουν μια λέξη για το νέο σφαγείο που φέρνει η κυβέρνηση.

Οι εργαζόμενοι έχουν λοιπόν δρόμο να βαδίσουν: Αυτόν που ενεργοποιεί και συσπειρώνει χιλιάδες νέες δυνάμεις «από τα κάτω», που φέρνει στην επιφάνεια νέες δυνατότητες, όπως αποτυπώνονται και στην αλλαγή συσχετισμών σε μια σειρά από σωματεία, μεγάλες Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, με πιο πρόσφατα χαρακτηριστικά παραδείγματα το Εργατικό Κέντρο Πειραιά και την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, όπου τα ψηφοδέλτια των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ απέσπασαν την πλειοψηφία. Δυνατότητες που αποτυπώθηκαν στη μεγάλη πανελλαδική σύσκεψη του ΠΑΜΕ τον περασμένο Νοέμβρη, με τη συμμετοχή εκατοντάδων σωματείων και χιλιάδων συνδικαλιστών, με ζωντανές και μαχητικές διαδικασίες.

ΠΑΜΕ Για τη ψήφιση του νόμου περί κατώτατου μισθού

 Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο

 Μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ-WFTU)

Αγ. Φιλοθέης 5β,  105 56 Aθήνα

Τηλ. 210 3301842,210 3301847,210 3833786   Fax  210 3802 864

Site: https://pamehellas.gr E-mail: pame@pamehellas.gr Twitter: https://twitter.com/PAMEhellas

6/12/2024

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Τους αντεργατικούς νόμους σας θα τους σαρώσει το εργατικό κίνημα

Η κυβέρνηση της ΝΔ εχθές στη βουλή ψήφισε τον απαράδεκτο νόμο για το κατώτατο μισθό, κατ’ εφαρμογή της αντεργατικής ευρωπαϊκής οδηγίας, όπου μονιμοποιεί την κατάργηση του δικαιώματος των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων. Πλέον αυτό το αντεργατικό έκτρωμα θα έχει επάξια την ονομασία “νόμος Βρούτση – Αχτσίογλου – Κεραμέως”, υπενθυμίζοντας συνεχώς το διαρκές έγκλημα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην εργατική τάξη.

Δυο ημέρες στη Βουλή οι μάσκες δεν έπεσαν απλά. Η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα διάφορα κομμάτια – κόμματα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσαν καν να τις φορέσουν. Αν δεν ήταν η πρόταση νόμου των συνδικάτων και η στάση των βουλευτών του ΚΚΕ, θα είχαν προχωρήσει σε διαδικασίες fast track, ώστε να καλύψουν τις πομπές τους. Τι να πρωτοδεί κανείς... τους ελάχιστους ομιλητές από τα κόμματα της πλουτοκρατίας, το γεγονός ότι δεν έθεσαν θέμα ονομαστικής ψηφοφορίας, ότι κατέθεσαν κάτι τροπολογίες που δεν αμφισβητούν το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο.

Πόσα μα πόσα ψέματα είπαν. Αν άκουγε κανείς τους βουλευτές της ΝΔ θα νόμιζε ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα απολαμβάνουν παχυλούς μισθούς. Αν άκουγε κανείς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, της ΠΛΕΥΣΗΣ, διάφορους ανεξάρτητους που προέρχονται από αυτά τα κόμματα, τους βουλευτές της ακροδεξιάς, θα νόμιζε ότι όλους αυτούς τους αντεργατικούς νόμους τους έχουν ψηφίσει κάποιοι άλλοι. Και όμως ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ, και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου έβαλαν τη σφραγίδα τους στους αντεργατικούς νόμους. 

Ειδικά το ΠΑΣΟΚ που έχει ψηφίσει τρία μνημόνια και εκατοντάδες αντεργατικούς νόμους, που η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας έχει τη δική του υπογραφή! Ποιος έχασε όμως τη ντροπή για να την βρει τώρα ο κος Ανδρουλάκης, άλλωστε το είπε την ίδια ημέρα στη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, “ το ταγκό της συναίνεσης θέλει δυο”. Κάτι ξέρει, δεν ψήφισε τυχαία το 70% των αντεργατικών νόμων της ΝΔ και του νόμου Χατζηδάκη που κατάργησε το 8ωρο. Και αντί να ζητήσουν συγνώμη από τους εργαζόμενους, αντί να κάνουν στοιχειώδη αυτοκριτική είχαν το θράσος να εμφανιστούν ως “σωτήρες”!

Αυτά τα κόμματα έδωσαν γραμμή στους ανθρώπους τους στο συνδικαλιστικό κίνημα, αυτές τις δυο ημέρες, να μη γίνει καμία κινητοποίηση, καμία διαμαρτυρία, ούτε καν μια ανακοίνωση. Γι’ αυτό εδώ και τρεις ημέρες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, γενικά τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ/ Νέα Αριστερά στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα αγνοούνται. Είχαμε πει για την ντροπιαστική ημέρα τους στην απεργία στις 20 Νοέμβρη, με την φαρσοκωμωδία των δυο εξεδρών στην πλατεία Κλαυθμώνος που ήταν άδεια από εργάτες. Όμως πραγματικά η απουσία τους κατά την ημέρα ψήφισης αυτού του τερατουργήματος είναι από τις πιο ντροπιαστικές στην ιστορία τους. Θα μείνει ανεξίτηλο στίγμα στην ήδη ντροπιαστική ιστορία τους.

Να είναι σίγουροι όλοι αυτοί που κράτησαν για άλλη και φορά εχθρική στάση απέναντι στα αιτήματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, ότι τίποτα δε θα ξεχαστεί, τα σωματεία θα κάνουν τα πάντα για να μάθει και ο τελευταίος εργαζόμενος της χώρας της στήριξη τους στους εργοδότες, στο κεφάλαιο και τη κυβέρνηση της ΝΔ.

Από κοντά και διάφοροι συνδικαλιστές του δήθεν “αντικαπιταλιστικού” χώρου, χρήσιμη ουρά πάντα της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που πειθάρχησαν στο σιωπητήριο των αστικών κομμάτων και των εργατοπατέρων στο εργατικό κίνημα. Δεν έβγαλαν ούτε μια ανακοίνωση. Δεν οργάνωσαν καμία κινητοποίηση. Αρνήθηκαν σε διάφορα σωματεία την πρόταση νόμου των 645 συνδικάτων. Δεν απάντησαν ποτέ στην πρόταση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας να υπάρξει αγωνιστική κλιμάκωση μετά την επιτυχημένη απεργία στις 20 Νοέμβρη. Η στάση τους δείχνει υποταγή στους αντεργατικούς νόμους και έλλειψη εμπιστοσύνης στους αγώνες και στη δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης.

Το ΠΑΜΕ, όπως αποδείχτηκε και από την μαζικότατη πανελλαδική του σύσκεψη πριν λίγες εβδομάδες, αποτελεί τη μοναδική, μαχητική, αγωνιστική, ταξική εργατική συσπείρωση συνδικάτων και συνδικαλιστών. Μετά την οργάνωση μεγάλων κλαδικών κινητοποιήσεων, της πετυχημένης απεργία στις 20 Νοέμβρη, το μαζικό συλλαλητήριο των συνταξιούχων στις 22 Νοέμβρη και τις κινητοποιήσεις στις 4 Δεκέμβρη ενάντια στο αντεργατικό τερατούργημα συνεχίζει με όλες τις δυνάμεις του για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι για να κερδίσουν οι εργαζόμενοι πρέπει να χάσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, να αναμετρηθούμε με αυτό το άδικο και εκμεταλλευτικό σύστημα. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει!

Παρά τα πολλά ψέματα και τη κοροϊδία της κυβέρνησης το μόνο σίγουρο είναι ότι οι μισθοί θα παραμείνουν καθηλωμένοι και μειωμένοι σε σχέση με την ακρίβεια στην ενέργεια, τα ενοίκια, τα τρόφιμα, σε σχέση με την εμπορευματοποιημένη Παιδεία και Υγεία. Το κράτος θα συνεχίσει να παρεμβαίνει ωμά και να κάνει πράξη τις απαιτήσεις του ΣΕΒ και συνολικά των επιχειρηματικών ομίλων εξασφαλίζοντας χαμηλό κόστος εργασίας για το μεγάλο κεφάλαιο και αύξηση των κερδών τους.

Όπως είναι πλέον γνωστό 645 Συνδικαλιστικές οργανώσεις είχαν καταθέσει πρόταση νόμου με όλες τις διεκδικήσεις των εργαζομένων σχετικά με το ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων. Κάθε άρθρο της καταργούσε όλους τους προηγούμενους αντιλαϊκούς νόμους των κομμάτων που ψήφισαν τα μνημόνια και όλους τους αντεργατικούς νόμους, που κυβέρνησαν και τους εφάρμοσαν μέχρι σήμερα. Νόμοι που ήταν και αυτοί, όπως και αυτός της Κεραμέως μέρος των οδηγιών και των κατευθύνσεων της ΕΕ.  

Σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε. Για να ικανοποιηθούν επιτελούς τα δίκαια αιτήματα που εκφράζουν όλους τους εργαζόμενους, για να ανοίξει ο δρόμος για ουσιαστικές αυξήσεις των μισθών, για αύξηση του κατώτατου μισθού και ελεύθερες διαπραγματεύσεις, για υποχρεωτικές κλαδικές συμβάσεις, για να υπογράφονται και να εφαρμόζονται συλλογικές συμβάσεις που θα κατοχυρώνουν τα δικαιώματα μας κόντρα στην ευελιξία που διαλύει την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή. για επαναφορά των τριετιών, για επαναφορά του 13ου  και 14ου μισθού στους δημοσίους υπαλλήλους και στους συνταξιούχους. 

Αυτός ο αγώνας απέναντι στη πολιτική της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας είναι μονόδρομος. Αν νομίζουν ότι με αυτό το νόμο θα ξεμπερδέψουν με τις διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος είναι βαθιά γελασμένοι. 

Συνεχίζουμε ακόμα πιο μαχητικά για την επιτυχία του συλλαλητηρίου της Τετάρτης 11 Δεκέμβρη 6:30μμ,  στο Σύνταγμα, ενάντια στον προϋπολογισμό της φοροληστείας και της βαθύτερης εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Παραμένει επίκαιρο το σύνθημα:

“Δώστε λεφτά για μισθούς υγεία και παιδεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία”

Καμία συναίνεση!

 Καμία συναίνεση!

• 
  
  

«Συναίνεση», «σταθερότητα», «υπευθυνότητα», «συνέπεια»: Πάνω σε αυτούς τους άξονες χτίζεται συστηματικά το τελευταίο διάστημα η αξίωση από τον λαό να στοιχηθεί με τη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης, του κεφαλαίου, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, κάλεσμα στον λαό να υποταχθεί σε αυτήν την πολιτική ήταν και όσα είπαν χθες Μητσοτάκης και Ανδρουλάκης στην εγκάρδια συνάντησή τους, με την κυβέρνηση της ΝΔ να κάνει λόγο για «δίαυλο επικοινωνίας» και «παραγωγική συζήτηση» και την «αξιωματική αντιπολίτευση» του ΠΑΣΟΚ να σημειώνει ότι «η συναίνεση είναι σαν το ταγκό, θέλει δύο».

Τι είναι όμως αυτό που ενεργοποιεί ξανά τα «ελατήρια» της συναίνεσης και τα καλέσματα «σταθερότητας»; Τι είναι αυτό που έρχεται ως συμπλήρωμα της γνωστής δικομματικής κοκορομαχίας για τον εγκλωβισμό εργατικών - λαϊκών δυνάμεων στα γνωστά ψεύτικα διλήμματα;

Η απάντηση δίνεται, πρώτον, από τις διεθνείς οικονομικές και γεωπολιτικές εξελίξεις, από τα πολεμικά μέτωπα σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία, που παίρνουν παγκόσμιες διαστάσεις και οδηγούν την άρχουσα τάξη να αναζητεί διαρκώς μέτρα εξουδετέρωσης των λαϊκών αντιδράσεων. Να εναλλάσσει το καρότο της συναίνεσης με το μαστίγιο της καταστολής, για να επιβάλει την πολιτική της βαθιάς εμπλοκής στους θανάσιμους σχεδιασμούς.

Δεύτερον, από τις εξελίξεις στην ΕΕ, που προκαλούν μεγάλη ανησυχία στην άρχουσα τάξη, αφού αποτυπώνονται τα μεγάλα αδιέξοδα ενόψει μίας ακόμα κρίσης, με τα σεισμικά κύματα να ξεκινούν προς το παρόν από τις δύο μεγαλύτερες καπιταλιστικές οικονομίες, τη Γαλλία και τη Γερμανία.

Τρίτον, από τη σφοδρή επίθεση στα εργατικά - λαϊκά στρώματα για να θωρακίζεται η κερδοφορία του κεφαλαίου, για να ανεβάσει στροφές η «πολεμική οικονομία», που φέρνει φτώχεια, μισθούς πείνας, επίθεση στην Παιδεία, στην Υγεία και σε κάθε εργατικό - λαϊκό δικαίωμα.

Δίνεται δηλαδή από όλους εκείνους τους παράγοντες που δικαιολογημένα εντείνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια, στο φόντο των μεγάλων αντιφάσεων του συστήματος και της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Που τροφοδοτούν το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής και της διεκδίκησης.

Γι' αυτό και μια σειρά αναλύσεις που καταλήγουν στην ανάγκη για «συναίνεση» και «σταθερότητα» ξεκινούν από τις προειδοποιήσεις για «περιπέτειες» και «συμφορές», για «δύσκολες μέρες» που - όπως λένε - έρχονται και πρέπει «να μας βρουν ενωμένους».

Η πραγματικότητα βεβαίως είναι η ακριβώς αντίθετη. Οτι σε «περιπέτειες», ακόμα πιο «δύσκολες μέρες» και «συμφορές» σπρώχνουν τους εργαζόμενους και τον λαό αυτοί που ζητάνε τη συναίνεσή του, η κυβέρνηση, το κεφάλαιο, τα κόμματά του και οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες όπου συμμετέχει το ελληνικό κράτος.

Ο λαός σήμερα καλείται να συναινέσει:

Καταρχάς στους θανατηφόρους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στους οποίους εμπλέκεται με τα μπούνια η Ελλάδα και στους οποίους συμφωνούν μέχρι κεραίας όλα τα αστικά κόμματα. Γι' αυτό και τα λεγόμενα ζητήματα «εξωτερικής πολιτικής» βρέθηκαν στο επίκεντρο της χθεσινής συνάντησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.

Στο δόγμα θωράκισης της ΝΑΤΟικής συνοχής, που πάει χέρι χέρι με τα επικίνδυνα σχέδια συνδιαχείρισης στο Αιγαίο και οριστικής διχοτόμησης στην Κύπρο. Στη μετατροπή της χώρας σε απέραντη ΝΑΤΟική βάση, για τη στήριξη τόσο του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ όσο και του καθεστώτος Ζελένσκι στην Ουκρανία.

Σε αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, όπως η «πράσινη μετάβαση», που σημαίνει ενεργειακή φτώχεια για τον λαό, στους μισθούς πείνας, στην υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας κ.ο.κ.

Σε όλα εκείνα δηλαδή που τσακίζουν τη ζωή του και βρίσκονται στον πυρήνα της στρατηγικής της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου, που στο όνομα της σταθερότητάς της καλούν τον λαό να σηκώσει «λευκή σημαία».

Από την άλλη, υπάρχει και πείρα. Σε λιγότερο επικίνδυνες και δύσκολες συνθήκες, τα προηγούμενα χρόνια, ο λαός κλήθηκε να σκύψει το κεφάλι, να υπομένει το τσάκισμα της ζωής του, το ξήλωμα κατακτήσεων και δικαιωμάτων δεκαετιών, εξαπατήθηκε από όσους του υπόσχονταν έξοδο από την κρίση χωρίς σύγκρουση με το σύστημα, κλήθηκε να στηρίξει διάφορους συνδυασμούς κυβερνήσεων συνεργασίας που όλες πήγαιναν από το ένα μνημόνιο στο άλλο.

Τίποτα λοιπόν δεν έχουν να περιμένουν από τη σταθερότητα του κεφαλαίου οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους. Μια τέτοια «σταθερότητα» το μόνο που εξασφαλίζει είναι η μεγαλύτερη αστάθεια, μια ζωή με διαρκή ανασφάλεια, αναμέτρηση με απειλές και κινδύνους για το παρόν και το μέλλον τους.

Στον αντίποδα, σταθερότητα από τη σκοπιά του λαού μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από την αμφισβήτηση της στρατηγικής του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, με την ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης και σύγκρουσης με τους σχεδιασμούς των επιχειρηματικών ομίλων και των κομμάτων τους.

Σταθερότητα για τον λαό εξασφαλίζεται με την πάλη του, βάζοντας εμπόδια στην εφαρμογή της βάρβαρης αυτής πολιτικής, προκαλώντας ρήγματα. Σημαίνει οργάνωση της αντεπίθεσής του, με το βλέμμα στραμμένο στην προοπτική της ανατροπής του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, στις ριζικές αλλαγές που έχει ανάγκη για να κατακτήσει τον πλούτο που παράγει, για να μπορέσει να ικανοποιήσει κάθε του ανάγκη.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» της Πέμπτης 5 Δεκέμβρη 2024.

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ Κατέθεσε την Πρόταση Νόμου 627 συνδικαλιστικών οργανώσεων για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας

 ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

Κατέθεσε την Πρόταση Νόμου 627 συνδικαλιστικών οργανώσεων για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας

Προβλέπει: Κατάργηση αντεργατικών διατάξεων των τελευταίων χρόνων, θέσπιση μέτρων που δίνουν υπόσταση στις ΣΣΕ, επαναφορά 13ου και 14ου μισθού για εργαζόμενους και συνταξιούχους

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή την Πρόταση Νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που υπογράφεται από 627 συνδικαλιστικές οργανώσεις του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από τις ίδιες τις οργανώσεις.

Η Πρόταση Νόμου υπογράφεται από σύσσωμη την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος.

Στην Αιτιολογική Εκθεση αναφέρεται:

«627 Εργατικά Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα δίνουμε το δικό μας πόρισμα για τα εργασιακά και τους μισθούς, καταθέτοντας στα κόμματα πρόταση νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), που εκφράζει τις πραγματικές μας ανάγκες και δικαιώματα σε αντίθεση με το νομοσχέδιο για τον κατώτατο μισθό που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση της ΝΔ στις 23-11-2024.

Στην πρόταση νόμου που έχουμε επεξεργαστεί καταργούνται όλες οι αντεργατικές διατάξεις που περιέχονται στους νόμους που ψηφίστηκαν από τις προηγούμενες και τη σημερινή κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια με τα τρία μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους 4670/2020 (νόμος Βρούτση), 4808/2021 (νόμος Χατζηδάκη) και 5053/2023 (νόμος Γεωργιάδη). Διασφαλίζονται πλήρως οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, επανέρχεται η υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), η αρχή της ευνοϊκότερης μεταχείρισης για τους εργαζόμενους. Αποκαθίστανται ο 13ος και 14ος μισθός σε όλους τους εργαζόμενους και συνταξιούχους. Κατοχυρώνεται η αναδρομική προσαύξηση του μισθού και ημερομισθίου λόγω προϋπηρεσίας. Καταργούνται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.ά. Ο κόπος μας, ο ιδρώτας μας δεν είναι για μας περασμένα ξεχασμένα.

Κάνουμε ξεκάθαρο σε κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με τους μισθούς ψίχουλα και τις εκάστοτε μηδαμινές αυξήσεις τους, που δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο το ολοένα και αυξανόμενο κόστος ζωής. Δεν αποδεχόμαστε τη μισοδουλειά, την ανεργία, τη φτώχεια, τη ζωή - λάστιχο.

Η κατάσταση της ζωής των εργαζομένων είναι μπροστά σε μεγάλα προβλήματα και αδιέξοδα. Δίπλα στις μεγάλες απώλειες, την αφαίρεση κατακτήσεων, τη χειροτέρευση των όρων δουλειάς και ζωής, που προωθήθηκαν δήθεν ως προσωρινά μέτρα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, των μνημονίων, έρχεται να προστεθεί η σημερινή κατάσταση των εργαζομένων που επιβεβαιώνει ότι η αντεργατική πολιτική, τα αντεργατικά μέτρα, είναι ένα μόνιμο εργαλείο, ένας κόφτης, για να κρατιούνται στα χαμηλότερα επίπεδα οι μισθοί, τα μεροκάματα, οι εργασιακές σχέσεις, για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του ΣΕΒ, της μεγαλοεργοδοσίας, για πάμφθηνη εργατική δύναμη.

Το ασφυκτικό πλαίσιο περιορισμού της δυνατότητας των εργαζομένων να πετύχουν με τον αγώνα τους βελτίωση των όρων δουλειάς και αμοιβής, οι αντεργατικοί νόμοι για τον περιορισμό της απεργίας, τον έλεγχο της συνδικαλιστικής δράσης και των συνδικάτων είναι η προσπάθεια του κεφαλαίου και των δυνάμεών του να υπάρξει "σιγή νεκροταφείου".

Η προπαγάνδα της κυβέρνησης, του υπουργείου Εργασίας, για τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού τα επόμενα χρόνια, όχι μόνο δεν αναιρεί την αθλιότητα του αντεργατικού οπλοστασίου, που κρατά τους μισθούς καθηλωμένους μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων, αλλά εδραιώνει και ενισχύει τη βασική γραμμή και απαίτηση του κεφαλαίου να πληρώνει τα ελάχιστα και να συμπιέζει όλους τους μισθούς προς τα κάτω.

Οταν οι μισθοί και τα μεροκάματα βρίσκονται ανάμεσα στις συμπληγάδες της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας θα συνθλίβονται, οι εργαζόμενοι θα μετρούν απώλειες και το κεφάλαιο θα γεμίζει τα ταμεία του.

Μόνο τα δύο τελευταία χρόνια οι εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο Αθηνών συγκέντρωσαν πάνω από 22 δισ. ευρώ καθαρά κέρδη, ενώ οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τη μεγάλη ακρίβεια, το πανάκριβο ηλεκτρικό ρεύμα, την ακριβοπληρωμένη Υγεία και στέγη, τις ληστρικές τιμές σε βασικά αγαθά, την υπέρογκη φορολογία, που εξαϋλώνουν το ήδη πενιχρό εισόδημα. Αυτή την περίοδο γιγαντώθηκε κι άλλο η φοροληστεία, αφού ο λαός πλήρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία των 116,8 δισ. ευρώ φόρων του κρατικού προϋπολογισμού.

Την ίδια στιγμή οι μισθοί είναι μειωμένοι κατά 14% σε σχέση με το 2011. Την τριετία 2021-2023 υπογράφτηκαν μόλις 74 εθνικές κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις, από τις οποίες η κυβέρνηση αρνήθηκε να κάνει υποχρεωτικές τις 49, ενώ την ίδια περίοδο υπεγράφησαν μόλις 133 επιχειρησιακές συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς σε έναν όγκο 5.277 επιχειρήσεων (άνω των 50 εργαζομένων) που απασχολούν πάνω από 1.100.000 εργαζόμενους. Το 2024 αποτελεί χρονιά αρνητικού ρεκόρ, αφού μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη είχαν υπογραφεί μόλις 8 εθνικές κλαδικές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις, εκ των οποίων υποχρεωτικές έχουν γίνει μόλις 2! Ολα αυτά σε συνδυασμό με την επέκταση των ελαστικών σχέσεων απασχόλησης έχουν πετάξει έξω από τις συλλογικές συμβάσεις πάνω από 1.500.000 εργαζομένων τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.

Ο μέσος μισθωτός, πριν τη φορολογία εισοδήματός του, έχει χάσει πάνω από το 35% της αγοραστικής του δύναμης. Μάλιστα, την περίοδο 2020-2024 οι αυξήσεις των μισθών ήταν 14,25%, ενώ οι αυξήσεις των φόρων 49%. Οι απώλειες στην αγοραστική δύναμη των μισθωτών γίνονται ακόμα μεγαλύτερες, λοιπόν, αν ληφθεί υπόψη η μεγάλη φορολογική αφαίμαξη των τελευταίων χρόνων. Συνυπολογίζοντας όλους αυτούς τους παράγοντες, φαίνεται πως οι συνολικές απώλειες στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων φτάνουν ή και ξεπερνούν το 50% την περίοδο της κρίσης.

Είναι ψέμα οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης ότι με τον νέο τρόπο υπολογισμού δεν θα μπορούν να μειωθούν μισθοί. Οι βέλτιστες πρακτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τους μισθούς, την Ασφάλιση, τις συντάξεις και τα Εργασιακά έχουν γίνει νόμοι από τα χρόνια της κρίσης και παραμένουν σε ισχύ. Αυτοί οι νόμοι, που τσάκισαν μισθούς, συντάξεις, τη ζωή μας ολάκερη, δεν γίνεται να λειτουργήσουν διαφορετικά σήμερα. Δεν γίνεται τα μέτρα που προωθούνται, για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του ΣΕΒ και αντλούνται από το ίδιο αντεργατικό πεδίο, να παράξουν διαφορετικό αποτέλεσμα.

Η πρόταση νόμου που καταθέτουμε, προβλέπει την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και τον σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.

Συγκεκριμένα προβλέπονται κατ' άρθρο τα ακόλουθα:

Αρθρο 1: Οι κλαδικές, επιχειρησιακές και εθνικές ή τοπικές ομοιοεπαγγελματικές Συμβάσεις δεν επιτρέπεται να περιέχουν όρους εργασίας δυσμενέστερους για τους εργαζόμενους από τους όρους των Εθνικών Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Αρθρο 2: Ικανότητα για σύναψη ΣΣΕ έχουν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων και εργοδοτών όλων των βαθμίδων στο πεδίο της δραστηριότητάς τους. Κριτήριο για την αντιπροσωπευτικότητα της συνδικαλιστικής οργάνωσης είναι ο αριθμός εργαζομένων που ψήφισε στις τελευταίες εκλογές για την ανάδειξη διοίκησης.

Αρθρο 3: Οι όροι εργασίας ΣΣΕ που είναι ευνοϊκότεροι για τους εργαζόμενους υπερισχύουν των νόμων, και οι όροι ατομικών συμβάσεων που αποκλίνουν από ρυθμίσεις ΣΣΕ είναι επικρατέστεροι εφόσον παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στους εργαζόμενους.

Αρθρο 4: Οι Συλλογικές Συμβάσεις δεσμεύουν όλους τους εργαζόμενους και όλους τους εργοδότες που εμπίπτουν στο πεδίο ισχύος τους, ανεξάρτητα από το αν είναι μέλη ή όχι των συνδικαλιστικών οργανώσεων που συνήψαν τη συγκεκριμένη Σύμβαση.

Αρθρο 5: Οι όροι των ΣΣΕ εξακολουθούν να ισχύουν μέχρι την υπογραφή νέας, χωρίς κανέναν χρονικό περιορισμό.

Αρθρο 6: Ισχύει η εφαρμογή της ευνοϊκότερης Σύμβασης Εργασίας για τον εργαζόμενο στην περίπτωση που η σχέση εργασίας του ρυθμίζεται από περισσότερες Συμβάσεις.

Αρθρο 7: Περιγράφεται η διαδικασία με την οποία συνδικαλιστικές οργανώσεις και εργοδότες μπορούν να προσχωρήσουν από κοινού σε Συλλογική Σύμβαση που αφορά την κατηγορία τους. Επίσης, καθορίζεται ότι με απόφαση του υπουργού Εργασίας, ύστερα από γνώμη του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, μπορεί να επεκταθεί και να γίνει γενικώς υποχρεωτική για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ή του επαγγέλματος Συλλογική Σύμβαση.

Αρθρο 8: Περιγράφεται η διαδικασία της συμφιλίωσης σε περίπτωση διένεξης με αφορμή τη σχέση εργασίας.

Αρθρο 9: Κατοχυρώνεται το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη Διαιτησία, σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων ή της μεσολάβησης.

Αρθρο 10: Προβλέπεται η επαναφορά όρων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που ήταν σε ισχύ στις 29/2/2012 (ημερομηνία δημοσίευσης της ΠΥΣ 6/2012), εφόσον αυτές έχουν λήξει.

Αρθρο 11: Καθορίζεται η αναδρομική αναγνώριση της προσαύξησης του μισθού και του ημερομισθίου λόγω προϋπηρεσίας (τριετίες) από τις 14/2/2012, προϋπηρεσία που "πάγωσε" με την ΠΥΣ 6/2012 και μέχρι το 2024 οι μισθωτοί την έχουν χάσει.

Η αναδρομική ισχύς της προσαύξησης σημαίνει αύξηση κατά 30% στον μισθό του υπαλλήλου για 3 τριετίες και 30% για τους εργατοτεχνίτες για τις 6 τριετίες.

Αρθρο 12: Καθορίζεται ότι το ύψος του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου θα αποφασίζεται αποκλειστικά μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Αρθρο 13: Προβλέπεται η επαναφορά της 13ης και της 14ης σύνταξης για τους συνταξιούχους και του 13ου και του 14ου μισθού για τους δημοσίους υπαλλήλους.

Αρθρο 14: Προβλέπεται η κατάργηση "ελαστικών" μορφών απασχόλησης και των διατάξεων εκείνων που κατοχυρώνουν τη μερική απασχόληση, την εκ περιτροπής εργασία και τη "διευθέτηση" του χρόνου εργασίας.

Συνέχεια στην κλιμάκωση του αγώνα με το πλαίσιο πάλης για τις ΣΣΕ

Με την πρωτοβουλία μας αυτή δίνουμε συνέχεια και προοπτική στην κλιμάκωση των αγώνων με το παρακάτω πλαίσιο πάλης και αιτημάτων για την υπεράσπιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων, για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς. Αγωνιζόμαστε για:

• 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Κατάργηση της 6ήμερης εργασίας, των ελαστικών μορφών απασχόλησης, της απλήρωτης εργασίας και των απλήρωτων υπερωριών, της διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
• Αυξήσεις στους μισθούς και τις Συλλογικές Συμβάσεις. Ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών με βάση τον πληθωρισμό. Επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ, κατώτατος μισθός στα 950 ευρώ.
• Την αύξηση 20% στους δημοσίους υπαλλήλους. Επαναφορά στο Δημόσιο του 13ου και 14ου μισθού, χορήγηση όλων των μισθολογικών κλιμακίων, κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού στη μισθολογική εξέλιξη ανάλογα με την κατηγορία Εκπαίδευσης.
• Την επαναφορά κατακτήσεων, όπως οι τριετίες, συμπεριλαμβανομένης της περιόδου 2012 - 2023, η μετενέργεια και η συρροή, η αρχή της ευνοϊκότερης σύμβασης, η κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών.
• Την επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης».